چکیده: خدا مومن است. او شما را آفرید پس گروهی مومن و گروهی کافر هستند. پس هر کس بخواهد، ایمان بیاورد و هر کس بخواهد، کافر شود. بیشتر مردم به خدا ایمان نمی‌آورند. کسی جز به اذن خدا نمی‌تواند ایمان بیاورد. اگر خدا می‌خواست همه مردم ایمان می‌آوردند. پیامبر و مومنان به خدا، فرشتگان، کتاب‌ها و پیامبران او ایمان دارند. هر کس به خدا ایمان آورد به دستاویز استواری چنگ زده است. کسانی که ایمان آورده و کار شایسته انجام دادند، بهترین آفریدگان هستند. عزّت از آن خدا، پیامبر و مومنان است. خدا ولیّ مومنان است. کسی را که به او ایمان آورد، هدایت می‌کند و در رحمت و فضل خود وارد می‌کند و آنها در امان هستند. خدا مومنان را آزمایش می‌کند. مومنان را خوب می‌شناسد. خدا با مومنان است. بر آنها درود می‌فرستد. آنها را یاری می‌کند. خدا بر مومنان منّت نهاد و در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیخت. در پیامبر برای مومنان، سرمشق نیکویی است. شیاطین بر مومنان تسلّطی ندارند. مومنان به خدا محبّت بیشتری دارند. بر پروردگار توکّل می‌کنند. از پیامبر پیروی و اطاعت می‌کنند. در کارهای خیر می‌شتابند. نماز برپا می‌دارند. زکات می‌دهند. انفاق می‌کنند. در راه خدا جهاد می‌کنند. از لغو روی‌گردان هستند. امانت‌ها و پیمان خود را رعایت می‌کنند. امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند. خود را از گناهان بزرگ و زشت‌کاری‌ها، دور می‌کنند. دامن خود را جز بر همسران و کنیزانشان حفظ می‌کنند. وقتی غضب می‌کنند، می‌بخشند. مشورت می‌کنند. مساجد خدا را آباد می‌کنند. مومنان همان توبه‌کنندگان، پرستندگان، سپاسگزاران، روزه‌داران، رکوع و سجود‌کنندگان هستند. به آن‌چه می‌گویند، عمل می‌کنند. هنگامی که  آیات خدا بر مومنان خوانده می‌شود، بر ایمان آنها افزوده می‌شود. آنها وارثان بهشت هستند. در آفرینش آسمان‌ها و زمین و … برای مومنان نشانه‌هایی است. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به خدا و پیامبر او، کتابی که بر او نازل شده است، کتاب‌ها و پیامبران پیشین، ایمان آورید و بگویید: ما به همه ایمان داریم و میان هیچ یک از پیامبران فرقی نمی‌گذاریم. تسلیم خدا شوید. از خدا پروا کنید. او را بندگی کنید. خدا را یاد کنید. یاران خدا باشید. از پیامبر پیروی کنید. از خدا و فرستاده او و اولیای امر اطاعت کنید. نماز برپا کنید. به آمرزشی از پروردگارتان و به سوی بهشت بشتابید. زکات بدهید. صبر کنید. ایستادگی ورزید. توبه‌ای راستین کنید. خود و کسانتان را از آتش حفظ کنید. حلال و پاکیزه بخورید و خدا را شکر کنید. انفاق کنید. امر به معروف و نهی از منکر کنید. میان برادرانتان را سازش دهید. همدیگر را مسخره نکنید. از یکدیگر عیب نگیرید. به همدیگر لقب‌های زشت ندهید. تجسّس نکنید. خبری را بدون تحقیق نپذیرید. اموال و فرزندانتان، شما را از یاد خدا غافل نکند. اموال یکدیگر را به ناروا نخورید. در راه خدا جهاد کنید. دشمن من و دشمن خودتان را سرپرست نگیرید. از گام‌های شیطان پیروی نکنید. اگر مومن هستید از شیاطین نترسید و از خدا بترسید و … قرآن برای مومنان، هدایت، بشارت، شفا و رحمت است. در قرآن، برای مومنان، موعظه و تذکّر است. برخی به قرآن ایمان می‌آورند و برخی به آن ایمان نمی‌آورند. بیشتر مردم به قرآن ایمان نمی‌آورند. قرآن به مومنانی که کارهای شایسته می‌کنند، بشارت می‌دهد که پاداشی بزرگ خواهند داشت. خدا برای کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، عذابی پردرد آماده کرده‌ است. تعدادی از جنیّان با شنیدن قرآن، ایمان آوردند و دیگران را به ایمان دعوت کردند. خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به قسط پاداش می‌دهد و توبه آنها را می‌پذیرد. در بهشت وارد می‌شوند. خدا از آنها راضی و آنها از خدا راضی هستند. خدا کسانی را که بعد از ایمانشان کافر می‌شوند، هدایت نمی‌کند. خشمی از خدا برای آنهاست. برای آنها عذابی بزرگ است. کسانی که به خدا و پیامبر او ایمان نیاورند، کافر هستند و آتشی سوزان دارند.

اوست خدایی که جز او معبودی نیست. همان فرمانروای پاک، سلامت، مومن و … (حشر/۲۳). اوست آن کس که شما را آفرید پس برخی از شما کافر و برخی مومن هستند. خدا به آن‌چه می‌کنید، بیناست (تغابن/۲). بگو، حق از پروردگار شماست پس هر کس بخواهد ایمان بیاورد و هر کس بخواهد کافر شود (کهف/۲۹). راه از بیراه روشن شده است پس هر کس به طاغوت کافر شود و به خدا ایمان آورد، به‌راستی به دستاویز استوار چنگ زده است که گسستنی نیست (بقره/۲۵۶). هیچ کس را نرسد که جز به اذن خدا ایمان آورد و بر کسانی که نمی‌اندیشند، پلیدی را قرار می‌دهد (یونس/۱۰۰). اگر پروردگارت می‌خواست بی‌گمان هر کس در زمین است، همه آنها یکسر ایمان می‌آوردند پس آیا تو مردم را مجبور می‌کنی که مومن شوند (یونس/۹۹)؟ آیا کسانی که ایمان آورده‌اند، ناامید نشده‌اند که اگر خدا می‌خواست بی‌گمان همه مردم را هدایت می‌کرد (رعد/۳۱)؟ آیا مردم پنداشتند تا گفتند: ایمان آوردیم، رها می‌شوند و آزمایش نمی‌شوند (عنکبوت/۲)؟

نیکی آن است که کسی به خدا و روز بازپسین، فرشتگان، کتاب و پیامبران ایمان آورد … آنان همان متّقین هستند (بقره/۱۷۷). در حقیقت کسانی که ایمان آورده‌ و کارهای شایسته کرده‌اند، آنها هستند که بهترین آفریدگان هستند (بیّنه/۷).

ایمان- خصوصیات ایمان‌آورندگان، در حقیقت مومنان کسانی هستند که به خدا و فرستاده او ایمان آورده‌اند سپس شک نکرده‌اند و با مال و جانشان در راه خدا جهاد کرده‌اند. اینان هستند که صادقان هستند (حجرات/۱۵). کسانی که ایمان آورده‌اند، به خدا محبّت بیشتری دارند (بقره/۱۶۵). در حقیقت مومنان همان کسانی هستند که چون خدا یاد شود، دل‌هایشان بیمناک می‌شود و چون آیات او بر آنها خوانده شود بر ایمانشان بیفزاید و بر پروردگارشان توکّل می‌کنند. همان کسانی که نماز برپا می‌کنند و از آن‌چه روزی آنها کرده‌ایم، انفاق می‌کنند. آنها همان مومنان حقیقی هستند. آنها نزد پروردگارشان درجات و آمرزش نیکو دارند (انفال/۲-۴). تنها کسانی به آیات ما ایمان می‌آورند که چون آن آیات را به آنها یادآوری کنند، سجده‌کنان به روی درمی‌افتند و با ستایش پروردگارشان تسبیح می‌کنند. آنها تکبّر نمی‌ورزند. پهلوهایشان از خوابگاه‌ها جدا می‌شود و پروردگارشان را از روی بیم و طمع می‌خوانند و از آن‌چه روزی آنها کرده‌ایم، انفاق می‌کنند. هیچ کس نمی‌داند چه چیز از آن‌چه روشنی‌‍‌بخش دیدگان است، به سبب آن‌‌چه انجام می‌دادند، برای آنها پنهان شده است (سجده/۱۵-۱۷). بی‌گمان کسانی که از بیم پروردگارشان ترسان هستند، کسانی که به آیات پروردگارشان ایمان می‌آورند … آنها هستند که در کارهای خیر می‌شتابند و آنان هستند که برای انجام آنها سبقت می‌گیرند (مومنون/۵۷-۶۱). رحمتم همه چیز را فراگرفته است و به‌زودی آن را برای کسانی که تقوا پیشه می‌کنند، زکات می‌دهند و کسانی که به آیات ما ایمان می‌آورند، مقرّر می‌کنم. همانان که از این فرستاده، پیامبر درس نخوانده که [نام] او را نزد خود در تورات و انجیل نوشته مى‏ یابند، پیروى مى ‏کنند. [همان پیامبرى که] آنان را به کار پسندیده فرمان مى‏ دهد و از کار ناپسند باز مى ‏دارد و براى آنان چیزهاى پاکیزه را حلال و چیزهاى ناپاک را حرام مى‏ گرداند و از آنان قید و بندهایى را که بر آنان بوده است، برمى‏ دارد پس کسانى که به او ایمان آوردند، بزرگش داشتند، یاریش کردند و نورى را که با او نازل شده است پیروى کردند. آنان همان رستگاران هستند (اعراف/۱۵۶-۱۵۷). مردان و زنان باایمان، اولیاء یکدیگر هستند که به کارهای پسندیده امر می‌کنند و از کارهای ناپسند باز می‌دارند. نماز برپا می‌کنند. زکات می‌دهند و از خدا و پیامبر او اطاعت می‌کنند. آنها هستند که خدا به زودی رحمتشان می‌کند. به‌درستی خدا شکست‌ناپذیر حکیم است (توبه/۷۱). به یقین مومنان رستگار شدند. همان کسانی که در نماز خود فروتن هستند. از لغو روی‌گردان‌اند. زکات می‌دهند و دامن خود را حفظ می‌کنند مگر بر همسران و کنیزانشان که بر آنها نکوهشی نیست، پس هر کس فراتر از این بجوید، آنها از حدّ‌گذرندگان هستند و آنهایی که امانت‌ها و پیمان خود را رعایت می‌کنند و بر نمازهایشان محافظت می‌کنند. آنان هستند که خود وارثان هستند. همانان که بهشت را به ارث می‌برند و در آن‌ جاودانه هستند (مومنون/۱-۱۱). شما بهترین امّتی هستید که برای مردم پدیدار شده‌اید، به کار پسندیده فرمان می‌دهید و از کار ناپسند باز می‌دارید و به خدا ایمان دارید … (آل‌عمران/۱۱۰-۱۱۱). آن‌چه به شما داده شده است، کالای زندگی دنیاست و آن‌چه پیش خداست برای کسانی که ایمان آورده‌اند و به پروردگارشان توکّل می‌کنند، بهتر و پایدارتر است. همان کسانی که از گناهان بزرگ و زشتکاری‌ها، خود را دور می‌کنند و چون غضب می‌کنند، می‌بخشند. آنها که پروردگارشان را پاسخ داده، نماز برپا می‌کنند و کارشان با مشورت بین خودشان است. از آن‌چه روزی آنها کرده‌ایم، انفاق می‌کنند و آنها که چون ستمی به آنها برسد، یاری می‌خواهند (شوری/۳۶-۳۹). کسانی که به آخرت ایمان می‌آورند، به آن (قرآن) نیز ایمان می‌آورند و آنان بر نمازهای خود مراقبت می‌کنند (انعام/۹۲). مساجد خدا را تنها کسانی آباد می‌کنند که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و نماز برپا داشته، زکات داده و جز از خدا نترسیده‌اند پس امید است که از هدایت‌یافتگان باشند (توبه/۱۸).

کسانی که ایمان آورده‌اند، در راه خدا می‌جنگند و کسانی که کافر شده‌اند، در راه طاغوت می‌جنگند پس با یاران شیطان بجنگید که نیرنگ شیطان، ضعیف است (نساء/۷۶). در حقیقت خدا از مومنان، جان و مالشان را به این‌که بهشت برای آنها باشد، خریده است. آنها در راه خدا می‌جنگند، می‌کشند و کشته می‌شوند. [این] وعده حقّی است در تورات، انجیل و قرآن بر عهده او. چه کسی از خدا به عهد خود وفادارتر است؟ پس به این معامله‌ای که با او کرده‌اید، شادمان باشید. این همان کامیابی بزرگ است. [آنان] همان توبه‌کنندگان، پرستندگان، سپاسگزاران، روزه‌داران، رکوع‌کنندگان، سجده‌کنندگان، فرمان‌دهندگان به کارهای پسندیده و نهی‌کنندگان از کارهای ناپسند و حافظان مقرّرات خدا هستند. مومنان را بشارت ده (توبه/۱۱۱-۱۱۲). از میان مومنان مردانی هستند که به آن‌چه با خدا عهد بستند، صادقانه وفا کردند. برخی از آنها پیمان خود را به انجام رساندند و برخی از آنها در انتظارند و هرگز [پیمان خود را] تغییر ندادند تا خدا راستگویان را برای راستی آنها پاداش دهد (احزاب/۲۳-۲۴). آیا پنداشته‌اید رها می‌شوید و خدا کسانی را که از میان شما جهاد کرده و غیر از خدا و فرستاده او و مومنان محرم اسراری نگرفته‌اند، معلوم نمی‌کند؟ خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، آگاه است (توبه/۱۶). گفتار مومنان وقتی به سوی خدا و فرستاده او خوانده شوند تا در میان آنها داوری کند، تنها این است که می‌گویند: شنیدیم و اطاعت کردیم. اینان همان رستگاران هستند (نور/۵۱). هیچ مرد و زن مومنی را نرسد که چون خدا و فرستاده او به کاری فرمان دهند، برای آنها در کارشان اختیاری باشد. هر کس از خدا و فرستاده او نافرمانی کند، به یقین گمراه شده است، گمراهی آشکاری (احزاب/۳۶). آیا ندیده‌ای که شاعران در هر وادیی سرگردان هستند و چیزهایی می‌گویند که انجام نمی‌دهند؟ مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده، خدا را بسیار یاد کرده و پس از آن‌که به آنها ستم شد، یاری خواسته‌اند (شعراء/۲۲۵-۲۲۷).

[خردمندان می‌گویند:] پروردگارا، ما شنیدیم که دعوتگری به ایمان فرا می‌خواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید پس ایمان آوردیم. پروردگارا، گناهان ما را بیامرز. بدی‌های ما را بپوشان و ما را با نیکان بمیران (آل‌عمران/۱۹۳). [متّقین] کسانی هستند که به غیب ایمان می‌آورند … و کسانی هستند که به آن‌چه به سوی تو فرو فرستاده شده و به آن‌چه پیش از تو نازل شده است، ایمان می‌آورند (بقره/۳-۴). کسانی که [تقوا پیشه کرده‌اند]، می‌گویند: پروردگارا، ما ایمان آوردیم پس گناهانمان را بر ما ببخش و ما را از عذاب آتش نگاه دار (آل‌عمران/۱۶).

ایمان- رابطه خدا با ایمان آورندگان، بی‌گمان خدا با مومنان است (انفال/۱۹). خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند، خوب می‌شناسد (عنکبوت/۱۱). خدا مولای کسانی است که ایمان آورده‌اند (محمّد/۱۱). خدا ولیّ کسانی است که ایمان آورده‌اند. آنها را از تاریکی‌ها به سوی روشنایی خارج می‌کند (بقره/۲۵۷). ولی شما، تنها خدا و فرستاده  اوست و کسانی که ایمان آورده‌اند. همان کسانی که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع، زکات می‌دهند. هر کس خدا و فرستاده او و کسانی را که ایمان آورده‌اند، ولیّ خود بداند [از حزب خداست.] پس حزب خدا پیروزمندان هستند (مائده/۵۵-۵۶). اوست که بر شما درود می‌فرستد و فرشتگان او نیز، تا شما را از تاریکی‌ها به روشنایی خارج کند. او به مومنان مهربان است (احزاب/۴۳). کسی که به خدا ایمان آورد، دلش را هدایت می‌کند (تغابن/۱۱). کسانی که به خدا ایمان آوردند و به او تمسّک جستند پس به‌‎زودی خدا آنها را در رحمتی از خودش و فضل، داخل می‌کند و آنها را به سوی خود به راهی راست هدایت می‌کند (نساء/۱۷۵). کسانی که ایمان آورده و ایمان خود را به ظلم نیالوده‌اند، آنها هستند که در امانند و آنها هدایت‌یافتگانند (انعام/۸۲). خدا هر کس که به سوی او بازگردد را هدایت می‌کند. همان کسانی که ایمان آورده و دل‌هایشان به یاد خدا آرام می‌گیرد (رعد/۲۷-۲۸). خدا آنها را که ایمان آورده ‌بودند به اذن خود، به حقیقت آن‌چه در آن اختلاف داشتند، هدایت کرد (بقره/۲۱۳).

یاری کردن مومنان بر ما واجب است (روم/۴۷). در حقیقت ما فرستادگان خود و کسانی را که ایمان آورده‌اند، در زندگی دنیا و روزی که گواهان برپا می‌ایستند، بدون شک یاری می‌کنیم (غافر/۵۱). اگر خدا شما را یارى کند، هیچ کس بر شما غالب نخواهد شد و اگر دست از یارى شما بردارد، چه کسى بعد از او شما را یارى خواهد کرد؟ پس مومنان باید تنها بر خدا توکل کنند (آل‌عمران/۱۶۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر خدا را یاری کنید، شما را یاری خواهد کرد و گام‌های شما را استوار می‌دارد (محمّد/۷). به یقین خدا از کسانی که ایمان آورده‌اند، دفاع می‌کند (حج/۳۸). فرستادگان خود و کسانی که ایمان آورده‌اند را نجات می‌دهیم زیرا بر ما حقّی است که مومنان را نجات دهیم (یونس/۱۰۳). خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند، در زندگی دنیا و در آخرت با سخن ثابت، ثابت می‌گرداند (ابراهیم/۲۷). خدا بر آن نیست که مومنان را بر آن‌چه شما بر آن هستید، واگذارد تا آن‌که پلید را از پاک جدا کند و خدا بر آن نیست که شما را از غیب آگاه کند ولی خدا از میان فرستادگانش هر که را بخواهد، برمی‌گزیند پس به خدا و فرستادگان او ایمان بیاورید. اگر ایمان آورید و تقوا پیشه کنید پس شما پاداش بزرگی دارید (آل‌عمران/۱۷۹). به‌ یقین خدا بر مومنان منّت نهاد که در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آنها می‌خواند. آنها را پاک می‌کند و به آنها کتاب و حکمت می‌آموزد، در حالی‌که پیش از او در گمراهی آشکاری بودید (آل‌عمران/۱۶۴). به یقین برای شما پیامبری از خودتان آمد که بر او دشوار است شما در رنج بیفتید. به شما حریص و بر مومنان دلسوز مهربان است (توبه/۱۲۸).

به‌راستی خدا روز قیامت میان کسانی که ایمان آورده و کسانی که یهودی شدند، صابئیان، مسیحیان، زرتشتیان و کسانی که شرک ورزیدند، داوری خواهد کرد. خدا بر هر چیزی گواه است (حج/۱۷).

ایمان- سفارش به مومنان، ای مردم، این پیامبر، حقیقت را از سوی پروردگارتان برای شما آورده است پس ایمان بیاورید که برای شما بهتر است (نساء/۱۷۰). به خدا و فرستاده او و آن نوری که ما نازل کردیم، ایمان آورید. خدا به آن‌چه می‌کنید، آگاه است (تغابن/۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به خدا، پیامبر او و کتابی که بر پیامبر خود نازل کرد و کتابی که از قبل نازل کرده، ایمان آورید (نساء/۱۳۶). به خدا و فرستاده او که پیامبر درس‌ناخوانده‌ای است و به خدا و کلمات او ایمان دارد، ایمان آورید و او را پیروی کنید، باشد که هدایت شوید (اعراف/۱۵۸). به خدا و پیامبر او ایمان آورید و از آن‌چه شما را در آن جانشین کرده، انفاق کنید پس کسانی از شما که ایمان آورده و انفاق کرده باشند، پاداش بزرگی خواهند داشت (حدید/۷). اگر ایمان بیاورید و تقوا پیشه کنید، پاداش شما را می‌دهد و اموالتان را نمی‌خواهد (محمّد/۳۶). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، آیا شما را به تجارتی راهنمایی کنم که شما را از عذابی دردناک می‌رهاند؟ به خدا و پیامبر او ایمان آورید و در راه خدا با مال و جان خود جهاد کنید. اگر بدانید این برای شما بهتر است تا گناهان شما را بر شما ببخشد و شما را در باغ‌هایی که از زیر آن نهرها روان است و سراهای پاکیزه، در باغ‌های همیشگی، داخل کند. این کامیابی بزرگ است و دیگری که آن را دوست دارید، یاری از جانب خدا و پیروزیی نزدیک است و مومنان را بشارت ده (صف/۱۰-۱۳). بگویید: ما به خدا و آن‌چه بر ما نازل شده و آن‌چه بر ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و اسباط نازل شده و به آن‌چه به موسی و عیسی داده شده و به آن‌چه به پیامبران از سوی پروردگار آنها داده شده، ایمان آوردیم. میان هیچ‌ یک از آنها فرق نمی‌گذاریم و در برابر او تسلیم هستیم (بقره/۱۳۶). هنگامی که بندگانم، درباره من، از تو می‌پرسند، پس بی‌تردید من نزدیکم و دعای دعاکننده را هنگامی که مرا بخواند، پاسخ می‌گویم پس آنان هم باید مرا اجابت کنند و به من ایمان آورند تا آنها رشد یابند (بقره/۱۸۶). شما را چه شده که به خدا ایمان نمی‌آورید؟ حال آن‌که پیامبر شما را دعوت می‌کند تا به پروردگارتان ایمان آورید. اگر مومن باشید، بی‌شک [خدا] از شما پیمان گرفته است … (حدید/۸-۱۰). اگر شکر کنید و ایمان آورید، خدا می‌خواهد با عذاب شما چه کند (نساء/۱۴۷)؟ به آمرزشی از پروردگارتان و بهشتی که پهنای آن مانند پهنای آسمان و زمین است و برای کسانی آماده شده است که به خدا و پیامبران او ایمان آورده‌اند، بر یکدیگر سبقت جویید. این فضل خداست که به هر کس بخواهد آن را می‌دهد (حدید/۲۱).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، همگی تسلیم خدا شوید و گام‌های شیطان را دنبال نکنید. او برای شما دشمنی آشکار است پس اگر بعد از آن‌که دلایل روشن به شما رسید، لغزش یافتید، بدانید بی‌تردید خدا شکست‌‌ناپذیر حکیم است (بقره/۲۰۸-۲۰۹). شیطان بر کسانی که ایمان آورده و بر پروردگارشان توکّل می‌کنند، تسلّطی ندارد (نحل/۹۹). مومنان باید تنها بر خدا توکّل کنند (تغابن/۱۳؛ توبه/۵۱).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا اطاعت کنید و از فرستاده اطاعت کنید و اعمال خود را تباه نکنید (محمّد/۳۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا و فرستاده او اطاعت کنید و از او روی برنتابید در حالی‌که می‌شنوید. مانند کسانی نباشید که گفتند: شنیدیم در حالی که نمی‌شنیدند (انفال/۲۰-۲۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را اطاعت کنید و فرستاده و اولیای امر خود را اطاعت کنید پس هر گاه در امری اختلاف نظر یافتید، اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، آن را به خدا و پیامبر عرضه بدارید. این بهتر و نیک سرانجام‌تر است (نساء/۵۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون خدا و پیامبر شما را به چیزی فراخواندند که به شما حیات می‌بخشد، آنان را اجابت کنید و بدانید که خدا میان آدمی و دل او حایل می‌گردد و بی‌تردید نزد او محشور می‌شوید … (انفال/۲۴-۲۶).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید آن‌گونه که حقّ پروا کردن اوست و جز مسلمان نمیرید… (آل‌عمران/۱۰۲-۱۰۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید و به سوی او وسیله بجویید و در راه او جهاد کنید، باشد که رستگار شوید (مائده/۳۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید. هر کسی باید بنگرد که از پیش، برای فردا چه فرستاده است. از خدا بترسید در حقیقت خدا به آن‌چه می‌کنید، آگاه است… (حشر/۱۸-۱۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید و با صادقان باشید (توبه/۱۱۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر از خدا پروا کنید، برای شما تشخیص [حق از باطل] قرار می‌دهد و گناهان شما را از شما می‌زداید و شما را می‌آمرزد. خدا دارای فضل بزرگ است (انفال/۲۹). ای کسانی ‌که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید و سخنی استوار گویید تا اعمال شما را به صلاح آورد و گناهان شما را بر شما ببخشاید … (احزاب/۷۰- ۷۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید و به پیامبر او ایمان آورید تا از رحمت خود به شما دو بهره عطا کند و برای شما نوری قرار دهد که با آن راه سپرید و بر شما ببخشد، خدا آمرزنده مهربان است تا اهل‌کتاب بدانند که بر چیزی از فضل خدا قدرت ندارند و بی‌تردید فضل، در دست خداست. به هر کس بخواهد آن را عطا می‌کند. خدا داری فضل بزرگ است (حدید/۲۸-۲۹). بگو، ای بندگان من که ایمان آورده‌اید، از پروردگارتان پروا کنید. برای کسانی که در این دنیا خوبی کرده‌اند، نیکی خواهد بود. زمین خدا فراخ است. بی‌تردید شکیبایان پاداش خود را بی‌حساب و به تمام خواهند یافت (زمر/۱۰). ای خردمندانی که ایمان آورده‌اید، از خدا پروا کنید. به‌راستی خدا به سوی شما ذکری فرستاده است (طلاق/۱۰).

ای بندگان من که ایمان آورده‌اید، زمین من وسیع است پس تنها مرا بندگی کنید (عنکبوت/۵۶). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، رکوع کنید. سجود کنید. پروردگارتان را بندگی کنید و کار خیر انجام دهید، باشد که رستگار شوید … (حج/۷۷-۷۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا را یاد کنید، یادی بسیار. صبح و شام او تسبیح کنید (احزاب/۴۱-۴۲). به آن بندگانم که ایمان آورده‌اند، بگو، نماز برپا دارند و از آن‌چه به آنان روزی داده‌ایم، پنهان و آشکار انفاق کنند پیش از آن که روزی فرارسد که در آن نه داد و ستدی و نه دوستی باشد (ابراهیم/۳۱). چون نماز را به جای آوردید، خدا را ایستاده، نشسته و بر پهلو آرمیده یاد کنید پس چون آسوده‌خاطر شدید، نماز را به پا دارید زیرا نماز بر مومنان در اوقات معیّن مقرّر شده است (نساء/۱۰۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون برای نماز جمعه ندا داده شد، به سوی یاد خدا بشتابید. داد و ستد را رها کنید. اگر بدانید این برای شما بهتر است … (جمعه/۹-۱۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون به نماز برخیزید، صورت و دست‌های خود را تا آرنج بشویید، سر و پاهای خود را تا برآمدگی پیشین مسح کنید و … (مائده/۶-۷). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حال مستی به نماز نزدیک نشوید تا آن که بدانید چه می‌گویید و در حال جنابت به نماز وارد نشوید مگر … (نساء/۴۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از صبر و نماز یاری بجویید. به‌راستی خدا با صابران است … (بقره/۱۵۳-۱۵۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، صبر کنید. ایستادگی ورزید. مرزها را نگهبانی کنید و از خدا پروا دارید، امید که رستگار شوید (آل‌عمران/۲۰۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، روزه بر شما مقرّر شده، همان‌گونه که بر کسانی که پیش از شما بودند، مقرّر شده بود، باشد که تقوا پیشه کنید (بقره/۱۸۳).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، یاران خدا باشید، همان‌گونه که عیسی پسر مریم به حواریّون گفت: یاران من در راه خدا چه کسانی هستند؟ حواریّون گفتند: ما یاران خدا هستیم پس گروهی از بنی‌اسرائیل ایمان آوردند و گروهی کافر شدند. کسانی را که ایمان آورده بودند بر دشمنانشان یاری کردیم تا پیروز شدند (صف/۱۴).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به سوی خدا توبه‌ای راستین کنید. امید که پروردگارتان بدی‌هایتان را از شما بزداید و شما را به باغ‌هایی که از زیر آن جوی‌ها روان است، داخل کند، روزی که خدا، پیامبر و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، خوار نمی‌گرداند (تحریم/۸). خدا و فرشتگان او بر پیامبر درود می‌فرستند. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر او درود فرستید و سلام گویید، سلامی شایسته (احزاب/۵۶). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در برابر خدا و پیامبر او پیشی نجویید و از خدا پروا کنید. به‌راستی خدا شنوای داناست. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، صدای خود را از صدای پیامبر بلندتر نکنید همان‌گونه که بعضی از شما با بعضی دیگر بلند سخن می‌گویید، با او به صدای بلند سخن نگویید مبادا بی‌آن‌که بدانید اعمال شما تباه شود (حجرات/۱-۲). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، مانند کسانی نباشید که موسی را آزار دادند و خدا، او را از آن‌چه گفتند، مبرّا ساخت و نزد خدا آبرومند بود (احزاب/۶۹).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به خودتان بپردازید هرگاه شما هدایت یافتید، آن کس که گمراه شده است به شما زیانی نمی‌رساند. بازگشت همه شما به سوی خداست. پس شما را از آنچه انجام می‌دادید، آگاه خواهد کرد (مائده/۱۰۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از گام‌های شیطان پیروی نکنید، هر کس از گام‌های شیطان پیروی کند، او بی‌تردید به فحشا و منکر امر می‌کند. اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود، هرگز کسی از شما پاک نمی‌شد … (نور/۲۱-۲۲). در حقیقت این شیطان است که دوستان خود را می‌ترساند، پس اگر مومن هستید، از آنان نترسید و از من بترسید (آل‌عمران/۱۷۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چرا چیزی می‌گویید که انجام نمی‌دهید؟ نزد خدا سخت ناپسند است که چیزی را بگویید و انجام ندهید (صف/۲-۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خود و کسانتان را از آتشی که هیزم آن مردم و سنگ‌هاست، حفظ کنید (تحریم/۶). از آن‌چه خدا روزی شما گردانیده، حلال و پاکیزه بخورید و از آن خدایی که به او ایمان دارید، پروا کنید … (مائده/۸۸-۸۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از نعمت‌های پاکیزه‌ای که روزی شما کرده‌ایم، بخورید و خدا را شکر کنید، اگر تنها او را بندگی می‌کنید … (بقره/۱۷۲-۱۷۳). بر کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند، گناهى در آن‌چه [از قبل] خورده ‏اند، نیست در صورتى که تقوا پیشه کنند و ایمان بیاورند و کارهاى شایسته کنند سپس تقوا پیشه کنند و ایمان بیاورند، آن‌گاه تقوا پیشه کنند و احسان نمایند. خدا نیکوکاران را دوست مى‏ دارد (مائده/۹۳). اگر به آیات او ایمان دارید، از آن‌‌چه نام خدا [به هنگام ذبح] بر آن برده شده است، بخورید (انعام/۱۱۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چیزهای پاکیزه‌ای را که خدا برای شما حلال کرده، حرام نشمارید و از حد نگذرید که خدا از حدگذرندگان را دوست ندارد (مائده/۸۷). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از چیزهای پاکیزه‌ای که به دست آورده‌اید و از آن‌چه برای شما از زمین بیرون آوردیم، انفاق کنید و به دنبال ناپاک آن نروید که انفاق کنید در حالی‌که آن را جز با چشم‌پوشی نسبت به آن نمی‌گرفتید. بدانید خدا بی‌نیاز ستوده است. شیطان شما را از تهیدستی بیم می‌دهد و شما را به زشتی وا می‌دارد. خدا از جانب خود به شما، وعده آمرزش و بخشش می‌دهد. خدا گشایشگر داناست (بقره/۲۶۷-۲۶۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از آن‌چه روزی شما کرده‌ایم، انفاق کنید پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی و نه دوستی و نه شفاعتی باشد (بقره/۲۵۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، صدقه‌های خود را با منّت و آزار باطل نکنید. مانند کسی نباشید که مال خود را برای خودنمایی به مردم انفاق می‌کند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارد پس مثل آن مانند تخته سنگی است که بر آن خاکی نشسته باشد و رگباری بر آن ببارد و آن را صاف برجای گذارد. آنها به چیزی از آن‌چه به دست آورده‌اند، دست نیابند. خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند (بقره/۲۶۴). کسانی که بر مومنانی که با رغبت صدقه می‌دهند، عیب می‌گیرند و کسانی را که جز به اندازه توانشان چیزی نمی‌یابند [تا انفاق کنند]، مسخره می‌کنند، خدا آنها را مسخره می‌کند و عذاب دردناکی دارند (توبه/۷۹).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، برای خدا به داد برخیزید و به عدالت شهادت دهید. البته نباید دشمنی گروهی، شما را بر آن دارد که عدالت نکنید. عدالت کنید که آن به تقوا نزدیکتر است. از خدا پروا کنید که خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، آگاه است (مائده/۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، پیوسته به عدالت قیام کنید و برای خدا گواهی دهید هر چند به زیان خود یا پدر، مادر و خویشان شما باشد. اگر [یکی از دو طرف دعوا] بی‌نیاز یا فقیر باشد، باز خدا به آن دو، سزاوارتر است پس از هوس پیروی نکنید که عدول کنید. اگر به انحراف گرایید یا اعراض نمایید، بی‌تردید خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، آگاه است (نساء/۱۳۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به خدا و رسول او خیانت نکنید. در امانت‌های خود خیانت نکنید، در حالی‌که خود می‌دانید (انفال/۲۷).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، درباره کشتگان بر شما قصاص مقرّر شده است … (بقره/۱۷۸). هیچ مومنی را نرسد که مومنی را جز به اشتباه بکشد. هر کس مومنی را به اشتباه کشت، باید بنده مومنی را آزاد کند و به خانواده او خون بها بپردازد مگر این که آنان گذشت کنند. اگر [مقتول] از گروهی است که دشمنان شما هستند و خود او مومن است، باید بنده مومنی را آزاد کند. اگر [مقتول] از گروهی است که میان شما و میان آنان پیمانی است، باید به خانواده او خون بها پرداخت کند و بنده مومنی را آزاد کند. هر کس [بنده] نیافت، باید دو ماه پیاپی به عنوان توبه‌ای از جانب خدا، روزه بگیرد. هر کس به عمد مومنی را بکشد، کیفر او جهنّم است که در آن جاودانه خواهد بود. خدا بر او خشم می‌گیرد و او را لعنت می‌کند و عذابی بزرگ برای او آماده کرده است (نساء/۹۲-۹۳). اگر دو طایفه از مومنان با هم بجنگند، میان آن دو را اصلاح کنید. اگر یکی از آن دو بر دیگری تعدّی کرد با آن که تعدّی می‌کند، بجنگید تا به فرمان خدا بازگردد. پس اگر بازگشت، میان آنها را عادلانه صلح دهید و قسط برپا کنید. خدا دادگران را دوست دارد. در حقیقت مومنان با هم برادرند پس میان برادرانتان را صلح دهید و از خدا پروا کنید امید که مورد رحمت قرار گیرید. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، نباید قومی، قوم دیگر را ریشخند کنند، شاید آنها از این‌ها بهتر باشند و نباید زنانی، زنان دیگر را [مسخره کنند]، شاید آنها از این‌ها بهتر باشند. از یکدیگر عیب نگیرید. به همدیگر لقب‌های زشت ندهید. چه ناپسند است نام زشت پس از ایمان. هر کس توبه نکرد، آنان خود ستمکاران هستند. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از بسیاری از گمان‌ها بپرهیزید که پاره‌ای از گمان‌ها گناه است. تجسس نکنید. بعضی از شما از بعضی دیگر غیبت نکنید. آیا کسی از شما دوست دارد گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ از آن کراهت دارید پس از خدا پروا کنید. خدا توبه‌پذیر مهربان است (حجرات/۹-۱۲). کسانی که مردان و زنان مومن را بی‌آن‌که [عمل زشتی] انجام داده باشند، آزار می‌رسانند، بی‌تردید بهتان و گناهی آشکار به گردن گرفته‌اند (احزاب/۵۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون با یکدیگر نجوا می‌کنید، به گناه، تعدّی و نافرمانی پیامبر با همدیگر نجوا نکنید. به نیکوکاری و تقوا نجوا کنید. از خدایی که نزد او محشور می‌شوید، پروا کنید. در حقیقت نجوا از شیطان است تا کسانی را که ایمان آورده‌اند، دلتنگ گرداند و جز به فرمان خدا هیچ آسیبی به آنان نمی‌رساند. مومنان باید بر خدا توکّل کنند. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون به شما گفته شود: در مجالس جا باز کنید پس جا باز کنید تا خدا برای شما گشایش دهد و چون گفته شود: برخیزید پس برخیزید. خدا کسانی از شما را که ایمان آورده و کسانی را که به آنان علم داده شده به درجات، بالا بَرَد. خدا به آن‌چه می‌کنید، آگاه است (مجادله/۹-۱۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بی‌تردید باید غلام و کنیزهای شما و کسانی از شما که به بلوغ نرسیده‌اند، سه بار در شبانه‌روز از شما اجازه بگیرند … (نور/۵۸-۶۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر فاسقی برای شما خبری آورد، بررسی کنید، مبادا به نادانی گروهی را آسیب برسانید و از آن‌چه کرده‌اید، پشیمان شوید (حجرات/۶). شایسته نیست همگی کوچ کنند پس چرا از میان هر گروهی از آنان، دسته‌ای کوچ نمی‌کنند تا [دسته‌ای بمانند و] در دین آگاهی پیدا کنند و قوم خود را وقتی به سوی آنان بازگشتند، بیم دهند؟ باشد که آنان برحذر باشند (توبه/۱۲۲). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون در راه خدا سفر می‌کنید، بررسی کنید و به کسی که نزد شما [اظهار] اسلام کند، نگویید تو مومن نیستی تا متاع زندگی دنیا را بجویید پس غنیمت‌های فراوان نزد خداست. شما پیش از این، این‌گونه بودید و خدا بر شما منّت نهاد پس خوب رسیدگی کنید. خدا به آن‌چه انجام می‌دهید، آگاه است … (نساء/۹۴-۹۶، ۱۰۱-۱۰۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از چیزهایی نپرسید که اگر برای شما آشکار گردد، شما را اندوهناک می‌کند و اگر هنگامی که قرآن نازل می‌شود، درباره آنها سوال کنید، برای شما آشکار می‌شود. خدا از آن درگذشت. خدا آمرزنده مهربان است. به‌راستی گروهی پیش از شما، از آنها پرسیدند سپس به آن کافر شدند (مائده/۱۰۱-۱۰۲).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اموال و فرزندانتان، شما را از یاد خدا غافل نکند. هر کس چنین کند، آنان همان زیانکاران هستند … (منافقون/۹-۱۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حقیقت برخی از همسران و فرزندانتان دشمن شما هستند. از آنان برحذر باشید. اگر ببخشایید، چشم‌پوشی کنید و بیامرزید، به‌راستی خدا آمرزنده مهربان است (تغابن/۱۴). بدانید که اموال و فرزندان شما وسیله آزمایش شما هستند (انفال/۲۸). اموال و فرزندان شما آزمایشی هستند. خداست که نزد او پاداشی بزرگ است پس تا می‌توانید از خدا پروا کنید. بشنوید. فرمان ببرید و مالی برای خودتان انفاق کنید. کسانی که از خسّت نفسِ خود مصون مانند، آنان رستگاران هستند. اگر به خدا قرضی نیکو دهید، آن را برای شما دو چندان می‌گرداند و بر شما می‌بخشاید. خدا سپاس‌پذیر بردبار است (تغابن/۱۵-۱۷). روز قیامت نه خویشان و نه فرزندان شما، هرگز به شما سودی نمی‌رسانند. [خدا] میان شما جدایی می‌اندازد. خدا به آن‌چه می‌کنید، بیناست (ممتحنه/۳).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هرگاه به وامی تا سررسیدی معیّن با یکدیگر معامله کردید، آن را بنویسید. … (بقره/۲۸۲-۲۸۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اموال یکدیگر را به ناروا نخورید مگر آن‌که داد و ستدی با تراضی یکدیگر از شما باشد و خودتان را نکشید. به‌درستی خدا همواره با شما مهربان است. هر کس از روی تجاوز و ستم چنین کند، به‌زودی او را در آتشی درآوریم و این کار بر خدا آسان است (نساء/۲۹-۳۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، ربا را چندین برابر نخورید و از خدا پروا کنید، باشد که رستگار شوید … (آل‌عمران/۱۳۰-۱۳۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر مومن هستید، از خدا پروا کنید و آن‌چه از ربا باقی مانده است، واگذارید. … (بقره/۲۷۸-۲۸۱). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به قراردادها وفا کنید. برای شما چارپایان حلال شده جز آن‌چه بر شما خوانده می‌شود بی‌آنکه شکار را در حال احرام، حلال بشمرید. خدا هر چه بخواهد، فرمان می‌دهد. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، حرمت شعائر خدا، ماه حرام، قربانی‌های ‌بی‌نشان، قربانی‌های نشاندار و راهیان بیت‌الحرام را که فضل و خشنودی پروردگار خود را می‌طلبند، نگه دارید. چون از احرام خارج شدید، شکار کنید و البته نباید کینه‌توزی گروهی که شما را از مسجدالحرام بازداشتند، شما را به تعدّی وا دارد. در نیکوکاری و تقوا با یکدیگر همکاری کنید. در گناه و تعدّی همکاری نکنید. از خدا پروا کنید. خدا سخت کیفر است. … (مائده/۱-۵). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خدا شما را به چیزی از شکار که در دسترس شما و نیزه‌های شما باشد، می‌آزماید تا معلوم کند چه کسی در نهان از او می‌ترسد پس هر کس بعد از آن تجاوز کند، برای او عذابی دردناک خواهد بود. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، در حالی که مُحرِم هستید، شکار را نکشید. … (مائده/۹۴-۹۸).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هنگامی که مرگ یکی از شما فرا رسد، باید دو نفر عادل از خودتان را در موقع وصیّت شاهد بگیرید … (مائده/۱۰۶-۱۰۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به خانه‎‌هایی که خانه‌های شما نیست، داخل نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن سلام کنید. این برای شما بهتر است، باشد که پند بگیرید … (نور/۲۷-۲۹).

خدا شما را به سبب سوگندهای بیهوده‌تان مؤاخذه نمی‌کند ولی به سبب سوگندی که با قصد یاد می‌کنید، مؤاخذه می‌کند. … (مائده/۸۹). به مردان باایمان بگو، دیده فرو نهند و پاکدامنی ورزند که این، برای آنان پاکیزه‌تر است. خدا به آن‌چه می‌کنند، آگاه است. به زنان باایمان بگو، دیدگان خود را فرو بندند و پاکدامنی کنند و زیورهای خود را آشکار نکنند مگر آن‌چه که از آن پیداست. باید روسری خود را بر گردن خود فرو اندارند و زیورهای خود را آشکار نکنند جز برای شوهرانشان یا … (نور/۳۰-۳۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، برای شما حلال نیست که زنان را به اکراه به ارث برید. آنان را زیر فشار نگذارید تا بخشی از آن‌چه را به آنها داده‌اید، از آنان بگیرید مگر آن‌که مرتکب زشتکاری آشکاری شوند و با آنها به شایستگی رفتار کنید. اگر از آنان خوشتان نمی‌آید پس چه بسا چیزی را خوش نمی‌دارید در حالی‌که خدا در آن خیر فراوان قرار می‌دهد. … هر کس از شما از نظر مالی نمی‌تواند زنان پاکدامن باایمان را به همسری درآورد پس با دختران جوان باایمان که مالک آنان هستید، [ازدواج کند]. خدا به ایمان شما داناتر است … (نساء/۱۹-۲۸). با زنان مشرک ازدواج نکنید تا ایمان بیاورند. بی‌تردید کنیز باایمان بهتر از زن مشرک است، هر چند او شما را به شگفت آورد. به مردان مشرک زن ندهید تا ایمان بیاورند. بی‌‌تردید برده باایمان بهتر از مرد آزاد مشرک است، هر چند شما را به شگفت آورد. آنان شما را به سوی آتش فرا می‌خوانند. خدا به فرمان خود به سوی بهشت و آمرزش می‌خواند و آیات خود را برای مردم روشن می‌کند، باشد که متذکّر شوند (بقره/۲۲۱).

زنان شما کشتزار شما هستند پس هر گونه که می‌خواهید به کشتزار خود در‌آیید. برای خودتان [خیر] پیش فرستید و از خدا پروا کنید. بدانید که او را دیدار خواهید کرد و مومنان را مژده بده. … (بقره/۲۲۳-۲۲۷). مرد زناکار جز زن زناکار یا مشرک را به همسری نگیرد و زن زناکار جز مرد زناکار یا مشرک را به همسری نگیرد. این بر مومنان، حرام شده است (نور/۳). به هر زن زناکار و مرد زناکاری صد تازیانه بزنید. اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، در دین خدا نسبت به آن دو، دلسوزی نکنید. باید گروهی از مومنان شاهد مجازات آن دو باشند (نور/۲). در حقیقت کسانی که دوست دارند، زشتکاری در میان کسانی که ایمان آورده‌اند، شیوع پیدا کند، برای آنها در دنیا و آخرت عذابی دردناک است (نور/۱۹).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر زنان مومن را به نکاح خود درآوردید، آن‌گاه پیش از آن که با آنان هم‌خوابگی کنید طلاقشان دادید، دیگر بر عهده آنها عدّه‌ای که آن را بشمارید، نیست پس مهرشان را بدهید و به شیوه نیکو آنها را رها کنید (احزاب/۴۹). زنان طلاق داده شده باید مدّت سه پاکی انتظار کشند اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارند. … چون زنان را طلاق دادید و عدّه خود را به پایان رساندند، مانع نشوید که با همسران [سابق] خود، چنان‌که به خوبی با یکدیگر توافق نمایند، ازدواج کنند. هر کس از شما به خدا و روز بازپسین ایمان دارد، به این پند داده می‌شود. این برای شما پربرکت‌تر و پاکیزه‌تر است. خدا می‌داند و شما نمی‌دانید (بقره/۲۲۸-۲۳۲). چون عدّه آنان (زنان مطلّقه) به پایان رسید، یا به شایستگی نگاهشان دارید یا به شایستگی از آنان جدا شوید و دو مرد عادل را از میان خود گواه گیرید و گواهی را برای خدا به پا دارید. با آن [دستورها] کسی که به خدا و روز بازپسین ایمان دارد، پند داده می‌شود (طلاق/۲). این [کفّاره ظهار] برای آن است که به خدا و فرستاده او ایمان آورید (مجادله/۴). بی‌گمان کسانی که به زنان پاکدامن بی‌خبرِ باایمان، نسبت زنا می‌دهند، در دنیا و آخرت لعنت شده‌اند و برای آنها عذابی بزرگ خواهد بود (نور/۲۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون زنان باایمان مهاجر نزد شما آیند، آنان را بیازمایید. خدا به ایمان آنان داناتر است پس اگر آنان را باایمان تشخیص دادید، دیگر ایشان را به سوی کافران بازنگردانید. نه آنان برای ایشان حلال هستند و نه آن (مردان) بر این زنان حلال. با ایشان ازدواج کنید و به پیوندهای [قبلی] با زنان کافر [خود] پای‌بند نباشید. …  از آن خدایی که به او ایمان دارید، بترسید (ممتحنه/۱۰- ۱۱).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شراب، قمار، بت‌ها و تیرهای قرعه، پلیدی از عمل شیطان هستند پس از آنها دوری کنید باشد، که رستگار شوید … (مائده/۹۰-۹۲). اگر از گناهان بزرگی که از آن نهی شده‌اید، دوری گزینید، بدی‌های شما را از شما می‌زداییم و شما را به جایگاهی ارجمند داخل می‌کنیم (نساء/۳۱).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، با کافرانی که مجاور شما هستند، جنگ کنید. آنان باید در شما شدّت و قاطعیت بیابند. بدانید که خدا با تقواپیشگان است (توبه/۱۲۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هرگاه با انبوه کافران روبرو شدید، به آنان پشت نکنید. هر کس در آن هنگام به آنان پشت کند مگر آن‌که کناره‌گیری برای نبردی یا پیوستن به جمعی باشد، بی‌تردید به خشم خدا گرفتار خواهد شد. جایگاه او جهنّم است و چه بد بازگشتگاهی است (انفال/۱۵-۱۶). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، چون با گروهی روبرو شدید، پایداری کنید و خدا را بسیار یاد کنید، باشد که رستگار شوید. از خدا و پیامبر اطاعت کنید و با یکدیگر ستیزه نکنید که سست شوید و مهابت شما از بین برود. شکیبایی کنید. خدا با شکیبایان است. مانند کسانی نباشید که از خانه‌های خود با سرمستی و برای نمایش به مردم خارج شدند و [مردم را] از راه خدا بازمی‌داشتند. خدا به آن‌چه می‌کنند، احاطه دارد (انفال/۴۵-۴۷). سست نشوید و کافران را] به صلح نخوانید زیرا شما برتر هستید. خدا با شماست و هرگز از اعمال شما نمی‌کاهد (محمّد/۳۵). اگر مومن هستید، سستی نکنید و غمگین نشوید که شما برتر هستید. اگر به شما آسیبی رسیده، آن قوم را نیز آسیبی مانند آن رسیده است. ما این روزها را میان مردم به نوبت می‌گردانیم تا خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند، معلوم دارد و از میان آنان گواهانی بگیرد. خدا ستمکاران را دوست نمی‌دارد و تا خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند، ناب و خالص گرداند و کافران را نابود کند (آل‌عمران/۱۳۹-۱۴۱). اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، [در برابر دشمن] آماده باشید و گروه گروه [به جهاد] بیرون روید یا به طور جمعى روانه شوید. … (نساء/۷۱-۷۳). اى کسانى که ایمان آورده‏ اید، مانند کسانى نباشید که کفر ورزیدند و به برادران خود هنگامى که به سفر  یا جهاد رفته، گفتند: اگر نزد ما مانده بودند، نمى‏ مردند و کشته نمى ‏شدند. … (آل‌عمران/۱۵۶-۱۵۸). اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، شما را چه شده است که چون به شما گفته مى‏ شود: در راه خدا رهسپار ‏شوید، کندى به خرج مى‏ دهید؟ آیا به جاى آخرت به زندگى دنیا دل خوش کرده ‏اید؟ متاع زندگى دنیا در برابر آخرت جز اندکى نیست. اگر رهسپار نشوید، [خدا] شما را به عذابى دردناک عذاب مى ‏کند و گروهى دیگر به جاى شما مى‏ آورد و به او زیانى نخواهید رسانید. خدا بر هر چیزى توانا است … (توبه/۳۸-۳۹، ۴۱).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر از کسانی که کفر ورزیده‌اند اطاعت کنید، شما را از عقیده‌تان باز می‌گردانند پس زیانکار خواهید شد. خدا مولای شماست. او بهترین یاری‌دهندگان است (آل‌عمران/۱۴۹-۱۵۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به جای مومنان، کافران را اولیاء نگیرید. آیا می‌خواهید علیه خود حجّتی روشن برای خدا قرار دهید (نساء/۱۴۴)؟ مومنان نباید کافران را به جای مومنان اولیاء بگیرند. هر کس چنین کند، در هیچ چیز از خدا [بهره‌ای] ندارد مگر این‌که به نوعی از آنان تقیه کند. خدا شما را از عقوبت خود برحذر می‌کند. بازگشت به سوی خداست. … (آل‌عمران/۲۸-۳۲). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، اگر پدران و برادرانتان کفر را بر ایمان ترجیح دهند، [آنان را ] اولیاء نگیرید. هر کس از میان شما آنان را اولیاء بگیرد، آنان همان ستمکاران هستند. اگر پدران، فرزندان، همسران، خویشاوندانتان، اموالی که به دست آورده‌اید، تجارتی که از کساد آن بیم دارید و خانه‌هایی که به آن خشنود هستید، از خدا و فرستاده او و جهاد در راه او، نزد شما دوست‌داشتنی‌تر است، پس منتظر باشید تا خدا امر خود را بیاورد. خدا گروه فاسق را هدایت نمی‌کند (توبه/۲۳-۲۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگیرید که نسبت به آنان اظهار محبت کنید در حالی‌که بی‌تردید به آن حقیقت که برای شما آمده، کافرند. آنها به این علّت که به خدا، پروردگارتان، ایمان آورده‌اید، پیامبر و شما را بیرون می‌کنند. … (ممتحنه/۱-۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید،‌ مردمی را که خدا بر آنان خشم گرفته، اولیاء نگیرید زیرا آنان از آخرت ناامید هستند. همان‌گونه که کافران از اهل گور، ناامید شده‌اند (ممتحنه/۱۳). کسانی که دین شما را به ریشخند و بازی گرفته‌اند، [چه] از کسانی که پیش از شما به آنان کتاب داده شده و [چه از] کافران، اولیاء نگیرید. اگر ایمان دارید، از خدا پروا کنید. هنگامی که نماز می‌خوانید، آن را به مسخره و بازی می‌گیرند. به‌درستی آنان مردمی هستند که نمی‌اندیشند (مائده/۵۷-۵۸). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از غیر خودتان دوست و همراز نگیرید. آنان از هیچ نابکاری در حق شما کوتاهی نمی‌ورزند. آرزو دارند که در رنج بیفتید. … (آل‌عمران/۱۱۸-۱۲۰). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، یهود و نصاری را اولیاء نگیرید. بعضی از آنان اولیاء بعضی دیگر هستند. هر کس از شما آنان را اولیاء بگیرد، از آنان است. به‌درستی خدا گروه ستمکار را هدایت نمی‌کند (مائده/۵۱). آنان که غیر از مومنان، کافران را دوستان خود می‌گیرند، آیا عزّت را نزد آنان می‌جویند؟ عزّت همه از آن خداست. … (نساء/۱۳۹-۱۴۰).

ایمان- نشانه‌ها، خدا آسمان‌ها و زمین را به حق آفرید. بی‌گمان در این برای مومنان نشانه‌ای است (عنکبوت/۴۴). به‌یقین در آسمان‌ها و زمین برای مومنان نشانه‌هایی است (جاثیه/۳). آیا پرندگانی که در آسمان، رام شده‌اند را ندیده‌اند که جز خدا کسی آنها را نگاه نمی‌دارد؟ به‌راستی در این، برای گروهی که ایمان می‌آورند، نشانه‌هایی است (نحل/۷۹). آیا ندیده‌اند که ما شب را قرار داده‌ایم تا در آن بیاسایند و روز را روشنی‌بخش؟ به‌راستی در این، برای گروهی که ایمان می‌آورند، نشانه‌هایی است (نمل/۸۶). اوست کسی که از آسمان آبی فرو فرستاد پس به وسیله آن از هر گونه گیاه خارج کردیم و از آن جوانه سبزی خارج کردیم که از آن دانه‌های متراکمی خارج کردیم و نیز از شکوفه درخت خرما، خوشه‌هایی نزدیک به هم و باغ‌هایی از انگور و زیتون و انار، همانند و غیر همانند، [خارج کردیم]. به میوه آن چون ثمر دهد و به رسیدنش بنگرید. بی‌گمان در این‌ها برای گروهی که ایمان می‌آورند، نشانه‌ها است (انعام/۹۹). آیا ندیده‌اند و ندانسته‌اند که خدا است که روزی را برای هر کس که بخواهد فراخ یا تنگ می‌گرداند؟ بی‌گمان در این برای گروهی که ایمان می‌آورند، نشانه‌ها است (روم/۳۷؛ زمر/۵۲).

به‌راستی خدا از این‌که به پشه‌ای یا فروتر از آن مَثَل زند، شرم نمی‌کند پس کسانی که ایمان آورده‌اند، می‌دانند که آن از جانب پروردگارشان، حق است (بقره/۲۶). ما نگهبانان آتش را جز فرشتگان قرار ندادیم و شماره آنها را جز آزمایشی برای کسانی که کافر شده‌اند، قرار ندادیم و تا آنها که اهل‌کتاب هستند، یقین کنند و ایمان کسانی که ایمان آورده‌اند، زیاد شود و کسانی که به آنها کتاب داده شده و مومنان به شک نیفتند … (مدثّر/۳۱).

ایمان- پاداش ایمان‌آورندگان، بی‌گمان او است که آفرینش را آغاز می‌کند سپس آن را بازمی‌گرداند تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به قسط پاداش دهد (یونس/۴). سوگند به تین و زیتون و طور سینا و به این شهر امن. به‌‌راستی انسان را در نیکوترین اعتدال آفریدیم سپس او را به پست‌ترین پستی بازگرداندیم جز کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند که پاداشی بی‌منّت دارند (تین/۱-۶). سوگند به عصر، که به یقین انسان در زیان است جز کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده و همدیگر را به حق، سفارش و به شکیبایی توصیه کرده‌اند (عصر/۱-۳). ما امانت را بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم پس از برداشتن آن سرباز زدند و از آن هراسناک شدند و انسان آن را برداشت. به‌راستی او ستمگری نادان بود تا خدا مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرک را عذاب کند و توبه مردان و زنان باایمان را بپذیرد. خدا همواره آمرزنده مهربان است (احزاب/۷۲-۷۳). اوست آن کس که در دل‌های مومنان آرامش را فروفرستاد تا ایمانی بر ایمان خود بیفزایند. سپاهیان آسمان‌ها و زمین از آن خداست. خدا همواره دانای حکیم است تا مردان و زنان باایمان را در بهشت‌هایی که از زیر آن جوی‌ها روان است، داخل کند. در آن جاودانه هستند. بدی‌هایشان را از آنها بزداید. این در نزد خدا کامیابی بزرگی است (فتح/۴-۵).

هر کس کارهای شایسته کند و مومن باشد، برای سعی او ناسپاسی نخواهد بود. ما هستیم که به سود او ثبت می‌کنیم (انبیاء/۹۴). هر کس آخرت را بخواهد و نهایت سعی‌ خود را برای آن بکند و مومن باشد، آنان هستند که سعی آنها مورد سپاسگزاری واقع خواهد شد (اسراء/۱۹). به راستی کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به‌زودی رحمان برای آنها محبّتی [در دل‌ها] قرار می‌دهد (مریم/۹۶). هر که ایمان آورد و کار شایسته کند، پاداشی نیکوتر دارد و به فرمان خود او را به کاری آسان واخواهیم داشت (کهف/۸۸). هر کس از مرد یا زن کار شایسته کند و مومن باشد، به یقین او را با زندگی پاکیزه‌ای حیات می‌بخشیم و بدون شک اجر آنها را به بهتر از آن‌چه انجام می‌دادند، پاداش می‌دهیم (نحل/۹۷). خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، وعده داده است که به یقین آنها را در زمین جانشین کند، همان‌گونه که کسانی را که پیش از آنها بودند، جانشین کرد و آن دینی را که برای آنها پسندیده است مستقرّ و بیم آنها را به ایمنی تبدیل کند تا مرا عبادت کنند و چیزی را با من شریک نگردانند. هر کس پس از آن کفر ورزد، آنان هستند که نافرمانند … (نور/۵۵-۵۶).

مومنان را مژده بده که برای آنها از جانب خدا فضل بزرگ خواهد بود (احزاب/۴۷). کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به فضل خود پاداش می‌دهد (روم/۴۵). در حقیقت کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، اجر بی‌پایانی دارند (فصّلت/۸). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، اجرشان را به تمامی به آنها می‌دهد (آل‌عمران/۵۷). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، اجرشان را به تمامی به آنها می‌دهد و از فضل خود آن را زیاد می‌کند (نساء/۱۷۳). کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام داده‏اند، اجابت مى‏ کند و از فضل خویش به آنان زیاده مى‏ دهد و براى کافران عذاب سختى خواهد بود (شوری/۲۶). آنان (کافران) را به عذابی دردناک نوید ده جز آنان که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند که آنان اجری بی‌پایان دارند (انشقاق/۲۴-۲۵). کسانی که به خدا و فرستادگانش ایمان آورده و میان هیچ یک از آنها فرق نمی‌گذارند، به‌زودی خدا اجر آنها را می‌دهد (نساء/۱۵۲). کسانی که به خدا و فرستادگانش ایمان آورده‌اند، آنها همان راست‌پیشه‌گان هستند و نزد پروردگارشان گواهند. برای آنها اجر و نورشان است (حدید/۱۹).

خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به آمرزش و اجری بزرگ وعده داده است (مائده/۹). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، آمرزش و اجری بزرگ دارند (فاطر/۷). در حقیقت خدا برای مردان و زنان مسلمان، مردان و زنان باایمان و … آمرزش و اجری بزرگ آماده کرده است (احزاب/۳۵). آنان که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند، آمرزش و روزى نیکو براى آنها خواهد بود (حج/۵۰). [قیامت برپا خواهد شد] تا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند به پاداش برساند. آنان هستند که آمرزش و روزی نیکویی دارند (سبأ/۴). کسی که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته کند، امید است که از رستگاران باشد (قصص/۶۷). کسانی که کارهای بد کرده‌اند، آن‌گاه توبه کردند و ایمان آوردند، به یقین پروردگارت پس از آن آمرزنده مهربان است (اعراف/۱۵۳). به یقین من آمرزنده کسی هستم که توبه کند، ایمان بیاورد و کار شایسته کند و سپس هدایت شود (طه/۸۲). کسانی که توبه کنند، ایمان آورند و کار شایسته کنند پس خدا بدی‌های آنان را به نیکی‌ها تبدیل می‌کند. خدا همواره آمرزنده مهربان است (فرقان/۷۰). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، بی‌تردید بدی‌هایشان را از آنها می‌پوشانیم و بهتر از آن‌چه می‌کردند، به آنها پاداش می‌دهیم (عنکبوت/۷). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند و به آن‌چه بر محمّد نازل شده، ایمان آورده‌اند که آن خود حق و از جانب پروردگارشان است، بدی‌های آنها را پوشاند و حالشان را بهبود بخشید. این به آن سبب است که آنها که کفر ورزیدند، از باطل پیروی کردند و کسانی که ایمان آوردند، از همان حق که از جانب پروردگارشان است، پیروی کردند (محمّد/۲-۳). در حقیقت کسانی که ایمان آورده، کسانی که یهودی شده‌اند، مسیحیان و صابئان، هر کس به خدا و روز بازپسین ایمان آورد و کار شایسته کند، پس اجرشان را نزد پروردگارشان خواهند داشت. نه بیمی بر آنهاست و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۶۲). به‌راستی کسانی که ایمان آورده، کسانی که یهودی، صابئی و مسیحی هستند، هر کس به خدا و روز بازپسین ایمان آورد و کار شایسته کند پس نه بیمی بر آنها است و نه اندوهگین می‌شوند (مائده/۶۹). در حقیقت کسانی که ایمان آورده، کارهای شایسته کرده، نماز برپا داشته و زکات داده‌اند، اجرشان را نزد پروردگارشان خواهند داشت. نه بیمی بر آنها است و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۲۷۷). آگاه باشید، بر دوستان خدا نه بیمی است و نه اندوهگین می‌شوند، همان کسانی که ایمان آورده‌اند و تقوا پیشه کرده‌‌اند. در زندگی دنیا و در آخرت بشارت برای آنها است. وعده‌های خدا را تغییری نیست. این همان کامیابی بزرگ است (یونس/۶۲-۶۴). به یقین اجر آخرت برای کسانی که ایمان آورده و تقوا پیشه می‌کردند، بهتر است (یوسف/۵۷). ما پیامبران را بشارتگر و بیم‌دهنده می‌فرستیم پس کسانی که ایمان آورده و اصلاح نمایند، پس نه بیمی بر آنها است و نه اندوهگین می‌شوند (انعام/۴۸). هر کس کارهای شایسته کند و مومن باشد، نه از ستمی و نه از کاستی می‌ترسد (طه/۱۱۲).

کسانی که عرش خدا را حمل می‌کنند و آنها که اطراف آن هستند، با سپاس پروردگارشان، تسبیح می‌گویند و به او ایمان دارند و برای کسانی که ایمان آورده‌اند، طلب آمرزش می‌کنند: پروردگارا، رحمت و دانش تو بر هر چیز احاطه دارد. کسانی که توبه کرده‌اند و راه تو را پیروی کرده‌اند، بیامرز و آنها را از عذاب آتش نگاه دار. پروردگارا، آنها را در بهشت‌هایی عدن که به آنها وعده داده‌ای با هر کس از پدران، همسران و فرزندانشان که به صلاح آمده‌اند، داخل کن. به یقین تو شکست‌ناپذیر حکیم هستی. آنها را از بدی‌ها نگاه دار و هر کس را در آن روز از بدی‌ها حفظ کنی پس در حقیقت او را رحمت کرده‌ای. این همان کامیابی بزرگ است (غافر/۷-۹). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند پس پروردگارشان آنها را در رحمت خود داخل می‌کند. این همان کامیابی آشکار است (جاثیه/۳۰). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند را در حقیقت با شایستگان داخل می‌کنیم (عنکبوت/۹). هر کس مومن به نزد او (خدا) برود در حالی‌که کارهای شایسته کرده باشد، آنها درجات والا دارند. بهشت‌های عدن که از زیر آن جوی‌ها روان است. در آن جاودانه باشند. این پاداش کسی است که پاکی جوید  (طه/۷۵-۷۶). خدا به مردان و زنان باایمان باغ‌هایی وعده داده است که از زیر آنها جوی‌ها روان است. در آن جاودانه هستند و نیز سراهایی پاکیزه در بهشت‌هایی عدن و خشنودی خدا بزرگتر است. این همان کامیابی بزرگ است (توبه/۷۲). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به سبب آن‌چه انجام می‌دادند، باغ‌هایی که در آن جایگزین می‌شوند، برای پذیرایی دارند (سجده/۱۹). کسانی را که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، مژده ده که برای آنها بهشت‌هایی است که از زیر آنها جوی‌ها روان است. هر گاه میوه‌ای از آن روزی آنها شود، می‌گویند: این همان است که پیش از این روزی ما بوده است و مانند آن به آنها داده شود. در آن‌جا همسرانی پاکیزه دارند و در آن‌جا جاودانه بمانند (بقره/۲۵).

کسانی که کارهای شایسته کنند، از مرد یا زن و مومن باشند، آنها داخل بهشت می‌شوند و به آنها به اندازه گودی پشت هسته خرمایی ستم نمی‌شود (نساء/۱۲۴). هر کس به خدا ایمان آورد و کار شایسته کند، او را در باغ‌هایی که از زیر آن جوی‌ها روان است، داخل می‌کند. جاودانه در آن می‌مانند. بی‌گمان خدا روزی را برای او نیکو کرده است (طلاق/۱۱). کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند، به‌زودى آنان را در باغ‌هایى که از زیر آن جوی‌ها روان است، داخل می‌کنیم. همیشه در آن جاودانه هستند. وعده خدا راست است و چه کسى در سخن از خدا راستگوتر است (نساء/۱۲۲)؟ هر کس به خدا ایمان آورده و کار شایسته کرده باشد، بدی‌هایش را از او بزداید و او را به باغ‌هایی که از زیر آنها جوی‌ها روان است، داخل می‌کند. در آن جاودانه هستند. این است همان کامیابی بزرگ (تغابن/۹). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به بهشت‌هایی داخل می‌شوند که از زیر آنها جوی‌ها روان است که به اذن پروردگارشان در آن‌ جاودانه هستند. درود آنها در آن‌ سلام است (ابراهیم/۲۳). خدا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، در بهشت‌هایی که از زیر آنها جوی‌ها روان است، داخل می‌کند (حج/۱۴، ۲۳؛ محمّد/۱۲). به‌زودى کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده‏ اند، در باغ‌هایى که از زیر آن جوی‌ها روان است، داخل می‌کنیم. براى همیشه در آن جاودانه هستند. در آنجا همسرانى پاکیزه دارند و آنان را در سایه ‏اى پایدار درآوریم. … (نساء/۵۷-۵۸). در آن‌جا با دستبندهایی از طلا و مروارید آراسته می‌شوند و لباسشان در آن‌جا حریر است. به گفتار پاک هدایت می‌شوند و به سوی راه خدای ستوده، هدایت می‌شوند (حج/۲۳-۲۴). [آن روز] کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، در گلستانی، شادمان می‌گردند (روم/۱۵). در حقیقت کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، بهشت‌های پرنعمت دارند و در آن جاودانه هستند. وعده خداست که حق است (لقمان/۸-۹). به راستی کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، پروردگارشان به پاس ایمانشان آنها را هدایت می‌کند که از زیر [پای] آنها جوی‌ها روان است در بهشت‌هایی پر نعمت. دعای آنها در آن‌جا، خدایا تو منزّهی و درود آنها در آن‌جا، سلام است و پایان دعای آنها این است که ستایش خدایی را که پروردگار جهانیان است (یونس/۹-۱۰). در آن روز، فرمانروایی از آن خدا است. میان آنها حکم می‌کند پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، در بهشت‌های پرنعمت هستند (حج/۵۶). در آن روز خدا، پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده بودند، را خوار نمی‌کند. نورشان از پیشاپیش آنها و سمت راستشان دوان است. می‌گویند: پروردگارا، نور ما را برای ما کامل کن و بر ما بیامرز. به درستی که تو بر هر چیز توانا هستی (تحریم/۸). آن روز زنان و مردان مومن را می‌بینی که نورشان از پیشاپیش آنها و سمت راستشان دوان است. [به آنها می‌گویند:] امروز شما را مژده باد به بهشت‌هایی که از زیر آنها جوی‌ها روان است که در آن جاودانه هستند. این همان کامیابی بزرگ است (حدید/۱۲). [در قیامت] کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، در گلستان‌های بهشت هستند. آن‌چه بخواهند نزد پروردگارشان دارند. این همان فضل بزرگ است. این همان است که خدا بندگان خود را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، مژده داده است (شوری/۲۲-۲۳). در حقیقت  کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، باغ‌های فردوس، جایگاه‌ پذیرایی آنها است و در آن جاودانه خواهند بود و از آنجا دگرگونی نخواهند (کهف/۱۰۷-۱۰۸). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به یقین آنها را در غرفه‌هایی از بهشت جای می‌دهیم که از زیر آنها جوی‌ها روان است. در آن‌جا، جاودانه خواهند بود. چه نیکوست اجر عمل‌کنندگان. همان کسانی که شکیبایی کردند و بر پروردگارشان توکّل کردند (عنکبوت/۵۸-۵۹). اموال و فرزندانتان چیزی نیست که شما را به پیشگاه ما نزدیک کند مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده باشند پس برای آنها دو برابر آن‌چه انجام داده‌اند، پاداش است. آنها در غرفه‌هایی آسوده‌خاطر خواهند بود (سبأ/۳۷). ای بندگان من، امروز بر شما بیمی نیست و اندوهگین نخواهید شد، همان کسانی که به آیات ما ایمان آورده و تسلیم بودند. شما با همگنانتان، شادمانه، داخل بهشت شوید. کاسه‌هایی از طلا و جام‌هایی بر گرد آنها می‌گردانند. در آن‌جا آن‌چه دل‌ها آن را بخواهند و دیدگان را خوش آید، [هست]. شما در آن جاودانه هستید. این همان بهشتی است که به آن‌چه می‌کردید، میراث یافتید. در آن‌جا برای شما میوه‌هایی فراوان خواهد بود که از آنها می‌خورید (زخرف/۶۸-۷۳). کسانی که ایمان آورده و فرزندانشان که از آنها در ایمان پیروی کرده‌اند، فرزندانشان را به آنها ملحق می‌کنیم و چیزی از کارهای آنها نمی‌کاهیم. هر کسی در گرو دستاورد خویش است. با هر میوه و گوشتی که دلخواه آنها است، آنها را مدد می‌کنیم. در آن‌جا جامی از دست هم می‌ربایند که در آن نه یاوه‌گویی است و نه گناه. برای آنها پسرانی است که بر گردشان می‌گردند گویی آنها مرواریدی نهفته هستند. برخی از آنها رو به برخی می‌کنند و از هم سوال می‌کنند. می‌گویند: ما پیشتر در میان خانواده خود بیمناک بودیم پس خدا بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب سوزان  نگاه داشت. ما از قبل او را می‌خواندیم. در حقیقت او همان نیکوکار مهربان است (طور/۲۱-۲۸). در حقیقت کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، ما اجر کسی را که بهتر عمل کرده‌ است، ضایع نمی‌کنیم. آنها بهشت‌های عدن دارند که از زیر آنها جوی‌ها روان است. در آن‌جا به دستبندهایی زرّین آراسته می‌شوند. جامه‌هایی سبز از حریر نازک و حریر ضخیم می‌پوشند در حالی‌که بر تخت‌ها تکیه زده‌اند. چه خوب ثوابی و چه نیکو تکیه‌گاهی است (کهف/۳۰-۳۱). پاداش آنها نزد پروردگارشان بهشت‌های همیشگی است که از زیر آنها جوی‌ها ‌روان است. در آن‌ جاودانه هستند. خدا از آنها راضی و آنها از خدا راضی هستند. این برای کسی است که از پروردگارش بیمناک باشد (بیّنه/۸). قومی را نیابی که به خدا و روز بازپسین ایمان داشته باشد، در حالی که کسانی را که با خدا و فرستاده مخالفت کرده‌اند، هر چند پدرانشان یا پسران یا برادران یا عشیره آنها باشند، دوست بدارند. در دل این‌ها است که [خدا] ایمان را نوشته و آنها را با روحی از جانب خود، قدرت داده است. آنها را به بهشت‌هایی که از زیر آنها جوی‌ها روان است، داخل می‌کند. در آن جاودانه هستند. خدا از آنها راضی و آنها از او راضی هستند. اینان حزب خدا هستند. آگاه باشید در حقیقت حزب خداست که رستگاران هستند (مجادله/۲۲).

کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، آنها اهل بهشت هستند و در آن جاودانه خواهند بود (بقره/۸۲). بی‌گمان کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند و به سوی پروردگارشان آرام یافتند، آنها اهل بهشت هستند و در آن جاودانه خواهند بود (هود/۲۳). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، هیچ کسی را جز به قدر توانش تکلیف نمی‌کنیم، آنها اهل بهشت هستند و در آن جاودانه خواهند بود. هر گونه کینه‌ای را از سینه‌هایشان برمی‌کنیم. از زیر آنها جوی‌ها روان است و می‌گویند: سپاس از آن خدایی است که ما را به این‌، هدایت کرد. اگر خدا ما را هدایت نمی‌کرد، ما هدایت نمی‌شدیم. بی‌گمان فرستادگان پروردگارمان، حق را آوردند. به آنها ندا داده می‌ شود: این همان بهشتی است که آن را به آن‌چه انجام می‌دادید، میراث یافتید (اعراف/۴۲-۴۳). کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، خوشا به حالشان و خوش سرانجامی دارند (رعد/۲۹).

پیامبر و کسانى که با او ایمان آورده‏اند، با مال و جانشان به جهاد برخاسته‏ اند. اینان هستند که همه خوبی‌ها براى آنان است. اینان همان رستگاران هستند. خدا براى آنان باغ‌هایى آماده کرده است که از زیر آن جوی‌ها روان است و در آن جاودانه هستند. این همان رستگارى بزرگ است (توبه/۸۸-۸۹). در حقیقت کسانی که ایمان آورده و کسانی که هجرت کرده و در راه خدا جهاد نموده‌اند، آنها به رحمت خدا امیدوار هستند. خدا آمرزنده مهربان است (بقره/۲۱۸). کسانی که ایمان آورده و هجرت کرده‌اند و در راه خدا با مال و جانشان جهاد کردند، نزد خدا درجاتی والاتر دارند. اینان همان رستگاران هستند. پروردگارشان آنها را از جانب خود به رحمت و خشنودی و بهشت‌هایی که در آنها نعمت‌هایی پایدار دارند، مژده می‌دهد. همیشه در آن جاودانه خواهند بود. در حقیقت خداست که نزد او پاداشی بزرگ است (توبه/۲۰-۲۲). کسانی که بعد ایمان آورده و هجرت کرده‌اند و همراه شما جهاد کرده‌اند، اینان با شما هستند (انفال/۷۵). مومنان خانه‌نشین که زیان‌دیده نیستند با مجاهدانی که با مال و جان خود در راه خدا جهاد می‌کنند، یکسان نیستند. خدا کسانی را که با مال و جان خود جهاد می‌کنند، به درجه‌ای بر خانه‌نشینان برتری داده است. همه را خدا وعده نیکو داده است و مجاهدان را بر خانه‌نشینان به اجری بزرگ برتری داده است. درجات و آمرزش و رحمتی از سوی او. خدا آمرزنده مهربان است (نساء/۹۵-۹۶). آیا سیراب کردن حاجیان و آباد کردن مسجد الحرام را همانند [کار] کسى پنداشته‏ اید که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و در راه خدا جهاد کرده است؟ این دو نزد خدا یکسان نیستند (توبه/۱۹). [کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند] بر نعمت و فضل خدا و این‌که خدا پاداش مومنان را تباه نمی‌کند، شادمان هستند (آل‌عمران/۱۷۱). آیا کسی که مومن است مانند کسی است که فاسق است؟ یکسان نیستند (سجده/۱۸). آیا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند مانند مفسدان در زمین قرار می‌دهیم یا متّقین را مانند پلیدکاران قرار می‌دهیم (ص/۲۸)؟ نابینا و بینا یکسان نیستند. کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند با بدکار یکسان نیستند (غافر/۵۸). آیا کسانی که مرتکب کارهای بد شده‌اند، پنداشته‌اند که آنها را مانند کسانی قرار می‌دهیم که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، به طوری که زندگی آنها و مرگشان یکسان باشد؟ چه  بد حکم می‌کنند (جاثیه/۲۱).

ایمان- کفر بعد از ایمان، کسانی که پس از ایمان خود کافر شدند سپس بر کفر خود افزودند، هرگز توبه آنان پذیرفته نخواهد شد. آنان خود گمراهان هستند. … (آل‌عمران/۹۰-۹۱). کسانی که ایمان آوردند سپس کافر شدند و باز ایمان آوردند سپس کافر شدند، آن‌گاه به کفر خود افزودند، بی‌تردید خدا آنان را نخواهد آمرزید و راهی را به آنان نشان نمی‌دهد (نساء/۱۳۷). هر کس پس از ایمان آوردن خود به خدا کفر ورزد جز کسی که مجبور شده و قلب او به ایمان اطمینان دارد، خشمی از خدا بر آنهاست و برای آنها عذابی بزرگ خواهد بود (نحل/۱۰۶). چگونه خدا قومی را که بعد از ایمانشان کافر شدند هدایت می‌کند با آن‌که شهادت دادند که این رسول، حق است و برای آنان دلایل روشن آمد. خدا قوم ستمکار را هدایت نمی‌کند. سزای آنان این است که لعنت خدا، فرشتگان و مردم، همگی برایشان است. در آن جاودانه بمانند. نه عذاب از آنان کاسته شود و نه مهلت یابند. مگر کسانی که پس از آن، توبه کردند و اصلاح نمودند. خدا آمرزنده مهربان است (آل‌عمران/۸۶-۸۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، هر کس از شما از دین خود برگردد، به‌زودی خدا گروهی را می‌آورد که آنها را دوست دارد و آنها نیز او را دوست دارند. اینان با مومنان فروتن و بر کافران سرسخت هستند. در راه خدا جهاد می‌کنند و از سرزنش هیچ ملامتگری نمی‌ترسند. این فضل خداست. آن را به هر کس بخواهد می‌دهد. خدا گشایشگر داناست (مائده/۵۴).

ایمان- ایمان نیاوردن، هنگامی که هدایت به سوی مردم آمد، چیزی مانع آنها نشد که ایمان بیاورند جز این‌که گفتند: آیا خدا بشری را به رسالت مبعوث کرده است (اسراء/۹۴)؟ هنگامی که هدایت به سوی مردم آمد، چیزی مانع آنها نشد که ایمان بیاورند و از پروردگارشان آمرزش بخواهند جز این‌که سنّت پیشینیان بر آنها آمد یا عذاب در برابرشان آمد (کهف/۵۵). بیشتر آنان (مردم) به خدا ایمان نمی‌آورند جز این که مشرک هستند (یوسف/۱۰۶). بیشتر مردم هر چند تو حریص باشی، ایمان‌آورنده نیستند (یوسف/۱۰۳). کسانی که خود را در زیان افکندند، ایمان نمی‌آورند (انعام/۱۲). اگر اهل شهرها ایمان آورده و تقوا پیشه می‌کردند، بی‌تردید برکاتی از آسمان و زمین برای آنها می‌گشودیم ولی تکذیب کردند پس به [سزای] آن‌چه می‌کردند، آنان را گرفتیم (اعراف/۹۶). سوگند به سرخی شامگاه افق … که شما از حالی به حالی دگرگون می‌شوید پس چرا ایمان نمی‌آورند (انشقاق/۱۶-۲۰)؟ آیا کسانی که کفر ورزیده‌اند، ندیده‌اند که آسمان‌ها و زمین هر دو به هم پیوسته بود و ما آن دو را از هم جدا کردیم و هر چیز زنده‌ای را از آب، پدید آوردیم؟ آیا ایمان نمی‌آورند (انبیاء/۳۰)؟ آیا به زمین ننگریستند که چه بسیار در آن از هرگونه جفت زیبا رویانده‌ایم؟ بی‌تردید در این نشانه‌ای است و بیشتر آنان ایمان‌آورنده نیستند (شعراء/۷-۸).

این‌گونه سخن پروردگارت بر کسانی که نافرمانی کردند، به حقیقت پیوست که در حقیقت آنان ایمان نمی‌آورند (یونس/۳۳). به‌راستی قول [خدا] درباره بیشتر آنان (مردم) محقّق گردیده است پس آنان ایمان نمی‌آورند (یس/۷). در حقیقت کسانی که سخن پروردگارت بر آنان تحقّق یافته است، ایمان نمی‌آورند هر چند هرگونه نشانه‌ای برای آنان بیاید تا وقتی که عذاب دردناک را ببینند (یونس/۹۶-۹۷). آنان را از روز حسرت، آن‌گاه که کار از کار بگذرد، بیم ده حال آن‌که آنها در غفلت هستند و ایمان نمی‌آورند (مریم/۳۹). برای آنان یکسان است. در حقیقت کسانی که کفر ورزیدند، چه بیمشان دهی و چه بیمشان ندهی، ایمان نمی‌آورند (بقره/۶). آنان را چه بیم دهی و چه بیم ندهی، برای آنان یکسان است، ایمان نمی‌آورند (یس/۱۰). بی‌تردید بدترین جنبندگان نزد خدا کسانی هستند که کفر ورزیدند پس آنان ایمان نمی‌آورند (انفال/۵۵). آیا هنگامی که عذاب واقع شد، به آن ایمان می‌آورید؟ آیا اکنون، در حالی‌که شتاب در آن را می‌خواستید (یونس/۵۱)؟ روزی که پاره‌ای از نشانه‌های پروردگارت آید، کسی که از قبل ایمان نیاورده یا خیری در ایمان آوردن خود به دست نیاورده، ایمان آوردنش سود نمی‌بخشد. بگو منتظر باشید که ما هم منتظریم (انعام/۱۵۸). روز پیروزی، ایمان کسانی که کافر شده‌اند سود نمی‌بخشد و آنان مهلت نمی‌یابند (سجده/۲۹). نشانه‌ها و هشدارها، گروهی را که ایمان نمی‌آورند، سود نمی‌بخشد. … (یونس/۱۰۱-۱۰۲). به کسانی که ایمان نمی‌آورند، بگو، بر حسب امکانات خود عمل کنید. ما هم عمل خواهیم کرد. منتظر باشید که ما هم منتظر هستیم (هود/۱۲۱-۱۲۲).

ما شیاطین را اولیاء کسانی که ایمان نمی‌آورند، قرار دادیم (اعراف/۲۷). کسی را که خدا بخواهد هدایت کند، دل او را برای پذیرش اسلام می‌گشاید و هر که را بخواهد گمراه کند، دل او را سخت تنگ می‌گرداند، گویی به زحمت در آسمان بالا می‌رود. این‌گونه خدا پلیدی را برای کسانی که ایمان نمی‌آورند، قرار می‌دهد و راه راست پروردگارت همین است (انعام/۱۲۵-۱۲۶). هر کس به خدا و پیامبر او ایمان نیاورد، ما برای کافران آتشی سوزان آماده کرده‌ایم (فتح/۱۳). کسانی که به خدا و پیامبران او کفر می‌ورزند و می‌خواهند میان خدا و پیامبران او جدایی اندازند و می‌گویند: ما به بعضی ایمان داریم و بعضی را انکار می‌کنیم و می‌خواهند میان این دو راهی برای خود اختیار کنند، آنان در حقیقت کافر هستند و ما برای کافران عذابی خفّت‌آور آماده کرده‌ایم (نساء/۱۵۰-۱۵۱). به زودى کسانى را که در زمین به ناحق تکبّر مى ‏ورزند، از آیاتم رویگردان سازم. اگر هر نشانه ‏اى را ببینند، به آن ایمان نمی‌آورند و اگر راه رشد را ببینند آن را راه [خود] نمی‌گیرند و اگر راه گمراهى را ببینند آن را راه [خود] می‌گیرند. این بدان سبب است که آنان آیات ما را تکذیب کرده و همواره از آن غفلت می‌ورزیدند (اعراف/۱۴۶). هر کس پس از آن‌که هدایت برای او آشکار شد، با فرستاده به مخالفت برخیزد و غیر از راه مومنان، راهی در پیش گیرد، او را به آن‌چه روی خود را بدان سو کرده، برگردانیم و او را به جهنّم می‌کشانیم و چه بازگشتگاه بدی است (نساء/۱۱۵).

در حقیقت کسانی که به آیات خدا ایمان ندارند، خدا آنان را هدایت نمی‌کند. برای آنان عذابی دردناک است. تنها کسانی دروغ می‌بافند که به آیات خدا ایمان ندارند. آنان خود دروغگو هستند (نحل/۱۰۴-۱۰۵). هر کس از یاد من روی بگرداند، در حقیقت زندگی تنگی خواهد داشت و روز قیامت او را نابینا محشور می‌کنیم. می‌گوید: پروردگارا، چرا مرا نابینا محشور کردی با آن‌که بینا بودم؟ ‌فرمود: این چنین بود که آیات ما برای تو آمد پس آن را فراموش کردی و امروز همان‌گونه فراموش می‌شوی. این‌گونه هر کس زیاده‌روی کرده و به آیات پروردگارش ایمان نیاورده، سزا می‌دهیم. بی‌تردید شکنجه آخرت سخت‌تر و پایدارتر است (طه/۱۲۴-۱۲۷).

خدا کسی را که متکبّر فخرفروش است، دوست ندارد. همان کسانی که … به خدا و روز بازپسین ایمان ندارند. هر کس شیطان یار او باشد، چه بد همدمی است. اگر به خدا و روز بازپسین ایمان می‌آوردند و از آن‌چه خدا به آنان روزی داده، انفاق می‌کردند، چه زیانی برای آنان داشت؟ خدا به آنان داناست (نساء/۳۶، ۳۷-۳۹). وصف زشت برای کسانی است که به آخرت ایمان ندارند (نحل/۶۰). چون خدا به یگانگی یاد شود، دل‌های کسانی که به آخرت ایمان ندارند، منزجر می‌گردد و چون کسانی غیر از او یاد شوند ناگاه آنان شادمانی می‌کنند (زمر/۴۵). در حقیقت کسانی که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را در نام‌گذاری به صورت مونث نام می‌گذارند. آنان به آن دانشی ندارند و جز از گمان پیروی نمی‌کنند (نجم/۲۷-۲۸). کسانی که به آخرت ایمان ندارند، شتابزده آن را می‌خواهند و کسانی که ایمان آورده‌اند، از آن هراسناک هستند و می‌دانند که آن حق است. به‌راستی کسانی که در قیامت تردید دارند، بی‌گمان در گمراهی دور و درازی هستند (شوری/۱۸). کسانی که به آخرت ایمان ندارند، کردارهایشان را در نظرشان بیاراستیم پس سرگشته‌اند. آنان کسانی هستند که عذاب سخت برای آنها خواهد بود و در آخرت خود زیان‌کار هستند (نمل/۴-۵). کسانی که به آخرت ایمان ندارند، دل‌‎های آنان انکارکننده است و خودشان متکبّر هستند (نحل/۲۲). کسانی که به آخرت ایمان ندارند، در عذاب و گمراهی دوری هستند. … (سبأ/۸-۹). به‌راستی کسانی که به آخرت ایمان ندارند، از راه منحرف هستند. اگر به آنان رحم کنیم و گزندی را که به آنان رسیده برطرف کنیم، در طغیان خود بی‌تردید اصرار می‌ورزند. به‌راستی آنان را به عذاب گرفتار کردیم ولی در مقابل پروردگار خود، نه فروتنی کردند و نه تضرّع می‌کنند تا هنگامی که دری از عذاب سخت بر آنان گشودیم، آن‌گاه در آن ناامید گشتند (مومنون/۷۴-۷۷).

آنان که به باطل ایمان آوردند و به خدا کفر ورزیدند، آنان همان زیانکاران هستند (عنکبوت/۵۲). خدا برای شما از خودتان همسرانی قرار داد و از همسرانتان برای شما پسران و نوادگانی پدید آورد و از پاکیزه‌ها به شما روزی داد. آیا به باطل ایمان می‌آورند و به نعمت خدا کفر می‌ورزند؟ و به جای خدا چیزهایی را می پرستند که در آسمان‌ها و زمین اختیار روزی آنان را ندارند و توانایی هم ندارند (نحل/۷۲-۷۳).

در حقیقت قیامت، آمدنی است. در آن تردیدی نیست. ولی بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند (غافر/۵۹). آنان (ستمکاران) را می‌بینی که بر آن (آتش) عرضه می‌شوند. از زبونی فروتن شده‌اند. زیرچشمی می‌نگرند و کسانی که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: در حقیقت زیان‌کاران کسانی هستند که روز قیامت به خود و کسان خود زیان زده‌اند. به‌راستی ستمکاران در عذابی پایدار هستند (شوری/۴۵). در آن روز، چهره‌هایی سپید و چهره‌هایی سیاه می‌شود پس به کسانی که چهره‌های آنها سیاه است، [گفته شود:] آیا بعد از ایمانتان کفر ورزیدید؟ پس به سزای آن‌که کفر می‌ورزیدید، عذاب را بچشید (آل‌عمران/۱۰۶).

روزى که قیامت برپا شود، مجرمان سوگند یاد مى‏ کنند که جز ساعتى درنگ نکرده ‏اند. این‌گونه به دروغ کشانیده مى‏ شدند. کسانی که دانش و ایمان یافته‌اند، می‌گویند: بی‌تردید شما [طبق آن‌چه] در کتاب خداست تا روز قیامت مانده‌اید. این، روز قیامت است ولی شما خودتان نمی‌دانستید (روم/۵۵-۵۶). اى کاش ستمکاران را هنگامى که نزد پروردگارشان بازداشت ‏شده‏ اند، مى ‏دیدى [که چگونه] سخن را به یکدیگر برمی‌گردانند. کسانی که به زبونی کشیده شده‌اند به کسانی که استکبار می‌ورزیدند، می‌گویند: اگر شما نبودید بی‌تردید ما مومن بودیم (سبأ/۳۱). کسانى را که ستم کرده‏اند با هم ردیفان آنان و آن‌چه غیر از خدا مى‏ پرستیده‏ اند، گرد آورید. … بعضى سوال‌کنان روى به بعضى دیگر مى‏ کنند و مى‏ گویند: شما از در راستى با ما درمى ‏آمدید. می‌گویند: شما خود مومن نبودید (صافّات/۲۲-۲۹). کسی که کارنامه او به دست چپش داده شود، گوید: ای کاش کتابم را دریافت نکرده بودم. … [گویند:] بگیرید و او را در غل کشید آن‌گاه میان آتش اندازید پس در زنجیری که درازای آن هفتاد گز است، او را در بند کشید. به‌درستی او به خدای بزرگ ایمان نمی‌آورد و به اطعام مسکین تشویق نمی‌کرد پس امروز او در این‌جا حمایتگری ندارد و خوراکی جز چرکابه ندارد که آن را جز خطاکاران نمی‌خورند (حاقّه/۲۵-۳۷). ای کاش [منکران را] هنگامی که بر آتش عرضه می‌شوند، می‌دیدی که می‌گویند: کاش بازگردانده می‌شدیم و آیات پروردگار خود را تکذیب نمی‌کردیم و از مومنان می‌شدیم (انعام/۲۷). ای کاش می‌دیدی هنگامی را که [مشرکان] وحشت زده‌اند. راه گریزی نمانده است و از جایی نزدیک گرفتار آمده‌اند. می‌گویند: به او ایمان آوردیم. چگونه از جایی دور، دست یافتن [به ایمان] برای آنان میسّر است (سبأ/۵۱-۵۲)؟

آنها (آن‌چه جز خدا پرستیده می‌شدند) و همه گمراهان و همه سپاهیان ابلیس در جهنّم افکنده می‌شوند. آنها در آن‌جا با یکدیگر ستیزه می‌کنند و می‌گویند: … ای کاش بازگشتی برای ما بود و از مومنان می‌شدیم (شعراء/۹۴-۱۰۲). به‌راستی کسانی که کافر بوده‌اند، مورد ندا قرار می‌گیرند که بی‌تردید دشمنی خدا از دشمنی شما به یکدیگر، بزرگتر است، آن‌گاه که به سوی ایمان خوانده می‌شدید و کفر می‌ورزیدید. می‌گویند: پروردگارا، دو بار ما را به مرگ رساندی و دو بار ما را زنده کردی. به گناهان‌مان اعتراف کردیم. پس آیا راه بیرون شدنی هست؟ این، برای آن است که چون خدا به تنهایی خوانده می‌شد، کفر می‌ورزیدید و چون به او شرک آورده می‌شد، ایمان می‌آوردید پس حکم از آنِ خدای والای بزرگ است (غافر/۱۰-۱۲). کسانی که گناه می‌کردند، به کسانی که ایمان آورده بودند، می‌خندیدند. چون بر آنان می‌گذشتند، با اشاره چشم و ابرو، آنان را مسخره می‌کردند. وقتی به سوی کسان خود بازمی‌گشتند، شاد بودند. هنگامی که مومنان را می‌دیدند، می‌گفتند: اینان بی‌تردید گمراه هستند در حالی‌که آنها برای نگهبانی مومنان فرستاده نشده بودند. ولی امروز کسانی که ایمان آورده بودند، بر کافران می‌خندند. بر تخت‌ها [تکیه زده‌اند]، می‌نگرند که آیا کافران به پاداش آن‌چه می‌کردند، رسیده‌اند (مطفّفین/۲۹-۳۶)؟

[به کسانی که ترازوی اعمال آنها سبک است]، مى‏ فرماید: در آن (آتش) گم شوید و با من سخن نگویید. در حقیقت دسته‌ای از بندگان من بودند که می‌گفتند: پروردگارا، ایمان آوردیم. بر ما ببخشای و به ما رحم کن. تو بهترین مهربانی. امّا شما آنها را به ریشخند گرفتید تا این‌که ذکر مرا از یاد شما بردند. من امروز آنها را برای این‌که صبر کردند، پاداششان را دادم. به‌راستی ایشان کامیابان هستند (مومنون/۱۰۸-۱۱۱). روزی که [خدا] آنان را گرد می‌آورد، به فرشتگان می‌فرماید: آیا اینها بودند که شما را می‌پرستیدند؟ می‌گویند: منزّهی تو، سرپرست ما تویی. بلکه آنها جنّیان را می‌پرستیدند. بیشترشان به آنها مومن بودند (سبأ/۴۰-۴۱).

ایمان- اقوام، خدا از پیامبران پیمان گرفت که هر گاه به شما کتاب و حکمتى دادم، آن‌گاه فرستاده‏اى به سوی شما آمد که آن‌چه را با شماست، تصدیق کرد، بی‌شک باید به او ایمان بیاورید و بی‌تردید او را یاری کنید، آن‌گاه فرمود: آیا اقرار کردید و در این باره، پیمانم را پذیرفتید؟ گفتند: آرى. اقرار کردیم. فرمود: پس گواه باشید و من با شما از گواهان هستم پس کسانى که بعد از این روى برتابند، آنان همان فاسقان هستند (آل‌عمران/۸۱-۸۲). این آبادی‌های شهرهاست که از خبرهای آنها بر تو می‌خوانیم و بی‌گمان پیامبرانشان با نشانه‌های روشن برای آنها آمدند امّا بر آن نبودند که به آن‌چه از پیش دروغ شمردند، ایمان بیاورند. این‌گونه خدا بر دل‌های کافران مهر می‌نهد (اعراف/۱۰۱). چون نشانه‌ای برای آنان (سران گناهکار) بیاید، می‌گویند: هرگز ایمان نمی‌آوریم تا این‌که مانند آن‌چه به فرستادگان خدا داده شده است، به ما نیز داده شود. خدا بهتر می‌داند رسالت خود را کجا قرار دهد. به‌زودی کسانی را که گناه کردند، به [سزای] آن‌چه نیرنگ می‌کردند، در نزد خدا خواری و شکنجه‌ای سخت خواهند داشت (انعام/۱۲۴). فرستادگان خود را پیاپی روانه کردیم. هر بار برای امّتی پیامبرش آمد، او را تکدیب کردند پس یکی را پس از دیگری آوردیم و آنها را داستان‌ها قرار دادیم. دور باد [از رحمت خدا]، مردمی که ایمان نمی‌آورند (مومنون/۴۴). اگر خدا می‌خواست کسانی که پس از آنان (پیامبران) بودند، بعد از آن دلایل روشن که برایشان آمد، به کشتار یکدیگر نمی‌پرداختند ولی با هم اختلاف کردند پس بعضی از آنان کسانی بودند که ایمان آوردند و بعضی از آنان کسانی بودند که کفر ورزیدند. اگر خدا می‌خواست با یکدیگر جنگ نمی‌کردند ولی خدا آن‌چه را می‌خواهد، انجام می‌دهد (بقره/۲۵۳). پیامبرانشان (اقوام پیشین) به آنان گفتند: … مومنان تنها باید بر خدا توکّل کنند (ابراهیم/۱۱). بی‌گمان ما نسل‌های پیش از شما را هنگامی که ستم کردند، هلاک کردیم. پیامبران آنها برای آنان برهان‌های آشکار آوردند و آنان بر آن نبودند که ایمان آورند. این‌گونه ما مجرمان را جزا می‌دهیم (یونس/۱۳). پس چون سختی [عذاب] ما را دیدند، گفتند: به خدای یگانه ایمان آوردیم و به آن‌چه با او شریک می‌کردیم، کافر هستیم. هنگامی که عذاب ما را دیدند، دیگر ایمان آنان برای آنها سودی نداشت. این سنّت خداست که درباره بندگانش گذشته است و آن‌جاست که کافران زیان کرده‌اند (غافر/۸۴-۸۵).

به‌راستی که او (نوح) از بندگان مومن ما بود (صافّات/۸۱). [قوم او] گفتند: آیا به تو ایمان بیاوریم و حال آن‌که فرومایگان، از تو پیروی کرده‌اند (شعراء/۱۱۱)؟ [نوح گفت:] من طردکننده مومنان نیستم (شعراء/۱۱۴). من کسانی را که ایمان آورده‌اند، طرد نمی‌کنم. بی‌تردید آنان پروردگارشان را دیدار خواهند کرد ولی شما را قومی می‌بینم که نادانی می‌کنید. ای قوم من، اگر آنان را از خود برانم، چه کسی  مرا در برابر خدا یاری می‌کند؟ آیا متذکّر نمی‌شوید (هود/۲۹-۳۰)؟ به نوح وحی شد که: از قوم تو جز کسانی که ایمان آورده‌اند، هرگز ایمان نخواهد آورد پس از آن‌چه می‌‌کردند، غمگین نباش (هود/۳۶). [نوح گفت:] پروردگارا، بر من، پدر و مادرم و هر که مومن در خانه من، داخل شود و بر مردان و زنان باایمان ببخشای (نوح/۲۸). من و هر کس از مومنان را که با من است، نجات‌ بخش (شعراء/۱۱۸). آن‌گاه که فرمان ما آمد و تنور فوران کرد، فرمودیم: در آن (کشتی) از هر جفت [حیوان] دو تا، با کسانت مگر کسی که از پیش درباره او سخن گفته شد و کسانی که ایمان آورده‌اند، حمل کن. با او جز عدّه اندکی ایمان نیاوردند (هود/۴۰). بی‌تردید در این (سرگذشت) نشانه‌ای بود ولی بیشتر آنان مومن نبودند (شعراء/۱۲۱). پس از نوح پیامبرانی را به سوی قومشان برانگیختیم. آنان دلایل آشکار برایشان آوردند ولی آنها بر آن نبودند که به چیزی که از پیش، آن را دروغ شمرده بودند، ایمان بیاورند. این‌چنین بردل‌های از حدگذرندگان مُهر می‌زنیم (یونس/۷۴).

[اشراف کافرِ نسل پس از نوح درباره پیامبر خود گفتند:] او جز مردی که بر خدا دروغ می‌بندد نیست و ما به او ایمان نداریم (مومنون/۳۸).

[قوم هود] گفتند: ای هود، برای ما دلیل روشنی نیاوردی و ما با سخن تو دست از خدایان خود برنمی‌داریم و به تو ایمان نمی‌آوریم (هود/۵۳). چون فرمان ما آمد، هود و کسانی که با او ایمان آورده بودند، به رحمتی از جانب خود نجات بخشیدیم و آنان را از عذابی سخت رهانیدیم (هود/۵۸). کسانی که آیات ما را دروغ شمردند و مومن نبودند را ریشه‌کن کردیم (اعراف/۷۲). بی‌تردید در این (سرگذشت) نشانه‌ای بود ولی بیشتر آنها مومن نبودند (شعراء/۱۳۹).

سران قوم او (صالح) که استکبار می‌ورزیدند، به مستضعفانی که ایمان آورده بودند، گفتند: آیا می‌دانید که صالح از طرف پروردگارش فرستاده شده است؟ گفتند: بی‌تردید ما به آن‌چه او به آن رسالت یافته است، مومن هستیم. کسانی که استکبار می‌ورزیدند، گفتند: ما به آن‌چه به آن ایمان آورده‌اید، کافر هستیم (اعراف/۷۵-۷۶). پس چون فرمان ما آمد، صالح و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمت خود و از رسوایی آن روز، نجات دادیم (هود/۶۶). [قوم ثمود را هلاک کردیم] و کسانی را که ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند نجات دادیم (نمل/۵۳؛ فصّلت/۱۸). بی‌تردید در این (سرگذشت) نشانه‌ای است ولی بیشترشان مومن نبودند (شعراء/۱۵۸).

در حقیقت او (ابراهیم) از بندگان باایمان ما بود (صافّات/۱۱۱). یاد کن آن‌گاه را که ابراهیم گفت: پروردگارا، به من نشان بده چگونه مردگان را زنده می‌کنی؟ فرمود: آیا ایمان نداری؟ گفت: چرا، امّا تا دلم آرام یابد (بقره/۲۶۰). [ابراهیم گفت:] پروردگارا، روزی که حساب برپا می‌شود، بر من، پدر، مادرم و بر مومنان ببخشای (ابراهیم/۴۱). به‌راستی در این (سرگذشت ابراهیم) برای مردمی که ایمان دارند، بی‌تردید نشانه‌ای است (عنکبوت/۲۴). به‌راستی در این، نشانه‌ای است ولی بیشتر آنها مومن نبودند (شعراء/۱۰۳). ابراهیم گفت: پروردگارا، این (سرزمین) را شهری امن گردان و مردم آن را و هر کس از آنان که به خدا و روز بازپسین ایمان بیاورد، از محصولات روزی بخش (بقره/۱۲۶).

لوط به او (ابراهیم)  ایمان آورد (عنکبوت/۲۶). هر که از مومنان در آن (شهر لوط) بود، بیرون بردیم (ذاریات/۳۵). بی‌گمان در این (سرگذشت قوم لوط) برای کسانی که ایمان می‌آورند، نشانه‌ای است (حجر/۷۷). بی‌تردید در این نشانه‌ای بود ولی بیشتر آنها مومن نبودند (شعراء/۱۷۴).

[برادران یوسف] گفتند: ای پدر، … تو، به ما، هر چند راستگو باشیم، ایمان نداری (یوسف/۱۷). [یوسف گفت:] من آیین قومی را که به خدا ایمان ندارند و به آخرت کافر هستند، رها کرده‌ام (یوسف/۳۷).

[شعیب] گفت: ای قوم من، خدا را بپرستید که براى شما هیچ معبودى جز او نیست در حقیقت برای ‏شما از جانب پروردگارتان برهانى روشن آمده است پس پیمانه و ترازو را تمام بدهید و اموال مردم را کم ندهید و در زمین پس از اصلاح آن فساد نکنید. این برای شما بهتر است اگر ایمان داشته باشید (اعراف/۸۵). اگر مومن هستید، باقیمانده خدا برای شما بهتر است (هود/۸۶). بر سر هر راهی ننشینید که [مردم را] بترسانید و کسی را که به خدا ایمان آورده، از راه خدا باز دارید و راه او را کج بخواهید (اعراف/۸۶). اگر گروهی از شما به آن‌چه من به آن فرستاده شده‌ام، ایمان آورده و گروه دیگر ایمان نیاورده‌اند، صبر کنید تا خدا میان ما داوری کند (اعراف/۸۷). [سران قوم او که تکبّر می‌ورزیدند، گفتند:] ای شعیب، یا تو و کسانی که با تو ایمان آورده‌اند، از شهر خودمان بیرون خواهیم کرد یا به کیش ما برگردید. گفت: آیا هر چند کراهت داشته باشیم (اعراف/۸۸)؟ چون فرمان ما آمد، شعیب و کسانی را که با او ایمان آورده بودند، به رحمتی از جانب خود نجات دادیم (هود/۹۴). بی‌تردید در این (سرگذشت اصحاب اَیکه) نشانه‌ای است ولی بیشتر آنها مومن نبودند (شعراء/۱۹۰).

دل مادر موسی تهی گشت. اگر قلب او را استوار نکرده بودیم تا از ایمان‌آورندگان باشد، چیزی نمانده بود که آن را افشا کند (قصص/۱۰). [فرعون و سران او] گفتند: آیا به دو بشر که مثل خود ما هستند و طایفه آنها بندگان ما می‌باشند، ایمان بیاوریم (مومنون/۴۷)؟ ما به شما دو تن ایمان نداریم (یونس/۷۸). گفتند: هر گونه نشانه‌ای برای ما بیاوری که با آن، ما را افسون کنی، ما به تو ایمان‌آورنده نیستیم (اعراف/۱۳۲). وقتی حقیقت را از جانب ما برای آنان آورد، گفتند: پسران کسانی را که با او ایمان آورده‌اند، بکشید و زنان آنان را زنده بگذارید (غافر/۲۵). موسی گفت: من از هر متکبّری که به روز حساب ایمان نداشته باشد، به پروردگار شما پناه برده‌ام (غافر/۲۷). اگر به من ایمان نمی‌آورید پس، از من کناره‌گیری کنید (دخان/۲۱). ساحران به سجده افتادند. گفتند: به پروردگار موسی و هارون ایمان آوردیم (طه/۷۰). به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم (اعراف/۱۲۱). گفتند: به پروردگار جهانیان، پروردگار موسی و هارون، ایمان آوردیم (شعراء/۴۷-۴۸). فرعون گفت: آیا پیش از آن که به شما اجازه دهم، به او ایمان آوردید (اعراف/۱۲۳؛ طه/۷۱؛ شعراء/۴۹)؟ بی‌تردید دست‌ها و پاهای شما را چپ و راست قطع می‌کنم، آن‌گاه شما، همگی را دار می‌زنم (اعراف/۱۲۴؛ طه/۷۱؛ شعرا/۴۹). [ساحران به فرعون گفتند:] تو جز برای این، ما را به کیفر نمی‌رسانی که ما به نشانه‌های پروردگارمان، وقتی برای ما آمد، ایمان آوردیم (اعراف/۱۲۶). ما امیدوار هستیم که پروردگارمان گناهان ما را بر ما بیامرزد که ما اولین مومنان بوده‌ایم (شعراء/۵۱). ما به پروردگارمان ایمان آوردیم تا گناهان ما و آن سحری که ما را به آن واداشتی، بر ما ببخشاید (طه/۷۳). کسی به موسی ایمان نیاورد مگر فرزندانی از قوم او، در حالی که بیم داشتند از آن که مبادا فرعون و سران آنها، ایشان را آزار رسانند. موسی گفت: ای قوم من، اگر به خدا ایمان آورده‌اید و اگر اهل تسلیم هستید، بر او توکّل کنید پس گفتند بر خدا توکل کردیم. پروردگارا، ما را براى قوم ستمگر [وسیله] آزمایش قرار نده (یونس/۸۳-۸۵). پروردگارا، … آنها (فرعون و اشرافش) را ‌سخت‌دل گردان که ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را ببینند. فرمود: دعای شما دو تن اجابت شد پس استقامت کنید و راه کسانی را که نمی‌دانند، پیروی نکنید (یونس/۸۸-۸۹). چون عذاب بر آنان فرود آمد، گفتند: ای موسی، خدای خود را به آن پیمانی که با تو دارد، بخوان که اگر این عذاب را از ما برداری، به‌راستی به تو ایمان می‌آوریم و فرزندان بنی‌اسرائیل را با تو می‌فرستیم. امّا هنگامی که عذاب را [پیش از] موعدی که باید به آن می‌رسیدند، از آنها برمی‌داشتیم، باز پیمان خود را می‌شکستند (اعراف/۱۳۴-۱۳۵). [فرعون] وقتی که در شُرُف غرق شدن قرار گرفت، گفت: ایمان آوردم. هیچ معبودی جز آن که فرزندان اسرائیل به او ایمان آورده‌اند، نیست. من از تسلیم‌شدگان هستم. آیا اکنون (یونس/۹۰، ۹۱)؟ به‌راستی در این (داستان موسی و فرعون) نشانه‌ای بود ولی بیشتر آنها مومن نبودند (شعراء/۶۷).

به موسی کتاب دادیم برای این که [نعمت را] بر کسی که نیکی کرده است، تمام کنیم و برای این که هر چیزی را بیان کنیم و هدایت و رحمتی باشد. امید که به لقای پروردگارشان ایمان آورند (انعام/۱۵۴). گفتید: ای موسی، تا خدا را آشکارا نبینیم هرگز به تو ایمان نمی‌آوریم پس صاعقه شما را در حالی‌که نگاه می‌کردید، گرفت (بقره/۵۵). چون پروردگار او به کوه جلوه نمود، آن را ریزریز کرد و موسی بیهوش بر زمین افتاد و چون به خود آمد، گفت: تو منزّهی. به سوی تو، توبه کردم و من نخستین مومنان هستم (اعراف/۱۴۳). آن دو (موسی و هارون) از بندگان باایمان ما بودند (صافّات/۱۲۲). به موسی و برادرش وحی کردیم … مومنان را مژده بده (یونس/۸۷). خدا [به بنی‌اسرائیل] فرمود: من با شما هستم اگر نماز برپا دارید، زکات بدهید، به فرستادگان من ایمان آورید، آنان را یاری کنید و وام نیکویى به خدا دهید، بی‌تردید بدی‌هایتان را از شما می‌زدایم و شما را به باغ‌هایی که از زیر آن جوی‌ها روان است، داخل می‌کنم پس هر کس بعد از این کافر شود، به یقین از راه راست منحرف شده است (مائده/۱۲). آیا شما (بنی‌اسرائیل) به بعضی از کتاب ایمان می‌‌آورید و به بعضی از آن کفر می‌ورزید؟ … (بقره/۸۵). دو مرد از [بنی‌اسرائیل] از کسانی که [از خدا] می‌ترسیدند و خدا به آنان نعمت داده بود، گفتند: از آن دروازه بر آنان وارد شوید که اگر از آن در آمدید، بی‌تردید پیروز خواهید شد و اگر مومن هستید، به خدا توکّل کنید (مائده/۲۳). خدا برای کفر آنها (بنی‌اسرائیل)، بر دل آنها مهر زده است از این رو جز اندکی ایمان نمی‌آورند (نساء/۱۵۵).

[بنده‌ای از بندگان ما که از جانب خود به او علم و رحمتی داده بودیم به موسی گفت:] آن نوجوان [که کشتیم،] پدر و مادرش مومن بودند پس ترسیدیم آن دو را به طغیان و کفر بکشد (کهف/۸۰).

مردی مومن از خاندان فرعون که ایمان خود را پنهان می‌داشت، گفت: آیا مردی را می‌کشید که می‌گوید: پروردگار من خداست؟ … کسی که ایمان آورده بود، گفت: ای قوم من، من از [روزی] مثل روزِ گروه‌های [مخالف خدا] بر شما می‌ترسم. … کسانی که درباره آیات خدا بدون حجّتی که برای آنان آمده باشد، مجادله می‌کنند، در نزد خدا و نزد کسانی که ایمان آورده‌اند، مایه عداوت بزرگی است (غافر/۲۸-۳۵). آن کس که ایمان آورده بود، گفت: ای قوم من، مرا پیروی کنید تا شما را به راه درست هدایت کنم. اى قوم من این زندگى دنیا تنها کالایى [ناچیز] است و در حقیقت آن آخرت است که سراى پایدار است. هر که بدی کند، جز مانند آن کیفر نمی‌یابد و هر که کار شایسته کند چه مرد باشد چه زن، در حالی که ایمان داشته باشد، پس آنان به بهشت داخل می‌شوند و در آنجا بی‌حساب روزی می‌یابند. … پس خدا او را از سوء نقشه‌هایی که کشیده بودند، نگاه داشت و فرعونیان را عذاب سخت فرا گرفت (غافر/۳۸-۴۵).

کسانی که دانش یافته بودند، [به دنیاطلبان زمان قارون] گفتند: وای بر شما، برای کسی که ایمان آورده و کار شایسته کرده، پاداش خدا بهتر است و جز شکیبایان آن را نیابند (قصص/۸۰).

پیامبر آنها (قوم پس از موسی) به آنها گفت: در حقیقت نشانه پادشاهى او (طالوت)، این است که آن صندوق که در آن آرامش خاطرى از پروردگارتان و بازمانده‏اى از میراث خاندان موسى و هارون در آن است به سوى شما خواهد آمد، در حالى که فرشتگان آن را حمل مى‏کنند. اگر مومن باشید، برای شما در آن نشانه‌ای است (بقره/۲۴۸).

به راستی که او (ال‌یاسین) از بندگان باایمان ما بود (صافّات/۱۳۲).

هنگامی که [طالوت] با کسانی که همراه او ایمان آورده بودند، از آن (نهر) گذشتند، گفتند: امروز ما را توان [مقابله] با جالوت و لشکر او نیست (بقره/۲۴۹).

[داوود گفت:] در حقیقت بسیاری از شریکان به همدیگر ستم می‌کنند به جز کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند و اینها بسیار اندک هستند (ص/۲۴). آن دو (داوود و سلیمان) گفتند: ستایش خدایی که ما را بر بسیاری از بندگان مومن خود برتری داده است (نمل/۱۵).

پس از آنان (زکریّا، یحیی، مریم، عیسی، ابراهیم، اسحاق، یعقوب، موسی، هارون، اسماعیل و ادریس) جانشینانی به جای ماندند که نماز را تباه ساخته و از هوس‌ها پیروی کردند پس به‌زودی گمراهی را خواهند دید مگر آنان که توبه کرده و ایمان آورده و کار شایسته انجام دادند. آنان به بهشت داخل می‌شوند و ستمی بر آنان نخواهد شد. … در آنجا سخن بیهوده‌ای نمی‌شنوند جز درود و روزیشان صبح و شام برای آنها در آن‌جا آماده است (مریم/۵۹-۶۲).

بی‌تردید شیطان گمان خود را در مورد آنها (قوم سبأ)  راست‏ یافت. جز گروهی از مومنان، از او پیروی کردند. شیطان بر آنها چیرگی نداشت جز برای آن که کسی را که به آخرت ایمان دارد، از آن کس که به آن در شک است، معلوم داریم (سبأ/۲۰-۲۱).

[مومن اهل قریه گفت:] من به پروردگارتان ایمان آوردم پس از من بشنوید. به او گفته شد: به بهشت در آی. گفت: ای کاش قوم من می‌دانستندکه پروردگارم چگونه مرا آمرزید و از گرامیان قرار داد (یس/۲۵-۲۷).

او (ذو‌النون) را اجابت کردیم و از اندوه نجات دادیم. مومنان را نیز این‌گونه نجات می‌دهیم (انبیاء/۸۸). [قوم یونس] ایمان آوردند و تا چندی برخوردارشان کردیم (صافّات/۱۴۸). چرا هیچ شهری نبود که [اهل آن] ایمان آورد و ایمانش به حال آن سود بخشد؟ مگر قوم یونس که وقتی ایمان آوردند، عذاب رسوایی را در زندگی دنیا از آنان برطرف کردیم و تا چندی آنان را برخوردار کردیم (یونس/۹۸).

خدا براى کسانى که ایمان آورده‏اند، همسر فرعون را مَثَل آورده، آن‌گاه که گفت: پروردگارا، پیش خود در  بهشت‏، خانه‏اى برای من بساز و مرا از فرعون و کردارش نجات ده و مرا از قوم ستمگر برهان. مریم، دختر عمران را [مثل آورده] که دامان خود را پاک داشت پس از روح خود در او دمیدیم. او سخنان پروردگار خود و کتاب‌های او را تصدیق کرد و از فروتنان مطیع بود (تحریم/۱۱-۱۲).

[عیسی گفت:] بی‌تردید در این (معجزات) برای شما اگر مومن باشید، نشانه است (آل‌عمران/۴۹). پاداش کسانی از آنها (پیروان عیسی) را که ایمان آورده بودند، به آنها دادیم. بسیاری از آنان نافرمان هستند (حدید/۲۷). به حواریّون وحی کردم که به من و فرستاده من، ایمان آورید. گفتند: ایمان آوردیم و گواه باش که ما مسلمان هستیم. حواریّون گفتند: ای عیسی پسر مریم، آیا پروردگارت می‌تواند از آسمان مائده‌ای برای ما فرود آورد؟ [عیسی] گفت: اگر ایمان دارید، از خدا پروا کنید (مائده/۱۱۱-۱۱۲). حواریّون گفتند: ما یاران خدا هستیم. به خدا ایمان آورده‌ایم و گواه باش که ما مسلمان هستیم. پروردگارا، به آن‌چه نازل کردی، ایمان آوردیم و فرستاده‌ات را پیروی کردیم پس ما را با گواهان بنویس (آل‌عمران/۵۲-۵۳). کسی از اهل‌کتاب نیست مگر این که پیش از مرگ خود به عیسی ایمان ‌می‌آورد و روز رستاخیز گواه بر آنان خواهد بود (نساء/۱۵۹).

آنان (اصحاب کهف) جوانانی بودند که به پروردگارشان ایمان آورده بودند و بر هدایت آنان افزودیم (کهف/۱۳).

[اصحاب اُخدود] خود بر آن‌چه بر سر مومنان می‌آوردند، گواه بودند. بر آنان عیبی نگرفته بودند جز این که به خدای شکست‌ناپذیر ستوده، ایمان آورده بودند. … بی‌گمان کسانی که مردان و زنان مومن را آزار داده و بعد توبه نکرده‌اند، برای آنها عذاب جهنّم است و عذابی سوزان دارند. به‌راستی کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، برای آنها باغ‌هایی است که از زیر آن جوی‌ها روان است. این است رستگاری بزرگ (بروج/۷-۱۱).

آن کس که به پدر و مادر خود گوید: اُف بر شما، آیا به من وعده می‌دهید که زنده خواهم شد حال آن که پیش از من نسل‌ها سپری شدند؟ آن دو به خدا زاری می‌کنند که وای بر تو، ایمان بیاور. وعده خدا حق است ولی می‌گوید: اینها جز افسانه‌های گذشتگان نیست (احقاف/۱۷).

ایمان– پیامبر، ای خردمندانی که ایمان آورده‌اید، از خدا بترسید. به‌راستی خدا به سوی شما ذکری فرستاده است. پیامبری که آیات روشنگر خدا را بر شما تلاوت می‌کند تا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، از تاریکی‌ها به سوی روشنایی‌ها بیرون برد (طلاق/۱۰-۱۱). ما تو را گواه و بشارتگر و هشداردهنده ‏اى فرستادیم تا به خدا و فرستاده او ایمان آورید و او را یارى کنید و گرامی‌اش دارید و [خدا] را بامدادان و شامگاهان به پاکى بستایید (فتح/۸-۹). این‌گونه روحى از امر خودمان به سوى تو وحى کردیم. تو نمى ‏دانستى کتاب چیست و نه ایمان [کدام است] ولى آن را نورى گردانیدیم که هر کس از بندگان خود را بخواهیم به وسیله آن هدایت مى ‏کنیم (شوری/۵۲). بگو، من دستور یافته‌ام از مومنان باشم (یونس/۱۰۴). بگو، اوست خدای رحمان. به او ایمان آوردیم و بر او توکّل کردیم (ملک/۲۹). بگو، به خدا و آن‌چه بر ما نازل شده و آن‌چه بر ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و اسباط نازل شده و آن‌چه به موسى، عیسى و پیامبران از جانب پروردگارشان داده شده، ایمان آوردیم. میان هیچ یک از آنان فرق نمى‏گذاریم و ما تسلیم او هستیم (آل‌عمران/۸۴). پیامبر به آن‌چه از جانب پروردگارش بر او نازل شده، ایمان آورده است‏ و مومنان همگى به خدا، فرشتگان، کتاب‌ها و فرستادگان او ایمان آورده ‏اند [و می‌گویند:] میان هیچ یک از فرستادگان او فرق نمى‏گذاریم‏. گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا، آمرزش تو را [خواستاریم‏]. بازگشت به سوى تو است.‏ … (بقره/۲۸۵-۲۸۶). بگو، به هر کتابی که خدا نازل کرده، ایمان آوردم و فرمان یافته‌ام که میان شما عدالت برقرار کنم (شوری/۱۵). [بگو،] من جز بیم‌دهنده و بشارتگر برای گروهی که ایمان می‌آورند، نیستم (اعراف/۱۸۸). از خبر موسی و فرعون برای گروهی که ایمان می‌آورند، به درستی بر تو می‌خوانیم (قصص/۳).

پند بده که مومنان را پند، سود بخشد (ذاریات/۵۵). بال [محبّت] خود را بر مومنان بگستر (حجر/۸۸). برای آن مومنانی که تو را پیروی کرده‌اند، بال خود را  فرو گستر (شعراء/۲۱۵). برای گناه خود و مردان و زنان مومن، آمرزش بخواه (محمّد/۱۹). به رحمتی از خدا با آنان نرم خو شدى. اگر تندخویی سخت‌دل بودى، بی‌گمان از پیرامون تو پراکنده مى‏ شدند پس از آنان درگذر و برای آنها آمرزش بخواه. در کار با آنان مشورت کن و چون تصمیم گرفتى، بر خدا توکل کن زیرا خدا توکل‏ کنندگان را دوست ‏دارد (آل‌عمران/۱۵۹). چون کسانى که به آیات ما ایمان دارند، نزد تو آیند، بگو، درود بر شما. پروردگارتان رحمت را بر خود مقرّر کرده که هر کس از شما به نادانى کار بدى کند و آن‌گاه بعد از آن توبه کند و به صلاح آید، پس او آمرزنده مهربان است (انعام/۵۴). بگو، زیورهایى را که خدا براى بندگانش پدید آورده و روزی‌هاى پاکیزه را چه کسى حرام کرده؟ بگو، این در زندگی دنیا برای کسانی است که ایمان آورده‌اند و روز قیامت خاص آنان می‌باشد (اعراف/۳۲). آیا برای مردم شگفت‌آور است که به مردی از خودشان وحی کردیم که مردم را بترسان و به کسانی که ایمان آورده‌اند مژده بده که نزد پروردگارشان سابقه نیک دارند (یونس/۲)؟

محمّد (ص)، پیامبر خداست و کسانى که با او هستند، بر کافران سختگیر با هم‌ مهربان هستند. همواره آنها را در رکوع و سجود می‌بینی که فضل و خشنودی خدا را می‌جویند. نشانه آنها اثر سجده‌ای است که در چهره‌هایشان است. این وصف آنها در تورات است و وصف آنها در انجیل چون کشته‌ای است که جوانه‌اش را برآورد و محکم کند تا به تدریج قوّت بگیرد و بر ساقه‌های خود بایستد که کشاورزان را به شگفت آورد تا با آنان کافران را به خشم آورند. خدا به کسانى از آنان که ایمان آورده و کارهاى شایسته کرده ‏اند، آمرزش و پاداش بزرگى وعده داده ‏است (فتح/۲۹). به کسانی که ایمان آورده‌اند بگو، تا از کسانی که به روزهای خدا امید ندارند، درگذرند تا خدا گروهی را به آن‌چه می‌کردند، جزا دهد (جاثیه/۱۴). ای پیامبر، خدا و کسانی از مومنان که از تو پیروی کردند، برای تو بس است. ای پیامبر، مومنان را به جهاد ترغیب کن. … (انفال/۶۴-۶۶). مومنان را به [جهاد] ترغیب کن، باشد که خدا آسیب کسانی که کفر ورزیده‌اند، باز دارد (نساء/۸۴).

پروردگارت تو را به حق از خانه‏ ات، بیرون آورد و حال آن‌که دسته‏ اى از مومنان سخت کراهت داشتند. … پروردگارت به فرشتگان وحى مى‏ کرد که من با شما هستم پس کسانى را که ایمان آورده ‏اند، ثابت ‏قدم بدارید (انفال/۵-۱۲). [در جنگ احد] بامدادان از پیش کسانت بیرون آمدى تا مومنان را براى جنگیدن در مواضع خود جاى دهى و خدا شنواى داناست. [یاد کنید] آن گاه که دو گروه از شما بر آن شدند که سستى ورزند با آن‌که خدا یاورشان بود و مومنان باید تنها بر خدا توکل کنند. به درستی خدا شما را در بدر، در حالی‌که ناتوان بودید یاری داد پس از خدا پروا کنید، باشد که سپاس‌گزار باشید. [یاد کن] آن‌گاه که به مومنان مى‏ گفتى، آیا برای شما کافی نیست که پروردگارتان شما را با سه هزار فرشته فرستاده شده، یارى کند؟ … (آل‌عمران/۱۲۱-۱۲۷). از تو درباره غنایم جنگى مى‏ پرسند. بگو، غنایم جنگى از آن خدا و فرستاده است پس از خدا پروا دارید و بین خود را اصلاح کنید. اگر مومن هستید از خدا و فرستاده‌اش اطاعت کنید (انفال/۱).

اى پیامبر، چون زنان باایمان نزد تو آیند که با تو بیعت کنند که چیزى را با خدا شریک نسازند، دزدى نکنند، زنا نکنند، فرزندان خود را نکشند و [فرزندان] پیش دست و پاى خود را با بهتان [به شوهران خود] نبندند و در کار نیک از تو نافرمانى نکنند، با آنان بیعت کن. از خدا براى آنان آمرزش بخواه. به‌راستی خدا آمرزنده مهربان است (ممتحنه/۱۲). پیامبر به مومنان از خودشان سزاوارتر است و همسران او، مادران آنها هستند (احزاب/۶). اى پیامبر، به زنان و دختران خود و به زنان مومنان، بگو، پوشش‌هاى خود را بر خود بپیچند. این براى آن‌که شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند، نزدیکتر است. (احزاب/۵۹). اى پیامبر، ما براى تو حلال کردیم [ازدواج با] … و زن مومنى که خود را به پیامبر ببخشد در صورتى که پیامبر بخواهد او را به زنى گیرد. این ویژه توست نه دیگر مومنان. بی‌تردید ما آن‌چه را در مورد زنان و کنیزانشان بر آنان مقرّر کرده ‏ایم، مى‏ دانیم تا براى تو سختی نباشد (احزاب/۵۰). اگر شما دو زن (زنان پیامبر) علیه او به یکدیگر کمک کنید، در حقیقت ‏خدا خود مولای اوست و جبرئیل و صالح مومنان و گذشته از این، فرشتگان پشتیبان [او] خواهند بود. اگر پیامبر شما را طلاق دهد، امید است پروردگار او همسرانى بهتر از شما، مسلمان، مومن و … به او عوض دهد (تحریم/۴-۵). چون زید از آن زن کام گرفت [و او را ترک کرد] وى را به همسری تو درآوردیم تا بر مومنان، [ازدواج با] همسران پسرخواندگانشان، آن‌گاه که از آنها حاجت خود را برآوردند، سختی نباشد. فرمان خدا انجام‌شدنی است (احزاب/۳۷).

[کافران] گفتند: هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد تا از زمین چشمه‏ اى براى ما نجوشانى یا … (اسراء/۹۰-۹۳). گفته اوست که ای پروردگار من، اینها گروهی هستند که ایمان نمی‌آورند. از آنها روی برتاب و بگو، سلام پس به زودی بدانند (زخرف/۸۸-۸۹). شاید تو از این‌که ایمان نمی‌آورند، جان خود را هلاک کنی (شعراء/۳). شاید تو از پی آنها، اگر به این سخن ایمان نیاورند، خود را از اندوه، هلاک کنی (کهف/۶). از آنان (مشرکان)‌ کسانی هستند که به تو گوش می‌دهند و ما بر دل‌های آنان سرپوش قرار داده‌ایم که آن را نمی‌فهمند و در گوش آنان سنگینی نهاده‌ایم. اگر هم نشانه حق را ببینند به آن ایمان نمی‌آورند تا جایی که چون نزد تو آیند، می‌خواهند با تو جدال کنند. کسانی که کفر ورزیدند می‌گویند: این جز افسانه‌های پیشینیان نیست (انعام/۲۵). تو هدایت‌کننده کوران از گمراهیشان نیستی تو جز کسانی را که به نشانه‌های ما ایمان آورده‌اند در حالی‌که تسلیم هستند را نمی‌‌توانی شنوا گردانی (نمل/۸۱؛ روم/۵۳). از هوس‌های کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و کسانی که به آخرت ایمان ندارند و با پروردگارشان معادل قرار می‌دهند، پیروی نکن (انعام/۱۵۰). هرگز نباید کسی که به آن (قیامت) ‌ایمان ندارد و از هوس خود پیروی کرده، تو را از آن باز دارد که هلاک خواهی شد (طه/۱۶). این‌گونه [که برای تو دشمنانی هست،] برای هر پیامبری دشمنی از شیطان‌های انس و جن برگماشتیم. بعضی از آنان به بعضی برای فریب، سخنان آراسته القا می‌کنند. اگر پروردگار تو می‌خواست چنین نمی‌کردند پس آنان را با آن‌چه به دروغ می‌سازند، واگذار تا دل‌های کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، به آن [سخن باطل] متمایل شود و آن را بپسندد و تا این که آن‌چه را باید به دست بیاورند، به دست آورند (انعام/۱۱۲-۱۱۳). اگر بخواهند تو را فریب دهند، خدا تو را بس است. او بود که تو را با یاری خود و مومنان نیرو بخشید و … (انفال/۶۲-۶۳). اگر نبود که وقتی به سبب کارهایی که پیش‌تر به دست خود کرده‌اند، مصیبتی به آنها برسد، بگویند: پروردگارا، چرا فرستاده‌ای به سوی ما نفرستادی تا از آیات تو پیروی کنیم و از مومنان باشیم، [تو را نمی‌فرستادیم] (قصص/۴۷).

تو چه می‌دانی آن گردنه چیست؟ بنده‌ای را آزاد کردن یا طعام دادن در روز گرسنگی به یتیمی خویشاوند یا بینوایی خاک‌نشین سپس از کسانی باشد که ایمان آوردند و یکدیگر را به صبر و ترحّم سفارش کرده‌اند (بلد/۱۲-۱۷).

در حقیقت نزدیکترین مردم به ابراهیم، همان کسانى هستند که او را پیروى کرده ‏اند و این پیامبر و کسانى که ایمان آورده‏اند. خدا ولیّ مومنان است (آل‌عمران/۶۸).

بگو، به من وحى شده است که تنى چند از جنّیان گوش فرا دادند و گفتند: به‌راستى ما قرآنى شگفت ‏آور شنیدیم که به راه راست هدایت مى‏ کند پس به آن ایمان آوردیم و هرگز کسى را شریک پروردگارمان قرار نخواهیم داد (جن/۱-۲). ما هنگامی که هدایت را شنیدیم به آن ایمان آوردیم پس کسی که به پروردگار خود ایمان آورد، نه از نقصان می‌ترسد و نه از ستمی (جن/۱۳). [جنّیان گفتند:] ای قوم ما، دعوت‌کننده خدا را پاسخ دهید و به او ایمان آورید تا [خدا] برخی از گناهانتان را بر شما ببخشاید و از عذابی پردرد پناهتان دهد (احقاف/۳۱).

این‌گونه شما را امّتی میانه قرار دادیم تا بر مردم گواه باشید و پیامبر بر شما گواه باشد. … خدا بر آن نبود که ایمان شما را ضایع کند. در حقیقت خدا به مردم دلسوز و مهربان است (بقره/۱۴۳). بدانید که پیامبر خدا در میان شماست. اگر از بسیاری از کارها، از شما پیروی کند، بی‌گمان دچار زحمت می‌شوید لیکن خدا ایمان را برای شما دوست‌داشتنی گردانید و آن را در دل‌های شما آراست و کفر، پلیدکاری و سرکشی را در نظر شما ناخوشایند کرد. آنان هستند که رشدیافتگان هستند. فضل و نعمتی از خدا است. خدا دانای حکیم است (حجرات/۷-۸). اگر شما او (پیامبر) را یاری نکنید، بی‌گمان خدا او را یاری خواهد کرد. … (توبه/۴۰). جز این نیست که مومنان کسانى هستند که به خدا و فرستاده او ایمان آورده‌اند و هنگامى که با او بر سر کارى اجتماع کردند، جایی نمى‏ روند تا از او اجازه بگیرند. در حقیقت کسانى که از تو اجازه مى‏ گیرند، آنان هستند که به خدا و فرستاده او ایمان دارند پس چون براى برخى از کارهایشان از تو اجازه خواستند، به هر کس از آنان که خواستى اجازه ده و برای آنها آمرزش بخواه. … (نور/۶۲-۶۳). اى کسانى که ایمان آورده‏اید، هر گاه با پیامبر گفتگوى محرمانه مى ‏کنید پیش از گفتگوى محرمانه خود صدقه‏ اى تقدیم کنید. این، براى شما بهتر و پاکیزه‏ تر است. اگر چیزى نیافتید، بدانید خدا آمرزنده مهربان است. آیا ترسیدید که پیش از گفتگوى محرمانه خود صدقه ‏هایى تقدیم کنید؟ پس چون انجام ندادید و خدا [هم] بر شما بخشید پس نماز برپا دارید، زکات بدهید و از خدا و فرستاده او اطاعت کنید. خدا به آن‌چه مى‏ کنید، آگاه است (مجادله/۱۲-۱۳). اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، داخل اتاق‌هاى پیامبر نشوید مگر آن‌که براى طعامى به شما اجازه داده شود، آن هم بدون آن‌که در انتظار پخته ‏شدن آن باشید ولى هنگامى که دعوت شدید، داخل شوید و وقتى غذا خوردید، پراکنده شوید، بدون ‏آن‌که سرگرم سخنى گردید. این، پیامبر را مى ‏رنجاند و از شما شرم مى‏ کند حال آن‌که خدا از حق، شرم نمى‏ کند. چون از زنان [پیامبر] چیزى خواستید، از پشت پرده از آنان بخواهید. این براى دل‌هاى شما و دل‌هاى آنان پاکیزه‏ تر است. شما حق ندارید رسول خدا را برنجانید. نباید زنان او را پس از او، به نکاح خود درآورید زیرا این، نزد خدا همواره بزرگ است. اگر چیزى را فاش کنید یا آن را پنهان دارید، بی‌گمان خدا به هر چیزى داناست (احزاب/۵۳-۵۴). آیا می‌خواهید از پیامبر خود همان را بخواهید که از قبل، از موسی خواسته شد؟ هر کس کفر را با ایمان عوض کند، بی‌گمان راه راست را گم کرده است (بقره/۱۰۸). بی‌گمان براى شما در رسول خدا سرمشقى نیکوست، براى آن کس که به خدا و روز بازپسین امید دارد و خدا را فراوان یاد مى ‏کند (احزاب/۲۱). بی‌تردید برای شما در ابراهیم و کسانی که با او بودند، سرمشق نیکویی است، آن‌گاه که به قوم خود گفتند: ما از شما و از آن‌چه به جاى خدا مى‏ پرستید، بیزاریم. به شما کفر مى ‏ورزیم و میان ما و شما دشمنى و کینه همیشگى پدیدار شده تا وقتی که به خدای یگانه ایمان بیاورید (ممتحنه/۴).

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، نگویید: راعنا. بگویید: در کار ما بنگر. بشنوید و برای کافران عذابى دردناک است. نه کسانى که از اهل کتاب کافر شده ‏اند و نه مشرکان دوست نمى ‏دارند خیرى از جانب پروردگارتان بر شما فرود آید. خدا هر که را بخواهد به رحمت‏ خود اختصاص دهد. خدا دارای فضل بزرگ است (بقره/۱۰۴-۱۰۵). آیا براى کسانى که ایمان آورده‏اند، هنگام آن نرسیده که دل‌های آنها به یاد خدا و آن حقیقتى که نازل شده، نرم گردد؟ مانند کسانى نباشند که از پیش به آنها کتاب داده شد و روزگار بر آنان طولانی شد و دل‎‌هایشان سخت شد و بسیارى از آنها فاسق بودند (حدید/۱۶).

بر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، در آن‌چه [از قبل] خورده‌اند، گناهی نیست، در صورتی که تقوا پیشه کنند و ایمان آورند و کارهای شایسته کنند سپس تقوا پیشه کنند و ایمان آورند آن‌گاه تقوا پیشه کنند و نیکوکاری کنند. خدا نیکوکاران را دوست دارد (مائده/۹۳). بی‌تردید کسانى که ایمان آورده و هجرت کرده ‏اند و در راه خدا با مال و جان خود جهاد نموده ‏اند و کسانى که [مهاجران را] پناه داده ‏اند و یارى کرده‏ اند، آنان اولیای یکدیگرند و کسانى که ایمان آورده ‏اند ولى مهاجرت نکرده‏ اند، هیچ‌گونه خویشاوندى با شما ندارند مگر آن‌که هجرت کنند. اگر در دین از شما یارى جویند، یارى آنان بر شما است مگر بر علیه گروهى باشد که میان شما و میان آنان پیمانى است. خدا به آن‌چه انجام مى ‏دهید، بیناست. کسانى که کفر ورزیدند، برخی از آنها اولیای برخی دیگر هستند. اگر این، را به کار نبندید، در زمین فتنه و فسادى بزرگ پدید خواهد آمد. کسانى که ایمان آورده و هجرت کرده و در راه خدا به جهاد پرداخته و کسانى که [مهاجران را] پناه داده و یارى کرده‏ اند، آنان همان مومنان واقعى‏ هستند. براى آنان آمرزش و روزى شایسته‏ اى خواهد بود. کسانى که بعد از آن ایمان آورده و هجرت کرده و همراه شما جهاد کرده ‏اند، اینان از شما هستند (انفال/۷۲-۷۵). کسانى که قبل از آنها (مهاجران) در [مدینه] جاى گرفته و ایمان آورده‏ اند، هر کس را که به سوى آنان هجرت کرده، دوست دارند و نسبت به آن‌چه به آنان داده شده است، در دل‌های خود احساس نیازی نمى‏ یابند. آنها را بر خودشان مقدّم مى‏ دارند هر چند در خودشان احتیاج داشته باشد. هر کس از بخل نفس خود مصون ماند، ایشان رستگاران هستند. کسانى که بعد از آنان آمده ‏اند، مى‏ گویند: پروردگارا، بر ما و بر آن برادرانمان که در ایمان آوردن بر ما پیشى گرفتند، ببخشاى و در دل‌های ما نسبت به کسانى که ایمان آورده ‏اند، کینه ‏اى نگذار. پروردگارا، به‌راستى تو رئوف و مهربان هستى (حشر/۹-۱۰). خویشاوندان در کتاب خدا بعضى بر بعضى دیگر بر مومنان و مهاجران [در ارث] اولویت دارند و مگر آن‌که بخواهید به دوستان خود احسانى کنید. این در کتاب مکتوب است (احزاب/۶).

کسانى که ایمان آورده ‏اند، مى ‏گویند: چرا سوره ‏اى [درباره جهاد] نازل نمى‌شود؟ اما چون سوره‏ اى صریح نازل شود و در آن نام جنگ آمد، آنان که در دل‌هایشان بیماری است، مانند کسى که به حال بی‌هوشى مرگ افتاده به تو مى‏ نگرند (محمّد/۲۰-۲۱). کسانى که به خدا و روز بازپسین ایمان دارند، در جهاد با مال و جانشان از تو اجازه نمى ‏خواهند. خدا به تقواپیشگان داناست. تنها کسانى از تو اجازه مى‏ خواهند [به جهاد نروند] که به خدا و روز بازپسین ایمان ندارند و دل‌هایشان به شک افتاده و در شک خود سرگردانند. … (توبه/۴۴-۵۶). چون سوره‏ اى نازل شود که به خدا ایمان آورید و همراه پیامبر او جهاد کنید، ثروتمندان آنها از تو اجازه می‌خواهند و می‌گویند: بگذار ما با خانه‏ نشینان باشیم (توبه/۸۶). هنگامی که به سوی آنها بازگردید، برای شما عذر می‌آورند. بگو، عذر نیاورید، هرگز به شما ایمان نخواهیم آورد. … (توبه/۹۴-۹۶). آیا پنداشتید که داخل بهشت مى‏ شوید حال آن‌که هنوز مانند آن‌چه بر پیشینیان شما آمد، بر شما نیامده است؟ به آنان سختى و زیان رسید و به تزلزل افتادند تا جایى که پیامبر و مومنان همراه او، گفتند: یاری خدا کى می‌رسد؟ آگاه باش که یارى خدا نزدیک است (بقره/۲۱۴). بدانید که هر چیزی را به غنیمت گرفته‌اید، در حقیقت یک‌پنجم آن برای خدا، فرستاده، خویشاوندان، یتیمان، بینوایان و درراه‌ماندگان است اگر به خدا و آن‌چه بر بنده خود در روز جدایی، روزی که آن دو گروه باهم روبرو شدند نازل کردیم، ایمان آورده‌اید. … (انفال/۴۱-۴۴).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آن‌گاه که قومی قصد داشتند بر شما دست درازی کنند و [خدا] دست آنها را از شما کوتاه کرد. از خدا پروا کنید. مومنان باید تنها بر خدا توکّل کنند (مائده/۱۱). شما آنان را نکشتید بلکه خدا آنان را کشت و چون [ریگ به سوى آنان] افکندى، تو نیفکندى بلکه خدا افکند. [تا کافران را مغلوب کند] و تا به این وسیله مومنان را به آزمایشى نیکو بیازماید. به یقین خدا شنواى داناست (انفال/۱۷). به‌راستی خدا [در جنگ احد] به وعده خود با شما وفا کرد، آن‌گاه که به اذن خدا آنها را تارومار می‌کردید. … خدا بر مومنان دارای فضل است. … (آل‌عمران/۱۵۲-۱۵۵).

آیا چون مصیبتی به شما رسید که بی‌تردید دوچندان آن را [به دشمن] رسانده بودید، می‌گویید: این از کجاست؟ … روزى که [در احد] آن دو گروه با هم برخورد کردند، آن‌چه به شما رسید، به اذن خدا بود [تا شما را بیازماید] و مومنان را معلوم بدارد. همچنین کسانى را که دورویى کردند نیز معلوم بدارد و به آنها گفته شد: بیایید در راه خدا بجنگید یا دفاع کنید. گفتند: اگر جنگیدن مى‏ دانستیم، به یقین از شما پیروى مى‏ کردیم. آن روز، آنان به کفر نزدیکتر بودند تا به ایمان. به زبان خود چیزى مى‏ گفتند که در دل‌هایشان نبود. خدا به آن‌چه پنهان می‌کردند، داناتر است (آل‌عمران/۱۶۵-۱۶۷). کسانى که [در احد] پس از آن‌که زخم برداشته بودند، دعوت خدا و فرستاده را اجابت کردند، براى کسانى از آنان که نیکى و پرهیزگارى کردند، پاداشى بزرگ است. همان کسانى که مردم به آنها گفتند: مردمان براى [جنگ با] شما گرد آمده‏اند پس از آن بترسید. [این سخن] بر ایمان آنان افزود و گفتند: خدا برای ما کافی است و نیکو حمایتگرى است. پس با نعمت و بخششى از جانب خدا بازگشتند در حالى که هیچ آسیبى به آنان نرسیده بود و خشنودى خدا را پیروى کردند. خدا داراى فضل عظیم است (آل‌عمران/۱۷۲-۱۷۴).

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، نعمت ‏خدا را بر خود به یاد آورید، آن‌گاه که لشکرهایى به سوى شما آمدند پس بر آنان تندباد و لشکرهایى که آنها را نمى‏ دیدید، فرستادیم. خدا به آن‌چه مى‏ کنید، همواره بیناست. هنگامى که از بالاى شما و از زیر [پاى] شما آمدند و آن‌گاه که چشم‌ها خیره شد و جان‌ها به گلوگاه رسید و به خدا گمان‌هایى مى ‏بردید. آنجا مومنان در آزمایش قرار گرفتند و سخت تکان خوردند (احزاب/۹-۱۱). چون مومنان دسته‏ هاى دشمن را دیدند، گفتند: این، همان است که خدا و فرستاده او به ما وعده دادند. خدا و فرستاده او راست گفتند و جز بر ایمان و فرمانبردارى آنان نیفزود (احزاب/۲۲). خدا آنان را که کفر ورزیده ‏اند بى‏آن‌که به مالى رسیده باشند، با خشمی که داشتند، برگرداند و خدا جنگ را از مومنان برداشت. … (احزاب/۲۵-۲۷). اوست کسى که از میان اهل کتاب کسانى را که کفر ورزیدند، در نخستین اخراج [از مدینه] بیرون کرد. … خدا از آنجایى که تصوّر نمى‏ کردند بر آنان درآمد و در دل‌هایشان بیم افکند به طورى که به دست ‏خود و به دست مومنان، خانه‏ هاى خود را خراب مى‏ کردند (حشر/۲).

به‌راستى خدا هنگامى که مومنان زیر آن درخت با تو بیعت مى‏ کردند، از آنان خشنود شد و آن‌چه در دل‌های آنها بود، بازشناخت و بر آنان آرامش فرو فرستاد و پیروزى نزدیکى به آنها پاداش داد و نیز غنیمت‌هاى فراوانى خواهند گرفت. خدا همواره نیرومند حکیم است. خدا به شما غنیمت‌هاى فراوان [دیگرى] وعده داده که به‌زودى آنها را خواهید گرفت و این [پیروزى] را براى شما پیش انداخت و دست‌هاى مردم را از شما کوتاه کرد و تا براى مومنان نشانه ‏اى باشد و شما را به راه راست هدایت کند و [غنیمت‌هاى] دیگر که شما بر آنها دست نیافته ‏اید و خدا بر آنها احاطه دارد. … اگر مردان و زنان باایمانى که شما آنها را نمی‌شناختید، [در میان آنها] نبودند [و ممکن بود] آنها را ندانسته پایمال کنید و تاوان آنها بر شما بماند، [فرمان حمله به مکه مى‏ دادیم] تا خدا هر که را بخواهد در رحمت‏ خود داخل کند. اگر [کافر و مومن] از هم متمایز مى‏ شدند، بی‌تردید کافران را به عذاب دردناکى عذاب مى‏ کردیم. آن‌گاه که کافران در دل‌هاى خود تعصّب می‌ورزیدند، تعصّب جاهلیت، پس خدا آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مومنان فرو فرستاد و آرمان تقوا را ملازم آنان کرد. آنان به آن، سزاوارتر و شایسته آن بودند. … (فتح/۱۸-۲۷). بی‌گمان خدا شما را در مواضع بسیارى یارى کرده است … خدا آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مومنان فرود آورد و سپاهیانى فرو فرستاد که آنها را نمى‏ دیدید … (توبه/۲۵-۲۷).

کسانی که مسجدى اختیار کردند که مایه زیان، کفر و پراکندگى میان مومنان است و کمین‌گاهى است براى کسى که از قبل با خدا و پیامبر او به جنگ برخاسته بود و سخت ‏سوگند یاد مى‏کنند که جز نیکى قصدى نداشتیم و خدا گواهى مى‏ دهد که آنان بی‌تردید دروغگو هستند (توبه/۱۰۷).

چرا هنگامى که آن [بهتان] را شنیدید، مردان و زنان مومن گمان نیک به خود نبردند. … خدا اندرزتان مى ‏دهد که هیچ‌گاه، دیگر مثل آن را اگر مومن هستید، تکرار نکنید. خدا براى شما آیات را بیان مى ‏کند. خدا داناى حکیم است. کسانى که دوست دارند زشتکارى در میان آنان که ایمان آورده‏ اند شیوع پیدا کند، براى آنان در دنیا و آخرت عذابى پردرد خواهد بود. خدا مى ‏داند و شما نمى‏ دانید. اگر فضل و رحمت ‏خدا بر شما نبود و این‌که خدا رئوف مهربان است، [مجازات  می‌شدید] (نور/۱۲-۲۰).

در آن روز (روز پیروزی رومیان) است که مومنان از یارى خدا شاد مى ‏گردند (روم/۴).

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، حقیقت این است که مشرکان ناپاک هستند پس نباید از سال آینده به مسجدالحرام نزدیک شوند. اگر از فقر بیمناک هستید، پس به‌زودى خدا اگر بخواهد شما را به فضل خود بى‏نیاز مى‏ کند (توبه/۲۸). بر پیامبر و کسانى که ایمان آورده ‏اند، سزاوار نیست که براى مشرکان پس از آن‌که برای آنها آشکار گردید که آنان اهل دوزخ هستند، طلب آمرزش کنند هر چند خویشاوند باشند (توبه/۱۱۳). کسانى که کافر شدند، به آنان که ایمان آورده‌اند، گفتند: اگر [این دین] خوب بود، بر ما به آن پیشى نمى ‏گرفتند. چون به آن هدایت نیافته ‏اند، به‌زودى خواهند گفت: این، دروغى کهنه است (احقاف/۱۱). کسانى که کافر شده ‏اند، به کسانى که ایمان آورده ‏اند، مى ‏گویند: راه ما را پیروى کنید، گناهانتان به گردن ما. چیزى از گناهانشان را به گردن نخواهند گرفت. بی‌گمان آنان دروغگو هستند (عنکبوت/۱۲). با سخت‏ترین سوگندهایشان به خدا سوگند خوردند که اگر نشانه‌ای براى آنان بیاید، بی‌گمان به آن ایمان می‌آورند. بگو، نشانه‌ها تنها در اختیار خداست. شما چه مى ‏دانید که اگر بیاید، باز ایمان نمى‏ آورند. دل‌ها و دیدگان آنان را برمى ‏گردانیم [پس ایمان نمى ‏آورند] چنان‌که نخستین‌بار به آن ایمان نیاوردند. آنان را رها مى‏ کنیم تا در طغیانشان سرگردان بمانند. اگر ما فرشتگان را به سوى آنان مى‏ فرستادیم و اگر مردگان با آنان به سخن مى ‏آمدند و هر چیزى را دسته دسته در برابر آنان گرد مى‏ آوردیم، باز هم ایمان نمى ‏آوردند مگر این‌که خدا بخواهد ولى بیشترشان نادانى مى‏ کنند (انعام/۱۰۹-۱۱۱).

[مشرکان] درباره هیچ مومنى، مراعات خویشاوندى و پیمانى را نمى‏ کنند. آنان همان تجاوزکاران هستند پس اگر توبه کنند، نماز برپا دارند و زکات دهند، در این صورت برادران دینى شما هستند. … چرا با گروهى که سوگندهاى خود را شکستند و بر آن شدند که فرستاده [خدا] را بیرون کنند و آنان بودند که نخستین‏ بار [جنگ را] با شما آغاز کردند، نمى‏ جنگید؟ آیا از آنان مى‏ ترسید با این‌که اگر مؤمن هستید، خدا سزاوارتر است که از او بترسید؟ با آنان بجنگید تا خدا آنان را به دست ‏شما عذاب و رسوایشان ‏‌کند و شما را بر آنان پیروزى ‏بخشد و دل‌هاى گروه مومنان را خنک ‏گرداند و خشم دل‌های‌ آنها را ببرد (توبه/۱۰-۱۵).

ایمان- قرآن، ما از قرآن، آن‌چه را برای مومنان شفا و رحمتی است، نازل می‌کنیم (اسراء/۸۲). [قرآن] برای گروهی که ایمان می‌آورند، هدایت و رحمتی است (اعراف/۵۲، ۲۰۳؛ یوسف/۱۱۱؛ نحل/۶۴). بی‌گمان آن، هدایت و رحمتی برای مومنان است (نمل/۷۷). به یقین هدایت و رحمتی برای مومنان آمده است (یونس/۵۷). هدایت و بشارتی برای مومنان است (بقره/۹۷؛ نمل/۲). برای کسانی که ایمان آورده‌اند، هدایت و شفایی است (فصّلت/۴۴). کتابی است که به سوی تو نازل شده … تا برای مومنان تذکری باشد (اعراف/۲). [در این قرآن] برای مومنان موعظه و تذکری است (هود/۱۲۰). در حقیقت در آن، برای گروهی که ایمان دارند، رحمت و تذکری است (عنکبوت/۵۱). خدا آن‌چه شیطان القا می‌کرد، محو گردانید سپس آیات خود را استوار می‌کرد … تا آنان که دانش یافته‌اند بدانند که این (قرآن) حق است و از جانب پروردگار تو است و به آن ایمان آورند و دل‌های آنها برای او خاضع گردد. به راستی خدا کسانی را که ایمان آورده‌اند به سوی راهی راست هدایت‌کننده است (حج/۵۲-۵۴). بگو، آن را روح‌القدس از سوی پروردگارت به حق نازل کرده تا کسانی که ایمان آورده‌اند را استوار گرداند (نحل/۱۰۲). برخی از آنها به آن (قرآن) ایمان می‌آورند و برخی به آن ایمان نمی‌آورند. خدا به مفسدان داناتر است (یونس/۴۰). راسخان در دانش می‌گویند: ما به آن (قرآن) ایمان آوردیم. همه از جانب پروردگار ماست و جز خردمندان کسی متذکّر نمی‌شود (آل‌عمران/۷). بگو، به آن ایمان آورید یا نیاورید، بی‌گمان کسانی که پیش از آن دانش‌ یافته‌اند چون [این کتاب] بر آنها خوانده شود، سجده‌کنان به روی می‌افتند و می‌گویند: پروردگار ما منزّه است. وعده پروردگار ما بی‌تردید انجام‌شدنی است. بر زمین می‌افتند و می‌گریند و بر فروتنی آنها افزوده می‌شود (اسراء/۱۰۷-۱۰۹). این‌گونه ما کتاب را بر تو نازل کردیم پس کسانی که به آنها کتاب داده‌ایم، به آن ایمان می‌آورند. از میان اینان (مشرکان)، کسانی هستند که به آن ایمان می‌آورند (عنکبوت/۴۷).

آیا کسی که بر حجّتی روشن از پروردگارش است  و شاهدی از وی به دنبال اوست و پیش از او کتاب موسی که پیشوا و رحمتی بود [گواه اوست، دروغ می‌بافد؟] آنها هستند که به آن (قرآن) ایمان می‌آورند. هر کس از گروه‌ها به آن کافر شود پس آتش وعده‌گاه اوست. در آن تردید نکن که آن حق و از جانب پروردگار توست ولی بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند (هود/۱۷). آن‌چه از جانب پروردگارت بر تو نازل شده، حق است ولی بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند (رعد/۱). آن (قرآن) گفتار شاعری نیست. چه اندک ایمان دارید (حاقّه/۴۱). آیا می‌گویند آن را بربافته است؟ [چنین نیست] بلکه ایمان ندارند (طور/۳۳). [مجرمان] به آن ایمان نمی‌آورند. سنّت پیشینیان پیوسته چنین بوده است (حجر/۱۳). اگر  آن را بر یکی از عرب‌زبانان نازل می‌کردیم و پیامبر آن را برایشان مى ‏خواند، به آن ایمان نمى‏ آوردند. این گونه در دل‌هاى مجرمان [انکار را] راه مى ‏دهیم که به آن ایمان نیاورند تا عذاب پردرد را ببینند (شعراء/۱۹۸-۲۰۱). کسانی که ایمان نمی‌آورند، در گوش‌هایشان سنگینی است و آن (قرآن) برای آنها نامفهوم است، گویی آنها را از جایی دور ندا می‌دهند (فصّلت/۴۴). چون قرآن بخوانى، میان تو و کسانى که به آخرت ایمان ندارند، پرده‏ اى پوشیده قرار مى ‏دهیم. بر دل‌های آنها پوشش‌ها مى‏ گذاریم تا آن را نفهمند و در گوش‌هایشان سنگینى [قرار مى ‏دهیم]. چون در قرآن پروردگار خود را به یگانگى یاد کنى، با نفرت پشت مى‏ کنند. هنگامى که به سوى تو گوش مى‏ دهند، ما بهتر مى ‏دانیم به چه [منظور] گوش مى‏ دهند و نیز آن‌گاه که به نجوا مى ‏پردازند، وقتى که ستمگران می‌گویند: جز مردى افسون‏ شده را پیروى نمى ‏کنید. ببین چگونه براى تو مثل‌ها زدند و گمراه شدند پس راه به جایى نمى ‏توانند ببرند. گفتند: آیا وقتى استخوان و خاک شدیم به آفرینشى جدید برانگیخته مى‏ شویم؟ … (اسراء/۴۵-۵۲). کسانی که کافر شدند، گفتند: نه به این قرآن و نه به آن که پیش از آن است، هرگز ایمان نخواهیم آورد (سبأ/۳۱). بگو، به من خبر دهید اگر این (قرآن) از نزد خدا باشد و شما به آن کافر شده باشید و شاهدی از فرزندان اسرائیل به مشابهت آن [با تورات] گواهی داده و ایمان آورده باشد و شما تکبّر کرده باشید [آیا ستمکار نیستید]؟ بی‌تردید خدا گروه ستمکار را هدایت نمی‌کند (احقاف/۱۰). بعد از خدا و نشانه‌های او، به کدام سخن ایمان می‌آورند (جاثیه/۶)؟ پس به کدام سخن بعد از آن، ایمان می‌آورند (اعراف/۱۸۵؛ مرسلات/۵۰). [کتابی] است استوار تا از جانب خود به عذابی سخت بیم دهد و مومنانی را که کارهای شایسته می‌کنند، بشارت دهد که برای آنها پاداشی نیکوست که همیشه در آن ماندگار هستند (کهف/۲-۳). بی‌گمان این قرآن به آن‌چه پایدارتر و استوارتر است، هدایت می‌کند. به آن مومنانی که کارهای شایسته می‌کنند، بشارت می‌دهد که برای آنها پاداشی بزرگ خواهد بود و این‌که برای کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، برای آنها عذابی پردرد آماده کرده‌ایم (اسراء/۹-۱۰).

ایمان–منافقان و کافران، از مردم کسانی هستند که می‌گویند: ما به خدا و روز آخرت ایمان آورده‌ایم ولی آنان مومن نیستند. به خدا و کسانی که ایمان آورده‌اند، نیرنگ می‌زنند ولی جز بر خود نیرنگ نمی‌زنند و نمی‌فهمند (بقره/۸-۹). چون به آنان گفته شود: همان‌گونه که مردم ایمان آوردند شما هم ایمان بیاورید، مى ‏گویند: آیا همان‌گونه که کم‌خردان ایمان آورده ‏اند، ایمان بیاوریم؟ هشدار که آنان همان کم‏ خردان هستند ولى نمى ‏دانند (بقره/۱۳). از مردم کسانی هستند که می‌گویند: به خدا ایمان آورده‌ایم و چون در راه خدا آزار می‌کشند، آزمایش مردم را مانند عذاب خدا قرار می‌دهند. اگر از جانب پروردگارت پیروزی رسد، بی‌گمان خواهند گفت: ما با شما بودیم. آیا خدا به آن‌چه در دل‌های جهانیان است، داناتر نیست (عنکبوت/۱۰)؟ [منافقان] می‌گویند: به خدا و پیامبر ایمان آوردیم و اطاعت کردیم آن‌گاه دسته‌ای از آنها از این، روی برمی‌گردانند و آنها مومن نیستند (نور/۴۷). چون نزد شما آیند، می‌گویند: ایمان آوردیم در حالی که با کفر وارد شده و بی‌گمان با همان بیرون رفته‌اند. خدا به آن‌چه پنهان می‌کردند، داناتر است (مائده/۶۱). چون با کسانی که ایمان آورده‌اند، برخورد کنند، می‌گویند: ایمان آوردیم و چون با شیطان‌های خود خلوت کنند، می‌گویند: در حقیقت ما با شما هستیم. ما فقط [آنها را] ریشخند می‌کنیم (بقره/۱۴). آیا ندیده ‏اى کسانى را که مى ‏پندارند به آن‌چه به سوى تو نازل شده و آن‌چه پیش از تو نازل شده، ایمان آورده ‏اند با این همه مى ‏خواهند داورى میان خود را به سوى طاغوت ببرند با آن‌که ‌بی‌تردید فرمان یافته ‏اند که به آن کفر ورزند. شیطان مى‏ خواهد آنان را به گمراهى دورى دراندازد. چون به آنها گفته شود: به سوى آن‌چه خدا نازل کرده و به سوى پیامبر بیایید، منافقان را مى‏ بینى که از تو سخت روى برمى‏ تابند (نساء/۶۰-۶۱). به پروردگارت سوگند که ایمان نمى ‏آورند مگر آن‌که تو را در مورد آن‌چه میان آنان مایه اختلاف است، داور گردانند سپس از حکمى که کرده ‏اى در دل‌های خود احساس ناراحتى نکنند و تسلیم شوند، تسلیم‌شدنی (نساء/۶۵). خدا گواهی می‌دهد که به‌راستی منافقان دروغگو هستند. … این به آن سبب است که آنها ایمان آورده سپس به انکار پرداخته‌اند پس بر دل‌های آنان مهر زده شده و نمی‌فهمند (منافقون/۱-۳). از آنها کسانی هستند که پیامبر را آزار می‌دهند و می‌گویند: او گوش است (هر چه می‌شنود، ‌می‌پذیرد). بگو، گوش خوبی برای شماست. به خدا ایمان دارد و به مومنان ایمان دارد و برای کسانی که ایمان آورده‌اند، رحمتی است. کسانی که پیامبر خدا را آزار می‌دهند، عذابی پردرد خواهند داشت. برای شما به خدا سوگند می‌خورند تا شما را خشنود گردانند در صورتی که اگر مومن باشند، سزاوارتر است که خدا و فرستاده او را خشنود کنند (توبه/۶۱-۶۲). بی‌گمان خدا کسانی از شما را که از جنگ بازمی‌داشتند و کسانی را که به برادرانشان می‌گفتند: به سوی ما بیاید [و به جنگ نروید]، به خوبی می‌شناسد و جز اندکی به جهاد نمی‌آیند. بر شما بخیل هستند و چون خطر فرا رسد، آنان را می‌بینی که مانند کسی که مرگ او را فرا گرفته، چشمانشان در حدقه می‌گردد و به سوی تو می‌نگرند و چون ترس برطرف شود، شما را با زبان‌های تند نیش می‌زنند. بر مال حریص هستند. آنها ایمان نیاورده‌اند و خدا اعمال آنان را تباه کرده است. این همواره بر خدا آسان است (احزاب/۱۸-۱۹). می‌گویند: اگر به مدینه برگردیم، بی‌گمان آن‌که عزّتمندتر است، آن زبون‌تر را از آنجا بیرون خواهد کرد. عزّت از آنِ خدا و از آنِ پیامبر او و از آنِ مومنان است لیکن منافقان نمی‌دانند (منافقون/۸).‌ بگو، [هر کاری می‌خواهید] انجام دهید. به‌زودی خدا و فرستاده او و مومنان اعمال شما را خواهند دید (توبه/۱۰۵). عذر نیاورید، به‌راستی شما بعد از ایمانتان کافر شده‌اید. اگر از گروهی از شما درگذریم، گروهی را عذاب خواهیم کرد زیرا آنها تبهکار بودند (توبه/۶۶). منافقان در فروترین درجات جهنّم هستند هرگز برای آنان یاوری نخواهی یافت مگر کسانی که توبه کردند و اصلاح نمودند و به خدا تمسک جستند و دین خود را برای خدا خالص گردانیدند. آنان با مومنان خواهند بود. به‌زودی خدا مومنان را پاداشی بزرگ خواهد داد (نساء/۱۴۵-۱۴۶). بیماردلان را می‌بینی که در [دوستی] آنها (یهود و نصاری) می‌شتابند و می‌گویند: می‌ترسیم حادثه بدی برای ما پیش آید ولی شاید خدا پیروزی یا حادثه دیگری از نزد خود [برای مسلمانان] پیش آورد تا این گروه از آن‌چه در دل داشتند، پشیمان شوند. کسانى که ایمان آورده ‏اند، مى‏ گویند: آیا اینان بودند که به خدا سوگندهاى سخت مى ‏خوردند که بی‌گمان با شما (بیماردلان) هستند. اعمال آنها تباه شد و زیانکار گردیدند (مائده/۵۲-۵۳).

چون سوره ‏اى نازل شود، از میان آنان (منافقان) کسى است که مى‏ گوید: این [سوره]، ایمان کدام‌یک از شما را افزود؟ اما کسانى که ایمان آورده ‏اند، بر ایمانشان مى ‏افزاید و آنان شادمانى مى‏ کنند (توبه/۱۲۴). [منافقان] در انتظار [گرفتاری] شما هستند پس اگر از جانب خدا به شما پیروزی برسد، مى ‏گویند: آیا ما با شما نبودیم؟ اگر براى کافران نصیبى باشد، مى‏ گویند: آیا ما بر شما تسلّط نداشتیم و شما را از [گزند] مومنان باز نمى‏ داشتیم؟ پس خدا روز قیامت میان شما داورى مى‏ کند. خدا هرگز بر [زیان] مومنان براى کافران راه قرار نداده است (نساء/۱۴۱). آن روز، مردان و زنان منافق به کسانی که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: ما را بنگرید تا از نور شما برگیریم. گفته می‌شود: به پشت سرتان بازگردید و نوری درخواست کنید. آن‌گاه میان آنها دیواری زده می‌شود که آن را دری است. باطن آن رحمت و بیرون آن رو به عذاب دارد. [منافقان] آنان (مومنان) را ندا می‌دهند: آیا ما با شما نبودیم؟ می‌گویند: بله، ولی شما خود را در گرفتاری افکندید و به انتظار نشستید و تردید کردید و آرزوها شما را فریفت تا فرمان خدا فرا رسید. امروز آن فریبکار، شما را درباره خدا فریب داد (حدید/۱۳-۱۴).

چون آیات روشن ما بر آنها خوانده شود، کسانی که کفر ورزیدند به آنان که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: کدام یک از [ما] دو گروه جایگاهش بهتر و و محفلش آراسته‌تر است (مریم/۷۳)؟ چون به آنان گفته شود: از آن‌چه خدا به شما روزی داده، انفاق کنید. کسانی که کافر شده‌اند، به آنان که ایمان آورده‌اند، می‌گویند: آیا کسی را طعام دهیم که اگر خدا می‌خواست او را طعام می‌داد؟ شما جز در گمراهی آشکار نیستید (یس/۴۷). زندگی دنیا در چشم کافران آراسته شده است و مومنان را ریشخند می‌کنند (بقره/۲۱۲). در انتظار روزى باش که آسمان دودى نمایان برمى ‏آورد. … [‌گویند:] پروردگارا، این عذاب را از ما دفع کن. ما ایمان داریم (دخان/۱۱- ۱۲).

برخی از بادیه‌نشینان کسانی هستند که به خدا و روز آخرت ایمان دارند و آن‌چه را انفاق می‌کنند، مایه تقرّب نزد خدا و دعاهای پیامبر می‌دانند. بدانید این انفاق مایه تقرّب آنهاست. به‌زودی خدا آنان را در رحمت خود داخل می‌کند (توبه/۹۹). بادیه‌نشینان گفتند: ایمان آوردیم. بگو، ایمان نیاورده‌اید، لیکن بگویید: اسلام آوردیم. هنوز ایمان در دل‌های شما داخل نشده است. اگر از خدا و فرستاده او اطاعت کنید، چیزی از کارهای شما را نمی‌کاهد. به‌راستی خدا آمرزنده مهربان است. در حقیقت مومنان کسانى‏ هستند که به خدا و پیامبر او ایمان آورده و شک نکرده‌اند و با مال و جانشان در راه خدا جهاد کرده‏اند. اینان هستند که راست‌پیشه‌اند. بگو، آیا خدا را از دین خود خبر مى‏دهید، حال آن‌که خدا آن‌چه را در زمین است، مى ‏داند. خدا به همه چیز داناست. از این‌که اسلام آورده ‏اند، بر تو منّت مى ‏نهند. بگو، بر من از اسلام‏ آوردنتان منّت نگذارید بلکه این خداست که با هدایت‏ کردن شما به ایمان، بر شما منّت مى ‏گذارد، اگر راستگو باشید (حجرات/۱۴-۱۷). برجاى‏ ماندگان بادیه ‏نشین خواهند گفت: … بلکه پنداشتید پیامبر و مومنان هرگز به سوی اهل خود بر نخواهند گشت. این در دل‌های شما آراسته شد و گمان بد کردید. شما مردمى هلاکت‌زده بودید (فتح/۱۱-۱۲).

در حقیقت کسانی که کفر را به بهای ایمان خریدند، ‌هرگز به خدا هیچ زیانی نخواهند رساند. برای آنان عذابی دردناک است (آل‌عمران/۱۷۷). قبل از آنان هیچ شهری که آن را نابود کردیم، ایمان نیاوردند پس آیا اینان ایمان می‌آورند (انبیاء/۶)؟ آیا ندیده‌اند که ما حرمی امن قرار دادیم و حال آن‌که مردم از اطراف آنان ربوده می‌شوند؟ آیا به باطل ایمان می‌آورند و به نعمت خدا کفر می‌ورزند (عنکبوت/۶۷)؟

ایمان- اهل‌کتاب، ای اهل‌کتاب، … به خدا و پیامبرانش ایمان بیاورید (نساء/۱۷۱). به‌ آن‌چه نازل کردم که تصدیق‌کننده همان چیزی است که با شماست، ایمان آورید و نخستین منکر آن نباشید. … (بقره/۴۱-۴۳). ای کسانی که به شما کتاب داده شده است، به آن‌چه فرو فرستادیم که تصدیق‌کننده همان چیزی است که با  شماست، ایمان آورید پیش از آن که چهره‌هایی را محو کنیم و در نتیجه آنها را به قهقرا بازگردانیم یا چنان‌که اصحاب سبت را لعنت کردیم، آنان را لعنت کنیم (نساء/۴۷). اگر آنان (یهودیان و مسیحیان) به آن‌چه شما به آن، ایمان آورده‌اید، ایمان آوردند، بی‌تردید هدایت شده‌اند ولی اگر روی برگرداندند، جز این نیست که سرِ ستیز دارند. به‌زودی خدا تو را از آنان کفایت خواهد کرد (بقره/۱۳۷). با اهل‌کتاب جز به شیوه‌ای که نیکوتر است، مجادله نکنید مگر با کسانی از آنان که ستم کرده‌اند و بگویید: به آن‌چه به سوی ما نازل شده و به آن‌چه به سوی شما نازل شده، ایمان آوردیم. خدای ما و خدای شما یکی است و ما تسلیم او هستیم (عنکبوت/۴۶).

[گروهی از اهل‌کتاب] به خدا و روز قیامت ایمان دارند (آل‌عمران/۱۱۴). برخی از اهل‌کتاب هستند که به خدا و به آن‌چه بر شما نازل شده و به آن‌چه بر خود آنان نازل شده، ایمان دارند در حالی‌که برای خدا فروتن بوده، آیات خدا را به بهای ناچیز نمی‌فروشند. اینان هستند که پاداش آنان نزد پروردگارشان است. به‌راستی خدا، حسابرسی سریع است (آل‌عمران/۱۹۹). راسخان آنان (اهل‌کتاب) در دانش و مومنان، به آن‌چه بر تو نازل شده و به آن‌چه پیش از تو نازل شده، ایمان دارند و خوشا بر نمازگزاران، زکات‌دهندگان و ایمان‌آورندگان به خدا و روز بازپسین، به‌زودی به آنها پاداشی بزرگ خواهیم داد (نساء/۱۶۲). کسانی که کتاب به آنان داده‌ایم، آن را چنان‌که باید می‌خوانند، ایشان هستند که به آن (قرآن) ایمان دارند (بقره/۱۲۱). کسانی که قبل از آن، به آنها کتاب داده‌ایم، آنان به آن (قرآن)، ایمان می‌آورند. چون [قرآن] بر آنها تلاوت شود، می‌‌گویند: به آن ایمان آوردیم. بی‌گمان آن حق و از پروردگار ماست. ما قبل از آن، تسلیم‌ بودیم. آنها هستند که به سبب آن که صبر کردند و بدی را با نیکی دفع کردند و از آن‌چه روزیشان کردیم، انفاق می‌کنند، دو بار پاداش خواهند یافت … (قصص/۵۲-۵۵). بی‌تردید کسانی را که گفتند: ما نصرانی هستیم، نزدیک‌ترین مردم در دوستی با مومنان خواهی یافت زیرا برخی از آنان دانشمندان و راهبانی هستند که تکبّر نمی‌ورزند. چون آن‌چه را به سوی این پیامبر نازل شده، بشنوند، می‌بینی بر اثر حقیقتی که شناخته‌اند، اشک از چشم‌هایشان سرازیر می‌شود، می‌گویند: پروردگارا، ما ایمان آورده‌ایم پس ما را با گواهان بنویس. ما را چیست که به خدا و آن‌چه از حق به سوی ما آمده، ایمان نیاوریم و حال آن‌که امید داریم که پروردگارمان ما را با گروه صالحان در آورد؟ پس به سبب آن‌چه گفتند، خدا به آنها باغ‌هایی که زیر آن نهرها جاری است، پاداش داد که در آنجا جاودانه خواهند ماند و این جزای نیکوکاران است (مائده/۸۲-۸۵). برخی از آنان به او (پیامبر) ایمان آوردند (نساء/۵۵). مگر نه این بود که [یهود] هر گاه پیمانی بستند، گروهی از ایشان آن را دور افکندند؟ بلکه بیشتر آنان ایمان نمی‌آورند (بقره/۱۰۰). کسانی که به آنان کتاب داده‌ایم، همان‌گونه که پسران خود را می‌شناسند، او (پیامبر) را می‌شناسند. کسانی که به خود زیان زده‌اند، ایمان نمی‌آورند (انعام/۲۰). [یهود] گفتند: دل‌های ما در غلاف است. [چنین نیست] بلکه خدا به سزای کفرشان آنها را لعنت کرده است پس چه اندک هستند، آنان که ایمان می‌آورند (بقره/۸۸). خدا آنان (برخی از یهودیان) را به علت کفرشان لعنت کرد پس جز اندکی ایمان نمی‌آورند (نساء/۴۶). چون به آنان گفته شود: به آن‌چه خدا نازل کرده ایمان آورید، می‌گویند: ما به آن‌چه بر پیامبر خودمان نازل شده ایمان می‌آوریم و غیر آن را با آن که حق است و تصدیق‌کننده همان چیزی است که با آنان است، انکار می‌کنند. بگو، اگر مومن بودید پس چرا پیش از این، پیامبران خدا را می‌کشتید (بقره۹۱)؟ [برخی از یهودیان] چون با کسانی که ایمان آورده‌اند برخورد کنند، می‌گویند: ما ایمان آوردیم و وقتی با همدیگر خلوت می‌کنند، می‌گویند: چرا از آن‌چه خدا بر شما گشوده است، برای آنان بازگو می‌کنید تا آنها با آن پیش پروردگارتان بر ضدّ شما استدلال کنند؟ آیا فکر نمی‌کنید (بقره/۷۶)؟ گروهی از اهل‌کتاب گفتند: در آغاز روز به آن‌چه بر مومنان نازل شده، ایمان آورید و در پایان انکار کنید. شاید آنان برگردند. [گفتند:] جز به کسی که دین شما را پیروی کند، ایمان نیاورید. بگو، هدایت، هدایت خداست. [و گفتند: باور نکنید] به کسی نظیر آن‌چه به شما داده شده، داده شود یا بتوانند در نزد پروردگارتان با شما محاجّه کنند. بگو، فضل در دست خداست. ان را به هر کس بخواهد می‌دهد. خدا گشایشگر داناست (آل‌عمران/۷۲-۷۳). [به یهودیان] بگو، اگر مومن هستید، ایمانتان شما را به بد چیزی فرمان می‌دهد (بقره/۹۳).

آیا کسانی را که از کتاب نصیبی یافته‌اند، ندیده‌ای که به جبت و طاغوت ایمان دارند و درباره کسانی که کفر ورزیدند، می‌گویند: اینان از کسانی که ایمان آورده‌اند، هدایت‌یافته‌تر هستند (نساء/۵۱)؟ [یهود] اگر به خدا و پیامبر و آن‌چه که به سوی او نازل شده ایمان می‌آوردند، آنان (کافران) را اولیاء نمی‌گرفتند ولی بسیاری از آنان نافرمان هستند. بی‌تردید یهودیان و کسانی را که شرک ورزیدند‌ه‌اند، دشمن‌ترین مردم نسبت به مومنان خواهی یافت (مائده/۸۱-۸۲). اگر آنها (یهودیان) ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند، بی‌تردید پاداشی که از نزد خدا [می‌یافتند]، بهتر بود، اگر می‌دانستند (بقره/۱۰۳). اگر اهل‌کتاب ایمان آورده بودند البته برای آنها بهتر بود. برخی از آنها مومن و بیشتر آنان فاسق هستند (آل‌عمران/۱۱۰). اگر اهل‌کتاب ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند، بی‌تردید گناهان آنان را می‌پوشانیم و آنان را به باغ‌های پرنعمت درمی‌آوردیم (مائده/۶۵).

ای پیامبر، کسانی که در کفر شتاب می‌کنند، تو را غمگین نکنند چه از آنان که با زبان خود گفتند: ایمان آوردیم و حال آن که قلب‌هایشان ایمان نیاورده بود و چه از یهودیان … اینان هستند که خدا نخواسته قلب‌هایشان را پاک کند. در دنیا برای آنان رسوایی و در آخرت عذابی بزرگ دارند (مائده/۴۱). چگونه تو را داور قرار مى ‏دهند با آن‌که تورات نزد آنان است که در آن حکم خدا است؟ ‏سپس آنان بعد از این، پشت مى ‏کنند. آنان مومن نیستند (مائده/۴۳). بی‌گمان خدا سخن کسانى را که گفتند: خدا نیازمند است و ما توانگریم، شنید. به‌زودى آن‌چه را گفتند و پیامبران را به ناحق کشتند، خواهیم نوشت. … آنان که گفتند: خدا با ما پیمان بسته که به هیچ پیامبرى ایمان نیاوریم تا براى ما قربانی بیاورد که آتش آن را بخورد. بگو، بی‌تردید پیش از من پیامبرانى بودند که دلایل آشکار را با آن‌چه گفتید، براى شما آوردند اگر راست مى‌گویید پس چرا آنان را کشتید (آل‌عمران/۱۸۱-۱۸۳)؟ بگو، ای اهل‌کتاب، چرا کسی را که ایمان آورده، از راه خدا باز‌می‌دارید و آن را کج می‎شمارید با آن که خود گواه هستید؟ خدا از آن‌چه می‌کنید، غافل نیست (آل‌عمران/۹۹). بگو، ای اهل‌کتاب، آیا جز این بر ما عیب می‌گیرید که ما به خدا و به آن‌چه به سوی ما نازل شده و به آن‌چه پیش از این فرود آمده است، ایمان آوردیم؟ به ‌راستی بیشتر شما فاسق هستید (مائده/۵۹). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، به‌راستی بسیاری از دانشمندان یهود و راهبان، اموال مردم را به ناروا می‌خورند و آنان را از راه خدا بازمی‌دارند و کسانی که زر و سیم را گنجینه می‌کنند و آنها را در راه خدا هزینه نمی‌کنند، ایشان را از عذابی دردناک خبر ده (توبه/۳۴). آیا طمع دارید که [یهودیان] به شما ایمان بیاورند؟ با آن که گروهی از آنها سخنان خدا را می‌شنیدند سپس آن را بعد از فهمیدنش تحریف می‌کردند و خودشان هم می‌دانستند (بقره/۷۵). بسیاری از اهل‌کتاب پس از این که حق برایشان آشکار شد، از روی حسدی که در درونشان بود، آرزو می‌کردند که شما را بعد از ایمانتان کافر کنند پس عفو کنید و درگذرید تا خدا فرمان خود را بیاورد خدا بر هر چیزی توانا است … (بقره/۱۰۹-۱۱۰). با کسانی از اهل‌کتاب که به خدا و روز بازپسین ایمان نمی‌آورند و آن‌چه را خدا و فرستاده او حرام کردند، حرام نمی‌کنند و به دین حق نمی‌گرایند، جنگ کنید تا با خواری به دست خود جزیه دهند (توبه/۲۹). اى کسانى که ایمان آورده ‏اید، اگر از فرقه‏اى از اهل کتاب فرمان برید، شما را پس از ایمانتان به حال کفر برمى ‏گردانند. چگونه کفر مى ‏ورزید با این‌که آیات خدا بر شما خوانده مى ‏شود و پیامبر او میان شما است (آل‌عمران/۱۰۰-۱۰۱). [پاداش و کیفر] به دلخواه شما و دلخواه اهل‌کتاب نیست. هر کس بدی کند در برابر آن کیفر می‌بیند و جز خدا برای خود سرپرست و یاوری نمی‌یابد (نساء/۱۲۳).

هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ …(حشر/۲۳) هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنكُمْ كَافِرٌ وَمِنكُم مُّؤْمِنٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (تغابن/۲) وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَن شَاء فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاء فَلْيَكْفُرْ (کهف/۲۹) قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا (بقره/۲۵۶) وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلاَّ بِإِذْنِ اللّهِ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يَعْقِلُونَ (یونس/۱۰۰) وَلَوْ شَاء رَبُّكَ لآمَنَ مَن فِي الأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ (یونس/۹۹) أَفَلَمْ يَيْأَسِ الَّذِينَ آمَنُواْ أَن لَّوْ يَشَاءُ اللّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعًا (رعد/۳۱) أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ (عنکبوت/۲)

الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ … أُولَئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (بقره/۱۷۷) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ (بیّنه/۷)

الایمان- الصفات المومنون، إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ (حجرات/۱۵) وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَشَدُّ حُبًّا لِّلّهِ (بقره/۱۶۵) إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ* الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ* أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (انفال/۲-۴) إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ* تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ * فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (سجده/۱۵-۱۷) إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ* وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ* وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ* وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَى رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ* أُوْلَئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ (مومنون/۵۷-۶۱) رَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ* الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِندَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَآئِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالأَغْلاَلَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آمَنُواْ بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُواْ النُّورَ الَّذِيَ أُنزِلَ مَعَهُ أُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (اعراف/۱۵۶-۱۵۷) وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (توبه/۷۱) قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ* الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ* وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ* وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ * وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ* إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ* فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاء ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ* وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ* وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ* أُوْلَئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ* الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (مومنون/۱-۱۱) كُنتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللّهِ … (آل‌عمران/۱۱۰-۱۱۱) فَمَا أُوتِيتُم مِّن شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَى لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ* وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ* وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ* وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنتَصِرُونَ (شوری/۳۶-۳۹) الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ (القرآن) وَهُمْ عَلَى صَلاَتِهِمْ يُحَافِظُونَ (انعام/۹۲) إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلاَةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلاَّ اللّهَ فَعَسَى أُوْلَئِكَ أَن يَكُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِينَ (توبه/۱۸)

الَّذِينَ آمَنُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُواْ أَوْلِيَاء الشَّيْطَانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا (نساء/۷۶) إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ* التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدونَ الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (توبه/۱۱۱-۱۱۲) مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا* لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ (احزاب/۲۳-۲۴) أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُواْ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللّهُ الَّذِينَ جَاهَدُواْ مِنكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُواْ مِن دُونِ اللّهِ وَلاَ رَسُولِهِ وَلاَ الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً وَاللّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (توبه/۱۶) إِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِنِينَ إِذَا دُعُوا إِلَى اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ أَن يَقُولُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (نور/۵۱) وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَن يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُّبِينًا (احزاب/۳۶) أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ* وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ* إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ (شعراء/۲۲۵-۲۲۷)

[اولوالألباب یقولون] ربَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلإِيمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ (آل‌عمران/۱۹۳) [المتّقین] الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ … والَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ (بقره/۳-۴) [الذين اتقوا] الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ (آل‌عمران/۱۶)

الایمان- المومنون و الله، وَأَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ (انفال/۱۹) وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ (عنکبوت/۱۱) اللَّهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا (محمّد/۱۱) اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ (بقره/۲۵۷) إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ* وَمَن يَتَوَلَّ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ (مائده/۵۵-۵۶) هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيمًا (احزاب/۴۳) مَن يُؤْمِن بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ (تغابن/۱۱) فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ بِاللّهِ وَاعْتَصَمُواْ بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا (نساء/۱۷۵) الَّذِينَ آمَنُواْ وَلَمْ يَلْبِسُواْ إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُوْلَئِكَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ (انعام/۸۲) وَيَهْدِي [الله] إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ* الَّذِينَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (رعد/۲۷-۲۸) فَهَدَى اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ لِمَا اخْتَلَفُواْ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ (بقره/۲۱۳)

كَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ (روم/۴۷) إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ (غافر/۵۱) إِن يَنصُرْكُمُ اللّهُ فَلاَ غَالِبَ لَكُمْ وَإِن يَخْذُلْكُمْ فَمَن ذَا الَّذِي يَنصُرُكُم مِّن بَعْدِهِ وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكِّلِ الْمُؤْمِنُونَ (آل‌عمران/۱۶۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ (محمّد/۷) إِنَّ اللَّهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا (حج/۳۸) ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُواْ كَذَلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِينَ (یونس/۱۰۳) يُثَبِّتُ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ (ابراهیم/۲۷) مَّا كَانَ اللّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَآ أَنتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىَ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَكِنَّ اللّهَ يَجْتَبِي مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاء فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَإِن تُؤْمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ (آل‌عمران/۱۷۹) لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ (آل‌عمران/۱۶۴) لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (توبه/۱۲۸)

إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَى وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ (حج/۱۷)

الایمان- الامر بالمومنین، يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِن رَّبِّكُمْ فَآمِنُواْ خَيْرًا لَّكُمْ (نساء/۱۷۰) فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنزَلْنَا وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (تغابن/۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِيَ أَنزَلَ مِن قَبْلُ (نساء/۱۳۶) فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرَسُولِهِ النَّبِيِّ الأُمِّيِّ الَّذِي يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَكَلِمَاتِهِ وَاتَّبِعُوهُ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (اعراف/۱۵۸) آمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَأَنفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُم مُّسْتَخْلَفِينَ فِيهِ فَالَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَأَنفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ كَبِيرٌ (حدید/۷) إِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا يَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ (محمّد/۳۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ* تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ* يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ* وَأُخْرَى تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (صف/۱۰-۱۳) قُولُواْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَمَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (بقره/۱۳۶) وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُواْ لِي وَلْيُؤْمِنُواْ بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ (بقره/۱۸۶) وَمَا لَكُمْ لَا تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ لِتُؤْمِنُوا بِرَبِّكُمْ وَقَدْ أَخَذَ مِيثَاقَكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ* … (حدید/۸-۱۰) مَّا يَفْعَلُ اللّهُ بِعَذَابِكُمْ إِن شَكَرْتُمْ وَآمَنتُمْ (نساء/۱۴۷) سَابِقُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاء وَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ (حدید/۲۱)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِي السِّلْمِ كَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ* فَإِن زَلَلْتُمْ مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْكُمُ الْبَيِّنَاتُ فَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ (بقره/۲۰۸-۲۰۹) إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ (الشیطان) سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (نحل/۹۹) وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (تغابن/۱۳؛ توبه/۵۱)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ (محمّد/۳۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ* وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لاَ يَسْمَعُونَ (انفال/۲۰-۲۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا (نساء/۵۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَجِيبُواْ لِلّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُم لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ* … (انفال/۲۴-۲۶)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ… (آل‌عمران/۱۰۲-۱۰۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ وَجَاهِدُواْ فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (مائده/۳۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ … (حشر/۱۸-۱۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ (توبه/۱۱۹) یا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إَن تَتَّقُواْ اللّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (انفال/۲۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا* يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَ …(احزاب/۷۰-۷۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَيَجْعَل لَّكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ* لِئَلَّا يَعْلَمَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَلَّا يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِّن فَضْلِ اللَّهِ وَأَنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (حدید/۲۸-۲۹) قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَيْرِ حِسَابٍ (زمر/۱۰) فَاتَّقُوا اللَّهَ يَا أُوْلِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا قَدْ أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا (طلاق/۱۰)

يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِي وَاسِعَةٌ فَإِيَّايَ فَاعْبُدُونِ (عنکبوت/۵۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ارْكَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ … (حج/۷۷-۷۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا* وَسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (احزاب/۴۱-۴۲) قُل لِّعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ يُقِيمُواْ الصَّلاَةَ وَيُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خِلاَلٌ (ابراهیم/۳۱) فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلاَةَ فَاذْكُرُواْ اللّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِكُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُواْ الصَّلاَةَ إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا (نساء/۱۰۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِي لِلصَّلَاةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ* … (جمعه/۹-۱۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ وَامْسَحُواْ بِرُؤُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَينِ … (مائده/۶-۷) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلاَةَ وَأَنتُمْ سُكَارَى حَتَّىَ تَعْلَمُواْ مَا تَقُولُونَ وَلاَ جُنُبًا إِلاَّ… (نساء/۴۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ… (بقره/۱۵۳-۱۵۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (آل‌عمران/۲۰۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (بقره/۱۸۳)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا كُونوا أَنصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللَّهِ فَآَمَنَت طَّائِفَةٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ وَكَفَرَت طَّائِفَةٌ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آَمَنُوا عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ (صف/۱۴)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ (تحریم/۸) إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا (احزاب/۵۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ* يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ (حجرات/۱-۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ آذَوْا مُوسَى فَبَرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُوا وَكَانَ عِندَ اللَّهِ وَجِيهًا (احزاب/۶۹)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ لاَ يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (مائده/۱۰۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ وَمَن يَتَّبِعْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ فَإِنَّهُ يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ مَا زَكَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ أَبَدًا … (نور/۲۱-۲۲) إِنَّمَا ذَلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءهُ فَلاَ تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (آل‌عمران/۱۷۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ* كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ (صف/۲-۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ (تحریم/۶) وَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ حَلاَلًا طَيِّبًا وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِيَ أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ … (مائده/۸۸-۸۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُواْ لِلّهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ … (بقره/۱۷۲-۱۷۳) لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُواْ إِذَا مَا اتَّقَواْ وَّآمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّآمَنُواْ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّأَحْسَنُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (مائده/۹۳) فَكُلُواْ مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ (انعام/۱۱۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُحَرِّمُواْ طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللّهُ لَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ (مائده/۸۷) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَيَمَّمُواْ الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِيهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ* الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (بقره/۲۶۷-۲۶۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ (بقره/۲۵۴) یَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَالأذَى كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاء النَّاسِ وَلاَ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لاَّ يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِّمَّا كَسَبُواْ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ (بقره/۲۶۴) الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللّهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (توبه/۷۹)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (مائده/۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاء لِلّهِ وَلَوْ عَلَى أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالأَقْرَبِينَ إِن يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقَيرًا فَاللّهُ أَوْلَى بِهِمَا فَلاَ تَتَّبِعُواْ الْهَوَى أَن تَعْدِلُواْ وَإِن تَلْوُواْ أَوْ تُعْرِضُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا (نساء/۱۳۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَخُونُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ (انفال/۲۷)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِصَاصُ … (بقره/۱۷۸) وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلاَّ خَطَئًا وَمَن قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَئًا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ إِلاَّ أَن يَصَّدَّقُواْ فَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَهُوَ مْؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِّيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةً فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللّهِ* وَمَن يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا (نساء/۹۲-۹۳) وَإِن طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَى فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ فَإِن فَاءتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ* إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ*  يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ وَلَا نِسَاء مِّن نِّسَاء عَسَى أَن يَكُنَّ خَيْرًا مِّنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَمَن لَّمْ يَتُبْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ* يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِيمٌ (حجرات/۹-۱۲) وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا (احزاب/۵۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِيَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ* إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّيْطَانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَلَيْسَ بِضَارِّهِمْ شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ* يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا قِيلَ لَكُمْ تَفَسَّحُوا فِي الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا يَفْسَحِ اللَّهُ لَكُمْ وَإِذَا قِيلَ انشُزُوا فَانشُزُوا يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (مجادله/۹-۱۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ* … (نور/۵۸-۶۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَيَّنُوا أَن تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَى مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ (حجرات/۶) وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُواْ كَآفَّةً فَلَوْلاَ نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُواْ فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُواْ قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُواْ إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ (توبه/۱۲۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَتَبَيَّنُواْ وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ أَلْقَى إِلَيْكُمُ السَّلاَمَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِندَ اللّهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ كَذَلِكَ كُنتُم مِّن قَبْلُ فَمَنَّ اللّهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُواْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا … (نساء/۹۴-۹۶، ۱۰۱-۱۰۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَسْأَلُواْ عَنْ أَشْيَاء إِن تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِن تَسْأَلُواْ عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللّهُ عَنْهَا وَاللّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ* قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِّن قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُواْ بِهَا كَافِرِينَ (مائده/۱۰۱-۱۰۲)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ*… (منافقون/۹-۱۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ وَأَوْلَادِكُمْ عَدُوًّا لَّكُمْ فَاحْذَرُوهُمْ وَإِن تَعْفُوا وَتَصْفَحُوا وَتَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (تغابن/۱۴) وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلاَدُكُمْ فِتْنَةٌ (انفال/۲۸) إِنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَاللَّهُ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ* فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَاسْمَعُوا وَأَطِيعُوا وَأَنفِقُوا خَيْرًا لِّأَنفُسِكُمْ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ* إِن تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضَاعِفْهُ لَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ شَكُورٌ حَلِيمٌ (تغابن/۱۵-۱۷) لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (ممتحنه/۳)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا تَدَايَنتُم بِدَيْنٍ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى فَاكْتُبُوهُ … (بقره/۲۸۲-۲۸۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا* وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ يَسِيرًا (نساء/۲۹-۳۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ الرِّبَا أَضْعَافًا مُّضَاعَفَةً وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ* … (آل‌عمران/۱۳۰-۱۳۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَذَرُواْ مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ … (بقره/۲۷۸-۲۸۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُم بَهِيمَةُ الأَنْعَامِ إِلاَّ مَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَأَنتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ* يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُحِلُّواْ شَعَآئِرَ اللّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلاَ الْهَدْيَ وَلاَ الْقَلآئِدَ وَلا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّن رَّبِّهِمْ وَرِضْوَانًا وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُواْ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَن صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُواْ وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ … (مائده/۱-۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللّهُ بِشَيْءٍ مِّنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللّهُ مَن يَخَافُهُ بِالْغَيْبِ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ* يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقْتُلُواْ الصَّيْدَ وَأَنتُمْ حُرُمٌ … (مائده/۹۴-۹۸)

يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ … (مائده/۱۰۶-۱۰۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ … (نور/۲۷-۲۹)

لاَ يُؤَاخِذُكُمُ اللّهُ بِاللَّغْوِ فِي أَيْمَانِكُمْ وَلَكِن يُؤَاخِذُكُم بِمَا عَقَّدتُّمُ الأَيْمَانَ … (مائده/۸۹) قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ* وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ … (نور/۳۰-۳۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ يَحِلُّ لَكُمْ أَن تَرِثُواْ النِّسَاء كَرْهًا وَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُواْ بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلاَّ أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا* … *وَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلًا أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ … (نساء/۱۹-۲۸) وَلاَ تَنكِحُواْ الْمُشْرِكَاتِ حَتَّى يُؤْمِنَّ وَلأَمَةٌ مُّؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِّن مُّشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ وَلاَ تُنكِحُواْ الْمُشِرِكِينَ حَتَّى يُؤْمِنُواْ وَلَعَبْدٌ مُّؤْمِنٌ خَيْرٌ مِّن مُّشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ أُوْلَئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللّهُ يَدْعُوَ إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (بقره/۲۲۱)

نِسَآؤُكُمْ حَرْثٌ لَّكُمْ فَأْتُواْ حَرْثَكُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُواْ لأَنفُسِكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّكُم مُّلاَقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ … (بقره/۲۲۳-۲۲۷) الزَّانِي لَا يَنكِحُ إلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (نور/۳) الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا مِئَةَ جَلْدَةٍ وَلَا تَأْخُذْكُم بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ (نور/۲) إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ (نور/۱۹)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَكَحْتُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِن قَبْلِ أَن تَمَسُّوهُنَّ فَمَا لَكُمْ عَلَيْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَهَا فَمَتِّعُوهُنَّ وَسَرِّحُوهُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا (احزاب/۴۹)  وَالْمُطَلَّقَاتُ يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ ثَلاَثَةَ قُرُوَءٍ وَلاَ يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ … وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاء فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلاَ تَعْضُلُوهُنَّ أَن يَنكِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْاْ بَيْنَهُم بِالْمَعْرُوفِ ذَلِكَ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ مِنكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكُمْ أَزْكَى لَكُمْ وَأَطْهَرُ وَاللّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ (بقره/۲۲۸-۲۳۲) فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ (المطلّقات) فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِّنكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ذَلِكُمْ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا (طلاق/۲) ذَلِكَ (کفّاره الظهار) لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ (مجادله/۴) إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (نور/۲۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ وَآتُوهُم مَّا أَنفَقُوا وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ … وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ (ممتحنه/۱۰- ۱۱)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالأَنصَابُ وَالأَزْلاَمُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ … (مائده/۹۰-۹۲) إِن تَجْتَنِبُواْ كَبَآئِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُم مُّدْخَلًا كَرِيمًا (نساء/۳۱)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ قَاتِلُواْ الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُواْ فِيكُمْ غِلْظَةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ (توبه/۱۲۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُواْ زَحْفًا فَلاَ تُوَلُّوهُمُ الأَدْبَارَ* وَمَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاَّ مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَى فِئَةٍ فَقَدْ بَاء بِغَضَبٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (انفال/۱۵-۱۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُواْ وَاذْكُرُواْ اللّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلَحُونَ* وَأَطِيعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ* وَلاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ خَرَجُواْ مِن دِيَارِهِم بَطَرًا وَرِئَاء النَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَاللّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ (انفال/۴۵-۴۷) فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّهُ مَعَكُمْ وَلَن يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ (محمّد/۳۵) وَلاَ تَهِنُوا وَلاَ تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ* إِن يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِّثْلُهُ وَتِلْكَ الأيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَيَتَّخِذَ مِنكُمْ شُهَدَاء وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الظَّالِمِينَ* وَلِيُمَحِّصَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَيَمْحَقَ الْكَافِرِينَ (آل‌عمران/۱۳۹-۱۴۱) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَكُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُواْ جَمِيعًا … (نساء/۷۱-۷۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لإِخْوَانِهِمْ إِذَا ضَرَبُواْ فِي الأَرْضِ أَوْ كَانُواْ غُزًّى لَّوْ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ … (آل‌عمران/۱۵۶-۱۵۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الآخِرَةِ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الآخِرَةِ إِلاَّ قَلِيلٌ* إِلاَّ تَنفِرُواْ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَيَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلاَ تَضُرُّوهُ شَيْئًا وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ … (توبه/۳۸-۴۱)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوَاْ إِن تُطِيعُواْ الَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِينَ* بَلِ اللّهُ مَوْلاَكُمْ وَهُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ (آل‌عمران/۱۴۹-۱۵۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَتُرِيدُونَ أَن تَجْعَلُواْ لِلّهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُّبِينًا (نساء/۱۴۴) لاَّ يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِينَ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللّهِ فِي شَيْءٍ إِلاَّ أَن تَتَّقُواْ مِنْهُمْ تُقَاةً وَيُحَذِّرُكُمُ اللّهُ نَفْسَهُ وَإِلَى اللّهِ الْمَصِيرُ … (آل‌عمران/۲۸-۳۲) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ آبَاءكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاء إَنِ اسْتَحَبُّواْ الْكُفْرَ عَلَى الإِيمَانِ وَ مَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ* قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَآؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (توبه/۲۳-۲۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاء تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَابْتِغَاء مَرْضَاتِي … (ممتحنه/۱-۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ (ممتحنه/۱۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَكُمْ هُزُوًا وَ لَعِبًا مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاء وَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ* وَ إِذَا نَادَيْتُمْ إِلَى الصَّلاَةِ اتَّخَذُوهَا هُزُوًا وَ لَعِبًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَعْقِلُونَ (مائده/۵۷-۵۸) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ بِطَانَةً مِّن دُونِكُمْ لاَ يَأْلُونَكُمْ خَبَالًا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمْ … (آل‌عمران/۱۱۸-۱۲۰) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْيَهُودَ وَالنَّصَارَى أَوْلِيَاء بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (مائده/۵۱) الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ أَيَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ العِزَّةَ لِلّهِ جَمِيعًا … (نساء/۱۳۹-۱۴۰)

الایمان- الایات، خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ (عنکبوت/۴۴) إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّلْمُؤْمِنِينَ (جاثیه/۳) أَلَمْ يَرَوْاْ إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاء مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ اللّهُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (نحل/۷۹) أَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِيَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (نمل/۸۶) وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ إِنَّ فِي ذَلِكُمْ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (انعام/۹۹) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (روم/۳۷) أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (زمر/۵۲)

إِنَّ اللَّهَ لاَ يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ (بقره/۲۶)  وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ … (مدثّر/۳۱)

الایمان- اجر المومنین، إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ (یونس/۴) وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ* وَطُورِ سِينِينَ* وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ* لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ* ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ* إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (تین/۱-۶) وَالْعَصْرِ* إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍ* إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ (عصر/۱-۳) إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ إِنَّهُ كَانَ ظَلُومًا جَهُولًا* لِيُعَذِّبَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ وَيَتُوبَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (احزاب/۷۲-۷۳) هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَّعَ إِيمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا* لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَيُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَكَانَ ذَلِكَ عِندَ اللَّهِ فَوْزًا عَظِيمًا (فتح/۴-۵)

مَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ (انبیاء/۹۴) وَمَنْ أَرَادَ الآخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِكَ كَانَ سَعْيُهُم مَّشْكُورًا (اسراء/۱۹) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا (مریم/۹۶) مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاء الْحُسْنَى وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا يُسْرًا (کهف/۸۸) مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (نحل/۹۷) وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا يَعْبُدُونَنِي لَا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا وَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ … (نور/۵۵-۵۶)

وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ بِأَنَّ لَهُم مِّنَ اللَّهِ فَضْلًا كَبِيرًا (احزاب/۴۷) لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ (روم/۴۵) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (فصّلت/۸) الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ (آل‌عمران/۵۷) الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزيدُهُم مِّن فَضْلِهِ (نساء/۱۷۳) وَيَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَالْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (شوری/۲۶) فَبَشِّرْهُم (الذین کفروا) بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* إِلَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (انشقاق/۲۴-۲۵) الَّذِينَ آمَنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُواْ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ أُوْلَئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ (نساء/۱۵۲) وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَالشُّهَدَاء عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ (حدید/۱۹)

وَعَدَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ (مائده/۹) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (فاطر/۷) إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَالْمُسْلِمَاتِ وَالْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ … أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا (احزاب/۳۵) فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (حج/۵۰) يجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُوْلَئِكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ (سبأ/۴) مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسَى أَن يَكُونَ مِنَ الْمُفْلِحِينَ (قصص/۶۷) وَالَّذِينَ عَمِلُواْ السَّيِّئَاتِ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِهَا وَآمَنُواْ إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ (اعراف/۱۵۳) وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى (طه/۸۲) مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (فرقان/۷۰) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ (عنکبوت/۷) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ* ذَلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ (محمّد/۲-۳) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَادُواْ وَالنَّصَارَى وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره/۶۲) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَادُواْ وَالصَّابِؤُونَ وَالنَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وعَمِلَ صَالِحًا فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ  (مائده/۶۹) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره/۲۷۷) أَلا إِنَّ أَوْلِيَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ* الَّذِينَ آمَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ* لَهُمُ الْبُشْرَى فِي الْحَياةِ الدُّنْيَا وَفِي الآخِرَةِ لاَ تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللّهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (یونس/۶۲-۶۴) لَأَجْرُ الآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ آمَنُواْ وَكَانُواْ يَتَّقُونَ (یوسف/۵۷) مَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلاَّ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (انعام/۴۸) وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا يَخَافُ ظُلْمًا وَلَا هَضْمًا (طه/۱۱۲)

الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ* ‏رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدتَّهُم وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ* وَقِهِمُ السَّيِّئَاتِ وَمَن تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (غافر/۷-۹) فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِي رَحْمَتِهِ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ (جاثیه/۳۰) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ (عنکبوت/۹) وَمَنْ يَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُوْلَئِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَى* جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَاء مَن تَزَكَّى (طه/۷۵-۷۶) وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (توبه/۷۲) أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (سجده/۱۹) وَبَشِّرِ الَّذِين آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا قَالُواْ هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهًا وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۲۵)

وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتَ مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلاَ يُظْلَمُونَ نَقِيرًا (نساء/۱۲۴) وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا قَدْ أَحْسَنَ اللَّهُ لَهُ رِزْقًا (طلاق/۱۱) وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ قِيلًا (نساء/۱۲۲) وَمَن يُؤْمِن بِاللَّهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (تغابن/۹) وَأُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ (ابراهیم/۲۳) إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ (حج/۱۴، ۲۳؛ محمّد/۱۲) وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِيلًا* … (نساء/۵۷-۵۸) يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ* وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَى صِرَاطِ الْحَمِيدِ (حج/۲۳-۲۴) أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ (روم/۱۵) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتُ النَّعِيمِ* خَالِدِينَ فِيهَا وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا (لقمان/۸-۹) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإِيمَانِهِمْ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ* دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (یونس/۹-۱۰) الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (حج/۵۶) يَوْمَ لَا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (تحریم/۸) يَوْمَ تَرَى الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ يَسْعَى نُورُهُم بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِم بُشْرَاكُمُ الْيَوْمَ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (حدید/۱۲) [في القيامة] الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ لَهُم مَّا يَشَاؤُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ذَلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الكَبِيرُ* ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ (شوری/۲۲-۲۳) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا* خَالِدِينَ فِيهَا لَا يَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا (کهف/۱۰۷-۱۰۸) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ* الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ (عنکبوت/۵۸-۵۹) وَمَا أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُم بِالَّتِي تُقَرِّبُكُمْ عِندَنَا زُلْفَى إِلَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ لَهُمْ جَزَاء الضِّعْفِ بِمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِي الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ (سبأ/۳۷) يَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ* الَّذِينَ آمَنُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا مُسْلِمِينَ* ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ* يُطَافُ عَلَيْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَأَنتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ* وَتِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ* لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِنْهَا تَأْكُلُونَ (زخرف/۶۸-۷۳) وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُم بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُم مِّنْ عَمَلِهِم مِّن شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ* وَأَمْدَدْنَاهُم بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ* يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَّا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ* وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَّكْنُونٌ* وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ* قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ* فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ* إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ (طور/۲۱-۲۸) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا* أُوْلَئِكَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَيَلْبَسُونَ ثِيَابًا خُضْرًا مِّن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا (کهف/۳۰-۳۱) جَزَاؤُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ (بیّنه/۸)  لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (مجادله/۲۲)

وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۸۲) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَخْبَتُواْ إِلَى رَبِّهِمْ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (هود/۲۳) وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ* وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الأَنْهَارُ وَقَالُواْ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلا أَنْ هَدَانَا اللّهُ لَقَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ وَنُودُواْ أَن تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (اعراف/۴۲-۴۳) الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ (رعد/۲۹)

الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَأُوْلَئِكَ لَهُمُ الْخَيْرَاتُ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ* أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (توبه/۸۸-۸۹) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَالَّذِينَ هَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أُوْلَئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (بقره/۲۱۸) الَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللّهِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ* يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُّقِيمٌ* خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا إِنَّ اللّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ (توبه/۲۰-۲۲) وَالَّذِينَ آمَنُواْ مِن بَعْدُ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ مَعَكُمْ فَأُوْلَئِكَ مِنكُمْ (انفال/۷۵) لاَّيَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُوْلِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً وَكُلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْنَى وَفَضَّلَ اللّهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا* دَرَجَاتٍ مِّنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةً وَكَانَ اللّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (نساء/۹۵-۹۶) أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ يَسْتَوُونَ عِندَ اللّهِ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (توبه/۱۹) [الذین قتلو فی سبیل الله] يَسْتَبْشِرُونَ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ وَأَنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُؤْمِنِينَ (آل‌عمران/۱۷۱) أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ (سجده/۱۸) أَمْ نَجْعَلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَالْمُفْسِدِينَ فِي الْأَرْضِ أَمْ نَجْعَلُ الْمُتَّقِينَ كَالْفُجَّارِ (ص/۲۸) وَمَا يَسْتَوِي الْأَعْمَى وَالْبَصِيرُ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَلَا الْمُسِيءُ (غافر/۵۸) أًمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا السَّيِّئَاتِ أّن نَّجْعَلَهُمْ كَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَوَاء مَّحْيَاهُم وَمَمَاتُهُمْ سَاء مَا يَحْكُمُونَ (جاثیه/۲۱)

الایمان- الکفر بعد الایمان، إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّن تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الضَّآلُّونَ … (آل‌عمران/۹۰-۹۱) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ آمَنُواْ ثُمَّ كَفَرُواْ ثُمَّ ازْدَادُواْ كُفْرًا لَّمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلاَ لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا (نساء/۱۳۷) مَن كَفَرَ بِاللّهِ مِن بَعْدِ إيمَانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالإِيمَانِ وَلَكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللّهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (نحل/۱۰۶) كَيْفَ يَهْدِي اللّهُ قَوْمًا كَفَرُواْ بَعْدَ إِيمَانِهِمْ وَشَهِدُواْ أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَجَاءهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ* أُوْلَئِكَ جَزَآؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللّهِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ* خَالِدِينَ فِيهَا لاَ يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذَابُ وَلاَ هُمْ يُنظَرُونَ* إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَأَصْلَحُواْ فَإِنَّ الله غَفُورٌ رَّحِيمٌ (آل‌عمران/۸۶-۸۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (مائده/۵۴)

ایمان- لایومنوا، وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن يُؤْمِنُواْ إِذْ جَاءهُمُ الْهُدَى إِلاَّ أَن قَالُواْ أَبَعَثَ اللّهُ بَشَرًا رَّسُولًا (اسراء/۹۴) وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن يُؤْمِنُوا إِذْ جَاءهُمُ الْهُدَى وَيَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا (کهف/۵۵) وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللّهِ إِلاَّ وَهُم مُّشْرِكُونَ (يوسف/۱۰۶) وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ (يوسف/۱۰۳) الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ  (انعام/۱۲) وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَلَكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ (اعراف/۹۶) فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ … لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ* فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (انشقاق/۱۶-۲۰) أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ كَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلَا يُؤْمِنُونَ (انبياء/۳۰) أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ* إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (شعراء/۷-۸)

كَذَلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُواْ أَنَّهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (يونس/۳۳) لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (يس/۷) إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ* وَلَوْ جَاءتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّى يَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِيمَ (يونس/۹۶-۹۷) وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (مريم/۳۹) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (بقره/۶) سَوَاء عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (يس/۱۰) إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الَّذِينَ كَفَرُواْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (انفال/۵۵) أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنْتُم بِهِ آلآنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (يونس/۵۱) يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لاَ يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا قُلِ انتَظِرُواْ إِنَّا مُنتَظِرُونَ (انعام/۱۵۸) قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ (سجده/۲۹) مَا تُغْنِي الآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لاَّ يُؤْمِنُونَ … (يونس/۱۰۱-۱۰۲) وَقُل لِّلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ اعْمَلُواْ عَلَى مَكَانَتِكُمْ إِنَّا عَامِلُونَ* وَانتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ (هود/۱۲۱-۱۲۲)

إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاء لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ (اعراف/۲۷) فَمَن يُرِدِ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَمَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاء كَذَلِكَ يَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ (انعام/۱۲۵-۱۲۶) وَمَن لَّمْ يُؤْمِن بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَعِيرًا (فتح/۱۳) إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُواْ بَيْنَ اللّهِ وَرُسُلِهِ وَيقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُواْ بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلًا* أُوْلَئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (نساء/۱۵۰-۱۵۱) سَأَصْرِفُ عَنْ آيَاتِيَ الَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي الأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَإِن يَرَوْاْ كُلَّ آيَةٍ لاَّ يُؤْمِنُواْ بِهَا وَإِن يَرَوْاْ سَبِيلَ الرُّشْدِ لاَ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا وَإِن يَرَوْاْ سَبِيلَ الْغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلًا ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَكَانُواْ عَنْهَا غَافِلِينَ (اعراف/۱۴۶) وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِيرًا (نساء/۱۱۵)

إِنَّ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللّهِ لاَ يَهْدِيهِمُ اللّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* إِنَّمَا يَفْتَرِي الْكَذِبَ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللّهِ وَأُوْلئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ (نحل/۱۰۴-۱۰۵) وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى* قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَى وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا* قَالَ كَذَلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا وَكَذَلِكَ الْيَوْمَ تُنسَى* وَكَذَلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ رَبِّهِ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَى (طه/۱۲۴-۱۲۷)

إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا … وَالَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاء النَّاسِ وَلاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَن يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاء قِرِينًا* وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُواْ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقَهُمُ اللّهُ وَكَانَ اللّهُ بِهِم عَلِيمًا (نساء/۳۶، ۳۷-۳۹) لِلَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ (نحل/۶۰) وَإِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (زمر/۴۵) إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى* وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ (نجم/۲۷-۲۸) يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (شوري/۱۸) وإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ يَعْمَهُونَ* أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَهُمْ سُوءُ الْعَذَابِ وَهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ (نمل/۴-۵) فَالَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنكِرَةٌ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ (نحل/۲۲) أَفْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَم بِهِ جِنَّةٌ بَلِ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ فِي الْعَذَابِ وَالضَّلَالِ الْبَعِيدِ*… (سبأ/۸-۹) وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ* وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ* وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ* حَتَّى إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (مومنون/۷۴-۷۷)

الَّذِينَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَكَفَرُوا بِاللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (عنكبوت/۵۲) وَاللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ* وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ شَيْئًا وَلاَ يَسْتَطِيعُونَ (نحل/۷۲-۷۳)

إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ (غافر/۵۹) وَتَرَاهُمْ (الظالمین) يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا (النار) خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِيٍّ وَقَالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُّقِيمٍ (شوري/۴۵) يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكْفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (آل‌عمران/۱۰۶)

وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ كَذَلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ* وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِيمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتَابِ اللَّهِ إِلَى يَوْمِ الْبَعْثِ فَهَذَا يَوْمُ الْبَعْثِ وَلَكِنَّكُمْ كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (روم/۵۵-۵۶) لَوْ تَرَى إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِندَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ (سبأ/۳۱) احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ* وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءلُونَ* … قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ* قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (صافّات/۲۲-۲۹) وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ … خُذُوهُ فَغُلُّوهُ* ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ* ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ* إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ* وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ* فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ* وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ* لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ (حاقّه/۲۵-۳۷) وَلَوْ تَرَىَ [المنکرین] إِذْ وُقِفُواْ عَلَى النَّارِ فَقَالُواْ يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلاَ نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (انعام/۲۷) َلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا (المشرکون) فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ* وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّى لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَكَانٍ بَعِيدٍ (سبأ/۵۱-۵۲)

فَكُبْكِبُوا فِيهَا (جحیم) هُمْ (ما یعبدون من دون الله) وَالْغَاوُونَ* وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ* قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ … فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (شعراء/۹۴-۱۰۲) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِن مَّقْتِكُمْ أَنفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمَانِ فَتَكْفُرُونَ* قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَى خُرُوجٍ مِّن سَبِيلٍ* ذَلِكُم بِأَنَّهُ إِذَا دُعِيَ اللَّهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ وَإِن يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا فَالْحُكْمُ لِلَّهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ (غافر/۱۰-۱۲) إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُواْ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ* وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ* وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَكِهِينَ* وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ* وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ* فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُواْ مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ* عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ* هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ  (مطفّفين/۲۹-۳۶)

قَالَ [لمن خفت موازینه] اخْسَؤُوا فِيهَا  (النار) وَلَا تُكَلِّمُونِ* إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ* فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّى أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ* إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ (مومنون/۱۰۸-۱۱۱) وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ يَقُولُ لِلْمَلَائِكَةِ أَهَؤُلَاء إِيَّاكُمْ كَانُوا يَعْبُدُونَ* قَالُوا سُبْحَانَكَ أَنتَ وَلِيُّنَا مِن دُونِهِم بَلْ كَانُوا يَعْبُدُونَ الْجِنَّ أَكْثَرُهُم بِهِم مُّؤْمِنُونَ (سبأ/۴۰-۴۱)

الایمان- الاقوام، وَإِذْ أَخَذَ اللّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّيْنَ لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَى ذَلِكُمْ إِصْرِي قَالُواْ أَقْرَرْنَا قَالَ فَاشْهَدُواْ وَأَنَاْ مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ* فَمَن تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (آل‌عمران/۸۱-۸۲) تِلْكَ الْقُرَى نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَآئِهَا وَلَقَدْ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ مِن قَبْلُ كَذَلِكَ يَطْبَعُ اللّهُ عَلَىَ قُلُوبِ الْكَافِرِينَ (اعراف/۱۰۱) وَإِذَا جَاءتْهُمْ (مجرمین) آيَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّى نُؤْتَى مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللّهِ اللّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ اللّهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُواْ يَمْكُرُونَ (انعام/۱۲۴) أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَا كُلَّ مَا جَاء أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ (مومنون/۴۴) وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِينَ مِن بَعْدِهِم (رسل) مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَلَكِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن كَفَرَ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَكِنَّ اللّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ (بقره/۲۵۳) قَالَتْ لَهُمْ (اقوام الاولین) رُسُلُهُمْ … علَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (ابراهیم/۱۱) وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ كَذَلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ (یونس/۱۳) فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ* فَلَمْ يَكُ يَنفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ (غافر/۸۴-۸۵)

إِنَّهُ (نوح) مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (صافّات/۸۱) قَالُوا (قومه) أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (شعراء/۱۱۱) [قال نوح] وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (شعراء/۱۱۴) وَمَآ أَنَاْ بِطَارِدِ الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّهُم مُّلاَقُو رَبِّهِمْ وَلَكِنِّيَ أَرَاكُمْ قَوْمًا تَجْهَلُونَ* وَيَا قَوْمِ مَن يَنصُرُنِي مِنَ اللّهِ إِن طَرَدتُّهُمْ أَفَلاَ تَذَكَّرُونَ (هود/۲۹-۳۰) وَأُوحِيَ إِلَى نُوحٍ أَنَّهُ لَن يُؤْمِنَ مِن قَوْمِكَ إِلاَّ مَن قَدْ آمَنَ فَلاَ تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُواْ يَفْعَلُونَ (هود/۳۶) رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا (نوح/۲۸) نَجِّنِي وَمَن مَّعِي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (شعراء/۱۱۸) حَتَّى إِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلاَّ مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلِيلٌ (هود/۴۰)  إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (شعراء/۱۲۱) ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلًا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَآؤُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِ مِن قَبْلُ كَذَلِكَ نَطْبَعُ عَلَى قُلوبِ الْمُعْتَدِينَ (یونس/۷۴)

[قال الْملأ القوم بعد نوح فی رسولهم] إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ (مومنون/۳۸)

قَالُواْ يَا هُودُ مَا جِئْتَنَا بِبَيِّنَةٍ وَمَا نَحْنُ بِتَارِكِي آلِهَتِنَا عَن قَوْلِكَ وَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (هود/۵۳) وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا هُودًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَنَجَّيْنَاهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ (هود/۵۸) وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَمَا كَانُواْ مُؤْمِنِينَ (اعراف/۷۲) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (شعراء/۱۳۹)

قَالَ الْمَلأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ مِن قَوْمِهِ (صالح) لِلَّذِينَ اسْتُضْعِفُواْ لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صَالِحًا مُّرْسَلٌ مِّن رَّبِّهِ قَالُواْ إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ* قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُواْ إِنَّا بِالَّذِيَ آمَنتُمْ بِهِ كَافِرُونَ (اعراف/۷۵-۷۶) فَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا صَالِحًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَمِنْ خِزْيِ يَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (هود/۶۶) وَأَنجَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (نمل/۵۳) وَنَجَّيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ (فصّلت/۱۸) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (شعراء/۱۵۸)

إِنَّهُ (ابراهیم) مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (صافّات/۱۱۱) وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِي الْمَوْتَى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن قَالَ بَلَى وَلَكِن لِّيَطْمَئِنَّ قَلْبِي (بقره/۲۶۰) [قال ابراهیم] رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ (ابراهیم/۴۱) إِنَّ فِي ذَلِكَ (القصة ابراهیم)  لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (عنکبوت/۲۴) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (شعراء/۱۰۳) وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هََذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ (بقره/۱۲۶)

فَآمَنَ لَهُ (ابراهیم) لُوطٌ (عنکبوت/۲۶) فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا (قریة لوط) مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (ذاریات/۳۵) إِنَّ فِي ذَلِكَ (القصة قوم لوط) لآيَةً لِّلْمُؤمِنِينَ (حجر/۷۷) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (شعراء/۱۷۴)

[اخوة یوسف] قَالُواْ يَا أَبَانَا … وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لِّنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ (یوسف/۱۷) [قال یوسف] إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لاَّ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَهُم بِالآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ (یوسف/۳۷).

قَالَ [شعیب] يَا قَوْمِ اعْبُدُواْ اللّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَهٍ غَيْرُهُ قَدْ جَاءتْكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَوْفُواْ الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلاَ تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْيَاءهُمْ وَلاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (اعراف/۸۵) بَقِيَّةُ اللّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (هود/۸۶) وَلاَ تَقْعُدُواْ بِكُلِّ صِرَاطٍ تُوعِدُونَ وَتَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَتَبْغُونَهَا عِوَجًا (اعراف/۸۶) وَإِن كَانَ طَآئِفَةٌ مِّنكُمْ آمَنُواْ بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَطَآئِفَةٌ لَّمْ يْؤْمِنُواْ فَاصْبِرُواْ حَتَّى يَحْكُمَ اللّهُ بَيْنَنَا (اعراف/۸۷) [قال الملأ الذین استکبروا من قومه] لَنُخْرِجَنَّكَ يَا شُعَيْبُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَكَ مِن قَرْيَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِينَ (اعراف/۸۸) وَلَمَّا جَاء أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مَّنَّا (هود/۹۴) إِنَّ فِي ذَلِكَ (القصة أَصحاب الایکه) لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (شعراء/۱۹۰).

وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَى فَارِغًا إِن كَادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْلَا أَن رَّبَطْنَا عَلَى قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (قصص/۱۰) فَقَالُوا (فرعون و ملائه) أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ (مومنون/۴۷) وَمَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِينَ (یونس/۷۸) وَقَالُواْ مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن آيَةٍ لِّتَسْحَرَنَا بِهَا فَمَا نَحْنُ لَكَ بِمُؤْمِنِينَ (اعراف/۱۳۲) فَلَمَّا جَاءهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا اقْتُلُوا أَبْنَاء الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ وَاسْتَحْيُوا نِسَاءهُمْ (غافر/۲۵) وَقَالَ مُوسَى إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ (غافر/۲۷) وَإِنْ لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ (دخان/۲۱) فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَى (طه/۷۰) قَالُواْ آمَنَّا بِرِبِّ الْعَالَمِينَ (اعراف/۱۲۱) قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ* رَبِّ مُوسَى وَهَارُونَ (شعراء/۴۷-۴۸) قَالَ فِرْعَوْنُ آمَنتُم بِهِ قَبْلَ أَن آذَنَ لَكُمْ (اعراف/۱۲۳) قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ (طه/۷۱؛ شعراء/۴۹) فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ (طه/۷۱) لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (اعراف/۱۲۴؛ شعراء/۴۹) [قال السحرة لفرعون] وَمَا تَنقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآيَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءتْنَا (اعراف/۱۲۶) إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (شعراء/۵۱) إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغْفِرَ لَنَا خَطَايَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ السِّحْرِ وَاللَّهُ خَيْرٌ وَأَبْقَى (طه/۷۳) فَمَا آمَنَ لِمُوسَى إِلاَّ ذُرِّيَّةٌ مِّن قَوْمِهِ عَلَى خَوْفٍ مِّن فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَن يَفْتِنَهُمْ* وَقَالَ مُوسَى يَا قَوْمِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّسْلِمِينَ* فَقَالُواْ عَلَى اللّهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ(یونس/۸۳-۸۵) رَبَّنَا … وَاشْدُدْ [فرعون و ملائه] عَلَى قُلُوبِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُواْ حَتَّى يَرَوُاْ الْعَذَابَ الأَلِيمَ* قَالَ قَدْ أُجِيبَت دَّعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلاَ تَتَّبِعَآنِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ (یونس/۸۸-۸۹) وَلَمَّا وَقَعَ عَلَيْهِمُ الرِّجْزُ قَالُواْ يَا مُوسَى ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ لَئِن كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِي إِسْرَائِيلَ* فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلَى أَجَلٍ هُم بَالِغُوهُ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ (اعراف/۱۳۴-۱۳۵) إِذَا أَدْرَكَهُ (فرعون) الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لا إِلِهَ إِلاَّ الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَاْ مِنَ الْمُسْلِمِينَ* آلآنَ (یونس/۹۰-۹۱) إِنَّ فِي ذَلِكَ (القصة موسی و ‌فرعون) لَآيَةً وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (شعراء/۶۷)

آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِيَ أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُم بِلِقَاء رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ (انعام/۱۵۴) وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَى لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْكُمُ الصَّاعِقَةُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ (بقره/۵۵)  فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَخَرَّ موسَى صَعِقًا فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سُبْحَانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ (اعراف/۱۴۳) إِنَّهُمَا (موسی و هارون) مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (صافّات/۱۲۲) وَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى وَأَخِيهِ … وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ (یونس/۸۷) وَقَالَ اللّهُ إِنِّي مَعَكُمْ (بنی‌اسرائیل) لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاَةَ وَآتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَآمَنتُم بِرُسُلِي وَعَزَّرْتُمُوهُمْ وَأَقْرَضْتُمُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا لَّأُكَفِّرَنَّ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَلأُدْخِلَنَّكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ فَمَن كَفَرَ بَعْدَ ذَلِكَ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ (مائده/۱۲) أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ … (بقره/۸۵) قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (مائده/۲۳) بَلْ طَبَعَ اللّهُ عَلَيْهَا (قلوب بنی‌اسرائیل) بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلًا (نساء/۱۵۵)

[عبدا من‌عبادنا آتیناه رحمة من‌عندنا وعلمناه من لدنا علما قال] وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَن‌يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا(کهف/۸۰).

وَقَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَن يَقُولَ رَبِّيَ … وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُم مِّثْلَ يَوْمِ الْأَحْزَابِ … الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ وَعِندَ الَّذِينَ آمَنُوا (غافر/۲۸-۳۵) وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ الرَّشَادِ* يَا قَوْمِ إِنَّمَا هَذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا مَتَاعٌ وَإِنَّ الْآخِرَةَ هِيَ دَارُ الْقَرَارِ* مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ …  فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ (غافر/۳۸-۴۵)

وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ [للذین یریدون الحیاة الدنیا] وَيْلَكُمْ ثَوَابُ اللَّهِ خَيْرٌ لِّمَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا وَلَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الصَّابِرُونَ (قصص/۸۰)

وَقَالَ لَهُمْ نِبِيُّهُمْ (قوم من بعد موسی) إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ (طالوت) أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِّمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِكَةُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (بقره/۲۴۸).

إِنَّهُ (ال‌یاسین) مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (صافّات/۱۳۲)

فَلَمَّا جَاوَزَهُ (نهر) هُوَ (طالوت) وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنودِهِ (بقره/۲۴۹)

[قال داوود] وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنْ الْخُلَطَاء لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَات (ص/۲۴) وَقَالَا (سلیمان و داوود) الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنَا عَلَى كَثِيرٍ مِّنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ (نمل/۱۵)

خَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ (زکریّا، یحیی، مریم، عیسی، ابراهیم، اسحاق، یعقوب، موسی، هارون، اسماعیل و ادریس) خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا* إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا* … لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِيهَا بُكْرَةً وَعَشِيًّا (مریم/۵۹-۶۲)

وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَيْهِمْ (قوم سبا) إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ* وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيْهِم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَن يُؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ وَرَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَفِيظٌ (سبأ/۲۰-۲۱)

[قال رجل مومن من اهل قریة] إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ* قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ  (یس/۲۵-۲۷)

فَاسْتَجَبْنَا لَهُ (ذوالنون) وَنَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنجِي الْمُؤْمِنِينَ (انبیاء/۸۸) فَآمَنُوا [قوم یونس] فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ (صافّات/۱۴۸) فَلَوْلاَ كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلاَّ قَوْمَ يُونُسَ لَمَّآ آمَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الخِزْيِ فِي الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ (یونس/۹۸)

وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ آمَنُوا اِمْرَأَةَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِندَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ* وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ (تحریم/۱۱-۱۲)

[قال عیسی] إِنَّ فِي ذَلِكَ (آيات) لآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (آل‌عمران/۴۹) فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ (الذین اتبعوا عیسی) أَجْرَهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (حدید/۲۷) وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُواْ بِي وَبِرَسُولِي قَالُوَاْ آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ* إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ قَالَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (مائده/۱۱۱-۱۱۲) قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللّهِ آمَنَّا بِاللّهِ وَاشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ* رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلَتْ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ (آل‌عمران/۵۲-۵۳) وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلاَّ لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا (نساء/۱۵۹)

إِنَّهُمْ (اصحاب الکهف) فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى (کهف/۱۳)

وَهُمْ (اصحاب الاخدود) عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ* وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ* … إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ* إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ (بروج/۷-۱۱)

وَالَّذِي قَالَ لِوَالِدَيْهِ أُفٍّ لَّكُمَا أَتَعِدَانِنِي أَنْ أُخْرَجَ وَقَدْ خَلَتْ الْقُرُونُ مِن قَبْلِي وَهُمَا يَسْتَغِيثَانِ اللَّهَ وَيْلَكَ آمِنْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَيَقُولُ مَا هَذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (احقاف/۱۷)

ایمان– النّبی، يَا أُوْلِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا قَدْ أَنزَلَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا* رَّسُولًا يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِ اللَّهِ مُبَيِّنَاتٍ لِّيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ  (طلاق/۱۰-۱۱) إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا* لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا (فتح/۸-۹) وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا مَا كُنتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِي بِهِ مَنْ نَّشَاء مِنْ عِبَادِنَا (شوری/۵۲) وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (یونس/۱۰۴) قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا (ملک/۲۹) قُلْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَالنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (آل‌عمران/۸۴) آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَمَلآئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَقَالُواْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ* …(بقره/۲۸۵-۲۸۶) وَقُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَابٍ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ (شوری/۱۵) إِنْ أَنَاْ إِلاَّ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (اعراف/۱۸۸) نَتْلُوا عَلَيْكَ مِن نَّبَإِ مُوسَى وَفِرْعَوْنَ بِالْحَقِّ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (قصص/۳)

وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَى تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (ذاریات/۵۵) وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ (حجر/۸۸) وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (شعراء/۲۱۵) وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ (محمّد/۱۹) فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ (آل‌عمران/۱۵۹) وَإِذَا جَاءكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَن عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (انعام/۵۴) قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللّهِ الَّتِيَ أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالْطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِي لِلَّذِينَ آمَنُواْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا خَالِصَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ (اعراف/۳۲) أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَى رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُواْ أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ (یونس/۲)

مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّار ِرُحَمَاء بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا (فتح/۲۹) قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِما كَانُوا يَكْسِبُونَ (جاثیه/۱۴) يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللّهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ* يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ … (انفال/۶۴-۶۶) وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَسَى اللّهُ أَن يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُواْ (نساء/۸۴)

كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِن بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكَارِهُونَ … إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلآئِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ (انفال/۵-۱۲) وَإِذْ [فی الاحد] غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ وَاللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ* إِذْ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمْ أَن تَفْشَلاَ وَاللّهُ وَلِيُّهُمَا وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ* وَلَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ بِبَدْرٍ وَأَنتُمْ أَذِلَّةٌ فَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ* إِذْ تَقُولُ لِلْمُؤْمِنِينَ أَلَن يَكْفِيكُمْ أَن يُمِدَّكُمْ رَبُّكُم بِثَلاَثَةِ آلاَفٍ مِّنَ الْمَلآئِكَةِ مُنزَلِينَ … (آل‌عمران/۱۲۱-۱۲۷) يَسْأَلُونَكَ عَنِ الأَنفَالِ قُلِ الأَنفَالُ لِلّهِ وَالرَّسُولِ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَأَصْلِحُواْ ذَاتَ بِيْنِكُمْ وَأَطِيعُواْ اللّهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (انفال/۱)

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَى أَن لَّا يُشْرِكْنَ بِاللَّهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ فَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (ممتحنه/۱۲) النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ (احزاب/۶) يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (احزاب/۵۹) يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ … وَامْرَأَةً مُّؤْمِنَةً إِن وَهَبَتْ نَفْسَهَا لِلنَّبِيِّ إِنْ أَرَادَ النَّبِيُّ أَن يَسْتَنكِحَهَا خَالِصَةً لَّكَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ قَدْ عَلِمْنَا مَا فَرَضْنَا عَلَيْهِمْ فِي أَزْوَاجِهِمْ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ لِكَيْلَا يَكُونَ عَلَيْكَ حَرَجٌ (احزاب/۵۰) إِن تَتُوبَا [یا نساء النبی] إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ* عَسَى رَبُّهُ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِّنكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُّؤْمِنَاتٍ … (تحریم/۴-۵) فَلَمَّا قَضَى زَيْدٌ مِّنْهَا (زوجه) وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا (احزاب/۳۷)

وَقَالُواْ (کافرین) لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّى تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الأَرْضِ يَنبُوعًا او …  (اسراء/۹۰-۹۳) وَقِيلِهِ يَارَبِّ إِنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ لَّا يُؤْمِنُونَ* فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (زخرف/۸۸-۸۹) لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (شعراء/۳) فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَى آثَارِهِمْ إِن لَّمْ يُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا (کهف/۶) وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْاْ كُلَّ آيَةٍ لاَّ يُؤْمِنُواْ بِهَا حَتَّى إِذَا جَآؤُوكَ يُجَادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَآ إِلاَّ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ (انعام/۲۵) وَمَا أَنتَ بِهَادِي الْعُمْيِ عَن ضَلَالَتِهِمْ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ (نمل/۸۱؛ روم/۵۳) لاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاء الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ (انعام/۱۵۰) فَلاَ يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا (القیامة) مَنْ لاَ يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَى (طه/۱۶)  وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الإِنسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاء رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ* وَلِتَصْغَى إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُواْ مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ (انعام/۱۱۲-۱۱۳) وَإِن يُرِيدُواْ أَن يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللّهُ هُوَ الَّذِيَ أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ* … (انفال/۶۲-۶۳) وَلَوْلَا أَن تُصِيبَهُم مُّصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَيَقُولُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (قصص/۴۷)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ* فَكُّ رَقَبَةٍ* أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ* يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ* أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ* ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ (بلد/۱۲-۱۷)

إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِيمَ لَلَّذِينَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِيُّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَاللّهُ وَلِيُّ الْمُؤْمِنِينَ (ال‌عمران/۶۸)

قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِّنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا* يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَن نُّشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا (جن/۱-۲) وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِهِ فَمَن يُؤْمِن بِرَبِّهِ فَلَا يَخَافُ بَخْسًا وَلَا رَهَقًا (جن/۱۳) يَا قَوْمَنَا أَجِيبُوا دَاعِيَ اللَّهِ وَآمِنُوا بِهِ يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُجِرْكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (احقاف/۳۱)

وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا … وَمَا كَانَ اللّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (بقره/۱۴۳) وَاعْلَمُوا أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ يُطِيعُكُمْ فِي كَثِيرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ وَزَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَكَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْيَانَ أُوْلَئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ* فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَنِعْمَةً وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ (حجرات/۷-۸) إِلاَّ تَنصُرُوهُ (الرسول) فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ … (توبه/۴۰) إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِذَا كَانُوا مَعَهُ عَلَى أَمْرٍ جَامِعٍ لَمْ يَذْهَبُوا حَتَّى يَسْتَأْذِنُوهُ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِذَا اسْتَأْذَنُوكَ لِبَعْضِ شَأْنِهِمْ فَأْذَن لِّمَن شِئْتَ مِنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ* … (نور/۶۲-۶۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ذَلِكَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَأَطْهَرُ فَإِن لَّمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ* أَأَشْفَقْتُمْ أَن تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَتَابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (مجادله/۱۲-۱۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَن يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَى طَعَامٍ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ وَلَكِنْ إِذَا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلَا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنكُمْ وَاللَّهُ لَا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمًا* إِن تُبْدُوا شَيْئًا أَوْ تُخْفُوهُ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا (احزاب/۵۳-۵۴) أَمْ تُرِيدُونَ أَن تَسْأَلُواْ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَى مِن قَبْلُ وَمَن يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاء السَّبِيلِ (بقره/۱۰۸) لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا (احزاب/۲۱) قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَءاؤا مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاء أَبَدًا حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ (ممتحنه/۴)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ نظُرْنَا َاسْمَعُوا ْوَلِلكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ* مَّا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَلاَ الْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍ مِّن رَّبِّكُمْ وَاللّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (بقره/۱۰۴-۱۰۵) أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (حدید/۱۶)

لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُواْ إِذَا مَا اتَّقَواْ وَّآمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّآمَنُواْ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّأَحْسَنُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (مائده/۹۳) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُوْلَئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَلَمْ يُهَاجِرُواْ مَا لَكُم مِّن وَلاَيَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّى يُهَاجِرُواْ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلاَّ عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ* وَالَّذينَ كَفَرُواْ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ إِلاَّ تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِي الأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِيرٌ* وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ آوَواْ وَّنَصَرُواْ أُولَئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ* وَالَّذِينَ آمَنُواْ مِن بَعْدُ وَهَاجَرُواْ وَجَاهَدُواْ مَعَكُمْ فَأُوْلَئِكَ مِنكُمْ (انفال/۷۲-۷۵) وَالَّذِينَ تَبَوَّؤُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِن قَبْلِهِمْ (الذین هاجروا) يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ* وَالَّذِينَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ (حشر/۹-۱۰) النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ وَأُوْلُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَى بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَن تَفْعَلُوا إِلَى أَوْلِيَائِكُم مَّعْرُوفًا كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا (احزاب/۶)

وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُورَةٌ فَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ مُّحْكَمَةٌ وَذُكِرَ فِيهَا الْقِتَالُ رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَأَوْلَى لَهُمْ* طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَّعْرُوفٌ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ (محمّد/۲۰-۲۱) لاَ يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَن يُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ* إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ* … (توبه/۴۴-۵۶) وَإِذَآ أُنزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُواْ بِاللّهِ وَجَاهِدُواْ مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُوْلُواْ الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُواْ ذَرْنَا نَكُن مَّعَ الْقَاعِدِينَ (توبه/۸۶) يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ قُل لاَّ تَعْتَذِرُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ … (توبه/۹۴-۹۶) أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُم مَّثَلُ الَّذِينَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِكُم مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء وَزُلْزِلُواْ حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللّهِ قَرِيبٌ (بقره/۲۱۴) وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِن كُنتُمْ آمَنتُمْ بِاللّهِ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ … (انفال/۴۱-۴۴)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ هَمَّ قَوْمٌ أَن يَبْسُطُواْ إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ فَكَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَعَلَى اللّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (مائده/۱۱) فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَكِنَّ اللّهَ قَتَلَهُمْ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللّهَ رَمَى وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلاء حَسَنًا إِنَّ اللّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (انفال/۱۷) وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ … وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ … (آل‌عمران/۱۵۲-۱۵۵)

أَوَلَمَّا أَصَابَتْكُم مُّصِيبَةٌ قَدْ أَصَبْتُم مِّثْلَيْهَا قُلْتُمْ أَنَّى هَذَا … وَمَا أَصَابَكُمْ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ فَبِإِذْنِ اللّهِ وَلِيَعْلَمَ الْمُؤْمِنِينَ* وَلْيَعْلَمَ الَّذِينَ نَافَقُواْ وَقِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ قَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ أَوِ ادْفَعُواْ قَالُواْ لَوْ نَعْلَمُ قِتَالًا لاَّتَّبَعْنَاكُمْ هُمْ لِلْكُفْرِ يَوْمَئِذٍ أَقْرَبُ مِنْهُمْ لِلإِيمَانِ يَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا يَكْتُمُونَ (آل‌عمران/۱۶۵-۱۶۷) الَّذِينَ اسْتَجَابُواْ لِلّهِ وَالرَّسُولِ مِن بَعْدِ مَآ أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُواْ مِنْهُمْ وَاتَّقَواْ أَجْرٌ عَظِيمٌ* الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُواْ لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ* فَانقَلَبُواْ بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللّهِ وَفَضْلٍ لَّمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُواْ رِضْوَانَ اللّهِ وَاللّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ (آل‌عمران/۱۷۲-۱۷۴)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَاءتْكُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا* إِذْ جَاؤُوكُم مِّن فَوْقِكُمْ وَمِنْ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَإِذْ زَاغَتْ الْأَبْصَارُ وَبَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَنَاجِرَ وَتَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا* هُنَالِكَ ابْتُلِيَ الْمُؤْمِنُونَ وَزُلْزِلُوا زِلْزَالًا شَدِيدًا (احزاب/۹-۱۱) وَلَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَمَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَتَسْلِيمًا (احزاب/۲۲) وَرَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْرًا وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ … (احزاب/۲۵-۲۷) هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ … فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ (حشر/۲)

لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا* وَمَغَانِمَ كَثِيرَةً يَأْخُذُونَهَا وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا* وَعَدَكُمُ اللَّهُ مَغَانِمَ كَثِيرَةً تَأْخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمْ هَذِهِ وَكَفَّ أَيْدِيَ النَّاسِ عَنكُمْ وَلِتَكُونَ آيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ وَيَهْدِيَكُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا* وَأُخْرَى لَمْ تَقْدِرُوا عَلَيْهَا قَدْ أَحَاطَ اللَّهُ بِهَا … وَلَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَنِسَاء مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَؤُوهُمْ فَتُصِيبَكُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا* إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا … (فتح/۱۸-۲۷) لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللّهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ … ثُمَّ أَنَزلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا …  (توبه/۲۵-۲۷)

وَالَّذِينَ اتَّخَذُواْ مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللّهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَلَيَحْلِفَنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلاَّ الْحُسْنَى وَاللّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (توبه/۱۰۷)

لَوْلَا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ (افک) ظَنَّ الْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بِأَنفُسِهِمْ خَيْرًا … يَعِظُكُمُ اللَّهُ أَن تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ* وَيُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ* إِنَّ الَّذِينَ يُحِبُّونَ أَن تَشِيعَ الْفَاحِشَةُ فِي الَّذِينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ* وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّه رَؤُوفٌ رَحِيمٌ (نور/۱۲-۲۰)

وَيَوْمَئِذٍ [یوم غلبت الروم] يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (روم/۴)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلاَ يَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا وَإِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاء (توبه/۲۸) مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَن يَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُواْ أُوْلِي قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (توبه/۱۱۳) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا لَوْ كَانَ خَيْرًا مَّا سَبَقُونَا إِلَيْهِ وَإِذْ لَمْ يَهْتَدُوا بِهِ فَسَيَقُولُونَ هَذَا إِفْكٌ قَدِيمٌ (احقاف/۱۱) وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُم بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُم مِّن شَيْءٍ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (عنکبوت/۱۲) وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن جَاءتْهُمْ آيَةٌ لَّيُؤْمِنُنَّ بِهَا قُلْ إِنَّمَا الآيَاتُ عِندَ اللّهِ وَمَا يُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءتْ لاَ يُؤْمِنُونَ* وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُواْ بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ* وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلآئِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَى وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلًا مَّا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ إِلاَّ أَن يَشَاءَ اللّهُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ (انعام/۱۰۹-۱۱۱)

لاَ يَرْقُبُونَ (المشرکون) فِي مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَلاَ ذِمَّةً وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ* فَإِن تَابُواْ وَأَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَآتَوُاْ الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ … أَلاَ تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُواْ أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّواْ بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَؤُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَتَخْشَوْنَهُمْ فَاللّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤُمِنِينَ* قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ* وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ (توبه/۱۰-۱۵)

الایمان- قرآن، وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ (اسراء/۸۲) [قرآن] هُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (اعراف/۵۲،۲۰۳؛ یوسف/۱۱۱؛ نحل/۶۴) وَإِنَّهُ لَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ (نمل/۷۷) [قَدْ جَاء] َهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ (یونس/۵۷) وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (بقره/۹۷؛ نمل/۲) هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاء (فصّلت/۴۴) كِتَابٌ أُنزِلَ إِلَيْكَ… وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (اعراف/۲) [جَاء] مَوْعِظَةٌ وَذِكْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ (هود/۱۲۰) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَرَحْمَةً وَذِكْرَى لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (عنکبوت/۵۱) فَيَنسَخُ اللَّهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّهُ آيَاتِهِ … وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ وَإِنَّ اللَّهَ لَهَادِ الَّذِينَ آمَنُوا إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (حج/۵۲-۵۴) قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُواْ (نحل/۱۰۲) وَمِنهُم مَّن يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُم مَّن لاَّ يُؤْمِنُ بِهِ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ (یونس/۴۰) وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ (آل‌عمران/۷) قُلْ آمِنُواْ بِهِ (قرآن) أَوْ لاَ تُؤْمِنُواْ إِنَّ الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ مِن قَبْلِهِ إِذَا يُتْلَى عَلَيْهِمْ يَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ سُجَّدًا* وَيَقُولُونَ سُبْحَانَ رَبِّنَا إِن كَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولًا* وَيَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا (اسراء/۱۰۷-۱۰۹) وَكَذَلِكَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ فَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمِنْ هَؤُلَاء (مشرکون) مَن يُؤْمِنُ بِهِ (عنکبوت/۴۷)

أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إَمَامًا وَرَحْمَةً أُوْلَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ (قرآن) وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ (هود/۱۷) وَالَّذِيَ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ الْحَقُّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يُؤْمِنُونَ (رعد/۱) وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ (حاقّه/۴۱) أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَل لَّا يُؤْمِنُونَ (طور/۳۳) [المجرمون] لاَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينَ (حجر/۱۳) وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَى بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ* فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ* كَذَلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ* لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (شعراء/۱۹۸-۲۰۱) وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى أُوْلَئِكَ يُنَادَوْنَ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ (فصّلت/۴۴) وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ حِجَابًا مَّسْتُورًا* وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْاْ عَلَى أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا* نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ وَإِذْ هُمْ نَجْوَى إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ إِن تَتَّبِعُونَ إِلاَّ رَجُلًا مَّسْحُورًا* انظُرْ كَيْفَ ضَرَبُواْ لَكَ الأَمْثَالَ فَضَلُّواْ فَلاَ يَسْتَطِيعْونَ سَبِيلًا* وَقَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا … (اسراء/۴۵-۵۲) َقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَن نُّؤْمِنَ بِهَذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ (سبأ/۳۱) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ [قرآن] مِنْ عِندِ اللَّهِ وَكَفَرْتُم بِهِ وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّن بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى مِثْلِهِ فَآمَنَ وَاسْتَكْبَرْتُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (احقاف/۱۰) فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ (جاثیه/۶) فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (اعراف/۱۸۵؛ مرسلات/۵۰) قَيِّمًا لِّيُنذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِن لَّدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا* مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا (کهف/۲-۳) إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يِهْدِي لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ وَيُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا كَبِيرًا* وأَنَّ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (اسراء/۹-۱۰)

الایمان– المنافقون و الکافرون، وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ* يُخَادِعُونَ اللّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم وَمَا يَشْعُرُونَ (بقره/۸-۹) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُواْ كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُواْ أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاء أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاء وَلَكِن لاَّ يَعْلَمُونَ (بقره/۱۳) وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِن جَاء نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ (عنکبوت/۱۰) وَيَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالرَّسُولِ وَأَطَعْنَا ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُم مِّن بَعْدِ ذَلِكَ وَمَا أُوْلَئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ (نور/۴۷) وَإِذَا جَآؤُوكُمْ قَالُوَاْ آمَنَّا وَقَد دَّخَلُواْ بِالْكُفْرِ وَهُمْ قَدْ خَرَجُواْ بِهِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُواْ يَكْتُمُونَ (مائده/۶۱) وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَكْمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُونَ (بقره/۱۴) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُواْ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُواْ أَن يَكْفُرُواْ بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلاَلًا بَعِيدًا* وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنكَ صُدُودًا (نساء/۶۰-۶۱) فَلاَ وَرَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّىَ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُواْ فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُواْ تَسْلِيمًا (نساء/۶۵) اللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَكَاذِبُونَ …  ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا فَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ (منافقون/۱-۳) وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيِقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُواْ مِنكُمْ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* يَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن يُرْضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤْمِنِينَ (توبه/۶۱-۶۲) قَدْ يَعْلَمُ اللَّهُ الْمُعَوِّقِينَ مِنكُمْ وَالْقَائِلِينَ لِإِخْوَانِهِمْ هَلُمَّ إِلَيْنَا وَلَا يَأْتُونَ الْبَأْسَ إِلَّا قَلِيلًا* أَشِحَّةً عَلَيْكُمْ فَإِذَا جَاء الْخَوْفُ رَأَيْتَهُمْ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ تَدُورُ أَعْيُنُهُمْ كَالَّذِي يُغْشَى عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوْفُ سَلَقُوكُم بِأَلْسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الْخَيْرِ أُوْلَئِكَ لَمْ يُؤْمِنُوا فَأَحْبَطَ اللَّهُ أَعْمَالَهُمْ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا (احزاب/۱۸-۱۹) يَقُولُونَ لَئِن رَّجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ (منافقون/۸) وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَيَرَى اللّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (توبه/۱۰۵) لاَ تَعْتَذِرُواْ قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ إِن نَّعْفُ عَن طَآئِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَآئِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُواْ مُجْرِمِينَ (توبه/۶۶) إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا* إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَاعْتَصَمُواْ بِاللّهِ وَأَخْلَصُواْ دِينَهُمْ لِلّهِ فَأُوْلَئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا (نساء/۱۴۵-۱۴۶) فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ (الیهود و نصاری) يَقُولُونَ نَخْشَى أَن تُصِيبَنَا دَآئِرَةٌ فَعَسَى اللّهُ أَن يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِّنْ عِندِهِ فَيُصْبِحُواْ عَلَى مَا أَسَرُّواْ فِي أَنْفُسِهِمْ نَادِمِينَ* وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُواْ أَهَؤُلاء الَّذِينَ أَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ إِنَّهُمْ لَمَعَكُمْ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَأَصْبَحُواْ خَاسِرِينَ (مائده/۵۲-۵۳)

وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم (المنافقین) مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِيمَانًا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ (توبه/۱۲۴) الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّهِ قَالُواْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُواْ أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَن يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا (نساء/۱۴۱) يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِن نُّورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ* يُنَادُونَهُمْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ قَالُوا بَلَى وَلَكِنَّكُمْ فَتَنتُمْ أَنفُسَكُمْ وَتَرَبَّصْتُمْ وَارْتَبْتُمْ وَغَرَّتْكُمُ الْأَمَانِيُّ حَتَّى جَاء أَمْرُ اللَّهِ وَغَرَّكُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ (حدید/۱۳-۱۴)

وَإِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَيُّ الْفَرِيقَيْنِ خَيْرٌ مَّقَامًا وَأَحْسَنُ نَدِيًّا (مریم/۷۳) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (یس/۴۷) زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَيَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُواْ (بقره/۲۱۲) فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ* … رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (دخان/۱۱-۱۲)

وَمِنَ الأَعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللّهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ سَيُدْخِلُهُمُ اللّهُ فِي رَحْمَتِهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (توبه/۹۹) قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَإِن تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ* إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ* قُلْ أَتُعَلِّمُونَ اللَّهَ بِدِينِكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ (حجرات/۱۴-۱۷) سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ …* بَلْ ظَنَنتُمْ أَن لَّن يَنقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَى أَهْلِيهِمْ أَبَدًا وَزُيِّنَ ذَلِكَ فِي قُلُوبِكُمْ وَظَنَنتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَكُنتُمْ قَوْمًا بُورًا (فتح/۱۱-۱۲)

و إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الْكُفْرَ بِالإِيمَانِ لَن يَضُرُّواْ اللّهَ شَيْئًا وَلهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (ال‌عمران/۱۷۷) مَا آمَنَتْ قَبْلَهُم مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَفَهُمْ يُؤْمِنُونَ (انبیاء/۶) أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا وَيُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَكْفُرُونَ (عنکبوت/۶۷)

الایمان- اهل‌کتاب، يَا أَهْلَ الْكِتَابِ …  فَآمِنُواْ بِاللّهِ وَرُسُلِهِ (نساء/۱۷۱) وَآمِنُواْ بِمَا أَنزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ وَلاَ تَكُونُواْ أَوَّلَ كَافِرٍ بِهِ وَ … (بقره/۴۱-۴۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ آمِنُواْ بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ (نساء/۴۷) فَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا هُمْ فِي شِقَاقٍ فَسَيَكْفِيكَهُمُ اللّهُ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (بقره/۱۳۷) وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنزِلَ إِلَيْنَا وَأُنزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلَهُنَا وَإِلَهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (عنکبوت/۴۶)

يُؤْمِنُونَ (من اهل الکتاب) بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ (آل‌عمران/۱۱۴) وَإِنَّ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَمَن يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْكُمْ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيْهِمْ خَاشِعِينَ لِلّهِ لاَ يَشْتَرُونَ بِآيَاتِ اللّهِ ثَمَنًا قَلِيلًا أُوْلَئِكَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ إِنَّ اللّهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ (آل‌عمران/۱۹۹) لَّكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ (اهل الکتاب) وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلاَةَ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أُوْلَئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا (نساء/۱۶۲) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاَوَتِهِ أُوْلَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ (بقره/۱۲۱) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ مِن قَبْلِهِ هُم بِهِ يُؤْمِنُونَ* وَإِذَا يُتْلَى عَلَيْهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّنَا إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلِهِ مُسْلِمِينَ* أُوْلَئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُم مَّرَّتَيْنِ بِمَا صَبَرُوا وَيَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ* … (قصص/۵۲-۵۵) وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ قَالُوَاْ إِنَّا نَصَارَى ذَلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ* وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ* وَمَا لَنَا لاَ نُؤْمِنُ بِاللّهِ وَمَا جَاءنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَن يُدْخِلَنَا رَبَّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ* فَأَثَابَهُمُ اللّهُ بِمَا قَالُواْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِينَ (مائده/۸۲-۸۵) فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ بِهِ (الرسول) وَمِنْهُم مَّن صَدَّ عَنْهُ وَكَفَى بِجَهَنَّمَ سَعِيرًا (نساء/۵۵) أَوَكُلَّمَا عَاهَدُواْ عَهْدًا نَّبَذَهُ فَرِيقٌ مِّنْهُم بَلْ أَكْثَرُهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (بقره/۱۰۰) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمُ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ (انعام/۲۰) وَقَالُواْ (الیهود) قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَل لَّعَنَهُمُ اللَّه بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًا مَّا يُؤْمِنُونَ (بقره/۸۸) وَلَكِن لَّعَنَهُمُ اللّهُ بِكُفْرِهِمْ فَلاَ يُؤْمِنُونَ إِلاَّ قَلِيلًا (نساء/۴۶) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُواْ بِمَا أَنزَلَ اللّهُ قَالُواْ نُؤْمِنُ بِمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرونَ بِمَا وَرَاءهُ وَهُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنبِيَاءَ اللّهِ مِن قَبْلُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (بقره/۹۱) [من الیهود] وَإِذَا لَقُواْ الَّذِينَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلاَ بَعْضُهُمْ إِلَىَ بَعْضٍ قَالُواْ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَآجُّوكُم بِهِ عِندَ رَبِّكُمْ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ (بقره/۷۶) وَقَالَت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُواْ بِالَّذِيَ أُنزِلَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُواْ وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُواْ آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ* وَلاَ تُؤْمِنُواْ إِلاَّ لِمَن تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَى هُدَى اللّهِ أَن يُؤْتَى أَحَدٌ مِّثْلَ مَا أُوتِيتُمْ أَوْ يُحَآجُّوكُمْ عِندَ رَبِّكُمْ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (آل‌عمران/۷۲-۷۳) قُلْ [بالیهود] بِئْسَمَا يَأْمُرُكُمْ بِهِ إِيمَانُكُمْ إِن كُنتُمْ مُّؤْمِنِينَ (بقره/۹۳)

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُواْ هَؤُلاء أَهْدَى مِنَ الَّذِينَ آمَنُواْ سَبِيلًا (نساء/۵۱) وَلَوْ كَانُوا (الیهود) يُؤْمِنُونَ بِالله والنَّبِيِّ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مَا اتَّخَذُوهُمْ (الکافرین) أَوْلِيَاء وَلَكِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ* لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُواْ (مائده/۸۱-۸۲) وَلَوْ أَنَّهُمْ آمَنُواْ واتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِّنْ عِندِ اللَّه خَيْرٌ لَّوْ كَانُواْ يَعْلَمُونَ (بقره/۱۰۳) وَلَوْ آمَنَ أَهْلُ الْكِتَابِ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُم مِّنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَأَكْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ (آل‌عمران/۱۱۰) وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْكِتَابِ آمَنُواْ وَاتَّقَوْاْ لَكَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلأدْخَلْنَاهُمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ (مائده/۶۵)

يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ لاَ يَحْزُنكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ مِنَ الَّذِينَ قَالُواْ آمَنَّا بِأَفْوَاهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِن قُلُوبُهُمْ وَمِنَ الَّذِينَ هِادُواْ … أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَمْ يُرِدِ اللّهُ أَن يُطَهِّرَ قُلُوبَهُمْ لَهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ (مائده/۴۱) وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِندَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِن بَعْدِ ذَلِكَ وَمَا أُوْلَئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ (مائده/۴۳) لَّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ فَقِيرٌ وَنَحْنُ أَغْنِيَاء سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ وَقَتْلَهُمُ الأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ … * الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلاَّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىَ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ قُلْ قَدْ جَاءكُمْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِي بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (آل‌عمران/۱۸۱-۱۸۳) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ مَنْ آمَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجًا وَأَنتُمْ شُهَدَاء وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (آل‌عمران/۹۹) قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُونَ (مائده/۵۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلاَ يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (توبه/۳۴) أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُواْ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ (بقره/۷۵) وَدَّ كَثِيرٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّن بَعْدِ إِيمَانِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْحَقُّ فَاعْفُواْ وَاصْفَحُواْ حَتَّى يَأْتِيَ اللّهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ* … (بقره/۱۰۹-۱۱۰) قَاتِلُواْ الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَلاَ بِالْيَوْمِ الآخِرِ وَلاَ يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَلاَ يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حَتَّى يُعْطُواْ الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ (توبه/۲۹) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوَاْ إِن تُطِيعُواْ فَرِيقًا مِّنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ يَرُدُّوكُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ كَافِرِينَ* وَكَيْفَ تَكْفُرُونَ وَأَنتُمْ تُتْلَى عَلَيْكُمْ آيَاتُ اللّهِ وَفِيكُمْ رَسُولُهُ (آل‌عمران/۱۰۰-۱۰۱) لَيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ مَن يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلاَ يَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللّهِ وَلِيًّا وَلاَ نَصِيرًا (نساء/۱۲۳)