چکیده: خدا حکم‌کننده‌ترین حکم‌کنندگان است.

پس چه چیز تو را بعد [از این] به تکذیب جزا وامى ‏دارد؟ آیا خدا حکم‌کننده‌ترین حکم‌کنندگان نیست (تین/۷-۸)؟

نوح پروردگار خود را ندا داد پس گفت: پروردگارا، پسرم از اهل من است و بی‌گمان وعده تو راست است و تو حکم‌کننده‌ترین حکم کنندگان هستی. فرمود: اى نوح، او در حقیقت از کسان تو نیست او [داراى] کردارى ناشایست است پس چیزى را که به آن علم ندارى از من نخواه. من به تو اندرز مى‏ دهم که مبادا از نادانان باشى (هود/۴۵-۴۶).

فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعْدُ بِالدِّينِ* أَلَيْسَ اللَّهُ بِأَحْكَمِ الْحَاكِمِينَ (تین/۷-۸)

وَ نَادَى نُوحٌ رَّبَّهُ فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابُنِي مِنْ أَهْلِي وَ إِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَ أَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ* قَالَ يَا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ فَلاَ تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ (هود/۴۵-۴۶)