چکیده: خدا بهترین آفرینندگان است.

به یقین انسان را از عصاره ‏اى از گل آفریدیم. سپس او را به صورت نطفه‏ اى در جایگاهى استوار قرار دادیم. آن‌گاه نطفه را به صورت علقه در آوردیم پس علقه را مضغه گردانیدیم، آن‌گاه مضغه را استخوان‌هایى ساختیم بعد استخوان‌ها را با گوشتى پوشانیدیم آنگاه [جنین را در] آفرینشى دیگر پدید آوردیم. پس پرخیر و برکت است خدا که بهترین آفرینندگان است (مومنون/۱۲-۱۴).

[الیاس به قوم خود گفت:] آیا بَعل را مى‏ پرستید و بهترین آفرینندگان را وامى ‏گذارید، خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست (صافَات/۱۲۵-۱۲۶)؟

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ* ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ* ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ (مومنون/۱۲-۱۴)

[قال الیاس لقومه] أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ* اللَّهَ رَبَّكُمْ وَ رَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (صافَات/۱۲۵-۱۲۶)