چکیده: پیامبر آن فرستاده را در افق اعلی دیده بود.

این (سخن) جز وحیی که وحی می‌شود، نیست. شدیدالقوی به او آموخته است در حالی‌که او در افق اَعلی‌ بود (نجم/۴-۷). بی‌تردید این (قرآن) سخن فرستاده‌ای بزرگوار است. نیرومندی که نزد صاحب عرش دارای منزلت است. در آنجا مورد اطاعت و امین است. همنشین شما (پیامبر) دیوانه نیست. بی‌تردید او را در افق روشن دیده است (تکویر/۱۹-۲۳).

جبرئیل

إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى* عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى* وَ هُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى (نجم/۴-۷) إِنَّهُ [القران] لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ* ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ* مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ* وَ مَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ* وَ لَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (تکویر/۱۹-۲۳)