چکیده: ذوالقرنین با آهن و مس، سدّی ساخت. مردم سبأ ناسپاسی کردند و خدا سیلِ سدّ عرم را بر آنها فرستاد. در جلو و پشت سر بی‌ایمانان سدّی کشیده شده پس نمی‌توانند ببینند و ایمان نمی‌آورند.

وقتی [ذوالقرنین] به میان دو سدّ (دو کوه) رسید، در کنار آن، قومی را یافت که هیچ سخنی را نمی‌فهمیدند. گفتند: ای ذوالقرنین، یأجوج و مأجوج، سخت در زمین فساد می‌کنند. آیا ممکن است برای تو هزینه‌ای قرار دهیم تا میان ما و آنها سدّی بسازی؟ گفت: آن‌چه پروردگارم به من در آن تمکّن داده، بهتر است. مرا با نیرو یاری کنید تا میان شما و آنان، سدّ محکمی بسازم. براى من قطعات آهن بیاورید تا آن‌گاه که میان دو کوه برابر شد، گفت: بدمید تا وقتى که آن (قطعات) را آتش گردانید. گفت: مسّ گداخته برایم بیاورید تا روى آن بریزم. پس [اقوام وحشی] نتوانستند از آن بالا روند و نتوانستند آن را سوراخ کنند. گفت: این رحمتى از جانب پروردگار من است. چون وعده پروردگارم فرا رسد، آن را درهم کوبد و وعده پروردگارم حق است (کهف/۹۳-۹۸).

بی‌تردید براى [مردم] سبأ در محل سکونت آنان نشانه‌ای بود. دو باغ از راست و چپ. [به آنان گفتیم:] از روزى پروردگار خود بخورید و او را شکر کنید. شهرى است، ‏خوش و خدایى است آمرزنده. پس روى گردانیدند و بر آن سیلِ [سدّ] عرم را فرستادیم و دو باغ آنها را به دو باغ، که میوه‏ هاى تلخ و شوره‏ گز و اندکی از درختان کنار داشت، تبدیل کردیم. به سبب این که کفران کردند، به آنان جزا دادیم. آیا جز ناسپاس را مجازات می‌کنیم (سبأ/۱۵-۱۷)؟

در برابر آنها (بی‌ایمانان) سدّى و پشت ‏سرشان سدّى قرار دادیم و پرده‏ اى بر [چشمان] آنان کشیدیم پس نمى ‏توانند ببینند. برای آنان یکسان است، چه بیم‌شان دهى چه بیم ندهى، ایمان نخواهند آورد (یس/۹-۱۰).

حَتَّى إِذَا بَلَغَ [ذوالقرنین] بَيْنَ السَّدَّيْنِ وَجَدَ مِن دُونِهِمَا قَوْمًا لَّا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ قَوْلًا* قَالُوا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِنَّ يَأْجُوجَ وَ مَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجًا عَلَى أَن تَجْعَلَ بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمْ سَدًّا* قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيْرٌ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ رَدْمًا* آتُونِي زُبَرَ الْحَدِيدِ حَتَّى إِذَا سَاوَى بَيْنَ الصَّدَفَيْنِ قَالَ انفُخُوا حَتَّى إِذَا جَعَلَهُ نَارًا قَالَ آتُونِي أُفْرِغْ عَلَيْهِ قِطْرًا* فَمَا اسْطَاعُوا أَن يَظْهَرُوهُ وَ مَا اسْتَطَاعُوا لَهُ نَقْبًا* قَالَ هَذَا رَحْمَةٌ مِّن رَّبِّي فَإِذَا جَاء وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاء وَ كَانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا (کهف/۹۳-۹۸)

لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتَانِ عَن يَمِينٍ وَ شِمَالٍ كُلُوا مِن رِّزْقِ رَبِّكُمْ وَ اشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ* فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْنَاهُم بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوَاتَى أُكُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَيْءٍ مِّن سِدْرٍ قَلِيلٍ* ذَلِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا وَ هَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ (سبأ/۱۵-۱۷)

وَ جَعَلْنَا [الذین لایومنون] مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ* وَ سَوَاء عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (یس/۹-۱۰)