تولّد، به دنیا آمدن، این مفهوم از مادّۀ ‌«و ل د» ۵  بار و «و ض ع» ۴ بار و آیاتی که این معنا را دارد، آمده است.

چکیده: خدا شما را از شکم مادرانتان، به صورت طفلی متولّد کرد. 

خدا نه زاده است و نه زاییده شده است (اخلاص/۳). [مشرکان] می‌گویند: خدا فرزند، زاده است. قطعا آنها دروغگو هستند (صافّات/۱۵۱،۱۵۲).

سوگند به پدر و فرزندی که آورده است (بلد/۳).

خدا شما را به صورت طفلی (حج/۵)، از شکم مادرانتان بیرون آورد در حالی که چیزی نمی‌دانستید. برای شما گوش، چشم‌ها و دل‌ها قرار داد. باشد که سپاس‌گزاری کنید (نحل/۷۸). مادر با تحمّل رنج، او را بارداری کرد و با تحمّل رنج، او را به دنیا آورد (احقاف/۱۵).

کسانی که زنانشان را ظهار می‌کنند، آنان مادرانشان نیستند. مادران آن‌ها تنها کسانی هستند که آنان را به دنیا آورده‌اند (مجادله/۲).

زن عمران چون فرزندش را به دنیا آورد، گفت: پروردگارا، من دختر زاییدم و خدا به آنچه او زاییده بود، داناتر بود (آل‌عمران/۳۶).

سلام بر یحیی، روزی که تولّد یافت و روزی که می‌میرد و روزی که زنده برانگیخته می‌شود (مریم/۱۵).

عیسی گفت: سلام بر من، روزی که متولّد شدم و روزی که می‌میرم و روزی که زنده برانگیخته می‌شوم (مریم/۳۰،۳۳).

بارداری، فرزند