اعلی

 

اعلی، بلندمرتبه، از اسماء و صفات، این مفهوم با واژه «اَعلی» ۲ بار آمده است.

چکیده: نامِ پروردگار بلندمرتبه خود را به پاکى بستاى.

نامِ پروردگار بلندمرتبه خود را به پاکى بستاى. همان که آفرید و هماهنگى بخشید. آن که اندازه ‏گیرى کرد و هدایت نمود. آن که چمنزار را برآورد پس آن را خاشاکى تیره‏ گون گردانید (اعلی/۱-۵). باتقواترین [مردم] از آتش دور داشته خواهد شد. همان که مال خود را مى ‏دهد تا پاک شود و هیچ کس را به قصد پاداش ‏یافتن، نعمت نمى‏ بخشد جز برای خواستنِ پروردگارِ بلندمرتبه‌اش [انفاق نمی‌کند]. بی‌تردید به‌زودى خشنود خواهد شد (لیل/۱۷-۲۱).

الاعلي

 

 

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى* الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى* وَ الَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى* وَ الَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى* فَجَعَلَهُ غُثَاء أَحْوَى (اعلي/۱-۵) وَ سَيُجَنَّبُهَا (النار) الْأَتْقَى* الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى* وَ مَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى* إِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى* وَ لَسَوْفَ يَرْضَى (ليل/۱۷-۲۱)