چکیده: خدا شب، خواب، همسر و خانه را مایه آرامش قرار داد. او در دل‌های مومنان آرامش قرار داد. کسانی که به پرهیزگاری و صلاح گرایند، کسانی که ایمان آورند و به اصلاح گرایند، کسانی که هدایتی را که از جانب خدا آمده، پیروی کنند، کسانی که گفتند: پروردگار ما خداست سپس ایستادگی کردند، کسانی که به خدا و روز بازپسین ایمان آورند، نماز بخوانند، زکات بپردازند، کسانی که خود را با تمام وجود به خدا تسلیم کنند و نیکوکار باشند، دوستان خدا، هر کس به خدا و روز آخرت ایمان آورد و کار شایسته کند و کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند، بیم و اندوهی ندارند و آرامش می‌یابند. کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند، برای کسانی که به دنبال ایشانند و هنوز به آنان نپیوسته‌اند، شادمانند که نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند. در روز قیامت کسانی که به آیات ما ایمان آورده و تسلیم بودند، بیم و اندوهی ندارند.

خدا همان کسی است که شب را برای شما قرار داد تا در آن آرام گیرید (غافر/۶۱).  اوست کسی که برای شما شب را قرار داد تا در آن آرام گیرید (یونس/۶۷) و شب را آرامش قرار داد (انعام/۹۶). بی‌گمان در این، برای مردمی که می‌شنوند، نشانه‌هایی است (یونس/۶۷). بی‌گمان خدا بر مردم، بسیار صاحب فضل است ولی بیشتر مردم سپاس نمی‌گزارند (غافر/۶۱). بگو، چه می‌پندارید اگر خدا تا روز قیامت، روز را بر شما جاودان بدارد، جز خدا کدامین معبود برای شما شبی می‌آورد که در آن آرام گیرید؟ آیا نمی‌بینید؟ از رحمت خود برای شما شب و روز را قرار داد تا در آن بیارامید و از فزون‌بخشی او بجویید. باشد که سپاس گزارید (قصص/۷۲-۷۳). آیا ندیده‌اند که ما شب را قرار داده‌ایم تا در آن بیارامند و روز را روشنی‌بخش گردانیدیم؟ قطعاً در این، برای مردمی که ایمان می‌آورند، نشانه‌هایی است (نمل/۸۶). اوست کسی که شب را برای شما پوششی قرار داد و خواب را آرامشی (فرقان/۴۷). خواب شما را آرامشی قرار دادیم (نبأ/۹).

اوست آن که شما را از نفس واحدی آفرید و جفت او را از آن، پدید آورد تا به آن آرام گیرد (اعراف/۱۸۹). از نشانه‌های او این‌که از خودتان همسرانی برای شما آفرید تا به آنها آرام گیرید و میان شما دوستی و رحمت نهاد. بی‌گمان در این، برای مردمی که تفکّر می‌کنند، قطعاً نشانه‌هایی است (روم/۲۱). خدا برای شما از خانه‌هایتان آرامشی قرار داد (نحل/۸۰).

ای فرزندان آدم، چون پیامبرانی از خودتان برای شما بیایند و آیات مرا بر شما بخوانند پس هر کس به پرهیزگاری و به صلاح گراید، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (اعراف/۳۵). ما پیامبران را جز بشارتگر و هشدار دهنده نمی‌فرستیم پس کسانی که ایمان آورند و به اصلاح گرایند، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (انعام/۴۸). اگر از جانب من به شما هدایتی رسد، آنان که هدایت من را پیروی کنند، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۳۸). در حقیقت کسانی که گفتند: پروردگار ما خداست سپس ایستادگی کردند، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (احقاف/۱۳). در حقیقت کسانی که گفتند: پروردگار ما خداست سپس ایستادگی کردند، فرشتگان بر آنان فرود می‌آیند که بیم ندارید و اندوهگین نباشید. مژده باد شما را به بهشتی که وعده یافته بودید (فصّلت/۳۰). آری، هر کس که خود را با تمام وجود به خدا تسلیم کند و نیکوکار باشد پس پاداش او نزد پروردگارش است، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۱۱۲). [کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند] به آن‌چه خدا از فضل خود به آنان داده است، شادمان هستند و برای کسانی که به دنبال ایشانند و هنوز به آنان نپیوسته‌اند، شادمانند که نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (آل‌عمران/۱۷۰). آگاه باشید که دوستان خدا نه بیمی بر آنها است و نه اندوهگین می‌شوند. همانان که ایمان آورده و پرهیزگاری ورزیده‌اند (یونس/۶۲-۶۳). کسانی که ایمان آورده، کارهای شایسته کرده، نماز برپاداشته و زکات داده‌اند، پاداش آنان نزد پروردگارشان برای آنان خواهد بود. نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۲۷۷). کسانی که ایمان آورده، کسانی که یهودی شدند و صابئیان و مسیحیان، هر کس به خدا و روز آخرت ایمان آورد و کار شایسته کند (بقره/۶۲؛ مائده/۶۹) پس اجرشان پیش پروردگارشان است (بقره/۶۲). نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۶۲؛ مائده/۶۹). کسانی که اموال خود را شب و روز، نهان و آشکار انفاق می‌کنند، اجر آنها نزد پروردگارشان است. نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۲۷۴). کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند سپس به دنبال آن‌چه انفاق کرده‌اند، منّت و آزاری روا نمی‌دارند، پاداش آنان نزد پروردگارشان است. نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند (بقره/۲۶۲). در آن روز دوستان، دشمن یکدیگر هستند مگر پرهیزگاران. ای بندگان من، امروز بر شما بیمی نیست و غمگین نخواهید شد. همان کسانی که به آیات ما ایمان آورده و تسلیم بودند (زخرف/۶۷-۶۹). اهل اعراف، مردانی را که آنها را به چهره‌هایشان می‌شناسند، ندا می‌دهند. می‌گویند: جمعیّت و گردنکشی که می‌کردید به حال شما سودی نداشت. آیا اینان همان کسانی نبودند که سوگند یاد می‌کردید که خدا آنها را به رحمتی نخواهد رسانید؟ [اینک] به بهشت وارد شوید. نه بیمی بر شماست و نه اندوهگین می‌شوید (اعراف/۴۸-۴۹).

آرامش- اقوام، هنگامی که فرستادگان ما به سوی لوط آمدند به علت [حضور] آنان نگران شد و دستش از [یاری] آنها کوتاه گردید. گفتند: بیم ندار و اندوهگین نباش. ما تو و خانواده‌ات را جز زنت که از باقیماندگان [عذاب] است، حتماً می‌رهانیم (عنکبوت/۳۳).

به مادر موسی وحی کردیم که او را شیر بده و چون بر او بیمناک شدی او را در نیل بینداز. بیم ندار و اندوهگین نباش. ما او را به تو بازمی‌گردانیم و از پیامبرانش قرار می‌دهیم (قصص/۷)

پیامبر آنها (بنی‌اسرائیل پس از موسی) به آنان گفت: در حقیقت نشانه پادشاهی او [طالوت] این است که آن صندوق به سوی شما خواهد آمد. آرامشی از جانب پروردگارتان و میراث خاندان موسی و هارون در آن است که فرشتگان آن را حمل می‌کنند. به راستی اگر مومن باشید، برای شما در این، نشانه‌ای است (بقره/۲۴۸).

اگر او [پیامبر] را یاری نکنید، به‌راستی هنگامی که کسانی که کفر ورزیدند او را [از مکه] بیرون کردند، خدا او را یاری کرد و او نفر دوم از دو تن بود آن‌گاه که در غار بودند وقتی به همراه خود می‌گفت: اندوه مدار که خدا با ماست پس خدا آرامش را بر او فرو فرستاد و او را با سپاهیانی که آنها را نمی‌دیدید، تأیید کرد (توبه/۴۰). [به یاد آورید] هنگامی که [خدا] خواب سبک آرامش‌بخشی که از جانب او بود، بر شما مسلّط کرد و از آسمان بارانی بر شما نازل کرد تا با آن شما را پاک گرداند و وسوسه شیطان را از شما بزداید و دل‌هایتان را محکم ساخت و گام‌هایتان را به آن استوار دارد (انفال/۱۱). [یاد کنید] هنگامی را که در حال گریز [از کوه] بالا می‌رفتید و به هیچ کس توجّه نمی‌کردید و پیامبر شما را از پشت سرتان فرا می‌خواند پس به سزای [این کار] غمی بر غمتان [افزود] تا سرانجام بر آن‌چه از دست داده‌اید و برای آن‌چه به شما رسیده است، اندوهگین نشوید. خدا از آن‌چه ‌می‌کنید، آگاه است. سپس بعد از آن اندوه آرامشی بر شما نازل کرد، خواب سبکی که گروهی از شما را فرا گرفت و گروهی در فکر جان خود بودند و درباره خدا گمان‌های ناروا همچون گمان‌های جاهلیّت می‌بردند (آ‌‌ل‌عمران/۱۵۳-۱۵۴). ما تو را پیروزی بخشیدیم. پیروزی درخشانی. اوست آن کس که در دل‌های مومنان، آرامش را فرو فرستاد تا ایمانی بر ایمان خود بیفزایند (فتح/۱-۴). به راستی خدا هنگامی که مومنان زیر آن درخت، با تو بیعت می‌کردند از آنان خشنود شد و آن‌چه در دل‌های آنان بود، بازشناخت و بر آنان آرامش فرو فرستاد و پیروزی نزدیکی به آنان پاداش داد (فتح/۱۸). خدا [در حنین] آرامش خود را بر فرستاده خود و بر مومنان فرود آورد و سپاهیانی فرو فرستاد که آنها را نمی‌دیدید و کسانی را که کفر ورزیدند، عذاب کرد و سزای کافران همین بود (توبه/۲۶). آن‌گاه که کافران در دل‌های خود، تعصّب [آن هم] تعصّب جاهلیت ورزیدند پس خدا آرامش خود را بر فرستاده خویش و بر مومنان فرو فرستاد (فتح/۲۶). از اموال آنان صدقه‌ای بگیر تا به وسیله آن پاک و پاکیزه‌شان سازی. برای آنها دعا کن زیرا دعای تو برای آنان آرامشی است. خدا شنوای دانا است (توبه/۱۰۳).

اطمینان، امنیت

اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ (غافر/۶۱) هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُواْ فِيهِ (یونس/۶۷) جَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا (انعام/۹۶) إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ (یونس/۶۷) إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَايَشْكُرُونَ (غافر/۶۱) قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ أَفَلَا تُبْصِرُونَ* وَ مِن رَّحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (قصص/۷۲-۷۳) أَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا اللَّيْلَ لِيَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهَارَ مُبْصِرًا إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (نمل/۸۶) وَ هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَ النَّوْمَ سُبَاتًا (فرقان/۴۷) وَ جَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (نبأ/۹ )

هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا (اعراف/۱۸۹ ) وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَ جَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (روم/۲۱) وَ اللّهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُيُوتِكُمْ سَكَنًا (نحل/۸۰)

يَا بَنِي آدَمَ إِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي فَمَنِ اتَّقَى وَ أَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (اعرف/۳۵) وَ مَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلاَّ مُبَشِّرِينَ وَ مُنذِرِينَ فَمَنْ آمَنَ وَ أَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (انعام/۴۸) فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره/۳۸) إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ (احقاف/۱۳) إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَ لَا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ (فصّلت/۳۰) بَلَى مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُ أَجْرُهُ عِندَ رَبِّهِ وَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره/۱۱۲) [الذين قتلوا فی سبیل الله] فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (آل‌عمران/۱۷۰) أَلا إِنَّ أَوْلِيَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ* الَّذِينَ آمَنُواْ وَ كَانُواْ يَتَّقُونَ (یونس/۶۳-۶۲) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ أَقَامُواْ الصَّلاَةَ وَ آتَوُاْ الزَّكَاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره/۲۷۷) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ الَّذِينَ هَادُواْ وَ النَّصَارَى وَ الصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره/۶۲) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُواْ وَ الَّذِينَ هَادُواْ وَ الصَّابِؤُونَ وَ النَّصَارَى مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ و عَمِلَ صَالِحًا فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (مائده/۶۹) الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ سِرًّا وَ عَلاَنِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره/۲۷۴) الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ ثُمَّ لاَ يُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُواُ مَنًّا وَ لاَ أَذًى لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ (بقره/۲۶۲) الْأَخِلَّاء يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ* يَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَ لَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ* الَّذِينَ آمَنُوا بِآيَاتِنَا وَ كَانُوا مُسْلِمِينَ (زخرف/۶۷-۶۹ ) وَ نَادَى أَصْحَابُ الأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُمْ بِسِيمَاهُمْ قَالُواْ مَا أَغْنَى عَنكُمْ جَمْعُكُمْ وَ مَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ* أَهَؤُلاء الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لاَ يَنَالُهُمُ اللّهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَ لاَ أَنتُمْ تَحْزَنُونَ (اعراف/۴۸-۴۹)

السکینة- الاقوام، وَ لَمَّا أَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَ ضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَ قَالُوا لَا تَخَفْ وَ لَا تَحْزَنْ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَ أَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ (عنکبوت/۳۳)

وَ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّ مُوسَى أَنْ أَرْضِعِيهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَ لَا تَخَافِي وَ لَا تَحْزَنِي إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَ جَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ (قصص/۷ )

وَ قَالَ لَهُمْ نِبِيُّهُمْ (بنی‌اسرائیل من بعد موسی) إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَن يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَ بَقِيَّةٌ مِّمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَ آلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِكَةُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ (بقره/۲۴۸)

إِلاَّ تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُواْ ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا فَأَنزَلَ اللّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَ أَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا (توبه/۴۰) إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَ يُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّن السَّمَاء مَاء لِّيُطَهِّرَكُم بِهِ وَ يُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَ لِيَرْبِطَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَ يُثَبِّتَ بِهِ الأَقْدَامَ (انفال/۱۱) إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لاَ تَلْوُونَ عَلَى أحَدٍ وَ الرَّسُولُ يَدْعُوكُمْ فِي أُخْرَاكُمْ فَأَثَابَكُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِّكَيْلاَ تَحْزَنُواْ عَلَى مَا فَاتَكُمْ وَ لاَ مَا أَصَابَكُمْ وَ اللّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ* ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّن بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُّعَاسًا يَغْشَى طَآئِفَةً مِّنكُمْ وَ طَآئِفَةٌ قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنفُسُهُمْ يَظُنُّونَ بِاللّهِ غَيْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجَاهِلِيَّةِ (آل‌عمران/۱۵۳-۱۵۴) إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا … هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَّعَ إِيمَانِهِمْ (فتح/۱-۴) لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَ أَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا (فتح/۱۸) [فی الحنین] أَنَزلَ اللّهُ  سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَ أَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَ عذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ ذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ (توبه/۲۶) إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ (فتح/۲۶) خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِم بِهَا وَ صَلِّ عَلَيْهِمْ إِنَّ صَلاَتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ وَ اللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (توبه/۱۰۳)