چکیده: شیطان در برابر خدا کفرپیشه است. او همواره خوارکننده و واگذارنده انسان است. شیطان دوستان خود را می‌ترساند و آنان را وسوسه می‌کند تا با شما مجادله کنند. شیطان شما را از تهیدستی می‌ترساند و به بدی و فحشا امر می‌کند. او به آرزوهای دور و دراز می‌اندازد، وعده می‌دهد و جز فریب وعده نمی‌دهد. او بر مومنان و کسانی که بر خدا توکّل می‌کنند، تسلّطی ندارد. تسلّط او بر کسانی است که او را سرپرست می‌گیرند. شیطان دشمن شماست. او را دشمن بگیرید و عبادت نکنید. گام‌های او را پیروی نکنید. مبادا شما را به فتنه اندازد. اگر وسوسه‌ای از شیطان رسید، به خدا پناه ببر. هنگامی که وسوسه‌ای از شیطان به متّقین برسد، خدا را به یاد می‌آورند و بینا می‌شوند. هر کس از یاد رحمان روی بگرداند، بر او شیطانی می‌گماریم که هم‌نشین او باشد. هر کس شیطان را غیر از خدا سرپرست بگیرد، زیان کرده است. سرانجامِ شیطان و یاران او جهنّم است.

ای فرزندان آدم، شیطان شما را به فتنه نیندازد، چنان‌که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند و جامه آنان را از تنشان برکند تا عورت‌های آنها را بر آنان آشکار کند. بی‌شک او و گروهش از آنجا که آنان را نمی‌بینید، شما را می‌بینند. به راستی ما شیاطین را سرپرستان کسانی قرار دادیم که ایمان نمی‌آورند (اعراف/۲۷). ای فرزندان آدم، آیا با شما عهد نکردم که شیطان را عبادت نکنید؟ بی‌شک او دشمن آشکار شما است و این‌که مرا بپرستید که راه راست من، این است؟ در حقیقت او بسیاری از شما را گمراه کرد. آیا تعقّل نمی‌کنید (یس/۶۰-۶۲)؟ در حقیقت شیطان دشمن شما است پس او را دشمن بگیرید. جز این نیست که او حزب خود را می‌خواند تا از اهل آتش باشند (فاطر/۶). به بندگان من بگو، سخنی را که بهتر است، بگویند. در حقیقت شیطان میان آنان را بر هم می‌زند. بی‌تردید شیطان برای انسان دشمنی آشکار است (اسراء/۵۳). مبادا شیطان شما را از [راه] باز دارد. به‌راستی او دشمن آشکار شما است (زخرف/۶۲). شیطان همواره خوارکننده و واگذارنده انسان بوده است (فرقان/۲۹). جز این نیست که این شیطان است که یاران خود را می‌ترساند. پس اگر مومن هستید، از آنان نترسید و از من بترسید (آل‌عمران/۱۷۵). خدا او (شیطان) را لعنت کند. گفت: بی‌تردید از میان بندگان تو سهم معیّنی می‌گیرم. به‌یقین آنان را گمراه می‌کنم و به آرزوها می‌اندازم. آنان را وادار می‌کنم تا گوش دام‌ها را بشکافند. به آنان فرمان می‌دهم تا خلقت خدا را تغییر دهند. هر کس شیطان را به غیر از خدا سرپرست بگیرد، بی‌تردید زیان کرده است، زیان آشکاری. شیطان به آنان وعده می‌دهد و آنان را به آرزوها می‌اندازد. شیطان جز فریب وعده نمی‌دهد. جایگاه آنان جهنّم است و هیچ گریزگاهی از آن نیابند (نساء/۱۱۸-۱۲۱). [مَثَل منافقان و اهل‌‌کتاب] همانند شیطان است که به انسان می‌گوید: کافر شو، چون کافر شود، می‌گوید: من از تو بیزار هستم. من از خدا، پروردگار جهانیان می‌ترسم پس سرانجام آن دو، این شد که هر دو در آتش جاودانه باشند. آن سزای ستمکاران است (حشر/۱۶-۱۷). هنگامی که کار از کار گذشت، شیطان می‌گوید: در حقیقت خدا به شما وعده داد، وعده راست و من هم به شما وعده دادم و با شما خلاف کردم. من بر شما هیچ تسلّطی نداشتم جز این‌که شما را خواندم و شما پذیرفتید. پس من را ملامت نکنید. خود را ملامت کنید. نه من فریادرس شما هستم و نه شما فریادرس من هستید. بی‌تردید من به آن‌چه پیش‌تر مرا شریک [خدا] می‌کردید، کافر هستم. به راستی ستمکاران عذابی پردرد خواهند داشت (ابراهیم/۲۲).

ای مردم، از آن‌چه در زمین، حلال و پاکیزه است، بخورید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید. به‌راستی او دشمن آشکار شما است. جز این نیست که او شما را به بدی و فحشا فرمان می‌دهد و این‌که درباره خدا آن‌چه نمی‌دانید، بگویید (بقره/۱۶۸-۱۶۹). از آن‌چه خدا روزی شما کرده است، بخورید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید. بی‌تردید او دشمن آشکار شما است (انعام/۱۴۲). از آن‌چه نام خدا بر آن برده نشده است، نخورید. بی‌تردید آن نافرمانی است. در حقیقت شیاطین، دوستان خود را وسوسه می‌کنند تا با شما مجادله کنند. اگر از آنان اطاعت کنید، بی‌شک شما مشرک هستید (انعام/۱۲۱).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، همگی به فرمانبرداری [خدا] درآیید و گام‌های شیطان را پیروی نکنید. در حقیقت او برای شما دشمنی آشکار است اگر پس از نشانه‌های روشنی که برای شما آمد، لغزیدید پس بدانید خدا شکست‌ناپذیر حکیم است (بقره/۲۰۸-۲۰۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از گام‌های شیطان پیروی نکنید. هر کس از گام‌های شیطان پیروی کند، او بی‌شک به فحشا و منکر امر می‌کند (نور/۲۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، جز این نیست که شراب، قمار، بت‌ها و تیرهای قرعه، پلیدیِ از عمل شیطان است پس، از آنها دوری کنید تا رستگار شوید. جز این نیست که شیطان می‌خواهد با شراب و قمار میان شما دشمنی و کینه بیندازد و شما را از یاد خدا و نماز باز دارد پس آیا باز می‌ایستید (مائده/۹۰-۹۱)؟ جز این نیست که نجوا از شیطان است تا کسانی را که ایمان آورده‌اند، محزون کند ولی جز به اذن خدا به هیچ کس آسیبی نمی‌رساند. مومنان باید بر خدا توکّل کنند (مجادله/۱۰). اى کسانى که ایمان آورده‏ اید، از چیزهاى پاکیزه ‏اى که به دست آورده‏ اید، و از آن‌چه براى شما از زمین خارج کرده‌ایم‏، انفاق کنید و به دنبال ناپاک آن نروید که انفاق کنید در حالی‌که خود آن را نمی‌گیرید مگر با چشم‌پوشی. بدانید خدا، بى ‏نیازِ ستوده است. شیطان شما را به فقر وعده می‌دهد و به فحشا فرمان می‌دهد و خدا شما را به آمرزش و فضل خود وعده می‌دهد. خدا وسعت‌بخش دانا است (بقره/۲۶۷-۲۶۸). کسانی که ایمان آورده‌اند در راه خدا می‌جنگند و کسانی که کافر شده‌اند، در راه طاغوت می‌جنگند پس با یاران شیطان بجنگید. بی‌تردید نیرنگ شیطان ضعیف است (نساء/۷۶).

در حقیقت کسانى که تقوا پیشه کرده‌اند، چون وسوسه ‏اى از شیطان به آنها برسد، [خدا را] به یاد آورند و ناگهان بینا می‌شوند (اعراف/۲۰۱).

آیا به شما خبر دهم که شیاطین بر چه کسانی نازل می‌شوند؟ بر هر دروغ‌زن گناه‌پیشه نازل می‌شوند. که به سخن آنان گوش می‌دهند و بیشتر آنان دروغگو هستند (شعراء/۲۲۱-۲۲۳). در حقیقت تبذیرکنندگان، برادران شیاطین هستند. شیطان در برابر پرودگار خود، کفرپیشه است (اسراء/۲۷). هر کس از یاد رحمان روی بگرداند، بر او شیطانی می‌گماریم که هم‌نشین او باشد. بی‌تردید آنها، اینان را از راه بازمی‌دارند ولی آنان می‌پندارند که هدایت‌یافته‌ هستند تا آن‌گاه که او [با هم‌نشین خود] به حضور ما آید، [به شیطان خود] می‌گوید: ای کاش، میان من و تو فاصله مشرق و مغرب بود. چه بد هم‌نشینی بودی. امروز هرگز برای شما سودی ندارد زیرا شما ستم کردید. بی‌تردید، در عذاب مشترک هستید (زخرف/۳۶-۳۹). بی‌تردید کسانی که پس از آن‌که هدایت برای آنان روشن شد پشت کردند، شیطان آنان را فریب داد و به آرزوی دور و دراز انداخت. این به آن سبب است که آنان به کسانى که آن‌چه را خدا نازل کرده خوش نمى‏داشتند، گفتند: به‌زودی در برخی کارها از شما اطاعت‏ خواهیم کرد. خدا اسرار آنان را می‌داند. پس چگونه هستند وقتى که فرشتگان جانشان را مى‏ گیرند و بر چهره و پشت آنان تازیانه مى ‏زنند؟ زیرا آنان از آن‌چه خدا را به خشم آورده، پیروى کرده ‏اند و از خشنودی او کراهت داشتند. پس اعمالشان را نابود کرد (محمّد/۲۵-۲۸). کسانی که اموال خود را برای نشان دادن به مردم انفاق می‌کنند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارند، [هم‌نشین شیطان هستند]. کسی که شیطان هم‌نشین او باشد، بد هم‌نشینی است (نساء/۳۸). کسانی که ربا می‌خورند، برنمی‌خیزند مگر مانند کسی که شیطان بر اثر تماس، او را آشفته کرده است. این به سبب آن است که آنان گفتند: داد و ستد مانند رباست. در صورتی که خدا داد و ستد را حلال و ربا را حرام کرده است (بقره/۲۷۵).

[خدا] گروهی را هدایت کرد و گروهی گمراهی بر آنان محقّق شد. آنها شیاطین را به غیر از خدا ولیّ خود گرفتند و می‌پندارند که هدایت‌یافته‌ هستند (اعراف/۳۰). برخی از مردم بدون هیچ دانشی درباره خدا، مجادله می‌کنند و از هر شیطان سرکشی پیروی می‌کنند. بر او (شیطان) مقرّر شده که هر کس او را ولیّ بگیرد، بی‌تردید او را گمراه کند و به عذاب آتش سوزان هدایت کند (حج/۳-۴). برخی از مردم بدون هیچ دانش، هدایت و کتاب روشنگری درباره خدا مجادله می‌کنند. چون به آنان گفته شود: از آن‌چه خدا نازل کرده پیروی کنید، می‌گویند: بلکه از آن‌چه پدرانمان را بر آن یافته‌ایم، پیروی می‌کنیم. آیا هر چند شیطان آنان را به سوی عذاب آتش سوزان بخواند (لقمان/۲۰-۲۱)؟ به پروردگارت سوگند که بی‌شک همه آنان و شیاطین را گرد می‌آوریم. آن‌گاه همه را به زانو درآمده، پیرامون جهنّم حاضر می‌کنیم سپس از هر گروهی، کسانی را که بر رحمان سرکش‌تر بودند، بیرون می‌کشیم. آن‌گاه ما کسانی را که برای سوختن در آتش سزاوارتر هستند، بهتر می‌شناسیم (مریم/۶۸-۷۰). میوه آن (درخت زقّوم) گویی سرهای شیاطین است (صافّات/۶۵).

ما آسمان دنیا را به زیور ستارگان آراستیم و آن را از هر شیطان سرکشی حفظ کردیم. آنها نمی‌توانند به عالم بالا گوش دهند و از هر سویی پرتاب می‌شوند تا به عقب رانده شوند. برای آنان عذابی پیوسته است مگر کسی که چیزی برباید که شهابی شکافنده او را دنبال می‌کند (صافّات/۷-۱۰). در حقیقت ما در آسمان، برج‌هایی قرار دادیم و آن را برای تماشاگران آراستیم. آن را از هر شیطان رانده شده‌ای نگاه داشتیم مگر آن که دزدیده گوش دهد که شهابی روشن او را دنبال می‌کند (حجر/۱۶-۱۸). آسمان دنیا را با چراغ‌ها زینت دادیم و آنها را مایه راندن شیاطین قرار دادیم. برای آنان عذاب آتش سوزان، آماده کرده‌ایم (ملک/۵).

شیطان- اقوام، [خدا به ابلیس فرمود:] از آنان هر کس را می‌توانی با آوای خود، تحریک کن و با سواران خود و پیادگانت بر آنها بتاز. در اموال و اولادشان شریک شو و به آنان وعده بده. شیطان جز از روی فریب به آنان وعده نمی‌دهد. به یقین تو را بر بندگان من تسلّطی نیست. کارسازی پروردگارت کافی است (اسراء/۶۴-۶۵). شیطان او (آدم) را وسوسه کرد. گفت: ای آدم، آیا تو را به درخت جاودانگی و فرمانروایی بی‌زوال راه نمایم (طه/۱۲۰)؟ شیطان آن دو (آدم و همسرش) را وسوسه کرد تا آن‌چه از عورت‌های آنان برایشان پوشیده مانده بود، برای آنان آشکار کند. گفت: پروردگارتان شما را از این درخت، منع نکرد جز برای آن‌که [مبادا] فرشته شوید یا از جاودانگان شوید. برای آنان سوگند یاد کرد که بی‌تردید من از خیرخواهانِ شما هستم  پس آن دو را به فریب به سقوط کشانید، همین که از آن درخت چشیدند (اعراف/۲۰-۲۲). از آن درخت خوردند (طه/۱۲۱)، پس عورت‌هایشان بر آنان آشکار شد و شروع کردند برگ‌های بهشت را بر خود بچسبانند (طه/۱۲۱؛ اعراف/۲۲). آدم، پروردگار خود را عصیان کرد و بی‌راه رفت (طه/۱۲۱). پروردگارشان به آنان ندا داد که مگر شما را از آن درخت منع نکردم و به شما نگفتم که شیطان دشمن آشکار شماست؟ گفتند: پروردگارا، ما بر خود ستم کردیم. اگر بر ما نبخشی و به ما رحم نکنی، بی‌تردید از زیانکاران خواهیم شد. فرمود: پایین بروید که شما دشمن یکدیگر هستید. برای شما در زمین، تا وقتی معیّن قرارگاه و برخورداری است. فرمود: در آن زندگی می‌کنید و در آن می‌میرید و از آن بیرون آورده می‌شوید (اعراف/۲۲-۲۵).

شیطان آن دو (آدم و همسرش) را از آن (بهشت) لغزانید و از آن‌چه در آن بودند، خارج کرد. فرمودیم: پایین روید. شما دشمن یکدیگر هستید و تا مدّتی در زمین قرارگاه و تا چندی برخورداری خواهید داشت (بقره/۳۶).

عاد و ثمود را [هلاک کردیم]. این از خانه‌های آنان به خوبی برای شما آشکار است. شیطان کارهای آنان را در نظرشان آراست و از راه، بازشان داشت با آن‌که اهل بینش بودند (عنکبوت/۳۸).

[ابراهیم گفت:] ای پدر، شیطان را نپرست که شیطان همواره رحمان را نافرمان است. ای پدر، من از آن می‌ترسم که از رحمان عذابی به تو برسد و تو یار شیطان باشی (مریم/۴۴-۴۵).

[یعقوب] گفت: ای پسرک من، خوابت را برای برادرانت حکایت نکن که برای تو حیله‌ای سخت می‌اندیشند. در حقیقت شیطان برای انسان دشمنی آشکار است (یوسف/۵).

[یوسف] به یکی از آن دو [زندانی] که می‌دانست آزادشدنی است، گفت: مرا نزد صاحب خود یاد کن ولی شیطان یادآوری او را در نزد آقایش از خاطر او برد پس [یوسف] چندسالی در زندان ماند (یوسف/۴۲). [یوسف] پدر و مادر خود را بر تخت نشانید و همه آنان در برابر او به سجده افتادند. یوسف گفت: ای پدر، این تعبیر خواب پیشین من است که پروردگارم آن را راست گرداندید و به من احسان کرد آن‌گاه که مرا از زندان بیرون آورد و پس از آن‌که شیطان میان من و برادرانم را بر هم زد، شما را از بیابان [به اینجا] آورد. بی‌گمان پروردگارم برای آن‌چه بخواهد، دقیق است. در حقیقت او دانای حکیم است (یوسف/۱۰۰).

[قوم شعیب] او را تکذیب کردند و زلزله آنان را گرفت و بامدادان در خانه‌هایشان در جا مردند. … شیطان کارهای آنان را در نظرشان آراست و از راه، بازشان داشت با آن‌که اهل بینش بودند (عنکبوت/۳۷-۳۸).

[موسی] وارد شهر شد، در حالی‌که مردم آن، در غفلت بودند. او دو مرد را دید که زد و خورد می‌کردند، یکی، از پیروان او و دیگری از دشمنان او بود. آن که از پیروان او بود، بر ضدّ کسی که از دشمنانش بود، از او کمک خواست. پس موسی مشتی بر او زد و او را کشت. گفت: این کار شیطان است. در حقیقت او دشمنی گمراه‌کننده و آشکار است (قصص/۱۵).

[جوان همراه موسی] گفت: آیا دیدی وقتی در کنار آن صخره پناه گرفته بودیم، من ماهی را فراموش کردم و جز شیطان [کسی] آن را از یاد من نبرد تا به یادش باشم و ماهی به طور عجیبی راه خود را در دریا پیش گرفت (کهف/۶۳)؟

[یهود] از آن‌چه شیاطین بر ضدّ فرمانروایی سلیمان می‌خواندند، پیروی کردند. در صورتی که سلیمان کافر نشد. ولی شیاطین کافر شدندکه به مردم سِحر می‌آموختند … و می‌دانستند که هر کس خریدار آن (سحر) باشد، در آخرت بهره‌ای ندارد و خود را به بد چیزی فروختند، اگر می‌دانستند (بقره/۱۰۲). شیاطین را که بنّا و غواص بودند و دیگر [شیاطین] را به زنجیر بسته [مسخّر سلیمان کردیم گفتیم:]. این عطای ما است پس بدون حساب ببخش یا دست نگه دار (ص/۳۷-۳۹). عدّه‌ای از شیاطین، برای او غوّاصی می‌کردند و غیر از آن، کارهایی انجام می‌دادند و ما مراقب آنان بودیم (انبیاء/۸۲).

[هدهد گفت:] او (ملکه سبأ) و قوم او را چنین یافتم که به غیر از خدا برای خورشید، سجده می‌کنند. شیطان اعمال آنان را برایشان آراسته بود و آنها را از راه باز داشته است. پس آنان هدایت نمی‌شوند. [کار شیطان بود] که آنان برای خدایی که پنهانی‌ها را در آسمان‌ها و زمین بیرون می‌آورد و آن‌چه پنهان می‌کنید و آن‌چه آشکار می‌کنید را می‌داند، سجده نکنند (نمل/۲۴-۲۵).

بنده ما ایّوب را به یاد آور، آن‌گاه که پروردگار خود را خواند که شیطان من را به رنج و عذاب انداخته است. [گفتیم:] با پای خود بکوب. این شستشوگاهی خنک و نوشیدنی است (ص/۴۱-۴۲).

هنگامی که [همسر عمران] فرزند را زایید، گفت: پروردگارا، من آن را دختر زاییدم. خدا بهتر می‌داند که او، چه زاده است. پسر مانند دختر نیست. من آن را مریم نامیدم. او و نسل او را از  شیطان رانده شده، در پناه تو قرار می‌دهم (آل‌عمران/۳۶).

خبر آن کس که آیات خود را به او داده بودیم، برای آنها بخوان که از آیات ما عاری گشت. پس شیطان او را دنبال کرد و از گمراهان شد. اگر می‌خواستیم او را به وسیله آیات بالا می‌بردیم ولی او به زمین چسبید و هوای خود را پیروی کرد (اعراف/۱۷۵-۱۷۶).

سوگند به خدا، که به سوی امّت‌های پیش از تو [فرستادگانی] فرستادیم ولی شیطان اعمال آنان را برایشان آراست پس امروز او سرپرست آنان است و عذابی دردناک دارند (نحل/۶۳). به سوی امّت‌های پیش از تو [فرستادگانی] فرستادیم و آنان را به تنگدستی و ناخوشی دچار کردیم، شاید آنان تضرّع کنند پس چرا هنگامی که عذاب ما برای آنان آمد، تضرّع نکردند؟ بلکه دل‌هایشان سخت شد و شیطان کارهایی را که می‌کردند، برای آنان آراست (انعام/۴۲-۴۳). این‌گونه برای هر پیامبری، دشمنانی از شیاطین انس و جنّ برگماشتیم که برای فریب به یکدیگر سخنان فریبنده القاء می‌کنند. اگر پروردگار تو می‌خواست، چنین نمی‌کردند پس آنان را با افترایی که می‌بندند، رها کن تا دل‌های کسانی که به آخرت ایمان ندارند، آن گفتار را بپسندد تا آن‌چه را انجام‌دادنی هستند، انجام دهند (انعام/۱۱۲-۱۱۳). پیش از تو هیچ فرستاده و پیامبرى را نفرستادیم، جز این‌که هر گاه آرزو [یا تلاوت] مى‏ نمود، شیطان در آرزو [یا تلاوت او] القاى [شبهه] مى‏ کرد پس خدا آن‌چه را شیطان القا مى‏ کرد، محو مى‏ گردانید سپس خدا آیات خود را استوار مى‏ کرد. خدا داناى حکیم است. تا آن‌چه را که شیطان القا مى ‏کند، براى کسانى که در دل‌هایشان بیمارى است و براى سنگدلان آزمایشى قرار دهد و به‌راستی ستمکاران در ستیز بزرگ و دوری گرفتارند و تا کسانی که به آنان علم داده شده است، بدانند که این [قرآن] حق و از جانب پروردگار توست و به آن ایمان آورند و دل‌هایشان براى او خاضع گردد. به‌راستى خدا راهنمای کسانى که ایمان آورده‏ اند، به سوى راهى راست است (حج/۵۲-۵۴). آن (قرآن) را شیاطین نازل نکرده‌اند. برای آنان سزاوار نیست و نمی‌توانند. بی‌تردید آنان از شنیدن [اخبار آسمان یا وحی] برکنار شده‌اند (شعراء/۲۱۰-۲۱۲). این (قرآن) سخن شیطان رانده‌شده نیست پس به کجا می‌روید (تکویر/۲۵-۲۶)؟ آن‌گاه که قرآن بخوانی، از شیطان رانده‌شده به خدا پناه ببر. بی‌تردید او بر کسانی که ایمان آورده‌اند و بر پروردگار خود توکلّ می‌کنند، تسلّطی ندارد. تسلّط او تنها بر کسانی است که او را سرپرست می‌گیرند و بر کسانی است که به او (خدا) شرک می‌ورزند (نحل/۹۸-۱۰۰). اگر از شیطان وسوسه‌ای به تو رسید، به خدا پناه ببر. بی‌تردید او شنوای داناست (اعراف/۲۰۰؛ فصّلت/۳۶). بگو، پروردگارا، از وسوسه‌های شیاطین به تو پناه می‌برم. ای پروردگار من، از این‌که آنان نزد من حاضر شوند، به تو پناه می‌برم (مومنون/۹۷-۹۸). بگو، پناه می‌برم به پروردگار مردم، پادشاهِ  مردم، معبودِ مردم از شرّ وسوسه‌گر نهانی، آن که در سینه‌های مردم وسوسه می‌کند، از جن و مردم (ناس/۱-۶). چون کسانی را ببینی که در آیات ما [به باطل] فرو می‌روند، از آنان روی برتاب تا به سخنی غیر از آن فرو روند. اگر شیطان از یاد تو بُرد، بعد از یادآوری با قوم ستمکار ننشین (انعام/۶۸). بگو، آیا  غیر از خدا چیزی را بخوانیم که نه به ما سود می‌دهد و نه زیان و بعد از این‌که خدا ما را هدایت کرد به گذشته خود برگردیم؟ مانند کسی که شیاطین او را به بیراهه افکندند و در زمین سرگشته مانده است در حالی‌که، یارانی دارد که او را به هدایت می‌خوانند که به سوی ما بیا؟ بگو، بی‌گمان هدایت خداست که هدایت است و ما دستور یافته‌ایم که تسلیم خدا، پروردگار جهانیان باشیم (انعام/۷۱).

آیا ندیده‌ای که ما شیاطین را بر کافران فرستادیم تا آنان را به شدّت تحریک کنند (مریم/۸۳). آیا ندیده‌ای کسانی را که می‌پندارند به آن‌چه به سوی تو نازل شده و آن‌چه پیش از تو نازل شده ایمان دارند، می‌خواهند داوری را پیش طاغوت ببرند، حال آن‌که دستور یافته‌اند به آن کافر باشند؟ ولی شیطان می‌خواهد آنها را به گمراهی دوری، بیندازد (نساء/۶۰). آیا ندیدی کسانی که قومی را دوست دارند که خدا بر آنان خشم گرفته است؟ اینان نه از شما هستند و نه از آنان. به دروغ سوگند می‌خورند و خود می‌دانند … شیطان بر آنان چیره شده است و یاد خدا را از یاد آنها برده است. اینان حزب شیطان هستند. آگاه باش که حزب شیطان، همان زیانکاران هستند (مجادله/۱۴-۱۹). از مردم کسانی هستند که می‌گویند: ما به خدا و روز بازپسین ایمان آورده‌ایم و آنان مومن نیستند … هنگامی که با مومنان روبه‌رو شوند، می‌گویند: ایمان آورده‌ایم و چون با شیاطینِ خود تنها شوند، می‌گویند: بی‌تردید ما  با شما هستیم. جز این نیست که ما [آنها را] به مسخره گرفته‌ایم (بقره/۸-۱۴).

[به یاد آورید آن‌گاه که] از آسمان بارانی بر شما می‌فرستاد که با آن شما را پاک کند. آلودگیِ شیطان را از شما بزداید. دل‌هایتان را محکم و گام‌هایتان را به آن استوار سازد (انفال/۱۱). بی‌تردید کسانی از شما که روز برخورد دو گروه [در احد] پشت کردند، شیطان آنان را به سبب آن‌چه کسب کرده بودند، لغزانید. البته خدا از آنان درگذشت. به‌راستی خدا آمرزنده بردبار است (آل‌عمران/۱۵۵).

چون به آنان خبری از امن یا ترس برسد، آن را پخش می‌کنند. حال آن‌که اگر آن را به پیامبر و اولیای امر خود ارجاع می‌دادند، بی‌تردید کسانی از آنان که می‌توانستند آن را استنباط کنند، آن را می‌فهمیدند. اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود، بی‌تردید جز اندکی، از شیطان پیروی می‌کردید (نساء/۸۳).

[مشرکان] به غیر از خدا جز [بت‌های] مونث را نمی‌خوانند و جز شیطان سرکش را نمی‌خوانند (نساء/۱۱۷). [یاد کن] هنگامی را که شیطان اعمال مشرکان را برایشان آراست و گفت: امروز کسی از مردم بر شما پیروز نخواهد شد. من پناه شما هستم پس وقتی که دو گروه، روبه‌رو شدند، [شیطان] به عقب برگشت و گفت: من از شما بیزار هستم. من چیزی را می‌بینم که شما نمی‌بینید. به‌راستی من از خدا می‌ترسم و خدا سخت‌کیفر است (انفال/۴۸).

در صور دمیده شود این روز وعده عذاب است. هر کسى مى ‏آید در حالى‌که با او سوق‏ دهنده و گواهى ‏دهنده ‏اى است. … [به آن دو فرشته گفته مى ‏شود:] هر کافرِ سرسختى را در جهنّم افکنید. بازدارنده از خیر. هر متجاوز شکاکى که با خدا، معبودی دیگر قرار داد پس او را در عذاب شدید افکنید. [شیطان] هم‌نشین او مى ‏گوید: پروردگارا، من او را به سرکشی وانداشتم لیکن [خود] در گمراهى دوری بود. [خدا] مى ‏فرماید: نزد من ستیزه نکنید. از پیش، وعده عذاب را به شما بودم (ق/۲۰-۲۸). [آن روز] روزى است که ستمکار دست‌هاى خود را مى ‏گزد. مى‏ گوید: اى کاش من با پیامبر راهى بر مى‏ گرفتم. اى واى بر من، کاش فلانى را دوست نگرفته بودم. او من را به گمراهى کشانید پس از ‌آن‌که ذکر (قرآن) به من رسیده بود. شیطان همواره فروگذارنده انسان است (فرقان/۲۷-۲۹).

ابلیس

يَا بَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْءَاتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَ قَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لاَ تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاء لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ (اعراف/۲۷) أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ* وَ أَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ* وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ (یس/۶۰-۶۲) إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ (فاطر/۶). وَ قُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّيْطَانَ يَنزَغُ بَيْنَهُمْ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلإِنْسَانِ عَدُوًّا مُّبِينًا (اسراء/۵۳) وَ لَا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطَانُ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (زخرف/۶۲) وَ كَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا (فرقان/۲۹) إِنَّمَا ذَلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءهُ فَلاَ تَخَافُوهُمْ وَ خَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (آل‌عمران/۱۷۵) لَّعَنَهُ (شیطان) اللّهُ وَ قَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَّفْرُوضًا* وَ لأُضِلَّنَّهُمْ وَ لأُمَنِّيَنَّهُمْ وَ لآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الأَنْعَامِ وَ لآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللّهِ وَ مَن يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِّن دُونِ اللّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِينًا* يَعِدُهُمْ وَ يُمَنِّيهِمْ وَ مَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا* أُوْلَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَ لاَ يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا (نساء/۱۱۸-۱۲۱) [مثل المنافقین و اهل‌الکتاب] کَمَثَل الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ* فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِي النَّارِ خَالِدَيْنِ فِيهَا وَ ذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِينَ (حشر/۱۶-۱۷) وَ قَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَ مَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي فَلاَ تَلُومُونِي وَ لُومُواْ أَنفُسَكُم مَّا أَنَاْ بِمُصْرِخِكُمْ وَ مَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِيَّ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (ابراهیم/۲۲).

يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُواْ مِمَّا فِي الأَرْضِ حَلاَلًا طَيِّبًا وَ لاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ* إِنَّمَا يَأْمُرُكُمْ بِالسُّوءِ وَ الْفَحْشَاء وَ أَن تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (بقره/۱۶۸-۱۶۹) كُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ وَ لاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (انعام/۱۴۲) وَ لاَ تَأْكُلُواْ مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ وَ إِنَّهُ لَفِسْقٌ وَ إِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَى أَوْلِيَآئِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ وَ إِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ (انعام/۱۲۱).

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِي السِّلْمِ كَآفَّةً وَ لاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ* فَإِن زَلَلْتُمْ مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْكُمُ الْبَيِّنَاتُ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ  (بقره/۲۰۸-۲۰۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ وَ مَن يَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَ الْمُنكَرِ (نور/۲۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الأَنصَابُ وَ الأَزْلاَمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ* إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَ الْبَغْضَاء فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللّهِ وَ عَنِ الصَّلاَةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ (مائده/۹۰-۹۱) إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (مجادله/۱۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَ مِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَ لاَ تَيَمَّمُواْ الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَ لَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِيهِ وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ* الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَ يَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاء وَ اللّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَ فَضْلًا وَ اللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (بقره/۲۶۷-۲۶۸) الَّذِينَ آمَنُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُواْ أَوْلِيَاء الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا (نساء/۷۶).

إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَواْ إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُواْ فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ (اعراف/۲۰۱).

هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَى مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ* تَنَزَّلُ عَلَى كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ* يُلْقُونَ السَّمْعَ وَ أَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (شعراء/۲۲۱-۲۲۳) إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُواْ إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ وَ كَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا  (اسراء/۲۷) وَ مَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ* وَ إِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ* حَتَّى إِذَا جَاءنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ* وَ لَن يَنفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (زخرف/۳۶-۳۹) إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَ أَمْلَى لَهُمْ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ* فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمْ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبَارَهُمْ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَ كَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (محمّد/۲۵-۲۸) وَ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاء النَّاسِ وَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ لاَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَ مَن يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاء قِرِينًا (نساء/۳۸) الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لاَ يَقُومُونَ إِلاَّ كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَ أَحَلَّ اللّهُ الْبَيْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبَا (بقره/۲۷۵).

[الله] فَرِيقًا هَدَى وَ فَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلاَلَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ اللّهِ وَ يَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ (اعراف/۳۰) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِيدٍ* كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَ يَهْدِيهِ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ (حج/۳-۴) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًى وَ لَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ* وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ (لقمان/۲۰-۲۱) فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَ الشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا* ثُمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِيًّا*  ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَى بِهَا صِلِيًّا (مریم۶۸-۷۰) طَلْعُهَا (شجره الزقوم) كَأَنَّهُ رُؤُوسُ الشَّيَاطِينِ (صافّات/۶۵).

إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ* وَ حِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ* لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَ يُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ* دُحُورًا وَ لَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ* إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (صافّات/۷-۱۰) وَ لَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاء بُرُوجًا وَ زَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ* وَ حَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ* إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ (حجر/۱۶-۱۸) وَ لَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَ جَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ  (ملک/۵).

الشیطان- الاقوام،  [قال الله لابلیس] وَ اسْتَفْزِزْ مَنِ اسْتَطَعْتَ مِنْهُمْ بِصَوْتِكَ وَ أَجْلِبْ عَلَيْهِم بِخَيْلِكَ وَ رَجِلِكَ وَ شَارِكْهُمْ فِي الأَمْوَالِ وَ الأَوْلادِ وَ عِدْهُمْ وَ مَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلاَّ غُرُورًا* إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ وَ كَفَى بِرَبِّكَ وَكِيلًا (اسراء/۶۴-۶۵) فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ (آدم) الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْكٍ لَّا يَبْلَى (طه/۱۲۰) فَوَسْوَسَ لَهُمَا (آدم و امراته) الشَّيْطَانُ لِيُبْدِيَ لَهُمَا مَا وُورِيَ عَنْهُمَا مِن سَوْءَاتِهِمَا وَ قَالَ مَا نَهَاكُمَا رَبُّكُمَا عَنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَن تَكُونَا مَلَكَيْنِ أَوْ تَكُونَا مِنَ الْخَالِدِينَ* وَ قَاسَمَهُمَا إِنِّي لَكُمَا لَمِنَ النَّاصِحِينَ* فَدَلاَّهُمَا بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذَاقَا الشَّجَرَةَ (اعراف/۲۰-۲۲) فَأَكَلَا مِنْهَا  (طه/۱۲۱) فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْءَاتُهُمَا وَ طَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ (طه/۱۲۱؛ اعراف/۲۲) وَ عَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى (طه/۱۲۱) وَ نَادَاهُمَا رَبُّهُمَا أَلَمْ أَنْهَكُمَا عَن تِلْكُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُل لَّكُمَا إِنَّ الشَّيْطَآنَ لَكُمَا عَدُوٌّ مُّبِينٌ* قَالاَ رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَ إِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَ تَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ* قَالَ اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إِلَى حِينٍ* قَالَ فِيهَا تَحْيَوْنَ وَ فِيهَا تَمُوتُونَ وَ مِنْهَا تُخْرَجُونَ (اعراف/۲۲-۲۵).

فَأَزَلَّهُمَا (آدم و زوجه) الشَّيْطَانُ عَنْهَا (الجنه) فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَ قُلْنَا اهْبِطُواْ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَ لَكُمْ فِي الأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إِلَى حِينٍ (بقره/۳۶).

وَ [اهلکنا] عَادًا وَ ثَمُودَ وَ قَد تَّبَيَّنَ لَكُم مِّن مَّسَاكِنِهِمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ كَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ (عنکبوت/۳۸).

[قال ابراهیم] يَا أَبَتِ لَا تَعْبُدِ الشَّيْطَانَ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلرَّحْمَنِ عَصِيًّا* يَا أَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَن يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِّنَ الرَّحْمَن فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا  (مریم/۴۴-۴۵).

قَالَ [یعقوب] يَا بُنَيَّ لاَ تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَى إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُواْ لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِينٌ  (یوسف/۵).

وَ قَالَ [یوسف] لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْكُرْنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ (یوسف/۴۲) وَ رَفَعَ (یوسف) أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَ خَرُّواْ لَهُ سُجَّدًا وَ قَالَ يَا أَبَتِ هَذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَايَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقًّا وَ قَدْ أَحْسَنَ بَي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَ جَاء بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَ بَيْنَ إِخْوَتِي إِنَّ رَبِّي لَطِيفٌ لِّمَا يَشَاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (یوسف/۱۰۰).

[قوم شعیب] فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ…  وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَ كَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ (عنکبوت/۳۷-۳۸).

وَ دَخَلَ [موسی] الْمَدِينَةَ عَلَى حِينِ غَفْلَةٍ مِّنْ أَهْلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيْنِ يَقْتَتِلَانِ هَذَا مِن شِيعَتِهِ وَ هَذَا مِنْ عَدُوِّهِ فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِي مِن شِيعَتِهِ عَلَى الَّذِي مِنْ عَدُوِّهِ فَوَكَزَهُ مُوسَى فَقَضَى عَلَيْهِ قَالَ هَذَا مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ عَدُوٌّ مُّضِلٌّ مُّبِينٌ (قصص/۱۵).

قَالَ [فتاه] أَرَأَيْتَ إِذْ أَوَيْنَا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ الْحُوتَ وَ مَا أَنسَانِيهُ إِلَّا الشَّيْطَانُ أَنْ أَذْكُرَهُ وَ اتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ عَجَبًا (کهف/۶۳)

وَ اتَّبَعُواْ [الیهود] مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَ مَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَ لَكِنَّ الشَّيْاطِينَ كَفَرُواْ يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ … وَ لَقَدْ عَلِمُواْ لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ وَ لَبِئْسَ مَا شَرَوْاْ بِهِ أَنفُسَهُمْ لَوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ (بقره/۱۰۲) وَ الشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاء وَ غَوَّاصٍ* وَ آخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ* هَذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ (ص/۳۷-۳۹) وَ مِنَ الشَّيَاطِينِ مَن يَغُوصُونَ لَهُ وَ يَعْمَلُونَ عَمَلًا دُونَ ذَلِكَ وَ كُنَّا لَهُمْ حَافِظِينَ (انبیاء/۸۲).

[قال هدهد] وَجَدتُّهَا (ملکه السبأ) وَ قَوْمَهَا يَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِن دُونِ اللَّهِ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ فَهُمْ لَا يَهْتَدُونَ* أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَ مَا تُعْلِنُونَ (نمل/۲۴-۲۵).

وَ اذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَ عَذَابٍ* ارْكُضْ بِرِجْلِكَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَ شَرَابٌ (ص/۴۱-۴۲).

فَلَمَّا [امراه العمران] وَضَعَتْهَا (ولد) قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَا أُنثَى وَ اللّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَ لَيْسَ الذَّكَرُ كَالأُنثَى وَإ ِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وِ إِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَ ذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ (آل‌عمران/۳۶).

وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ الَّذِيَ آتَيْنَاهُ آيَاتِنَا فَانسَلَخَ مِنْهَا فَأَتْبَعَهُ الشَّيْطَانُ فَكَانَ مِنَ الْغَاوِينَ* وَ لَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَ لَكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَوَاهُ (اعراف/۱۷۵-۱۷۶).

تَاللّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (نحل/۶۳) وَ لَقَدْ أَرْسَلنَآ إِلَى أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُمْ بِالْبَأْسَاء وَ الضَّرَّاء لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ* فَلَوْلا إِذْ جَاءهُمْ بَأْسُنَا تَضَرَّعُواْ وَ لَكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (انعام/۴۲-۴۳) وَ كَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَ الْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَ لَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ مَا يَفْتَرُونَ* وَ لِتَصْغَى إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَ لِيَرْضَوْهُ وَ لِيَقْتَرِفُواْ مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ (انعام/۱۱۲-۱۱۳) وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَ لَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّى أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ* لِيَجْعَلَ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِتْنَةً لِّلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَ الْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ وَ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ* وَ لِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِينَ آمَنُوا إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (حج/۵۲-۵۴) وَ مَا تَنَزَّلَتْ بِهِ (القرآن) الشَّيَاطِينُ* وَ مَا يَنبَغِي لَهُمْ وَ مَا يَسْتَطِيعُونَ* إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (شعراء/۲۱۰-۲۱۲) وَ مَا هُوَ (قرآن) بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ* فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (تکویر/۲۵-۲۶) فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ* إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ* إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِينَ هُم بِهِ مُشْرِكُونَ (نحل/۹۸-۱۰۰) وَ إِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (اعراف/۲۰۰)  وَ إِمَّا يَنزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ  (فصّلت/۳۶) وَ قُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ* وَ أَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ (مومنون/۹۷-۹۸) قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ* مَلِكِ النَّاسِ* إِلَهِ النَّاسِ* مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ* الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ* مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (ناس/۱-۶) وَ إِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُواْ فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ وَ إِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلاَ تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (انعام/۶۸) قُلْ أَنَدْعُو مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَنفَعُنَا وَ لاَ يَضُرُّنَا وَ نُرَدُّ عَلَى أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَىَ وَ أُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (انعام/۷۱).

أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا (مریم/۸۳) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُواْ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَ مَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَ قَدْ أُمِرُواْ أَن يَكْفُرُواْ بِهِ وَ يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلاَلًا بَعِيدًا (نساء/۶۰) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِم مَّا هُم مِّنكُمْ وَ لَا مِنْهُمْ وَ يَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ … اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُوْلَئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ (مجادله/۱۴-۱۹) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَ مَا هُم بِمُؤْمِنِينَ … وَ إِذَا لَقُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَ إِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَكْمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُونَ ((بقره/۸-۱۴).

يُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّن السَّمَاء مَاء لِّيُطَهِّرَكُم بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الأَقْدَامَ (انفال/۱۱) إِنَّ الَّذِينَ تَوَلَّوْاْ مِنكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّيْطَانُ بِبَعْضِ مَا كَسَبُواْ وَ لَقَدْ عَفَا اللّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ حَلِيمٌ (آل‌عمران/۱۵۵).

وَ إِذَا جَاءهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُواْ بِهِ وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلَى أُوْلِي الأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ وَ لَوْلاَ فَضْلُ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ لاَتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلاَّ قَلِيلًا (نساء/۸۳).

إِن يَدْعُونَ [المشرکون] مِن دُونِهِ إِلاَّ إِنَاثًا وَإِن يَدْعُونَ إِلاَّ شَيْطَانًا مَّرِيدًا (نساء/۱۱۷) وَ إِذْ زَيَّنَ لَهُمُ (مشرکین) الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَ قَالَ لاَ غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَ إِنِّي جَارٌ لَّكُمْ فَلَمَّا تَرَاءتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ وَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكُمْ إِنِّي أَرَى مَا لاَ تَرَوْنَ إِنِّيَ أَخَافُ اللّهَ وَ اللّهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ (انفال/۴۸).

وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ ذَلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ* وَ جَاءتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّعَهَا سَائِقٌ وَ شَهِيدٌ … [قیل للملکین] أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ* مَّنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُّرِيبٍ* الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ* قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَ لَكِن كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ* قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُم بِالْوَعِيدِ (ق/۲۰-۲۸) وَ يَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا* يَا وَيْلَتَى لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا* لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءنِي وَ كَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا (فرقان/۲۷-۲۹).