چکیده: دین نزد خدا اسلام است. خدا اسلام را برای شما پسندید. هر کس اسلام آورد، هدایت شده است. هر کس دینی غیر از اسلام برگزیند، هرگز از او پذیرفته نمی‌شود و در آخرت از زیانکاران است. هر کس در آسمان و زمین است، خواه ناخواه تسلیم خداست. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، تسلیم خدا شوید. هر که خود را تسلیم کند، به ریسمان استواری چنگ زده، اجر او نزد پروردگارش است و پاداش بزرگی دارد و بیم و اندوهی ندارد. جز در حالی که مسلمان هستید، نمیرید. خدا شما را از قبل و در این قرآن مسلمان نامید. پیامبران مسلمان بودند. برخی از جنّیان مسلمان بودند. به بادیه‌نشینان بگو، ایمان نیاورده‌اید بلکه اسلام آورده‌اید. روز قیامت، کافران آرزو می‌کنند کاش مسلمان بودند. در آن روز ستمکاران، مشرکان و کافران به ناچار تسلیم می‌شوند.

در حقیقت دین در نزد خدا همان اسلام است. کسانی که به آنها کتاب داده شد، اختلاف نکردند مگر پس از آن‌که علم برای آنها آمد، آن هم به سبب حسد میان خود. هر کس به آیات خدا کافر شود، خدا زودشمار است (آل‌عمران/۱۹). آیا جز دین خدا را می‌جویند با آن‌که هر کس در آسمان‌ها و زمین است، خواه یا ناخواه تسلیم او است و به سوی او بازگردانیده می‌شود (آل‌عمران/۸۳)؟ [ای کسانی که ایمان آورده‌اید]، امروز دین شما را برایتان کامل و نعمت خود را بر شما تمام گردانیدم و اسلام را برای شما [به عنوان] دین پسندیدم (مائده/۳). کسی را که خدا بخواهد هدایت نماید، دلش را به پذیرش اسلام می‌گشاید و هر کس را بخواهد گمراه کند، دلش را سخت تنگ می‌کند، گویی در آسمان بالا می‌رود. این‌گونه خدا پلیدی را بر کسانی که ایمان نمی‌آورند قرار می‌دهد. راه راست پروردگارت همین است (انعام/۱۲۵). آیا کسی که خدا سینه او را برای اسلام گشاده می‌کند و بر او نوری از طرف پروردگارش است [همانند سخت‌دلان است]؟ پس وای بر آنها که از سخت‌دلی یاد خدا نمی‌کنند. اینان در گمراهی آشکار هستند (زمر/۲۲). هر کس دینی غیر از اسلام برگزیند، هرگز از او پذیرفته نشود. او در آخرت از زیانکاران است (آل‌عمران/۸۵). چه کسی ستمگرتر از آن کس است که با وجود آن‌که به سوی اسلام دعوت می‌شود، بر خدا دروغ می‌بندد؟ خدا گروه ستمگر را هدایت نمی‌کند (صف/۷).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، همگی تسلیم خدا شوید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او برای شما دشمنی آشکار است (بقره/۲۰۸). [ای بندگان من که بر خود زیاده‌روی کرده‌اید،] پیش از آن‌که شما را عذاب فرا رسد و دیگر یاری نشوید، به سوی پروردگارتان روی آورید و تسلیم او شوید (زمر/۵۴). بی‌تردید خدا و فرشتگان او، بر پیامبر درود می‌فرستند. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر او رحمت بخواهید و چنان که باید تسلیم او شوید (یا سلام فرستید) (احزاب/۵۶). خدای شما، خدایی یگانه است پس تسلیم او شوید و فروتنان را بشارت ده (حج/۳۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از خدا آن‌گونه که حق پروا کردن از اوست، پروا کنید و نمیرید مگر در حالی‌که مسلمان باشید (آل‌عمران/۱۰۲). کیست خوش‌گفتارتر از آن کس که به سوی خدا دعوت کند و کار شایسته انجام دهد و بگوید من از مسلمانان هستم (فصّلت/۳۳)؟ چه کسی در دینداری بهتر از آن کسی است که خود را تسلیم خدا کرده و نیکوکار است و از آیین ابراهیم حق‌گرا پیروی کرده است (نساء/۱۲۵)؟ خدا مَثَلی زده است: مردی است که چند خواجه ناسازگار در او شریک هستند و مردی است که تنها تسلیم یک مرد است. آیا این دو در مثل یکسان هستند؟ سپاس از آن خداست. بلکه بیشتر آنها نمی‌دانند (زمر/۲۹).

در راه خدا چنان‌که حق جهاد اوست، جهاد کنید. اوست که شما را برگزید و در دین بر شما سختی قرار نداده است. آیین پدرتان ابراهیم [نیز چنین بوده است]. او (خدا) بود که شما را از قبل مسلمان نامید و در این قرآن، تا این پیامبر بر شما گواه باشد و شما بر مردم گواه باشید پس نماز را برپا دارید و زکات دهید و به خدا تمسّک جویید. او مولای شماست چه نیکو مولایی و چه نیکو یاوری (حج/۷۸). هر کس خود را در حالی که نیکوکار باشد، تسلیم خدا کند، بی‌تردید به ریسمان استوارتری چنگ زده است و عاقبت کارها به سوی خداست (لقمان/۲۲). به راستی مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان باایمان و … خدا برای آنها آمرزش و پاداشی بزرگ آماده کرده است (احزاب/۳۵). انسان وقتی به رشد خود و به چهل سالگی برسد، می‌گوید: … در حقیقت من به سوی تو، توبه کردم. من از مسلمانان هستم. اینان هستند که بهترین آن‌چه را انجام داده‌اند، از آنها خواهیم پذیرفت و از بدی‌های آنها درمی‌گذریم، با بهشتیان هستند. وعده راستی است که به آنها وعده داده می‌شده است (احقاف/۱۵-۱۶). آری، هر کس خود را به خدا تسلیم کند و نیکوکار باشد پس مزد وی پیش پروردگار اوست. نه خوفی بر آنها است و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۱۱۲). ای بندگان من، امروز بر شما نه خوفی است و نه اندوهگین می‌شوید: همان کسانی که به آیات ما ایمان آوردند و مسلمان بودند. شما و همگنانتان شادمانه داخل بهشت شوید. کاسه‌هایی از طلا و کوزه‌هایی بر گرد آنها می‌گردانند و در آن‌جا هر چه دلخواه آنهاست و مایه لذّت دیدگان است، وجود دارد. شما در آن جاودانه خواهید بود. این همان بهشتی است که به سبب آن‌چه می‌کردید، وارث آن شده‌اید. در آن‌جا برای شما میوه‌های فراوانی است که از آن می‌خورید (زخرف/۶۸-۷۳).

چه بسا کسانی که کافر شدند، آرزو می‌کنند کاش مسلمان بودند (حجر/۲). آن روز آنان (کسانی که ستم کرده‌اند با همگنانشان و آن‌چه غیر از خدا می‌پرستیدند، به ناچار) تسلیم‌ هستند (صافّات/۲۶). چون کسانی که شرک ورزیدند، شریکان خود را ببینند، می‌گویند: پروردگارا، این‌ها هستند آن شریکانی که ما به جای تو می‌خواندیم. [شریکان] قول آنها را رد می‌کنند که شما به یقین دروغگو هستید. آن روز در برابر خدا تسلیم می‌شوند و آن‌چه می‌بافتند، از آنان گم و نابود می‌شود (نحل/۸۶-۸۷). [روز قیامت] کسانی که به آنها علم داده شده است، می‌گویند: در حقیقت امروز خواری و ناگواری بر کافران است، همان کسانی که فرشتگان جان آنها را می‌‎گیرند در حالی‌که بر خود ستمکار بودند پس تسلیم می‌شوند و [می‌گویند:] ما هیچ کار بدی نمی‌کردیم. خدا به آن‌چه می‌کردید، داناست (نحل/۲۷-۲۸).

آیا مسلمانان را مانند مجرمان قرار می‌دهیم؟ شما [مشرکان] را چه شده؟ چگونه داوری می‌کنید؟ یا شما را کتابی هست که در آن فرا می‌گیرید که به یقین هر چه را برمی‌گزینید، برای شما در آن خواهد بود؟ یا این‌که شما تا روز قیامت بر عهده ما پیمان‌های موکّدی دارید که هر چه شما حکم می‌کنید، حق شما باشد؟ از آنها بپرس کدام آنها ضامن این [ادّعا] هستند؟ یا شریکانی دارند؟ پس باید شریکان خود را بیاورند اگر راست می‌گویند (قلم/۳۵-۴۱).

اسلام- اقوام، هیچ بشرى را نسزد که خدا به او کتاب، حکم و پیامبرى بدهد سپس او به مردم بگوید … و شما را فرمان نخواهد داد که فرشتگان و پیامبران را به پروردگاری بگیرید. آیا پس از آن که مسلمان شده‌اید، شما را به کفر وامی‌دارد (آل‌عمران/۷۹-۸۰)؟

[نوح گفت:] اگر روی گردانیدید، من مزدی از شما نمی‌طلبم. پاداش من جز بر عهده خدا نیست و مأمورم که از مسلمانان باشم (یونس/۷۲).

بى‏ گمان ابراهیم از پیروان او (نوح) است، آن‌گاه که با قلبی سلیم به نزد پروردگارش آمد (صافّات/۸۳-۸۴). [ابراهیم گفت:] روزى که برانگیخته مى‏ شوند، مرا خوار مکن. روزى که هیچ مال و فرزندى سود نمى ‏دهد مگر کسى که قلبی سلیم به سوى خدا بیاورد (شعراء/۸۷-۸۹) ابراهیم نه یهودی بود و نه نصرانی بلکه حق‌گرایی مسلمان بود و از مشرکان نبود (آل‌عمران/۶۷). [ابراهیم و اسماعیل گفتند:] پروردگارا، ما را تسلیم خود قرار ده و از نسل ما امّتی را مسلمان برای خود [قرار ده] (بقره/۱۲۸). وقتی هر دو (ابراهیم و پسرش) تسلیم شدند و [پسر] را به پیشانی بر خاک افکند، او را ندا دادیم که ای ابراهیم، رویا را تحقق بخشیدی. ما نیکوکاران را چنین پاداش می‌دهیم. به‌راستی این همان آزمایش آشکار بود. او را در ازای قربانی بزرگی رهانیدیم (صافّات/۱۰۳-۱۰۷). چه کسی از آیین ابراهیم، روی می‌گرداند جز کسی که سبک‌مغزی کند؟ بی‌تردید ما او را در دنیا برگزیدیم. بی‌گمان او در آخرت از شایستگان است (بقره/۱۳۰). هنگامی که پروردگارش به او (ابراهیم) فرمود: تسلیم شو، گفت: به پروردگار جهانیان تسلیم شدم (بقره/۱۳۱).

ابراهیم پسران خود را به همان [آیین توحید] سفارش کرد و یعقوب نیز: ای پسران من، خدا برای شما این دین را برگزید پس نمیرید مگر این‌که مسلمان باشید.  آیا وقتی مرگ یعقوب فرا رسید، شما (مومنان) حاضر بودید؟ هنگامی که به پسران خود گفت: پس از من، چه را می‌پرستید؟ گفتند: معبود تو و معبود پدرانت، ابراهیم، اسماعیل و اسحاق، معبودی یگانه را می‌پرستیم و در برابر او تسلیم هستیم (بقره/۱۳۲-۱۳۳).

در آنجا (شهر لوط)، جز یک خانه از مسلمانان نیافتیم (ذاریات/۳۶).

[یوسف گفت:] پروردگارا، … مرا مسلمان بمیران و به شایستگان ملحق گردان (یوسف/۱۰۱).

موسی گفت: ای قوم من، اگر به خدا ایمان آورده‌اید و اگر اهل تسلیم هستید، بر او توکل کنید (یونس/۸۴). [ساحران گفتند:] … پروردگارا، ‌بر ما شکیبایی فرو ریز و ما را مسلمان بمیران (اعراف/۱۲۶). هنگامی که فرعون در شرف غرق شدن قرار گرفت، گفت: ایمان آوردم. هیچ معبودی جز آن که فرزندان اسرائیل به او ایمان آورده‌اند، نیست و من از مسلمانان هستم. آیا اکنون؟ حال آن که قبل از این سرکشی می‌کردی و از تبهکاران بودی (یونس/۹۰-۹۱). ما تورات را که در آن رهنمود و روشنایی بود، نازل کردیم. پیامبران، همانان که تسلیم بودند، به موجب آن برای کسانی که یهودی بودند، داوری می‌‎کردند (مائده/۴۴).

[ملکه سبأ] گفت: ای بزرگان، در حقیقت نامه‌ای ارجمند به سوی من آمده است که از طرف سلیمان است و آن این است: به نام خدای رحمتگر و مهربان که بر من بزرگی نکنید و مسلمان نزد من آیید (نمل/۲۹-۳۱). [سلیمان] گفت: ای بزرگان، کدام یک از شما تخت او (ملکه سبأ) را پیش از آن که مسلمان نزد من آیند، برای من می‌آورد (نمل/۳۸)؟ هنگامی که [ملکه] آمد، گفته شد: آیا تخت تو همین‌گونه است؟ گفت: گویا این همان است. ما پیش از این آگاه شده و مسلمان بودیم (نمل/۴۲). [ملکه] گفت: پروردگارا، من به خود ستم کردم و با سلیمان در برابر خدا، پروردگار جهانیان اسلام آوردم (نمل/۴۴).

هنگامی که به حواریون وحی کردم که به من و فرستاده‌ام ایمان آورید، گفتند: ایمان آوردیم و گواه باش ما مسلمان هستیم (مائده/۱۱۱). ما یاران خدا هستیم. به خدا ایمان آوردیم. گواه باش ما مسلمان هستیم (آل‌عمران/۵۲).

این کتاب را که روشنگر هر چیزی است و برای مسلمانان هدایت، رحمت و بشارتگری است، بر تو نازل کردیم (نحل/۸۹). بگو، آن را روح‌القدس از جانب پروردگارت به حق نازل کرده است تا کسانی را که ایمان آورده‌اند، ثابت بدارد و [قران] برای مسلمانان هدایت و بشارتی باشد (نحل/۱۰۲). آیا می‌گویند: این [قرآن] را بربافته است؟ بگو، اگر راست می‌گویید، ده سوره بر بافته، مثل آن بیاورید و غیر از خدا هر کس را می‌توانید، دعوت کنید پس اگر شما را اجابت نکردند، بدانید آن‌چه نازل شده است به علم خداست و معبودی جز او نیست. پس آیا مسلمان می‌شوید (هود/۱۳-۱۴)؟

من دستور یافته‌ام که از مسلمانان باشم (نمل/۹۱). دستور یافته‌ام که نخستین مسلمانان باشم (زمر/۱۲). بگو، من دستور یافته‌ام که نخستین کسی باشم که اسلام آورده است و هرگز از مشرکان نباشم (انعام/۱۴). بگو من نهى شده ‏ام از این‌که جز خدا کسانى را که مى ‏خوانید، پرستش کنم، آن هم هنگامى که از جانب پروردگارم به من دلایل روشن رسیده باشد و مأمورم که تسلیم پروردگار جهانیان باشم (غافر/۶۶). بگو، بی‌تردید هدایت خداست که هدایت است. دستور یافته‌ایم که تسلیم پروردگار جهانیان باشیم (انعام/۷۱). بگو، در حقیقت نماز من، عبادات من، زندگی و مرگ من برای خدا پروردگار جهانیان است. برای او شریکی نیست و بر این، دستور یافته‌ام و من نخستین مسلمانان هستم (انعام/۱۶۲-۱۶۳). بگو، جز این نیست که به من وحی می‌شود که خدای شما خدایی یگانه است پس آیا مسلمان می‌شوید (انبیاء/۱۰۸)؟ بگو، به خدا و آن‌چه بر ما نازل شده و آن‌چه بر ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و اسباط نازل شده است و به آن‌چه به موسی، عیسی و انبیای دیگر از جانب پروردگارشان داده شده است، ایمان آوردیم و میان هیچ یک از آنها فرق نمی‌گذاریم و ما تسلیم او هستیم (آل‌عمران/۸۴). بگویید: ما به خدا، به آن‌چه بر ما نازل شده، به آن‌چه بر ابراهیم، اسحاق، یعقوب و اسباط نازل شده، به آن‌چه به موسى و عیسى داده شده و به آن‌چه به همه پیامبران از سوى پروردگارشان داده شده، ایمان آورده ‏ایم. میان هیچ یک از آنان فرق نمى ‏گذاریم و در برابر او تسلیم هستیم (بقره/۱۳۶).

بگو، اى اهل کتاب، بیایید بر سر سخنى که میان ما و شما یکسان است، بایستیم که جز خدا را نپرستیم. چیزى را شریک او نگردانیم و بعضى از ما بعضى دیگر را به جاى خدا به خدایى نگیرد. پس اگر روی برگرداندند، بگویید: شاهد باشید که ما مسلمان هستیم (آل‌عمران/۶۴). اگر با تو به محاجّه برخاستند، بگو، من خود را تسلیم خدا کرده‌ام و هر کس از من پیروی کند. به کسانی که به آنها کتاب داده شد و درس‌ناخواندگان (مشرکان) بگو، آیا اسلام آورده‌اید؟ پس اگر اسلام آوردند، بی‌تردید هدایت یافته‌اند و اگر روی برتابند، فقط رساندن پیام بر عهده توست. خدا به بندگان بیناست (آل‌عمران/۲۰). با اهل‌کتاب جز به شیوه‌ای که بهتر است، مجادله نکنید مگر با کسانی از آنها که ستم کرده‌اند. بگویید: به آن‌چه به سوی ما نازل شده و به سوی شما نازل شده، ایمان آوردیم. خدای ما و خدای شما یکی است و تسلیم او هستیم (عنکبوت/۴۶). چون بر کسانی که قبل از آن به آنها کتاب داده شد، قرآن خوانده می‌شود، می‌گویند: به آن ایمان آوردیم. آن حق است و از طرف پروردگار ماست. ما پیش از آن از مسلمانان بودیم. آنها هستند که دو بار پاداش دارند به سبب آن‌که صبر کردند و بدی را با نیکی دفع می‌کنند و از آن‌چه به انها روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند (قصص/۵۳-۵۴). چنین نیست به پروردگارت سوگند که [مردم] ایمان نمی‌آورند مگر آن‌که تو را در آن‌چه میان آنها اختلاف است، داور کنند سپس از حکمی که کرده‌ای، دلتنگ شوند و به طور کامل تسلیم شوند (نساء/۶۵). تو هدایت‌کننده کوران از گمراهی شان نیستی. تو تنها کسانی را می‌شنوانی که به آیات ما ایمان آوردند و خود مسلمان هستند (نمل/۸۱؛ روم/۵۳).

[ای همسران پیامبر،] اگر پیامبر شما را طلاق دهد، امید است پروردگارش همسرانی بهتر از شما، مسلمان، مومن و … به او عوض دهد (تحریم/۵).

چون مومنان دسته‌ها (دشمنان) را دیدند، گفتند: این همان است که خدا و فرستاده او به ما وعده دادند و خدا و فرستاده‌اش راست گفتند و جز بر ایمان و تسلیم آنها نیفزود (احزاب/۲۲). [برخی از] بادیه‌نشینان گفتند: ایمان آوردیم. بگو، ایمان نیاورده‌اید لیکن بگویید: اسلام آوردیم. هنوز ایمان در دل‌های شما داخل نشده است. اگر از خدا و فرستاده او اطاعت کنید، از کرده‌هایتان چیزی کم نمی‌کند. خدا آمرزنده مهربان است (حجرات/۱۴). از این‌که اسلام آورده‌اند بر تو منّت می‌نهند. بگو، بر من از اسلام آوردنتان منّت نگذارید بلکه این خداست که با هدایت کردن شما به ایمان بر شما منّت می‌گذارد، اگر صادق باشید (حجرات/۱۷). به برجای‌ماندگان بادیه‌نشین بگو، به‌زودی به سوی قومی سخت زورمند، دعوت خواهید شد که با آنها بجنگید یا اسلام آورند (فتح/۱۶). [منافقان] به خدا سوگند می‌خورند که [سخن ناروا] نگفته‌اند در حالی‌که بی‌تردید سخن کفر گفته‌اند و پس از اسلام آوردنشان، کفر ورزیدند (توبه/۷۴).

[برخی از جنّیان گفتند:] از میان ما برخی مسلمان و برخی از ما منحرف هستند پس کسانی که اسلام آوردند، آنها در جستجوی راه درست هستند (جن/۱۴).

پس زنهار از میان آنان (منافقان) براى خود دوستانى نگیرید تا آن‌که در راه خدا هجرت کنند پس اگر روى برتافتند، هر کجا آنان را یافتید، به اسارت بگیرید و بکشید و از ایشان یار و یاورى براى خود نگیرید.  مگر کسانى که با گروهى که میان شما و میان آنان پیمانى است، پیوند داشته باشند یا نزد شما بیایند در حالى که سینه آنان از جنگیدن با شما یا جنگیدن با قوم خود به تنگ آمده باشد. اگر خدا مى ‏خواست بی‌تردید آنان را بر شما چیره مى‏ کرد و بی‌گمان با شما مى‏ جنگیدند پس اگر از شما کناره ‏گیرى کردند و با شما نجنگیدند و با شما طرح مسالمت با شما افکندند، خدا براى شما راهى بر آنان قرار نداده است. به زودى گروهى دیگر را خواهید یافت که مى‏ خواهند از شما آسوده خاطر و از قوم خود نیز ایمن باشند. هر بار که به فتنه بازگردانده شوند، سر در آن فرو مى‏ برند پس اگر از شما کناره‏ گیرى نکردند و با شما طرح مسالمت نیفکندند و از شما دست برنداشتند، هر کجا آنان را یافتید، به اسارت بگیرید و بکشیدشان. آنان هستند که ما براى شما علیه ایشان تسلّطى آشکار قرار داده ‏ایم (نساء/ ۸۹-۹۱).

إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ وَ مَن يَكْفُرْ بِآيَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِيعُ الْحِسَابِ (آل‌عمران/۱۹) أَفَغَيْرَ دِينِ اللّهِ يَبْغُونَ وَ لَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ طَوْعًا وَ كَرْهًا وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ (آل‌عمران/۸۳) [یا ایها الذین امنوا] الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينًا (مائده/۳) مَن يُرِدِ اللّهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلاَمِ وَ مَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاء كَذَلِكَ يَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ* وَ هَذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِيمًا (انعام/۱۲۵-۱۲۶) أَفَمَن شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِّن رَّبِّهِ فَوَيْلٌ لِّلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكْرِ اللَّهِ أُوْلَئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (زمر/۲۲) وَ مَن يَبْتَغِ غَيْرَ الإِسْلاَمِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ (آل‌عمران/۸۵) وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَ هُوَ يُدْعَى إِلَى الْإِسْلَامِ وَ اللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (صف/۷)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِي السِّلْمِ كَآفَّةً وَ لاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (بقره/۲۰۸) [قل یا عبادی الذین امنوا] وَ أَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ (زمر/۵۴) إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيمًا (احزاب/۵۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَ لاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَ أَنتُم مُّسْلِمُونَ (آل‌عمران/۱۰۲) إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ  (حج/۳۴) وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلَى اللَّهِ وَ عَمِلَ صَالِحًا وَ قَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (فصّلت/۳۳) وَ مَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لله وَ هُوَ مُحْسِنٌ و اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا (نساء/۱۲۵) ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِيهِ شُرَكَاء مُتَشَاكِسُونَ وَ رَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ  (زمر/۲۹)

وَ جَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَ مَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمينَ مِن قَبْلُ وَ فِي هَذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَ آتُوا الزَّكَاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى وَ نِعْمَ النَّصِيرُ (حج/۷۸) وَ مَن يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَ إِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ (لقمان/۲۲) إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمَاتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ … أَعَدَّ اللَّهُ لَهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا (احزاب/۳۵) [الانسان] حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً قَالَ … إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَ إِنِّي مِنَ الْمُسْلِمِينَ* أُوْلَئِكَ الَّذِينَ نَتَقَبَّلُ عَنْهُمْ أَحْسَنَ مَا عَمِلُوا وَ نَتَجاوَزُ عَن سَيِّئَاتِهِمْ فِي أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (احقاف/۱۵-۱۶) بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره/۱۱۲) يَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَ لَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ* الَّذِينَ آمَنُوا بِآيَاتِنَا وَ كَانُوا مُسْلِمِينَ* ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَ أَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ* يُطَافُ عَلَيْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَ أَكْوَابٍ وَ فِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ* وَ تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ* لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِنْهَا تَأْكُلُونَ (زخرف/۶۸-۷۳)

رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِينَ  (حجر/۲)  بَلْ هُمُ (الذین ظلموا و ازواجهم و ما کانوا یعبدون) الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ (صافّات/۲۶) وَ إِذَا رَأى الَّذِينَ أَشْرَكُواْ شُرَكَاءهُمْ قَالُواْ رَبَّنَا هَؤُلاء شُرَكَآؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُوْ مِن دُونِكَ فَألْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ* وَ أَلْقَوْاْ إِلَى اللّهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ وَ ضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ (نحل/۸۶-۸۷) [یوم القیامة] قَالَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَ الْسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ* الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ فَأَلْقَوُاْ السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ بَلَى إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (نحل/۲۷-۲۸)

أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ* مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ* أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ* إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ* أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ* سَلْهُم أَيُّهُم بِذَلِكَ زَعِيمٌ* أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ (قلم/۳۵-۴۱)

الاسلام- الاقوام، مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللّهُ الْكِتَابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ … وَ لاَ يَأْمُرَكُمْ أَن تَتَّخِذُواْ الْمَلاَئِكَةَ وَ النِّبِيِّيْنَ أَرْبَابًا أَيَأْمُرُكُم بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ (آل‌عمران/۷۹-۸۰)

[قال نوح] فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَمَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ علَى اللّهِ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (يونس/۷۲)

وَ إِنَّ مِن شِيعَتِهِ (نوح) لَإِبْرَاهِيمَ* إِذْ جَاء رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (صافّات/۸۳-۸۴) [قال ابراهيم] وَ لَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ* يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَ لَا بَنُونَ* إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (شعراء/۸۷-۸۹) مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَ لاَ نَصْرَانِيًّا وَلَكِن كَانَ حَنِيفًا مُّسْلِمًا وَ مَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (آل‌عمران/۶۷) [قال ابراهيم و اسماعيل] رَبَّنَا وَ اجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَ مِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ (بقره/۱۲۸) فَلَمَّا أَسْلَمَا وَ تَلَّهُ (ابنه) لِلْجَبِينِ* وَ نَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ* قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ* إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِينُ* وَ فَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ (صافّات/۱۰۳-۱۰۷) وَ مَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاهِيمَ إِلاَّ مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَ لَقَدِ اصْطَفَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا وَ إِنَّهُ فِي الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ (بقره/۱۳۰) إِذْ قَالَ لَهُ رَبُّهُ (ابراهیم) أَسْلِمْ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (بقره/۱۳۱)

وَ وَصَّى بِهَا إِبْرَاهِيمُ بَنِيهِ وَ يَعْقُوبُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ فَلاَ تَمُوتُنَّ إَلاَّ وَ أَنتُم مُّسْلِمُونَ* أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ الْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِن بَعْدِي قَالُواْ نَعْبُدُ إِلَهَكَ وَ إِلَهَ آبَائِكَ إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ إِلَهًا وَاحِدًا وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (بقره/۱۳۲-۱۳۳)

فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا (قرية لوط) غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ  (ذاريات/۳۶)

[قال يوسف] رَبِّ … تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (يوسف/۱۰۱)

وَ قَالَ مُوسَى يَا قَوْمِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّسْلِمِينَ (يونس/۸۴) [قال السحرة] … رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَ تَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ (اعراف/۱۲۶) إِذَا أَدْرَكَهُ (فرعون) الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لا إِلِهَ إِلاَّ الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَ أَنَاْ مِنَ الْمُسْلِمِينَ* آلآنَ وَ قَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَ كُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ (يونس/۹۰-۹۱) إِنَّا أَنزَلْنَا التَّوْرَاةَ فِيهَا هُدًى وَ نُورٌ يَحْكُمُ بِهَا النَّبِيُّونَ الَّذِينَ أَسْلَمُواْ لِلَّذِينَ هَادُواْ (مائده/۴۴)

قَالَتْ [اِمراة تملك قوم سبأ] يَا أَيُّهَا المَلَأُ إِنِّي أُلْقِيَ إِلَيَّ كِتَابٌ كَرِيمٌ* إِنَّهُ مِن سُلَيْمَانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ* أَلَّا تَعْلُوا عَلَيَّ وَ أْتُونِي مُسْلِمِينَ (نمل/۲۹-۳۱) قَالَ [سليمان] يَا أَيُّهَا المَلَأُ أَيُّكُمْ يَأْتِينِي بِعَرْشِهَا قَبْلَ أَن يَأْتُونِي مُسْلِمِينَ (نمل/۳۸) فَلَمَّا جَاءتْ قِيلَ أَهَكَذَا عَرْشُكِ قَالَتْ كَأَنَّهُ هُوَ وَ أُوتِينَا الْعِلْمَ مِن قَبْلِهَا وَ كُنَّا مُسْلِمِينَ (نمل/۴۲) قَالَتْ رَبِّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي وَ أَسْلَمْتُ مَعَ سُلَيْمَانَ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (نمل/۴۴)

وَ إِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُواْ بِي وَ بِرَسُولِي قَالُوَاْ آمَنَّا وَ اشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ  (مائده/۱۱۱) قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنصَارُ اللّهِ آمَنَّا بِاللّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (آل‌عمران/۵۲)

نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَ هُدًى وَ رَحْمَةً وَ بُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ (نحل/۸۹) قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ هُدًى وَ بُشْرَى لِلْمُسْلِمِينَ (نحل/۱۰۲) أيَقُولُونَ افْتَرَاهُ (قرآن) قُلْ فَأْتُواْ بِعَشْرِ سُوَرٍ مِّثْلِهِ مُفْتَرَيَاتٍ وَ ادْعُواْ مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللّهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* فَإِن لَّمْ يَسْتَجِيبُواْ لَكُمْ فَاعْلَمُواْ أَنَّمَا أُنزِلِ بِعِلْمِ اللّهِ وَ أَن لاَّ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ  (هود/۱۳-۱۴)

أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ (نمل/۹۱) وَ أُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ (زمر/۱۲) قُلْ إِنِّيَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَ لاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكَينَ (انعام/۱۴) قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَاءنِيَ الْبَيِّنَاتُ مِن رَّبِّي وَ أُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (غافر/۶۶) قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَىَ وَ أُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (انعام/۷۱) قُلْ إِنَّ صَلاَتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيَايَ وَ مَمَاتِي لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ* لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ بِذَلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَاْ أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ (انعام/۱۶۲-۱۶۳) قُلْ إِنَّمَا يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ (انبیاء/۱۰۸) قُلْ آمَنَّا بِاللّهِ وَ مَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَ مَا أُنزِلَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الأَسْبَاطِ وَ مَا أُوتِيَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (آل‌عمران/۸۴) قُولُواْ آمَنَّا بِاللّهِ وَ مَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَ مَا أُنزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الأسْبَاطِ وَ مَا أُوتِيَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ مَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (بقره/۱۳۶)

قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى كَلَمَةٍ سَوَاء بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَ لاَ نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَ لاَ يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (آل‌عمران/۶۴) فَإنْ حَآجُّوكَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِيَ لِلّهِ وَ مَنِ اتَّبَعَنِ وَ قُل لِّلَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ وَ الأُمِّيِّينَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّ إِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلاَغُ وَ اللّهُ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ (آل‌عمران/۲۰) وَ لَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ وَ قُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنزِلَ إِلَيْنَا وَ أُنزِلَ إِلَيْكُمْ وَ إِلَهُنَا وَ إِلَهُكُمْ وَاحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ  (عنکبوت/۴۶) وَ إِذَا يُتْلَى عَلَيْهِمْ قَالُوا آمَنَّا بِهِ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّنَا إِنَّا كُنَّا مِن قَبْلِهِ مُسْلِمِينَ* أُوْلَئِكَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُم مَّرَّتَيْنِ بِمَا صَبَرُوا وَ يَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (قصص/۵۳-۵۴) فَلاَ وَ رَبِّكَ لاَ يُؤْمِنُونَ حَتَّىَ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لاَ يَجِدُواْ فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُواْ تَسْلِيمًا (نساء/۶۵) وَ مَا أَنتَ بِهَادِي الْعُمْيِ عَن ضَلَالَتِهِمْ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ (نمل/۸۱؛ روم/۵۳)

[يا نساء النبي] عَسَى رَبُّهُ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِّنكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُّؤْمِنَاتٍ … (تحریم/۵)

وَ لَمَّا رَأَى الْمُؤْمِنُونَ الْأَحْزَابَ قَالُوا هَذَا مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ صَدَقَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ مَا زَادَهُمْ إِلَّا إِيمَانًا وَ تَسْلِيمًا (احزاب/۲۲) قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَ لَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ وَ إِن تُطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ (حجرات/۱۴) يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا قُل لَّا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلَامَكُم بَلِ اللَّهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (حجرات/۱۷) قُل لِّلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَى قَوْمٍ أُوْلِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ (فتح/۱۶) [المنافقون] يَحْلِفُونَ بِاللّهِ مَا قَالُواْ وَ لَقَدْ قَالُواْ كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَ كَفَرُواْ بَعْدَ إِسْلاَمِهِمْ (توبه/۷۴)

[قال نفر من الجن] وَ أَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُوْلَئِكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا (جن/۱۴)

فَلاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ (المنافقين) أَوْلِيَاء حَتَّىَ يُهَاجِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتَّمُوهُمْ وَ لاَ تَتَّخِذُواْ مِنْهُمْ وَلِيًّا وَ لاَ نَصِيرًا* سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَن يَأْمَنُوكُمْ وَ يَأْمَنُواْ قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوَاْ إِلَى الْفِتْنِةِ أُرْكِسُواْ فِيِهَا فَإِن لَّمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَ يُلْقُواْ إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَ يَكُفُّوَاْ أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثِقِفْتُمُوهُمْ وَ أُوْلَئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُّبِينًا* وَ مَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلاَّ خَطَئًا وَ مَن قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَئًا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَ دِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ إِلاَّ أَن يَصَّدَّقُواْ فَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَ هُوَ مْؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَ إِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ مِّيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَى أَهْلِهِ وَ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةً فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللّهِ وَ كَانَ اللّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (نساء/ ۸۹-۹۱)