چکیده: آغاز کردن و بازگرداندن آفرینش، بر خدا آسان است و بازگرداندن بر او آسانتر است. خدا آن‌‌چه در آسمان‌ها و زمین است را می‌داند، این در کتابی است، این بر خدا آسان است. خدا کافران و کسانی که به اموال و جان دیگران تجاوز کنند را در آتشى درمی‌آورد، این بر خدا آسان است. شما برانگیخته می‌شوید، سپس شما را به آن‌چه کرده ‏اید، با خبر خواهند کرد، این بر خدا آسان است. خدا راه را بر انسان آسان گردانید. خدا براى شما آسانى مى ‏خواهد. خدا پس از سختی، آسانى قرار می‌دهد. هر کس تقوا پیشه کرد و نیکوتر را باور داشت، به زودی برای او راه آسانی فراهم می‌کند. خدا قرآن را برای یادآوری آسان کرد. روز قیامت، بر کافران آسان نیست. هر کس کارنامه ‏اش به دست راستش داده شود، با حسابى آسان، محاسبه می‌شود.

آیا ندیده ‏اند که خدا چگونه آفرینش را آغاز مى ‏کند سپس آن را باز مى‏ گرداند؟ به‌راستی این بر خدا آسان است (عنکبوت/۱۹). او کسی است که آفرینش را آغاز مى ‏کند سپس آن را باز می‌گرداند و این، بر او سهل و آسان‌تر است (روم/۲۷). آیا ندانسته ‏اى که خدا آن‌چه را در آسمان و زمین است، مى ‏داند؟ این در کتابى است. بی‌گمان این، بر خدا آسان است (حج/۷۰). خدا شما را از خاکى آفرید سپس از نطفه ‏اى، آ‌ن‌گاه شما را جفت‌‌ها گردانید. هیچ مادّه‌ای بار نمى‏ گیرد و بار نمی‌گذارد مگر به علم او و هیچ سالخورده‏ اى عمر دراز نمى ‏یابد و از عمرش کاسته نمى ‏شود مگر آن‌که در کتابى است. به‌راستی این، بر خدا آسان است (فاطر/۱۱). هیچ مصیبتى نه در زمین و نه در جان‌های شما نمی‌رسد مگر آن‌که پیش از آن‌که آن را پدید آوریم، در کتابى است. بدون تردید این بر خدا آسان است تا بر آن‌چه از دست شما رفته است، اندوه نخورید و به آن‌چه به شما داده شد، شادمان نباشید. خدا هیچ خودپسند فخرفروشی را دوست ندارد (حدید/۲۲-۲۳). آیا ندیده ‏اى که پروردگارت چگونه سایه را گسترده است؟ اگر مى ‏خواست آن را ساکن قرار مى‏ داد، آن‌گاه خورشید را بر آن دلیل گردانیدیم. سپس آن (سایه) را به آسانی به سوى خود بازمى‏ گیریم (فرقان/۴۵-۴۶).

سوگند به روندگانی که به آسانی روان هستند (ذاریات/۳).

مرگ بر انسان که چه کفرپیشه است. [مگر خدا] او را از چه چیز آفریده است؟ او را از نطفه‏ اى خلق کرد و اندازه‌اش داد سپس راه را بر او آسان گردانید (عبس/۱۷-۲۰). بی‌گمان تلاش و سعی شما متفاوت است. آن که عطا کرد و تقوا پیشه کرد و نیکوتر را تصدیق کرد، به‌زودى او را برای [راه] آسان آماده خواهیم کرد، اما آن‌که بخل ورزید و خود را بى‏نیاز دید و نیکوتر را تکذیب کرد، به زودى او را برای [راه] دشوار آماده خواهیم کرد (لیل/۴-۱۰). هر کس از خدا پروا کند، [خدا] براى او در کارش آسانی قرار می‌دهد. این فرمان خدا است که آن را به سوى شما فرستاده است. هر کس از خدا پروا کند، بدی هایش را از او بزداید و پاداشش را بزرگ گرداند (طلاق/۴-۵).

بر توانگر است که از توانگری خود هزینه کند و هر کس روزى او تنگ باشد، باید از آن‌چه خدا به او داده، هزینه کند. خدا هیچ کس را جز [به اندازه] آن‌چه به او داده است، تکلیف نمى ‏کند. خدا به‌زودى پس از سختی، آسانى قرار می‌دهد (طلاق/۷). هر کس از شما این ماه (ماه رمضان) را درک کند، باید آن را روزه بگیرد و هر کس بیمار یا در سفر است، تعدادى از روزهاى دیگر [را روزه بگیرد.] خدا براى شما آسانى مى‏ خواهد و براى شما دشوارى نمى‏ خواهد تا شماره [روزه] را کامل کنید و خدا را به سبب آن‌که شما را هدایت کرد، بزرگ دارید، باشد که شکرگزارى کنید (بقره/۱۸۵). براى خدا حج و عمره را به پایان رسانید و اگر بازداشته شدید، آن‌چه از قربانى که [برای شما] آسان است، [قربانى کنید] … چون ایمنى یافتید، پس هر کس از عمره به حج پرداخت، آن‌چه از قربانى آسان است، [قربانى کند] (بقره/۱۹۶).

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، اموالتان را در میان خود به ناروا نخورید مگر آن‌که داد و ستدى با رضایت یکدیگر باشد و یکدیگر را نکشید. به‌راستی خدا همواره با شما مهربان است. هر کس به تجاوز و ستم چنین کند، به‌زودى او را در آتشى درآوریم. این بر خدا آسان است (نساء/۲۹-۳۰).

ما هستیم که زنده می‌کنیم و می‌میرانیم. بازگشت به سوى ما است، روزى که زمین به سرعت از [اجساد] آنان جدا و شکافته مى‏ شود، این گردآوردنی است که بر ما آسان خواهد بود (ق/۴۳-۴۴). کسانى که کفر ورزیدند، پنداشتند که هرگز برانگیخته نخواهند شد. بگو، آرى، سوگند به پروردگارم بدون شک برانگیخته خواهید شد سپس بی‌گمان شما را به آن‌چه کرده‏اید، باخبر خواهند کرد. این، بر خدا آسان است (تغابن/۷). کسانى که کفر ورزیدند و ستم کردند، خدا بر آن نیست که آنان را بیامرزد و به راهى هدایت کند، مگر راه جهنّم که همیشه در آن جاودانه هستند. این براى خدا آسان است (نساء/۱۶۸-۱۶۹).

آن روز، روز سختی است. بر کافران آسان نیست (مدّثر/۹-۱۰). آن که کارنامه‏ اش به دست راستش داده شود، به‌زودى با حسابى آسان، محاسبه می‌شود و شادمان به سوى کسان خود باز می‌گردد (انشقاق/۷-۹)

آسانی-اقوام، [خدا به موسی فرمود:] به سوى فرعون برو که او سرکشى کرده است. گفت: پروردگارا، سینه ‏ام را گشاده گردان. کارم را براى من آسان کن. گره از زبانم بگشاى تا سخنم را بفهمند … فرمود: اى موسى، خواسته ‏ات به تو داده شد (طه/۲۴-۳۶ ).

[ذوالقرنین گفت:] هر کس ایمان آورد و کار شایسته کند، پاداشى نیکوتر خواهد داشت و برای او از فرمان خود، آسان خواهیم گفت (کهف/۸۸).

[زکریا] گفت: پروردگارا، چگونه مرا پسرى خواهد بود در حالی‌که زنم نازا است و من از پیری، به فرتوتی رسیده‌‏ام؟ [فرشته] گفت: چنین است. پروردگار تو فرمود: این بر من سهل و آسان است و تو را پیش از این در حالى‌که چیزى نبودى، آفریده‏ ام (مریم/۸-۹). [مریم] گفت: چگونه من را پسرى باشد، در حالی‌که دست بشرى به من نرسیده و بدکار نبوده ‏ام؟ [فرشته] گفت: چنین است، پروردگار تو فرمود: آن، بر من سهل و آسان است و تا او را نشانه‏ اى براى مردم و رحمتى از جانب خود قرار دهیم. [این]، دستورى قطعى است (مریم/۲۰-۲۱).

به‌راستی قرآن را براى یادآوری آسان کرده ‏ایم پس آیا یادآورنده‌ای هست  (قمر/۱۷، ۲۲، ۳۲، ۴۰)؟ جز این نیست که آن (قرآن) را بر زبان تو آسان کردیم، باشد که متذکر شوند، پس منتظر باش که آنان نیز منتظر هستند (دخان/۵۸-۵۹). جز این نیست که این [قرآن] را بر زبان تو آسان کردیم تا با آن متّقین را بشارت و قوم ستیزه‏ جو را با آن بیم دهى (مریم/۹۷). آیا براى تو سینه‏ ات را نگشاده ‏ایم و بار گرانت را از [دوش] تو بر نداشتیم همان که [گویى] پشت تو را شکسته بود؟ نامت را براى تو بلند گردانیدیم. به‌راستی با هر سختی، آسانى است. بی‌تردید با هر سختی آسانى است پس چون فراغت ‏یافتى، [به طاعت] بکوش و با اشتیاق به سوى پروردگارت روى آور (شرح/۱-۸). تو را براى آسانترین آماده مى ‏کنیم پس تذکّر بده، اگر تذکّر سود دهد (اعلی/۸-۹). بی‌گمان پروردگارت مى ‏داند که تو و گروهى از کسانى که با تو هستند، نزدیک به دوسوم از شب یا نصف آن یا یک‌سوم آن را برمى‏ خیزید و خدا است که شب و روز را اندازه ‏گیرى مى‏ کند، مى‏ داند که شما هرگز نمی‌توانید آن را محاسبه کنید پس بر شما بخشید پس هر چه از قرآن آسان است، بخوانید. [خدا] مى‏ داند که به‌زودى برخی از شما بیمار می‌شوند و عدّه ‏اى در طلب فضل خدا در زمین سفر مى‏ کنند و عدّه‌ای در راه خدا جنگ می‌کنند پس هر چه از آن آسان است، تلاوت کنید. نماز را برپا دارید. زکات را بپردازید و به خدا وام نیکو دهید. هر خیری براى خود از پیش فرستید، آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بیشتر خواهید یافت (مزّمل/۲۰). اى همسران پیامبر، هر کس از شما کار زشت آشکارى کند، عذاب او، دو چندان خواهد بود. این، بر خدا همواره آسان است (احزاب/۳۰).

اگر فضل خدا و رحمت او در دنیا و آخرت بر شما نبود، بی‌تردید به سبب آن‌چه در آن وارد شدید (ماجرای افک)، به شما عذابى عظیم مى‏ رسید. آن‌گاه که آن (بهتان) را از زبان یکدیگر مى ‏گرفتید و با زبان‌هاى خود آن‌چه را به آن علم نداشتید، مى‏ گفتید و مى‏ پنداشتید که سهل و ساده است در حالی‌که آن، نزد خدا عظیم بود. چرا آن‌گاه که آن را شنیدید، نگفتید: برای ما سزاوار نیست که در این باره سخن بگوییم، تو منزّهی، این بهتانی عظیم است (نور/۱۴-۱۶)؟ بدون تردید خدا کارشکنان شما و آن کسانى را که به برادران خود مى‌گفتند: نزد ما بیایید و جز اندکى روى به جنگ نمى ‏آورند، مى‏ شناسد. بر شما بخیل هستند و چون خطر فرا رسد، آنان را مى‏ بینى که به تو مى ‏نگرند، در حالی‌که چشمانشان [از ترس در حدقه] مى‏ چرخد، مانند کسى که مرگ او را فرا گرفته پس چون خطر برطرف شود، شما را با زبان‌هایى تند می‌رنجانند. بر مال حریص هستند. آنان ایمان نیاورده ‏اند. خدا اعمال آنان را تباه کرده است. این همواره بر خدا آسان است (احزاب/۱۸-۱۹).

سختی

أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (عنكبوت/۱۹) وَ هُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ (روم/۲۷) أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاء وَ الْأَرْضِ إِنَّ ذَلِكَ فِي كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (حج/۷۰) وَ اللَّهُ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا وَ مَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَ لَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَ مَا يُعَمَّرُ مِن مُّعَمَّرٍ وَ لَا يُنقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِي كِتَابٍ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (فاطر/۱۱) مَا أَصَابَ مِن مُّصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لَا فِي أَنفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ* لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَ لَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ وَ اللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (حديد/۲۲-۲۳) أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَ لَوْ شَاء لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا* ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا (فرقان/۴۵-۴۶)

فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (ذاريات/۳)

قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ* مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ* مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ* ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ (عبس/۱۷-۲۰) إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى* فَأَمَّا مَن أَعْطَى وَ اتَّقَى* وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنَى* فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى* وَ أَمَّا مَن بَخِلَ وَ اسْتَغْنَى* وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنَى* فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى (ليل/۴-۱۰) وَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْرًا* ذَلِكَ أَمْرُ اللَّهِ أَنزَلَهُ إِلَيْكُمْ وَ مَن يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَ يُعْظِمْ لَهُ أَجْرًا (طلاق/۴-۵)

لِيُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ وَ مَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّهُ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا (طلاق/۷) فَمَن شَهِدَ مِنكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ وَ مَن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لاَ يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُكْمِلُواْ الْعِدَّةَ وَ لِتُكَبِّرُواْ اللّهَ عَلَى مَا هَدَاكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (بقره/۱۸۵) وَ أَتِمُّواْ الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ … فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ (بقره/۱۹۶)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ وَ لاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا* وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ عُدْوَانًا وَ ظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا وَ كَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ يَسِيرًا (نساء/۲۹-۳۰)

إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي وَ نُمِيتُ وَ إِلَيْنَا الْمَصِيرُ* يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ عَنْهُمْ سِرَاعًا ذَلِكَ حَشْرٌ عَلَيْنَا يَسِيرٌ (ق/۴۳-۴۴) زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن لَّن يُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَ رَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (تغابن/۷) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ ظَلَمُواْ لَمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لاَ لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا*إِلاَّ طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا وَ كَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ يَسِيرًا (نساء/۱۶۸-۱۶۹)

فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ* عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ (مدّثر/۹-۱۰) فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ* فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا* وَ يَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا (انشقاق/۷-۹)

الیسر- الاقوام،  [قال الله لموسی] اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى* قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي* وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي* وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي* يَفْقَهُوا قَوْلِي … قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَى (طه/۲۴-۳۶ )

[قال ذوالقرنین] وَ أَمَّا مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاء الْحُسْنَى وَ سَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا يُسْرًا (كهف/۸۸)

قَالَ (زکریّا) رَبِّ أَنَّى يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَ كَانَتِ امْرَأَتِي عَاقِرًا وَ قَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْكِبَرِ عِتِيًّا* قَالَ كَذَلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَ قَدْ خَلَقْتُكَ مِن قَبْلُ وَ لَمْ تَكُ شَيْئًا (مريم/۸-۹) قَالَتْ (مریم) أَنَّى يَكُونُ لِي غُلَامٌ وَ لَمْ يَمْسَسْنِي بَشَرٌ وَ لَمْ أَكُ بَغِيًّا* قَالَ كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَ لِنَجْعَلَهُ آيَةً لِلنَّاسِ وَ رَحْمَةً مِّنَّا وَ كَانَ أَمْرًا مَّقْضِيًّا (مريم/۲۰-۲۱)

وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ (قمر/۱۷، ۲۲، ۳۲، ۴۰) فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ (القرآن) بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ* فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ(دخان/۵۸-۵۹) فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَ تُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا (مريم/۹۷) أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ* وَ وَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَ* الَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ* وَ رَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ* فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا* إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا* فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ* وَ إِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ (شرح/۱-۸) وَ نُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى* فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَى (اعلي/۸-۹) إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَ نِصْفَهُ وَ ثُلُثَهُ وَ طَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَ اللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ عَلِمَ أَن لَّن تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَن سَيَكُونُ مِنكُم مَّرْضَى وَ آخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِن فَضْلِ اللَّهِ وَ آخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَ آتُوا الزَّكَاةَ وَ أَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَ مَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَ أَعْظَمَ أَجْرًا (مزّمل/۲۰) يَا نِسَاء النَّبِيِّ مَن يَأْتِ مِنكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَ كَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا (احزاب/۳۰)

وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ لَمَسَّكُمْ فِي مَا أَفَضْتُمْ فِيهِ عَذَابٌ عَظِيمٌ* إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُم مَّا لَيْسَ لَكُم بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَ هُوَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمٌ* وَ لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا يَكُونُ لَنَا أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَذَا سُبْحَانَكَ هَذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ* وَ لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُم مَّا يَكُونُ لَنَا أَن نَّتَكَلَّمَ بِهَذَا سُبْحَانَكَ هَذَا بُهْتَانٌ عَظِيمٌ (نور/۱۴-۱۶) قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنكُمْ وَ الْقَائِلِينَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنَا وَ لَا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِيلًا* أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ فَإِذَا جَاء الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذِي يُغْشَى عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ أُوْلَئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ وَ كَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا (احزاب/۱۸-۱۹)