شعر، سخن موزون، این مفهوم از ماده «ش ع ر» ۶ بار آمده است.
چکیده: شاعران در هر وادیی سرگردان هستند. چیزهایی میگویند که انجام نمیدهند. گمراهان از آنان پیروی میکنند مگر کسانی که ایمان آورده و کار شایسته انجام میدهند. خدا به پیامبر شعر نیاموخته است. قرآن، گفتار شاعر نیست. شاعران را گمراهان پیروی میکنند. آیا ندیدهای که آنان در هر وادیی سرگردان هستند. آنان چیزهایی میگویند که انجام نمیدهند مگر کسانی که ایمان آوردهاند، کارهای شایسته انجام دادهاند، خدا را بسیار یاد کردهاند و بعد از ستمدیدن، یاری خواستهاند (شعراء/۲۲۴-۲۲۷). آن (قرآن) گفتار شاعری نیست. اندک ایمان میآورید (حاقّه/۴۱). ما به او شعر نیاموختیم و شایسته او نیست. این [سخن] جز یادآوری و قرآنی روشن نیست (یس/۶۹). [مشرکان] گفتند: بلکه [قرآن] خوابهای پریشان است. بلکه آن را بربافته است. بلکه او (پیامبر) شاعر است پس باید برای ما نشانهای بیاورد. همانگونه که [پیامبران] پیشینیان فرستاده شدهاند (انبیاء/۵). آیا میگویند: شاعری است که ما منتظر مرگ مشکوک او هستیم؟ بگو، منتظر باشید که من نیز با شما از منتظران هستم. آیا پندارشان، آنها را به این امر میکند یا آنها گروهی سرکش هستند (طور/۳۰-۳۲)؟ بیتردید آنان (مجرمان) بودند که وقتی به آنان گفته میشد: خدایی جز خدای یگانه نیست، استکبار میورزیدند و میگفتند: آیا ما خدایان خود را برای شاعری دیوانه رها کنیم؟ بلکه او حق را آورده و پیامبران را تصدیق کرده است (صافّات/۳۵-۳۷). |
الشعر
وَالشُّعَرَاء يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ* أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ* وَ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ* إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ ذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَ انتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا (شعراء/۲۲۴-۲۲۷) وَ مَا هُوَ (قرآن) بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ (حاقّه/۴۱) وَ مَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ و مَا يَنبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَ قُرْآنٌ مُّبِينٌ (یس/۶۹) بَلْ قَالُواْ [المشرکون] أَضْغَاثُ أَحْلاَمٍ بَلِ افْتَرَاهُ بَلْ هُوَ (النبی) شَاعِرٌ فَلْيَأْتِنَا بِآيَةٍ كَمَا أُرْسِلَ الأَوَّلُونَ (انبیاء/۵) أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَّتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ* قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُتَرَبِّصِينَ* أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُم بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (طور/۳۰-۳۲) إِنَّهُمْ (المجرمین) كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ* وَ يَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ* بَلْ جَاء بِالْحَقِّ وَ صَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (صافّات/۳۵-۳۷). |