آشکار

 

آشکار، پیدا، این مفهوم از مادّه «ج ه ر» ۱۵ بار آمده است.

 چکیده: خدا آشکار و پنهان را می‌داند. او آشکار کردن سخن درباره بدی را دوست ندارد جز کسی که بر او ستم شده باشد. خدا را بدون صدای آشکار یاد کن. نماز خود را نه با صدای آشکار و نه آهسته، بخوان. میان این راهی بجوی. با پیامبر با صدای آشکار سخن نگویید.

او در آسمان‌ها و در زمین خدا است. نهان و آشکار شما را می‌داند. آن‌چه را به دست می‌آورید، می‌داند (انعام/۳). بی‌تردید او سخن آشکار را می‌داند و آن‌چه را کتمان می‌کنید، می‌داند (انبیاء/۱۱۰). اگر سخن را آشکار کنی، بدون تردید او نهان و پنهان‌تر را می‌داند (طه/۷). اگر سخن خود را پنهان کنید یا آن را آشکار کنید، در حقیقت او به آن‌چه در سینه‌هاست، دانا است (ملک/۱۳). [برای او] یکسان است کسی از شما که سخن را پنهان کند و کسی که آن را آشکار کند و کسی که خود را در شب پنهان کند و در روز راه برود (رعد/۱۰). خدا آشکار کردن سخن بد [درباره دیگران] را دوست نمی‌دارد جز کسی که بر او ستم شده باشد. خدا شنوای دانا است (نساء/۱۴۸).

خدا مَثَلی می‌زند، بنده زرخریدی که بر هیچ چیزی توانایی ندارد و آن کسی که به او از جانب خود، روزی نیکو داده‌ایم و او از آن، نهان و آشکار انفاق می‌کند، آیا یکسان هستند؟ ستایش از آن خدا است بلکه بیشتر آنان نمی‌دانند (نحل/۷۵).

[نوح گفت: پروردگارا،] من هر بار آنان را دعوت کردم تا آنان را بیامرزی، انگشتان خود را در گوش‌هایشان کردند و جام‌های خود را بر سر کشیدند و اصرار ورزیدند و هر چه بیشتر استکبار ورزیدند سپس من آشکارا آنان را دعوت کردم (نوح/۷-۸).

گفتید: ای موسی، تا خدا را آشکارا نبینیم، هرگز به تو ایمان نمی‌آوریم پس در حالی‌که می‌نگریستید، صاعقه شما را فرا گرفت (بقره/۵۵).

ما به‌زودی [آیات را] بر تو می‌خوانیم تا فراموش نکنی جز آن‌چه خدا بخواهد که او آشکار و آن‌چه پنهان است، را می‌داند (اعلی/۶-۷). در دل خود، پروردگارت را بامدادان و شامگاهان با تضرّع و ترس و بدون صدای آشکار یاد کن و از غافلان نباش (اعراف/۲۰۵). نماز خود را نه با صدای آشکار (بلند) و نه آن را آهسته بخوان. میان این راهی بجوی (اسراء/۱۱۰). بگو، به نظر شما، اگر عذاب خدا ناگهان یا آشکارا به شما برسد، آیا جز گروه ستمکاران هلاک خواهند شد (انعام/۴۷).

اهل‌کتاب از تو می‌خواهند که کتابی از آسمان برای آنان فرود آوری. البته از موسی بزرگتر از این را خواستند و گفتند: خدا را آشکارا به ما نشان بده پس به سزای ظلمشان، صاعقه آنان را فرا گرفت (نساء/۱۵۳).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، صدای خود را بلندتر از صدای پیامبر نکنید. چنان‌که بعضی از شما با بعضی دیگر آشکارا سخن می‌گویید، با او با صدای آشکار (بلند) سخن نگویید که اعمال شما تباه می‌شود و خود آگاه نیستید (حجرات/۲).

نمایان کردن، ظاهر

الجهر

 

 

 

 

وَ هُوَ اللّهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَ جَهرَكُمْ وَ يَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ (انعام/۳) إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَ يَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ (انبیاء/۱۱۰) وَ إِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى (طه/۷) وَ أَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (ملک/۱۳) سَوَاء مِّنكُم مَّنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَن جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَ سَارِبٌ بِالنَّهَارِ (رعد/۱۰) لاَّ يُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَ كَانَ اللّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا (نساء/۱۴۸)

 

 

ضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا عَبْدًا مَّمْلُوكًا لاَّ يَقْدِرُ عَلَى شَيْءٍ وَ مَن رَّزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ يُنفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَ جَهْرًا هَلْ يَسْتَوُونَ الْحَمْدُ لِلّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ (نحل/۷۵)

 

[قال نوح رب] وَ إِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَ اسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا* ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا (نوح/۷-۸)

 

وَ إِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَ أَنتُمْ تَنظُرُونَ (بقره/۵۵)

سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى * إِلَّا مَا شَاء اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ مَا يَخْفَى (اعلی/۶-۷) وَ اذْكُر رَّبَّكَ فِي نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَ خِيفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الآصَالِ وَ لاَ تَكُن مِّنَ الْغَافِلِينَ (اعراف/۲۰۵) وَ لاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِكَ وَ لاَ تُخَافِتْ بِهَا وَ ابْتَغِ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا (اسراء/۱۱۰) قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللّهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلاَّ الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ (انعام/۴۷)

 

يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاءِ فَقَدْ سَأَلُواْ مُوسَى أَكْبَرَ مِن ذَلِكَ فَقَالُواْ أَرِنَا اللّهِ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ (نساء/۱۵۳)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَ لَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَ أَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (حجرات/۲)