چکیده: خدا به راز سینه‌ها دانا است. هر کس را خدا بخواهد هدایت کند، سینه او را برای اسلام می‌گشاید و هر کس را بخواهد در گمراهی رها کند، سینه او را تنگ می‌گرداند. هر کس بعد از ایمان آوردنش به خدا کافر شود، عذاب خواهد داشت مگر کسی که مجبور شده ولی سینه‌اش به ایمان اطمینان دارد. هر کس سینه‌اش به کفر گشاده شود، خشم خدا بر آنان است و عذابی بزرگ خواهند داشت. در حقیقت چشم‌ها کور نمی‌شوند. لیکن قلب‌هایی که در سینه‌هاست کور می‌شوند.

به‌راستی خدا به غیب آسمان‌ها و زمین دانا است. بی‌تردید او  به راز سینه‌ها دانا است (فاطر/۳۸). نعمت خدا را بر خودتان و پیمانش را که با شما بسته است، به یاد آورید. آن‌گاه که گفتید: شنیدیم و فرمان بردیم و از خدا پروا کنید. به راستی خدا به راز سینه‌ها دانا است (مائده/۷). آن‌چه در آسمان‌ها و زمین است را می‌داند. آن‌چه پنهان کنید و آن‌چه آشکار کنید را می‌داند. خدا به راز سینه‌ها دانا است (تغابن/۴). گفتارتان را چه پنهان کنید یا آن را آشکار کنید، بی‌گمان او به راز سینه‌ها دانا است (ملک/۱۳). خدا به راز سینه‌ها دانا است (حدید/۶). بی‌تردید پروردگار تو، آن‌چه سینه‌ها پنهان کند و آن‌چه آشکار می‌کنند، را می‌داند (نمل/۷۴؛ قصص/۶۹). [خدا] نگاه‌های خیانت‌بار و آن‌چه سینه‌ها پنهان می‌کنند را می‌داند (غافر/۱۹). هیچ گناهکاری بار دیگری را برنمی‌دارد، آن‌گاه بازگشت شما به سوی پروردگارتان است و شما را از آن‌چه می‌کردید، باخبر خواهد کرد. او به راز سینه‌ها دانا است (زمر/۷).

هر کس را خدا بخواهد هدایت کند، سینه او را برای اسلام می‌گشاید و هر کس را بخواهد در گمراهی رها کند، سینه او را تنگ می‌گرداند، گویی در آسمان بالا می‌رود. این‌گونه خدا بر کسانی که ایمان نمی‌آورند، پلیدی را قرار می‌دهد (انعام/۱۲۵). هر کس بعد از ایمان آوردنش به خدا کافر شود، [عذابی سخت خواهد داشت] مگر کسی که مجبور شده ولی قلبش به ایمان اطمینان دارد لیکن هر کس سینه‌اش به کفر گشاده شود، خشمی از خدا بر آنان است و عذابی بزرگ خواهند داشت (نحل/۱۰۶). آیا آن کس که خدا سینه او را برای اسلام گشاده است و او بر نوری از جانب پروردگار خود است، [مانند کسی که سخت‌دل است]؟ پس وای بر سخت‌دلانی که یاد خدا نمی‌کنند. اینان در گمراهی آشکاری هستند (زمر/۲۲). در حقیقت کسانی که درباره آیات خدا بی‌آن‌که حجّتی برای‌ آنان آمده باشد به مجادله برمی‌خیزند، در سینه‌هاشان جز تکبّر نیست که به آن نخواهند رسید (غافر/۵۶). آیا [مشرکان] در زمین نگشته‌اند تا قلب‌هایی داشته باشند که با آن بیندیشند یا گوش‌هایی که با آن بشنوند؟ در حقیقت چشم‌ها کور نمی‌شوند، لیکن قلب‌هایی که در سینه‌هاست، کور می‌شوند (حج/۴۶).

برای شما در آنها (چهارپایان) منافعی است و می‌توانید با آنها به خواسته‌ای که در سینه‌هایتان دارید، برسید و بر آنها و بر کشتی‌ها سوار شوید (غافر/۸۰).

آیا [انسان] نمی‌داند که چون آن‌چه در گورهاست بیرون ریخته گردد و آن‌چه در سینه‌ها است آشکار شود، در آن روز پروردگارشان به آنان آگاه است (عادیات/۹-۱۱)؟

هر کینه‌ای را از سینه‌های آنان (متّقین) برمی‌کَنیم. برادرانه بر تخت‌ها روبه‌روی هم هستند (حجر/۴۷). از سینه‌ها‌ی آنها (کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته کرده‌اند)، هر کینه‌ای را برمی‌کَنیم. از زیر پای آنان، نهرها جاری است و می‌گویند: ستایش خدایی را که ما را به این هدایت کرد. اگر خدا ما را هدایت نکرده بود، هدایت نمی‌یافتیم. بی‌شک فرستادگان پروردگارمان حق را آوردند (اعراف/۴۳).

سینه- اقوام، [پروردگارت به موسی فرمود:] به سوی فرعون برو که او سرکشی کرده است. [موسی] گفت: پروردگارا، سینه‌ام را برای من گشاده گردان (طه/۲۴-۲۵). سینه‌ام تنگ می‌شود و زبانم روان نیست پس به سوی هارون [پیام] بفرست (شعراء/۱۳).

ای مردم، به‌راستی برای شما از پروردگارتان موعظه‌ای آمده است و شفایی برای آن‌چه در سینه‌هاست (یونس/۵۷). آن (قرآن) آیاتی روشن است که در سینه‌های کسانی است که به آنها علم داده شده است و آیات ما را جز ستمکاران انکار نمی‌کنند (عنکبوت/۴۹). کتابی است که به سوی تو نازل شده است پس در سینه تو از آن تنگی نباشد تا به آن هشدار دهی و برای مومنان یادآوری باشد (اعراف/۲). بی‌تردید ما می‌دانیم که سینه تو از آن‌چه می‌گویند، تنگ می‌شود. پس با ستایش پروردگارت تسبیح گوی و از سجده‌کنندگان باش و پروردگارت را پرستش کن تا هنگامی که یقین (مرگ) تو را فرا رسد (حجر/۹۷-۹۹). مبادا تو برخی از آن‌چه را به سوی تو وحی می‌شود، ترک کنی و سینه‌ات تنگ شود از این‌که می‌گویند: چرا بر او گنجی فرستاده نشده یا چرا فرشته‌ای همراه او نیامده است؟ تو فقط هشدار دهنده‌ هستی. خدا بر همه چیز مراقب است (هود/۱۲). آیا ما سینه تو را نگشاده‌ایم؟ … پس چون فراغت یافتی، بکوش و با اشتیاق به سوی پروردگارت روی آور (انشراح/۱-۸). بگو، اگر آن‌چه در سینه‌های شماست، پنهان کنید یا آن را آشکار کنید، خدا آن را می‌داند (آل‌عمران/۲۹). هر کس کفر ورزد، کفر او تو را غمگین نکند. بازگشت آنان به سوی ماست پس آنها را به آن‌چه کرده‌اند، آگاه خواهیم کرد. بی‌تردید خدا به راز سینه‌ها آگاه است (لقمان/۲۳). آیا می‌گویند: بر خدا دروغی بافته است؟ پس اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر می‌نهد. خدا باطل را محو و حق را با کلمات خود استوار می‌گرداند. بی‌تردید او به راز سینه‌ها دانا است (شوری/۲۴). بگو، پناه می‌برم به پروردگار مردم، به فرمان‌روای مردم، به معبود مردم، از شرّ وسوسه‌گر پنهان که در سینه‌های مردم وسوسه می‌کند. از جنّ و انس (ناس/۱-۶). گفتند آیا وقتى استخوان و خاک شدیم به آفرینشى جدید برانگیخته مى ‏شویم؟ بگو، سنگ باشید یا آهن یا هر مخلوقی، از آن‌چه در سینه‌های شما بزرگ می‌نماید، [برانگیخته خواهید شد] (اسراء/۴۹-۵۱). خدا آنان را [در جنگ بدر] در خوابت به تو اندک نشان داد. اگر آنان را بسیار نشان می‌داد، بی‌تردید سست می‌شدید و به یقین در کار منازعه می‌کردید. ولی خدا [شما را] به سلامت داشت. بی‌تردید او به راز سینه‌ها آگاه است (انفال/۴۳). از پی آن غم [در جنگ اُحد] آرامشی بر شما نازل کرد. خوابی که جمعی از شما را فرا گرفت و گروهی که تنها در فکر جان خود بودند، گمان‌های نادرستی چون عهد جاهلیّت درباره خدا داشتند. می‌گفتند: آیا برای ما از این کار چیزی هست؟ بگو، به راستی همه کارها از آن خدا است. در دل خود چیزهایی را پنهان می‌داشتند که بر تو آشکار نمی‌کردند. می‌گفتند: اگر کار دست ما بود، در اینجا کشته نمی‌شدیم. بگو، اگر در خانه‌های خود بودید، کسانی که کشته‌شدن بر آنان مقرّر شده بود، به قتلگاه خود می‌رفتند و تا خدا آن‌چه در سینه‌های شماست را بیازماید و تا آن‌چه در قلب‌های شماست، پاک گرداند. خدا به راز سینه‌ها دانا است (آل‌عمران/۱۵۴).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از غیر خودتان همراز نگیرید. آنان از هیچ آسیبی به شما کوتاهی نمی‌کنند. دوست دارند که شما در رنج بیفتید. در حقیقت کینه از دهانشان پیداست. آن‌چه سینه‌هایشان پنهان می‌دارد، بزرگتر است. به‌راستی ما آیات را برای شما بیان کردیم، اگر تعقّل کنید. این شما هستید که آنان را دوست دارید ولی آنان شما را دوست نمی‌دارند. شما به همه کتاب‌ها ایمان دارید. چون با شما روبه‌رو شوند، گویند: ایمان آورده‌ایم و چون تنها شوند، از دشمنی شما، انگشتان خود را می‌گزند. بگو، به خشم خود بمیرید. به یقین خدا به راز سینه‌ها دانا است (آل‌عمران/۱۱۸-۱۱۹). [غنیمت‌ها برای] کسانی است که پیش از آنان (مهاجران) در سرای [مدینه] و ایمان جای گرفتند. کسانی را که به سوی آنان هجرت کردند، دوست دارند و به آن‌چه به آنان دادند، در سینه خود نیازی نمی‌یابند و [آنان را] بر خود مقدّم می‌دارند، هر چند خود به آنان نیاز داشته باشند (حشر/۹). آنان (کافران) دوست دارند شما هم مانند آنان کافر شوید تا با آنان یکسان شوید پس از آنان دوست نگیرید تا این‌که در راه خدا هجرت کنند. اگر روی برتافتند، هر جا آنان را یافتید، بگیرید و بکشید و از آنان دوست و یاور نگیرید مگر آنان که به گروهی می‌پیوندند که میان شما و آنان پیمانی هست یا در حالی نزد شما بیایند که سینه‌های آنان از پیکار با شما یا با قوم خود به تنگ آمده باشد (نساء/۸۹-۹۰). چرا با گروهی که پیمان‌های خود را شکستند و در بیرون راندن فرستاده کوشیدند، نمی‌جنگید؟ در حالی‌که آنان بودند که اول بار [جنگ را] با شما آغاز کردند. آیا از آنها می‌ترسید؟ با این‌که  اگر مومن هستید، خدا سزاوارتر است که از او بترسید. با آنان بجنگید تا خدا به دست شما عذابشان کند و خوارشان سازد و شما را بر آنان پیروز کند و سینه‌های گروه مومنان را شفا دهد (توبه/۱۳-۱۴).

آگاه باش آنان (مشرکان) سینه‌های خود را خم می‌کنند تا خود را از او پنهان دارند. آگاه باش آن‌گاه که جامه‌هایشان را بر سر می‌کشند، خدا آن‌چه را پنهان می‌کنند یا آشکار می‌کنند، می‌داند. در حقیقت او به راز سینه‌ها دانا است (هود/۵).

از مردم کسانی هستند که می‌گویند: به خدا ایمان آورده‌ایم و چون در راه خدا آزار ببینند، آزار مردم را مانند عذاب خدا قرار می‌دهند. اگر از پروردگار تو یاری برسد، بی‌تردید خواهند گفت: ما با شما بودیم. آیا خدا به آن‌چه در سینه‌های جهانیان است، داناتر نیست (عنکبوت/۱۰)؟

شما در سینه‌های آنان (یهود) بیش از خدا مایه هراس هستید. این به آن سبب است که آنان مردمی هستند که در نمی‌یابند (حشر/۱۳).

دل، قلب

إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (فاطر/۳۸) وَ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَ مِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُم بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا وَ اتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (مائده/۷) يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَ مَا تُعْلِنُونَ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (تغابن/۴) وَ أَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (ملک/۱۳) وَ إِنَّ رَبَّكَ لَيَعْلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمْ وَ مَا يُعْلِنُونَ (نمل/۷۴؛ قصص/۶۹) يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ مَا تُخْفِي الصُّدُورُ (غافر/۱۹) إ وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ثُمَّ إِلَى رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (زمر/۷)

فَمَن يُرِدِ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَ مَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاء كَذَلِكَ يَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ (انعام/۱۲۵) مَن كَفَرَ بِاللّهِ مِن بَعْدِ إيمَانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالإِيمَانِ وَلَكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللّهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (نحل/۱۰۶) أَفَمَن شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِّن رَّبِّهِ فَوَيْلٌ لِّلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكْرِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (زمر/۲۲) إِنَّ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ إِن فِي صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ مَّا هُم بِبَالِغِيهِ (غافر/۵۶) أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَ لَكِن تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ (حج/۴۶)

وَ لَكُمْ فِيهَا (الانعام) مَنَافِعُ وَ لِتَبْلُغُوا عَلَيْهَا حَاجَةً فِي صُدُورِكُمْ وَ عَلَيْهَا وَ عَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ (غافر/۸۰)

أَفَلَا يَعْلَمُ [الانسان] إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ* وَ حُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ* إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ (عادیات/۹-۱۱)

وَ نَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم (المتّقین) مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ (حجر/۴۷) وَ نَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم (الذین امنوا و عملوا الصالحات) مِّنْ غِلٍّ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ وَ قَالُواْ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلا أَنْ هَدَانَا اللّهُ لَقَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ (اعراف/۴۳)

الصّدر- الاقوام، [قال ربک لموسی] اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى* قَالَ [موسی] رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي (طه/۲۴-۲۵) وَ يَضِيقُ صَدْرِي وَ لَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَى هَارُونَ  (شعراء/۱۳)

يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَ شِفَاء لِّمَا فِي الصُّدُورِ (یونس/۵۷) هُوَ (قرآن) آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَ مَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ (عنکبوت/۴۹) كِتَابٌ أُنزِلَ إِلَيْكَ فَلاَ يَكُن فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَ ذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (اعراف/۲) وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ* فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ* وَ اعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ (حجر/۹۷-۹۹) فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَ ضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن يَقُولُواْ لَوْلاَ أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاء مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ وَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ (هود/۱۲) أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ … فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَبْ* وَ إِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ (انشراح/۱-۸) قُلْ إِن تُخْفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمْ أَوْ تُبْدُوهُ يَعْلَمْهُ اللّهُ (آل‌عمران/۲۹) وَ مَن كَفَرَ فَلَا يَحْزُنكَ كُفْرُهُ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ فَنُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (لقمان/۲۳) أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَإِن يَشَأِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلَى قَلْبِكَ وَ يَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (شوری/۲۴) قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ* مَلِكِ النَّاسِ* إِلَهِ النَّاسِ* مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ*الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ* مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ (ناس/۱-۶) وَ قَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَ رُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا* قُل كُونُواْ حِجَارَةً أَوْ حَدِيدًا* أَوْ خَلْقًا مِّمَّا يَكْبُرُ فِي صُدُورِكُمْ (اسراء/۴۹-۵۱) إِذْ يُرِيكَهُمُ اللّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا وَ لَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَّفَشِلْتُمْ وَ لَتَنَازَعْتُمْ فِي الأَمْرِ وَلَكِنَّ اللّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (انفال/۴۳) أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا يَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَ طَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ الأَمْرِ مِن شَيْءٍ قُلْ إِنَّ الأَمْرَ كُلَّهُ لِلَّهِ يُخْفُونَ فِي أَنفُسِهِم مَّا لاَ يُبْدُونَ لَكَ يَقُولُونَ لَوْ كَانَ لَنَا مِنَ الأَمْرِ شَيْءٌ مَّا قُتِلْنَا هَاهُنَا قُل لَّوْ كُنتُمْ فِي بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذِينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلَى مَضَاجِعِهِمْ وَ لِيَبْتَلِيَ اللّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ وَ لِيُمَحَّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَ اللّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (آل‌عمران/۱۵۴)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لاَ يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَاء مِنْ أَفْوَاهِهِمْ وَ مَا تُخْفِي صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَيَّنَّا لَكُمُ الآيَاتِ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ* هَاأَنتُمْ أُوْلاء تُحِبُّونَهُمْ وَ لاَ يُحِبُّونَكُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كُلِّهِ وَ إِذَا لَقُوكُمْ قَالُواْ آمَنَّا وَ إِذَا خَلَوْاْ عَضُّواْ عَلَيْكُمُ الأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ قُلْ مُوتُواْ بِغَيْظِكُمْ إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (آل‌عمران/۱۱۸-۱۱۹) [ماأفاءالله لِ] الَّذِينَ تَبَوَّؤُوا الدَّارَ وَ الْإِيمَانَ مِن قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَ لَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُوا وَ يُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَ لَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ (حشر/۹) وَدُّواْ (الکافرون) لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُواْ فَتَكُونُونَ سَوَاء فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ أَوْلِيَاء حَتَّىَ يُهَاجِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَ لاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلاَ نَصِيرًا* إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىَ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُم مِّيثَاقٌ أَوْ جَآؤُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُواْ قَوْمَهُمْ (نساء/۸۹-۹۰) أَلاَ تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُمْ وَ هَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَ هُم بَدَؤُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤُمِنِينَ* قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَ يُخْزِهِمْ وَ يَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَ يَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ (توبه/۱۳-۱۴)

أَلا إِنَّهُمْ (المشرکون) يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِيَسْتَخْفُواْ مِنْهُ أَلا حِينَ يَسْتَغْشُونَ ثِيَابَهُمْ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَ مَا يُعْلِنُونَ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (هود/۵)

وَ مِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَ لَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ (عنکبوت/۱۰)

لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِم (الیهود) مِّنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ (حشر/۱۳)