تأویل، حقیقت آیات قرآن، این مفهوم با واژۀ تأویل ۵ بار آمده است

چکیده: حقیقت آیات قرآن را تنها خدا می داند.

او کسی است که این کتاب [قرآن] را بر پیامبر فرو فرستاد. بخشی از آن آیات محکم‌اند که اساس کتاب هستند و بخشی دیگر متشابهند. اما کسانی که در دلهایشان انحراف است برای فتنه‌جویی و طلب تأویل  آن [به دلخواه] از متشابهات آن پیروی می‌کنند در حالی که تأویل آن را جز خدا کسی نمی‌داند و راسخان در علم می‌گویند: ما به آن ایمان داریم. تمام آن از جانب پروردگار ماست و جز خردمندان متذکر نمی‌شوند (آل‌عمران/۷).

مشرکان چیزی را دروغ شمردند که به علم آن احاطه نداشتند و هنوز تأویل آن برایشان نیامده است. کسانی هم که پیش از آنان بودند همین گونه پیامبران خود را تکذیب کردند. پس بنگر فرجام ستمگران چگونه است (یونس/۳۹). آیا کافران جز در انتظار تأویل آن [قرآن] هستند؟ روزی که تأویل آن فرا رسد، کسانی که پیش‌تر، آن را فراموش کرده ‌بودند، می‌گویند: به راستی فرستادگان پروردگار ما حق را آوردند. پس آیا ما را شفیعانی هست که برای ما شفاعت کنند یا بازگردانیده می‌شویم تا غیر از آنچه انجام می‌دادیم، انجام  دهیم؟ بی‌گمان به خود زیان رسانده‌اند و آنچه دروغ می‌یافتند از [چشم] آنان ناپدید شد (اعراف/۵۳).

قرآن، خواب دیدن