چکیده: دست زن و مرد دزد را به عنوان کیفر، قطع کنید. در زمان یوسف کیفر دزد، خود آن شخص بوده است. یکی از شرط‌های بیعت زنان با پیامبر، دزدی نکردن آنان بود.

مرد و زن دزد را به سبب آن‌چه انجام داده‌اند، دستشان را به عنوان کیفری از جانب خدا قطع کنید. خدا شکست‌ناپذیر حکیم است (مائده/۳۸).

چون [یوسف] بارهای آنها (برادرانش) را آماده کرد، جام را در بار برادرش قرار داد. آن‌گاه منادی بانگ در داد که ای کاروانیان بی‌گمان شما دزد هستید. آنان رو به سویشان آوردند و گفتند: چه گم کرده‌اید؟ گفتند: پیمانه شاه را گم کرده‌ایم و برای هر کس آن را بیاورد، یک بار شتر خواهد بود و من ضامن آن هستم. [برادران یوسف] گفتند: به خدا سوگند شما می‌دانید که ما نیامده‌ایم در این زمین فساد کنیم و ما دزد نبوده‌ایم. گفتند: اگر دروغ بگویید، کیفر دزد چیست؟ گفتند: کیفرش آن است که هر کس [جام] در بار او پیدا شد، پس کیفرش خود اوست. ما ستمکاران را این‌گونه کیفر می‌دهیم. آن‌گاه [یوسف] پیش از بار برادرش به [بازرسی] بار آنها پرداخت سپس آن [جام] را از بار برادرش بیرون آورد. این‌گونه به یوسف تدبیر آموختیم. در آیین شاه، نمی‌توانست برادرش را بازداشت کند مگر این‌که خدا بخواهد. درجات هر که را بخواهیم بالا می‌بریم و بالاتر از هر صاحب علمی، عالمی است. گفتند: اگر او دزدی کرده است، پیش از این برادرش نیز دزدی کرده بود. یوسف این سخن را در دل خود پنهان داشت و آن را برای آنها آشکار نکرد. گفت: جایگاه شما بدتر است. خدا به آن‌چه توصیف می‌کنید، آگاه‌تر است (یوسف/۷۰-۷۷). [برادر بزرگ یوسف گفت:] پیش پدرتان برگردید و بگویید: ای پدر، پسرت دزدی کرده است و ما جز آن‌چه می‌دانیم گواهی نمی‌دهیم. ما نگاهبان غیب نبودیم. از [مردم] شهری که در آن بودیم و کاروانی که همراهش آمدیم، بپرس. ما بی‌تردید صادق هستیم. [یعقوب]گفت: [چنین نیست] بلکه نفس شما کاری را برای شما آراسته است پس صبری زیبا [لازم است]. امید که خدا همه آنها را سوی من آورد. بی‌تردید او دانای حکیم است (یوسف/۸۱-۸۳).

ای پیامبر، چون زنان مومن نزد تو آیند که با تو بیعت کنند به این‌که چیزی را با خدا شریک نگیرند و دزدی نکنند، زنا نکنند و … پس با آنها بیعت کن و برای آنها آمرزش بخواه. بی‌گمان خدا آمرزنده مهربان است (ممتحنه/۱۲).

آدم‌ربایی، استراق سمع

وَ السَّارِقُ وَ السَّارِقَةُ فَاقْطَعُواْ أَيْدِيَهُمَا جَزَاء بِمَا كَسَبَا نَكَالًا مِّنَ اللّهِ وَ اللّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (مائده/۳۸)

فَلَمَّا [یوسف] جَهَّزَهُم (اخوته) بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ * قَالُواْ وَ أَقْبَلُواْ عَلَيْهِم مَّاذَا تَفْقِدُونَ* قَالُواْ نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَ لِمَن جَاء بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَ أَنَاْ بِهِ زَعِيمٌ* قَالُواْ (اخوة یوسف) تَاللّهِ لَقَدْ عَلِمْتُم مَّا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِي الأَرْضِ وَ مَا كُنَّا سَارِقِينَ* قَالُواْ فَمَا جَزَآؤُهُ إِن كُنتُمْ كَاذِبِينَ* جَزَآؤُهُ مَن وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ* فَبَدَأَ [یوسف] بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاء أَخِيهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِن وِعَاء أَخِيهِ كَذَلِكَ كِدْنَا لِيُوسُفَ مَا كَانَ لِيَأْخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ الْمَلِكِ إِلاَّ أَن يَشَاءَ اللّهُ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مِّن نَّشَاء وَ فَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ* قَالُواْ إِن يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَّهُ مِن قَبْلُ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَ لَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنتُمْ شَرٌّ مَّكَانًا وَ اللّهُ أَعْلَمْ بِمَا تَصِفُونَ (یوسف/۷۰-۷۷) [قال اخوة الکبیر یوسف] ارْجِعُواْ إِلَى أَبِيكُمْ فَقُولُواْ يَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَ مَا شَهِدْنَا إِلاَّ بِمَا عَلِمْنَا وَ مَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حَافِظِينَ* وَ اسْأَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَالْعِيْرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا وَ إِنَّا لَصَادِقُونَ* قَالَ [یعقوب] بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ عَسَى اللّهُ أَن يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ (یوسف/۸۱-۸۳)

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَى أَن لَّا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَ لَا يَسْرِقْنَ وَ لَا يَزْنِينَ … فَبَايِعْهُنَّ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (ممتحنه/۱۲)