چکیده: خدا آسمان‌ها و زمین و آن‌چه میان آنهاست را به بازی و سرگرمی نیافریده است. زندگی دنیا، بازی و سرگرمی است. اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا سرگرم نکند. آن‌چه نزد خداست از سرگرمی و تجارت بهتر است. مردانی که هیچ تجارتی آنها را از یاد خدا، نماز و زکات سرگرم نمی‌کند، از آن روز می‌ترسند. کافران دین خود را به سرگرمی و بازی گرفتند. نعمت‌های بهشتی بر کسانی که دین خود را به سرگرمی و بازی گرفتند، حرام شده است.

ما آسمان و زمین و آن‌چه میان آن دو است، را به بازی نیافریدیم. آنها را جز به حق نیافریدیم ولی بیشتر آنها نمی‌دانند (دخان/۳۸-۳۹). آسمان و زمین و آن‌چه میان آن دو است را به بازی نیافریدیم. اگر می‌خواستیم سرگرمی بگیریم، بی‌تردید آن را از نزد خود می‌گرفتیم، اگر کننده [این کار] بودیم (انبیاء/۱۶-۱۷).

زندگی دنیا جز بازی و سرگرمی نیست. اگر ایمان بیاورید و تقوا پیشه کنید، [خدا] پاداش شما را می‌دهد و اموال شما را نمی‌خواهد (محمّد/۳۶). این زندگی دنیا جز سرگرمی و بازی نیست. به‌راستی سرای آخرت همان، زندگی است، اگر می‌دانستند (عنکبوت/۶۴). زندگی دنیا جز بازی و سرگرمی نیست. در حقیقت سرای آخرت برای کسانی که تقوا پیشه می‌کنند، بهتر است پس آیا تعقّل نمی‌کنید (انعام/۳۲)؟ بدانید زندگی دنیا تنها بازی و سرگرمی، زینت، فخرفروشی شما به یکدیگر و افزون‌طلبی در اموال و فرزندان است (حدید/۲۰). فخرفروشی و افزون طلبی شما را سرگرم کرد تا آنجا که به دیدار گورها رفتید (تکاثر/۱-۲).

ای‌کسانی که ایمان آورده‌اید، اموال و فرزندانتان، شما را از یاد خدا سرگرم نکند. هر کس چنین کند، آنان همان زیانکاران هستند (منافقون/۹). ای‌کسانی که ایمان آورده‌اید، کسانی که دین شما را به مسخره و بازی گرفته‌اند، چه از کسانی که پیش از شما کتاب داده شده‌اند و چه از کافران، دوستان و سرپرستان خود نگیرید. از خدا پروا کنید اگر مومن هستید. چون به نماز ندا می‌دهید، آن را به مسخره و بازی می‌گیرند. این از آن سبب است که آنها قومی هستند که تعقّل نمی‌کنند (مائده/۵۷-۵۸). مردانی که نه تجارت و نه داد و ستدی آنان را از یاد خدا و برپا داشتن نماز و دادن زکات، سرگرم نمی‌کند، از روزی که دل‌ها و دیدگان در آن دگرگون می‌شود، بیم دارند (نور/۳۷).

برخی از مردم کسانی هستند که سخن سرگرم‌کننده را می‌خرند تا بی‌هیچ دانشی از راه خدا گمراه کنند و آیات الهی را به ریشخند می‌گیرند. برای آنان عذابی خوارکننده خواهد بود. چون آیات ما بر او خوانده می‌شود، با استکبار روی برمی‌گرداند گویی آن را نشنیده است. گویی در گوش‌هایش سنگینی است پس او را به عذابی دردناک خبر بده (لقمان/۶-۷).

هیچ پند تازه‌ای از پروردگارشان نیامد مگر این‌که بازی‌کنان به آن گوش دادند در حالی‌که دل‌های آنان سرگرم بود (انبیاء/۲-۳). آیا مردم این شهرها ایمن هستند که عذاب ما در روز روشن به سراغ آنان بیاید در حالی‌که به بازی سرگرم هستند (اعراف/۹۸)؟

سرگرمی و بازی- اقوام، [پدر و قوم ابراهیم به او] گفتند: آیا حق را آورده‌ای یا از بازی‌کنان هستی (انبیاء/۵۵)؟

[برادران یوسف گفتند:] فردا او را با ما بفرست تا بخورد و بازی کند (یوسف/۱۲).

آن که شتابان نزد تو آمد در حالی‌که [از خدا] می‌ترسید، تو از او [به دیگری] سرگرم می‌شوی (عبس/۸-۱۰).

هنگامی که داد و ستدی یا سرگرمی می‌بینند به سوی آن پراکنده می‌شوند و تو را به حال ایستاده رها می‌کنند. بگو، آن‌چه نزد خداست، از سرگرمی و تجارت بهتر است. خدا بهترین روزی‌دهندگان است (جمعه/۱۱). کسانی که دین خود را به بازی و سرگرمی گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریب داد، رها کن. تو با آن (قرآن) پندشان ده تا مبادا کسی به سبب کاری که کرده است، گرفتار شود که او جز خدا، یار و شفیعی ندارد. هر عوضی بدهد، از او نگیرند. آنان هستند که به سبب آن‍‌‌چه کرده‌اند، گرفتار شدند و به سبب این که کافر شدند، نوشیدنی از آب جوشان و عذابی دردناک دارند (انعام/۷۰). آنان را رها کن تا بخورند و بهره گیرند و آرزوها آنان را سرگرم کند. به‌زودی خواهند دانست (حجر/۳). پس آنها را رها کن تا بیهوده بگویند و بازی کنند تا آن روزشان را که وعده داده می‌شوند، دیدار کنند (زخرف/۸۳؛ معارج/۴۲).‌ آنان در شک هستند و بازی می‌کنند (دخان/۹).

[یهودیان] خدا را چنان که سزاوار اوست، نشناختند آن‌گاه که گفتند: خدا بر هیچ بشری چیزی نازل نکرده است. بگو، چه کسی آن کتابی را که موسی آورده، نازل کرده که برای مردم نور و هدایتی بود. امّا شما آن را به صورت پراکنده در کاغذها قرار داده [قسمتی] را آشکار و بسیاری را کتمان می‌کنید. در حالی‌که آن‌چه شما و پدرانتان نمی‌دانستید، تعلیم می‌شدید؟ بگو، خدا [نازل کرده است]. آن‌گاه آنان را بگذار که در بیهوده‌گویی خود، بازی کنند (انعام/۹۱).

اگر از آنان (منافقان) سوال کنی که [چرا مسخره می‌کردید؟] بی‌تردید می‌گویند: ما فقط بیهوده می‌گفتیم و بازی می‌کردیم. بگو، آیا خدا و آیات او را مسخره می‌کردید (توبه/۶۵)؟

در آن روز، وای بر تکذیب‌کنندگان، آنان که به بیهوده‌گویی، بازی می‌کنند (طور/۱۱-۱۲). اهل آتش، اهل بهشت را ندا می‌دهند که از آب یا از آن‌چه خدا روزی شما کرده بر ما فرو ریزید. گویند: آنها را بر کافران حرام کرده است. همان کسانی که دین خود را به سرگرمی و بازی گرفتند و زندگی دنیا آنان را فریب داد پس امروز آنان را از یاد می‌بریم همان‌گونه که دیدار امروزشان را از یاد بردند و آیات ما را انکار کردند (اعراف/۵۰-۵۱).

دنیا

وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ* مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (دخان/۳۸-۳۹) وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ* لَوْ أَرَدْنَا أَن نَّتَّخِذَ لَهْوًا لَّاتَّخَذْنَاهُ مِن لَّدُنَّا إِن كُنَّا فَاعِلِينَ (انبیاء/۱۶-۱۷)

إِنَّمَا الحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ إِن تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَ لَا يَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ (محمّد/۳۶) وَ مَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (عنکبوت/۶۴) وَ مَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ (انعام/۳۲) اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ (حدید/۲۰) أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ* حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ (تکاثر/۱-۲)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَ لَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (منافقون/۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَكُمْ هُزُوًا وَ لَعِبًا مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَ الْكُفَّارَ أَوْلِيَاء وَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ * وَ إِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلاَةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَ لَعِبًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَعْقِلُونَ (مائده/۵۷-۵۸) رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَ إِقَامِ الصَّلَاةِ وَ إِيتَاء الزَّكَاةِ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ (نور/۳۷)

و َمِنَ النَّاسِ مَن يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُولَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ* وَ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا وَلَّى مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ يَسْمَعْهَا كَأَنَّ فِي أُذُنَيْهِ وَقْرًا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (لقمان/۶-۷)

مَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مَّن رَّبِّهِم مُّحْدَثٍ إِلَّا اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ*  لَاهِيَةً قُلُوبُهُمْ (انبیاء/۲-۳) أَوَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرَى أَن يَأْتِيَهُمْ بَأْسُنَا ضُحًى وَ هُمْ يَلْعَبُونَ (اعراف/۹۸)

اللهو و اللعب- الاقوام، قَالُوا (لابراهیم ابوه و قومه) أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنتَ مِنَ اللَّاعِبِينَ (انبیاء/۵۵)

[قالوا اخوة یوسف] أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَ يَلْعَبْ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ (یوسف/۱۲)

وَ أَمَّا مَن جَاءكَ يَسْعَى* وَ هُوَ يَخْشَى* فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى (عبس/۸-۱۰)

وَ إِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انفَضُّوا إِلَيْهَا وَ تَرَكُوكَ قَائِمًا قُلْ مَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ مِّنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجَارَةِ وَ اللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (جمعه/۱۱) وَ ذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَعِبًا وَ لَهْوًا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَ ذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللّهِ وَلِيٌّ وَ لاَ شَفِيعٌ وَ إِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لاَّ يُؤْخَذْ مِنْهَا أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُواْ بِمَا كَسَبُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ (انعام/۷۰) ذَرْهُمْ يَأْكُلُواْ وَ يَتَمَتَّعُواْ وَ يُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (حجر/۳) فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونََ (زخرف/۸۳؛ معارج/۴۲) هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (دخان/۹)

مَا قَدَرُواْ اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُواْ (الیهود) مَا أَنزَلَ اللّهُ عَلَى بَشَرٍ مِّن شَيْءٍ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاء بِهِ مُوسَى نُورًا وَ هُدًى لِّلنَّاسِ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِيسَ تُبْدُونَهَا وَ تُخْفُونَ كَثِيرًا وَ عُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُواْ أَنتُمْ وَ لاَ آبَاؤُكُمْ قُلِ اللّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ (انعام/۹۱)

وَ لَئِن سَأَلْتَهُمْ (المنافقین) لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَ نَلْعَبُ قُلْ أَبِاللّهِ وَ آيَاتِهِ وَ رَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ (توبه/۶۵)

فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ* الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (طور/۱۱-۱۲) وَ نَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ* الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَهْوًا وَ لَعِبًا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُواْ لِقَاء يَوْمِهِمْ هَذَا وَ مَا كَانُواْ بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ  (اعراف/۵۰-۵۱)