چکیده: همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید. خدا، پیامبران و کتاب را فرستاد و از طریق آنان سفارش کرد که در دین، تفرقه نکنید. در برابر دشمن متّحد شوید.

[ای کسانی که ایمان آورده‌اید]، همگی به ریسمان خدا چنگ زنید و پراکنده نشوید. نعمت خدا را بر خود به یاد آورید آنگاه که دشمنان یکدیگر بودید پس میان دل‌های شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شدید. برکنار پرتگاه آتش بودید، شما را از آن رهانید. این‌گونه خدا نشانه‌های خود را برای شما روشن می‌کند باشد که شما راه یابید (آل‌عمران/۱۰۳). ای کسانی که ایمان آورده‌اید همگی  تسلیم [خدا] شوید و گام‌های شیطان را پیروی نکنید زیرا او برای شما دشمنی آشکار است (بقره/۲۰۸). مانند کسانی نباشید که بعد از آن که برهان‌های روشن برای آنان آمد، پراکنده شدند و با هم اختلاف کردند. برای آنها عذابی بزرگ خواهد بود (آل‌عمران/۱۰۵). [خدا] از دین، همان چیزی را برای شما بیان داشت که به نوح سفارش کرده بود و آن‌چه را به تو وحی کردیم و آن‌چه را به ابراهیم، موسی، عیسی سفارش کردیم که دین را برپا دارید و در آن تفرقه‌اندازی نکنید (شوری/۱۳). بگویید: ما به خدا و به آن‌چه بر ما نازل شده و به آن‌چه بر ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و اسباط نازل شده و به آن‌چه به موسی و عیسی داده شده و به آن‌چه به همه پیامبران از سوی پروردگارشان داده شده، ایمان آورده‌ایم. میان هیچ یک از آنان فرقی نمی‌گذاریم و در برابر او تسلیم هستیم (بقره/۱۳۶؛ آل‌عمران/۸۴). مومنان همگی به خدا و فرشتگان، کتاب‌ها و فرستادگانش ایمان آورده‌اند [و گفتند:] بین هیچ یک از فرستادگانش فرقی نمی‌گذاریم. گفتند: شنیدیم و اطاعت کردیم. پروردگارا، آمرزش تو را [خواستاریم]. فرجام به سوی تو است (بقره/۲۸۵).

بگو، ای اهل کتاب، بیایید بر سخنی که میان ما و شما یکسان است بایستیم که جز خدا را نپرستیم و با او شریک نگیریم و بعضی از ما بعضی دیگر را  به جای پروردگار به خدایی نگیرد. پس اگر اعراض کردند، بگویید، شاهد باشید که ما مسلمان هستیم (آل‌عمران/۶۴). بگو، اگر جنّ و انس جمع شوند تا مانند این قرآن را بیاورند، مانند آن را نخواهند آورد هر چند برخی از آنها پشتیبان برخی باشند (اسراء/۸۸).

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، [در برابر دشمن] آماده باشید و گروه‌گروه [به جهاد] بیرون روید یا به طور جمعی روانه شوید (نساء/۷۱). همگی با مشرکان بجنگید همان طور که آنان همگی با شما می‌جنگند. بدانید که خدا با متّقین است (توبه/۳۶). در حقیقت خدا کسانی را که در راه او صف در صف جهاد می‌کنند، دوست دارد، چنان که گویی بنایی ریخته شده، از سُرب هستند (صف/۴).

ای مردم، مَثَلی زده شده است پس به آن گوش دهید. آن کسانی را که جز خدا می‌خوانید، هرگز نمی‌توانند مگسی بیافرینند، هر چند برای [آفریدن] آن جمع شوند. اگر آن مگس چیزی از آنها برباید، نمی‌توانند آن را پس بگیرند (حج/۷۳).

اتحاد- اقوام، [نوح به قوم خود گفت:] من بر خدا توکّل کردم پس در کارتان با شریکان خود، هم‌داستان شوید تا کارتان بر شما پوشیده نباشد سپس درباره من تصمیم بگیرید و مرا مهلت ندهید (یونس/۷۱).

[هود به قوم خود گفت:] پس همگی درباره من نیرنگ کنید سپس به من مهلت ندهید. در حقیقت من، بر خدا که پروردگار من و پروردگار شماست، توکّل کرده‌ام (هود/۵۵-۵۶).

آنها (برادران او) یوسف را بردند و هم‌داستان شدند تا او را به عمق چاه بیندازند (یوسف/۱۵). این از خبرهای غیب است که به تو وحی می‌کنیم. تو هنگامی که آنان (برادران یوسف) در کارشان هم‌داستان شدند و نیرنگ می‌کردند، نزد آنان نبودی (یوسف/۱۰۲).

[فرعون به مأموران جمع‌آوری خود گفت:] ما گروهی هم‌پشت و یک‌پارچه هستیم (شعراء/۵۶).

کسانی که [در جنگ احد]، پس از آن‌که زخم برداشته بودند، دعوت خدا و پیامبر را اجابت کردند، برای کسانی از آنان که نیکی و پرهیزگاری کردند، پاداشی بزرگ است. همان کسانی که مردم به آنان گفتند: مردم در برابر شما هم‌داستان شده‌اند، از آنها پروا کنید امّا بر ایمانشان افزود و گفتند: خدا ما را بس است و نیکو حمایت‌گری است (آل‌عمران/۱۷۲-۱۷۳).

آنان (یهود) به صورت دسته‌جمعی جز در قریه‌هایی که دارای استحکامات هستند یا از پشت دیوارها با شما نخواهند جنگید. جنگشان میان خودشان است. آنان را متّحد می‌پنداری و دل‌هاشان پراکنده است. زیرا آنان مردمی هستند که نمی‌اندیشند (حشر/۱۴).

[کافران می‌گویند:] ما همگی انتقام‌گیرنده [و یار همدیگر] هستیم. به‌زودی این جمع در هم شکسته شود و پشت کنند (قمر/۴۴-۴۵). اگر نه آن بود که همه مردم [در کفر]، ملّت واحدی گردند، قطعاً برای آنان که به رحمان کفر می‌ورزیدند، خانه‌هایی با سقف‌هایی از نقره فراهم می‌کردیم که از آن بالا بروند و برای خانه‌های آنان نیز  درها و تخته‌هایی که بر آنها تکیه زنند و زر و زیورهایی [دیگر نیز فراهم می‌کردیم] (زخرف/۳۳-۳۵).

اختلاف، تفرقه

[يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ] وَ اعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَ لاَ تَفَرَّقُواْ وَ اذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَ كُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (آل‌عمران/۱۰۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِي السِّلْمِ كَآفَّةً وَ لاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (بقره/۲۰۸) وَ لاَ تَكُونُواْ كَالَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَ اخْتَلَفُواْ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْبَيِّنَاتُ وَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (آل عمران/۱۰۵) شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَ مَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَ مُوسَى وَ عِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَ لَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ (شوری/۱۳) قُولُواْ آمَنَّا بِاللّهِ وَ مَا أُنزِلَ إِلَيْنَا وَ مَا أُنزِلَ إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الأسْبَاطِ وَ مَا أُوتِيَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ مَا أُوتِيَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (بقره/۱۳۶) قُلْ آمَنَّا بِاللّهِ وَ مَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَ مَا أُنزِلَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ إِسْمَاعِيلَ وَ إِسْحَاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الأَسْبَاطِ وَ مَا أُوتِيَ مُوسَى وَ عِيسَى وَ النَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ (آل عمران/۸۴) وَ الْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللّهِ وَ مَلآئِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لاَ نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّن رُّسُلِهِ وَ قَالُواْ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ (بقره/۲۸۵)

قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى كَلَمَةٍ سَوَاء بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَ لاَ نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَ لاَ يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (آل عمران /۶۴) قُل لَّئِنِ اجْتَمَعَتِ الإِنسُ وَ الْجِنُّ عَلَى أَن يَأْتُواْ بِمِثْلِ هَذَا الْقُرْآنِ لاَ يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كَانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهِيرًا (اسرا/۸۸)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَكُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُواْ جَمِيعًا (نسا/۷۱) وَ قَاتِلُواْ الْمُشْرِكِينَ كَآفَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَآفَّةً وَ اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ (توبه/۳۶) إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيَانٌ مَّرْصُوصٌ (صف/۴)

يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَن يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَ لَوِاجْتَمَعُوا لَهُ وَ إِن يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَّا يَسْتَنقِذُوهُ مِنْهُ (حج/۷۳)

الاتحاد- الاقوام، [قال نوح لقومه] فَعَلَى اللّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُواْ أَمْرَكُمْ وَ شُرَكَاءكُمْ ثُمَّ لاَ يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُواْ إِلَيَّ وَ لاَ تُنظِرُونِ (یونس/۷۱)

[قال هود لقومه] فَكِيدُونِي جَمِيعًا ثُمَّ لاَ تُنظِرُونِ* إِنِّي تَوَكَّلْتُ عَلَى اللّهِ رَبِّي وَ رَبِّكُم (هود/۵۵-۵۶)

فَلَمَّا ذَهَبُواْ (اخوة یوسف) بِهِ وَ أَجْمَعُواْ أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَةِ الْجُبِّ (یوسف/۱۵) ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَ مَا كُنتَ لَدَيْهِمْ (اخوة یوسف) إِذْ أَجْمَعُواْ أَمْرَهُمْ وَ هُمْ يَمْكُرُونَ (یوسف/۱۰۲)

[قال فرعون للحاشرين] وَ إِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (شعرا/۵۶)

الَّذِينَ اسْتَجَابُواْ لِلّهِ وَ الرَّسُولِ مِن بَعْدِ مَآ أَصَابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِينَ أَحْسَنُواْ مِنْهُمْ وَ اتَّقَواْ أَجْرٌ عَظِيمٌ* الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُواْ لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَ قَالُواْ حَسْبُنَا اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ (آل‌عمران/۱۷۲-۱۷۳)

لَا يُقَاتِلُونَكُمْ (الیهود) جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاء جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ (حشر/۱۴)

[قال الکافرون] أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ* سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ يُوَلُّونَ الدُّبُرَ (قمر/۴۴-۴۵) وَ لَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فَضَّةٍ وَ مَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ* وَ لِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَ سُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِؤُونَ* وَ زُخْرُفًا (زخرف/۳۳-۳۵)