اعتکاف

 

اعتکاف، استقرار در محل خاص جهت عبادت، این مفهوم از مادّه «ع ک ف» ۷ بار آمده است.

چکیده: خدا به ابراهیم و اسماعیل سفارش کرد که خانه مرا برای اعتکاف‌کنندگان، پاک و پاکیزه کنید. در حال اعتکاف، با زنان مباشرت نکنید. اقوام گذشته بر بتان خود اعتکاف می‌کردند.

در حالی که در مساجد اعتکاف کرده‌اید، با زنان مباشرت نکنید. این حدود خداست. پس به آن نزدیک نشوید. این چنین خدا آیات خود را برای مردم روشن می‌کند باشد که تقوا پیشه کنند (بقره/۱۸۷).

[ابراهیم] به پدر و قوم خود گفت: چه می‌پرستید؟ گفتند: بت‌هایی می‌پرستیم که پیوسته بر آنها معتکف هستیم (شعراء/۷۰-۷۱). به پدر و قوم خود گفت: این مجسمه‌ها چیست که شما پیوسته بر آن معتکف هستید؟ گفتند: پدران خود را پرستشگر آنها یافتیم (انبیاء/۵۲-۵۳). به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم که خانه مرا برای طواف‌کنندگان، اعتکاف­کنندگان، رکوع‌کنندگان و سجود‌کنندگان پاک و پاکیزه کنید (بقره/۱۲۵).

بنی ­اسرائیل را از دریا گذرانیدیم تا به قومی رسیدند که بر بت‌ هایی که داشتند، معتکف بودند. گفتند: ای موسی، همان‌گونه که برای آنان معبودانی است، برای ما معبودی قرار بده. گفت: شما گروهی هستید که نادانی می‌کنید. در حقیقت آن‌چه اینان در آن هستند، نابودشدنی است و آن‌چه انجام می‌دهند، باطل است (اعراف/۱۳۸-۱۳۹). [قوم موسی به هارون] گفتند: ما پیوسته بر آن (گوساله) معتکف هستیم تا موسی به سوی ما بازگردد. [موسی] گفت: ای هارون، وقتی دیدی آنها گمراه شدند، چه چیز مانع تو شد که از من پیروی کنی؟ آیا از فرمان من سرباز زدی؟ … [موسی به سامری] گفت: به آن معبودی که پیوسته بر آن معتکف بودی بنگر که آن را می ­سوزانیم و به دریا می‌‌‌پاشیم (طه/۹۱-۹۷).

عبادت

الاعتکاف

 

 

 

 

لاَتُبَاشِرُوهُنَّ وَ أَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ (بقره/۱۸۷)

قَالَ [ابراهیم] لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ* قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (شعراء/۷۰-۷۱) قَالَ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ مَا هَذِهِ التَّمَاثِيلُ الَّتِي أَنتُمْ لَهَا عَاكِفُونَ قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءنَا لَهَا عَابِدِينَ (انبیاء/۵۲-۵۳) عَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَ الْعَاكِفِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ (بقره/۱۲۵)

 

 

وَ جَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْاْ عَلَى قَوْمٍ يَعْكُفُونَ عَلَى أَصْنَامٍ لَّهُمْ قَالُواْ يَا مُوسَى اجْعَل لَّنَا إِلَهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ* إِنَّ هَؤُلاء مُتَبَّرٌ مَّا هُمْ فِيهِ وَ بَاطِلٌ مَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (اعراف/۱۳۸-۱۳۹) قَالُوا (قوم موسی لهارون) لَن نَّبْرَحَ عَلَيْهِ عَاكِفِينَ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَيْنَا مُوسَى* قَالَ يَا هَارُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّوا* أَلَّا تَتَّبِعَنِ أَفَعَصَيْتَ أَمْرِي … [قال موسی لسامری] وَ انظُرْ إِلَى إِلَهِكَ الَّذِي ظَلْتَ عَلَيْهِ عَاكِفًا لَّنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِي الْيَمِّ نَسْفًا (طه/۹۱-۹۷)