خورشیدپرستی، پرستش خورشید، این مفهوم با آیاتی که این معنا را دارد، آمده است.

چکیده: عدّه‌ای از مردم خورشید را می‌پرستیدند. خدا و پیامبران، مردم را از پرستش آن نهی کرده، به پرستش خالق خورشید دعوت می‌کنند.

ابراهیم چون خورشید را طلوع کننده دید، گفت: این پروردگار من است. این بزرگتر است. چون غروب کرد، گفت: ای قوم من، من از آن‌چه شریک خدا می‌سازید، بیزار هستم. من از روی اخلاص، پاکدلانه روی خود را به سوی کسی می‌گردانم که آسمان‌ها و زمین را پدید آورده است (انعام/۷۸-۷۹).

[هدهد گفت]: او (ملکۀ سبا) و قوم او را چنین یافتم که به جای خدا، برای خورشید سجده می‌کنند. شیطان اعمالشان را برای آنها آراسته و آنها را از راه خدا بازداشته است. به این سبب آنان هدایت نیافته بودند (نمل/۲۴).

نه برای خورشید سجده کنید و نه برای ماه. آن خدایی را سجده کنید که آنها را خلق کرده است، اگر تنها او را می‌پرستید (فصّلت/۳۷).

شرک، بت، خورشید