شهاب

 

شهاب، سنگ آسمانی، این مفهوم از مادّه «ش ه ب» ۴ بار آمده است.

چکیده: هر کس از شیاطین و جنیّان بخواهد به عالم بالا گوش بدهد، شهابی او را دنبال می‌کند.

آسمان را از هر شیطان رانده‌شده‌ای حفظ کردیم مگر آن که دزدیده گوش فرا دهد که شهابی روشن او را دنبال می‌کند (حجر/۱۷-۱۸). [آسمان دنیا را] از هر شیطان سرکشی حفظ کردیم. آنها نمی‌توانند به گروه والاتر گوش فرا دهند و از هر سو پرتاب می‌شوند تا رانده شوند و برای آنان عذابی پیوسته است مگر کسی که [از سخن بالاییان] چیزی برباید که شهابی شکافنده او را دنبال می‌کند (صافّات/۷-۱۰).

[جمعی از جنیّان گفتند:] ما آسمان را جستجو کردیم و آن را پر از نگهبانان قدرتمند و شهاب‌ها یافتیم و در آسمان در محلّ‌هایی برای شنیدن می‌نشستیم. اکنون هر کس بخواهد گوش دهد، شهابی را در کمین می‌یابد. ما نمی‌دانیم آیا برای کسانی که در زمین هستند، شرّی اراده شده یا پروردگار آنان برایشان رشدی خواسته است (جن/۸-۱۰).

الشهاب

 

 

 

وَ حَفِظْنَاهَا (السّماء) مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ* إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ (حجر/۱۷-۱۸) وَ حِفْظًا [السّماء الدّنیا] مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ* لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَ يُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ * دُحُورًا وَ لَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ* إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (صافّات/۷-۱۰)

 

[نفر من الجن قالوا] وَ أَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاء فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِيدًا وَ شُهُبًا* وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَن يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَّصَدًا* وَ أَنَّا لَا نَدْرِي أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَن فِي الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا (جن/۸-۱۰).