| أَهْلُ التَّقْوَى، سزاوار پروا کردن، از اسماء و صفات این مفهوم با عبارت «أَهْلُ التَّقْوَى» ۱ بار آمده است.
چکیده: خدا سزاوار پروا کردن است. [هیچ کس] پند نمى گیرد مگر این‌که خدا بخواهد. او سزاوار پروا کردن و اهل آمرزش است (مدثّر/۵۶). |
أَهْلُ التَّقْوَى
وَ مَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ (مدثّر/۵۶) |