چکیده: مردم می‌ترسیدند اگر به پیامبر ایمان آورند از سرزمینشان ربوده شوند. خدا مکّه را حرم امنی قرار داد در حالی‌که مردم از اطراف آن ربوده می‌شدند.

[مشرکان] گفتند: اگر با تو از هدایت پیروى کنیم، از سرزمین خود ربوده خواهیم شد. آیا آنان را در حرمى امن جاى ندادیم که محصولات هر چیزى که رزقى از جانب ماست به سوى آن سرازیر مى ‏شود؟ ولى بیشتر آنان نمى ‏دانند (قصص/۵۷). آیا ندیدند که ما [مکّه را] حرمی امن قرار دادیم در حالی‌که مردم از اطراف آن ربوده می‌شوند؟ آیا به باطل ایمان می‌آورند و به نعمت خدا کافر می‌شوند (عنکبوت/۶۷)؟ [یاد کنید] هنگامی را که در این سرزمین گروهی اندک بودید و بیم آن داشتید که مردم شما را بربایند پس او (خدا) شما را پناه داد و با یاری خود تأییدتان کرد و از نعمت‌های پاکیزه به شما روزی داد، باشد که شکر کنید (انفال/۲۶).

سرقت

وَ قَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا أَوَلَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَى إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ رِزْقًا مِن لَّدُنَّا وَ لَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (قصص/۵۷) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا وَ يُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَةِ اللَّهِ يَكْفُرُونَ (عنکبوت/۶۷) وَ اذْكُرُواْ إِذْ أَنتُمْ قَلِيلٌ مُّسْتَضْعَفُونَ فِي الأَرْضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَ أَيَّدَكُم بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (انفال/۲۶)