چکیده: در این مقاله اسم‌ها و صفات صریح خدا آورده شده است و هر کدام در موضوع خود آمده است.

اَبقی: پایدارتر (طه/۷۳)؛ اَحد: یگانه یکتا (اخلاص/۱)؛ اَحسَنُ ­الخالِقین: نیکوترین آفرینندگان (مومنون/۱۴)؛ اَحکَمُ‌الحاکِمین: حکم‌کننده‌ترینِ حکم‌کنندگان (هود/۴۵)؛ آخِر: انتها (حدید/۳)؛ اَرحَمُ‌الرّاحِمین: مهربانترینِ مهربانان (اعراف/۱۵۱)؛ اَسرَع ­ُالحاسِبین: سریعترین حسابرسان (انعام/۶۲)؛ اَعلَم: داناتر (آل‌عمران/۳۶)؛ اَعلی: بلندمرتبه (اعلی/۱)؛ اَقرَب: نزدیک‌تر (ق/۱۶)؛ اَکرَم: کریم‌تر (علق/۳)؛ الله: خدا (فاتحه/۱)؛ اَوَّل: آغاز (حدید/۳)؛ اَهل‌ُالتَّقوی: سزاوارِ پروا (مدّثّر/۵۶)؛ اَهلُ‌المَغفِره: سزاوارِ آمرزیدن (مدّثّر/۵۶)؛ إِله: معبود (بقره/۱۳۳)؛ بارِئ: آفریدگار (بقره/۵۴)؛ باطِن: نهان (حدید/۳)؛ بَدیع: نو پدیدآورنده (بقره/۱۱۷)؛ بَرّ: نیکوکار (طور/۲۸)؛ بَصیر: بینا (بقره/۹۶)؛ تَوّاب: توبه‌پذیر (بقره/۳۷)؛ جامِع: گردآورنده (آل‌‌عمران/۹)؛ جَبّار: جبران‌کننده (حشر/۲۳)؛ حَسیب: حسابرس (نساء/۶)؛ حَفِیّ: پرمهر (مریم/۴۷)؛ حَفیظ: نگهبان (هود/۵۷)؛ حَقّ: راستین (انعام/۶۲)؛ حَکیم: فرزانه (بقره/۳۲)؛ حَلیم: بردبار (بقره/۲۲۵)؛ حَمید: ستوده (بقره/۲۶۷)؛ حَیّ: زنده (بقره/۲۵۵)؛ خالِق: خلق کننده (انعام/۱۰۲)؛ خبیر: آگاه (بقره/۲۳۴)؛ خَلَّاق: بسیار خلق‌کننده (حجر/۸۶)؛ خَیر: بهتر (طه/۷۳)؛ خَیرُحافِظاً: بهترینِ نگهبان (یوسف/۶۴)؛ خَیرُ‌الحاکِمین: بهترینِ حکم‌کنندگان (اعراف/۸۷)؛ خَیرُالرّاحِمین: بهترین مهربانان (مومنون/۱۰۹)؛ خَیرُالرّزاقین: بهترین روزی‌دهندگان (مائده/۱۱۴)؛ خَیرُالغافِرین: بهترین آمرزندگان (اعراف/۱۵۵)؛ خَیرُالفاتِحین: بهترین گشایندگان (اعراف/۸۹)؛ خَیرُالفاصِلین: بهترین جداکنندگان (انعام/۵۷)؛ خَیر‌ُالماکِرین: بهترین مکرکنندگان (آل‌عمران/۵۴)؛ خَیرُالمُنزِلین: بهترین مهمان‌نوازان (مومنون/۲۹)؛ خَیرُالناصِرین: بهترین یاری‌کنندگان (آل‌عمران/۱۵۰)؛ خَیرُالوارثِین: بهترین وارثان (انبیاء/۸۹)؛ ذوُالاِنتِقام: صاحب انتقام (آل‌عمران/۴)؛ ذوُالجَلال ­­و الاِکرام: باشکوه و ارجمند (الرحمن/۲۷)؛ ذوُالرَّحمه: صاحب رحمت (انعام/۱۳۳)؛ ذو عقاب الیم: صاحب کیفری دردناک (فصّلت/۴۳)، ذوُالفَضلِ‌العَظیم: صاحب فزون‌بخشی عظیم (بقره/۱۰۵)؛ ذوُالقُوَه‌المَتین: صاحب قدرت و توانمند (ذاریات/۵۸)؛ ذِی‌المَعارِج: صاحب درجات (معارج/۳)؛ ذِی‌الطَّول: صاحب عطای فراوان (غافر/۳)؛ ذِی‌العَرش: صاحب عرش (اسراء/۴۲)؛ رَئوُف: نرم و مهربان (بقره/۱۴۳)؛ رّب: پروردگار (فاتحه/۲)؛ رَبُّ ‌العَرش: پروردگار عرش (زخرف/۸۲)؛ رَحمن: گسترده رحمت (فاتحه/۱)؛ رَحیم: مهربان (فاتحه/۱)؛ رَزّاق: روزی‌دهنده (ذاریات/۵۸)؛ رَفیعُ الدَّرَجات: بالابرنده درجات و بلندپایه (غافر/۱۵)؛ رَقیب: مراقب (نساء/۱)؛ سَریعُ‌الحِساب: حسابرس سریع (بقره/۲۰۲)؛ سَریعُ‌العِقاب: زودکیفر (انعام/۱۶۵)؛ سَلام: سلامت‌بخش (حشر/۲۳)؛ سَمیع: شنوا (بقره/۱۲۷)؛ شاکِر: حق‌شناس (بقره/۱۵۸)؛ شَدیدُ العَذاب: سخت عذاب‌کننده (بقره/۱۶۵)؛ شَدیدُالعقاب: سخت‌کیفر (بقره/۱۹۶)؛ شَدیدُالمِحال: سخت‌انتقام (رعد/۱۳)؛ شَفیع: شفاعت‌کننده (سجده/۴)؛ شَکوُر: قدرشناس (فاطر/۳۰)؛ شَهید: گواه (آل‌عمران/۹۸)؛ صادق: راستگو (انعام/۱۴۶)؛ صَمَد: بی نیازی که همه به او نیازمندند، پُر (اخلاص/۲)؛ ظاهِر: آشکار (حدید/۳)؛ عالِمُ‌الغَیب وَ الشَّهاده: دانای غیب و آشکار (انعام/۷۳)؛ عالِم: دانا (انبیا/۵۱)؛ عَزیز: شکست ناپذیر (بقره/۱۲۹)؛ عَظیم: بزرگ (بقره/۲۵۵)؛ عَفُوّ: درگذرنده (نساء/۴۳)؛ عَلّام‌ُالغُیوُب: داننده غیب‌ها (مائده/۱۰۹)؛ عَلِیّ: والا (بقره/۲۵۵)؛ عَلیم: دانا (بقره/۲۹)؛ غافِرُالذَّنب: بخشنده گناه (غافر/۳)؛ غالِب: چیره (یوسف/۲۱)؛ غَفّار: بسیار آمرزنده (طه/۸۲)؛ غَفوُر: آمرزنده (بقره/۱۷۳)؛ غَنیّ: بی‌نیاز (بقره/۲۶۳)؛ فاطِر: پدیدآورنده (انعام/۱۴)؛ فالِقُ ­الاِصباح: شکافنده صبح (انعام/۹۶)؛ فالِقُ ­الحَبِّ‌ و النَّوی: شکافنده دانه و هسته (انعام/۹۵)؛ فَتّاح: گشاینده (سبأ/۲۶)؛ قائِم بِالقِسط: برپا کننده قسط (آل‌عمران/۱۸)؛ قائم عَلی کُلِ نفسٍ: ایستاده و مراقب بر هر نفسی (رعد/۳۳)؛ قابِلُ‌التَّوب: توبه‌پذیر (غافر/۳)؛ قادِر: توانا (انعام/۳۷)؛ قاهِر: چیره (انعام/۱۸)؛ قُدّوُس: بسیار پاک (حشر/۲۳)؛ قَدیر: توانا (بقره/۲۰)؛ قَریب: نزدیک (هود/۶۱)؛ قَهّار: مقتدر (یوسف/۳۹)؛ قَویّ: نیرومند (انفال/۵۲)؛ قَیّوُم: پاینده (بقره/۲۵۵)؛ کافی: کفایت‌کننده (زمر/۳۶)؛ کَبیر: بزرگ (نساء/۳۴)؛ کَریم: بزرگوار (نمل/۴۰)؛ لَطیف: دقیق (انعام/۱۰۳)؛ مالِکُ­ المُلک: دارنده فرمانروایی (آل­عمران/۲۶)؛ مالِکِ ‌یَومِ‌اَلدّین: صاحب روز جزا (فاتحه/۴)؛ مُبدِء: آغازگر (یونس/۴)؛ مُبین: آشکار (نور/۲۵)؛ مُتَّعال: بلندمرتبه (رعد/۹)؛ مُتُکَبِّر: صاحب کبریا (حشر/۲۳)؛ مَتین: استوار (ذاریات/۵۸)؛ مُجیب: اجابت‌کننده (هود/۶۱)؛ مَجید: بزرگوار (هود/۷۳)؛ مُحیط: احاطه‌کننده (فصّلت/۵۴)؛ مُحیی: زنده‌کننده (روم/۵۰)؛ مُستَعان: کسی که از او یاری خواسته می‌شود (یوسف/۱۸)؛ مُصَوِّر: صورتگر (حشر/۲۴)؛ مُعید: بازگرداننده (یونس/۴)؛ مُقتَدر: دارای اقتدار (کهف/۴۵)؛ مُقیت: نگهبان و توانا و گواه (نساء/۸۵)؛ مَلِک: فرمانروا (حشر/۲۳)؛ مَلیک: پادشاه (قمر/۵۵)؛ مُهَیمِن: نگاهبان (حشر/۲۳)؛ مَولی: دوست و سرپرست (بقره/۲۸۶)؛ مُؤمِن: ایمنی‌بخش (حشر/۲۳)؛ نَصیر: یار (بقره/۱۰۷)؛ نوُر: روشنایی (نور/۳۵)؛ واحِد: تک و بی‌همتا (یوسف/۳۹)؛ وارِث: ارث‌برنده (حجر/۲۳)؛ واسِع: وسعت‌دهنده (بقره/۱۱۵)؛ والی: سرپرست (رعد/۱۱)؛ وَدوُد: دوستدار (هود/۹۰)؛ وَکیل: کارساز (آل‌عمران/۱۷۳)؛ وَلیّ: سرپرست و دوست (بقره/۱۰۷)؛ وَهّاب: بسیار بخشنده (آل‌عمران/۸)؛ هادی: هدایت‌کننده (فرقان/۳۱).