چکیده: خدا جن را از آتش آفرید. خدا شما را به آتشی که زبانه می‌کشد، هشدار می‌دهد. از آتشی که هیزم آن مردم و سنگ هاست، و برای کافران آماده شده است، بپرهیزید. شیطان و مشرکان شما را به سوی آتش فرا می‌خوانند. هر که را از آتش دور دارند و به بهشت درآورند، رستگار شده است. کافران، مشرکان، تکذیب کنندگان آیات و تکذیب کنندگان رستاخیز، فاسقان، ستمگران، دشمنان خدا و پیامبر و … اهل آتش هستند و در آن جاودانه‌‍‌اند. آنان در آنجا جدال می‌کنند و آرزوی بازگردانده شدن و بیرون آمدن از آتش را دارند و از آتش بیرون آمدنی نیستند. گویند: اگر می‌شنیدیم یا تعقّل می‌کردیم، از اهل آتش  نبودیم.

آیا آن آتشی را که روشن می‌کنید، دیده‌اید؟ آیا درخت آن را شما پدید آورده‌اید یا ما پدیدآورنده هستیم؟ ما آن را یادآوری و متاعی برای جویندگان آتش قرار داده‌ایم پس به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی (واقعه/۷۱-۷۴). [انسان] برای ما مَثَلی آورد و آفرینش خود را فراموش کرد. گفت: چه کسی این استخوان‌ها را که چنین پوسیده است، زنده می‌کند؟ بگو، … همان که برای شما از درخت سبز، آتش پدید آورد که شما از آن، آتش روشن می‌کنید (یس/۷۸-۸۰).

سوگند به آن اسبان دونده که به شدّت نفس می‌زنند و [با سم‌های خود] آتش می‌افروزند (عادیات/۱-۲).

[رحمان] جن را از تشعشعی از آتش آفرید (الرّحمن/۱۵). پیش از آن [خلقت انسان]، جن را از آتشی سوزان و بی‌دود آفریدیم (حجر/۲۷). [خدا به ابلیس] فرمود: چون تو را به سجده امر کردم چه چیز تو را بازداشت از این‌که سجده کنی (اعراف/۱۲)؟ گفت: من از او (آدم) بهتر هستم. مرا از آتشی آفریدی و او را از گل آفریدی (اعراف/۱۲؛ ص/۷۶).

پاسخ قوم ابراهیم جز این نبود که گفتند: او را بکشید یا بسوزانید (عنکبوت/۲۴). اگر کاری می‌کنید او را بسوزانید و خدایانتان را یاری دهید (انبیاء/۶۸). گفتند: برای او بنایی بسازید و او را در جهنّمی [از آتش] افکنید (صافّات/۹۷). پس خدا او را از آتش نجات داد (عنکبوت/۲۴). گفتیم: ای آتش، بر ابراهیم سرد و بی‌آسیب باش (انبیاء/۶۹). به‌راستی در این برای مردمی که ایمان می‌آورند، نشانه‌هایی است (عنکبوت/۲۴).

چون موسى آن مدّت (زمان قرارداد با شعیب) را به پایان رسانید و همسرش را همراه برد، آتشى را در کنار طور دید. به خانواده خود گفت: درنگ کنید. من آتشى از دور دیدم شاید خبرى از آن یا شعله‏ اى آتش برایتان بیاورم تا خود را گرم کنید (قصص/۲۹). هنگامى که آتشى دید پس به خانواده خود گفت: درنگ کنید. من آتشى دیدم امید که پاره‏اى از آن براى شما بیاورم یا در پرتو آتش راه یابم (طه/۱۰). موسى به خانواده خود گفت: من آتشى دیدم. به‌زودى براى شما خبرى از آن خواهم آورد یا شعله آتشى براى شما مى‏آورم تا خود را گرم کنید. چون نزد آن آمد، ندا رسید که مبارک است آن‌که دراین آتش و آن‌که پیرامون آن است. منزّه است خدا، پروردگار جهانیان (نمل/۷-۸). چون به آن (آتش) رسید، از جانب راست وادى در آن جایگاه مبارک، از آن درخت ندا آمد که اى موسى، منم من، خدا، پروردگار جهانیان (قصص/۳۰). [موسی به سامری] گفت: به آن خدایی که پیوسته ملازمش بودی بنگر، قطعاً آن را می‌سوزانیم و خاکستر می‌کنیم و در دریا می‌پاشیم (طه/۹۷).

[ذوالقرنین گفت:] برای من قطعات آهن بیاورید، تا آن‌گاه که میان دو کوه برابر شد، گفت: بدمید تا آن وقت که آن [قطعات] را آتش گردانید، گفت: مس گداخته برایم بیاورید تا روی آن بریزم (کهف/۹۶).

مرگ بر صاحبان گودال پرآتش، همان آتش مایه‌دار آنگاه که آنان بالاى آن نشسته بودند و خود بر آن‌چه بر [سر] مؤمنان مى‏ آوردند، گواه بودند (بروج/۴-۷).

خدا سخن کسانی که گفتند: خدا فقیر است و ما توانگر هستیم را شنید. … همان کسانی که گفتند: خدا با ما پیمان بسته که به هیچ پیامبری ایمان نیاوریم تا برای ما قربانی بیاورد که آتش آن را بسوزاند … (آل‌عمران/۱۸۱-۱۸۳). هر بار [یهود] آتشی برای جنگ برافروختند، خدا آن را خاموش کرد (مائده/۶۴).

خدا نور آسمان‌ها و زمین است. مَثَل نور او چون چراغدانی است که در آن چراغی و آن چراغ در شیشه‌ای است. آن شیشه گویی اختری درخشان است که از درخت پربرکت زیتونی که نه شرقی است و نه غربی، افروخته می‌شود. نزدیک است که روغن آن، هر چند به آن آتشی نرسیده باشد، روشنی بخشد (نور/۳۵). ای کسانی که ایمان آورده‌‌اید، صدقات خود را با منّت و آزار باطل نکنید. … آیا کسی از شما دوست دارد باغی از درختان خرما و انگور داشته باشد که از زیر آن نهرها روان است و برای او در آن از هر گونه میوه‌ای باشد و در حالی‌که او را پیری رسیده و فرزندانی خردسال دارد، گردبادی آتشین بر آن زند و بسوزد؟ این گونه خدا آیات را برای شما روشن می‌گرداند باشد که شما بیندیشید (بقره/۲۶۴-۲۶۶). [خدا] از آسمان آبی فرو فرستاد. پس رودخانه‌هایی به اندازه گنجایش خودشان روان شدند و سیل کفی بلند روی خود برداشت. از آن‌چه برای به دست آوردن زینتی یا کالایی، در آتش می‌گدازند هم، نظیر آن کفی بر می‌آید. خدا حق و باطل را چنین مَثَل می‌زند (رعد/۱۷). مثل آنان (کسانی که می‌گویند: ما به خدا و روز بازپسین ایمان آورده‌ایم ولی مومن نیستند) مانند مٍَثَل کسانی است که آتشی افروختند و چون پیرامون آنان را روشن کرد، خدا نورشان را برد و در میان تاریکی‌هایی که نمی‌بینند، رهایشان کرد (بقره/۱۷). همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید. نعمت خدا را بر خود یاد کنید آن‌گاه که دشمنان یکدیگر بودید پس میان دل‌های شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شدید و بر کنار پرتگاه آتش بودید که شما را از آن رهانید. این گونه خدا نشانه‌های خود را برای شما روشن می‌کند باشد که شما راه یابید (آل‌عمران/۱۰۳).

آتش- آخرت، ای مردم، اگر در آن‌چه بر بنده خود نازل کرده‌ایم، شک دارید پس اگر راست می‌گویید، سوره‌ای مانند آن بیاورید و گواهان خود را غیر از خدا فراخوانید پس اگر نکردید و هرگز نتوانید کرد، از آن آتشی که سوخت آن مردم و سنگ‌هاست و برای کافران آماده شده است، بپرهیزید (بقره/۲۳-۲۴). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، خود و کسان خود را از آتشی که سوخت آن مردم و سنگ‌هاست، حفظ کنید. بر آن آتش فرشتگانی خشن و سخت‌گیر هستند. از آن‌چه خدا به آنها دستور داده، سرپیچی نمی‌کنند و آن‌چه را مأمور هستند، انجام می‌دهند (تحریم/۶). ای کسانی که ایمان آورده‌اید، ربا را چندین برابر نخورید و از خدا پروا کنید باشد که رستگار شوید و از آتشی که برای کافران آماده شده است، بپرهیزید (آل‌عمران/۱۳۰-۱۳۱). به کسانی که ستم کرده‌اند، متمایل نشوید که آتش به شما می‌رسد. در برابر خدا برای شما سرپرستی نخواهد بود و یاری نخواهید شد (هود/۱۱۳). [با زنان و مردان مشرک ازدواج نکنید] آنها به سوی آتش فرا می‌خوانند و خدا به فرمان خود به سوی بهشت و آمرزش می‌خواند (بقره/۲۲۱). پس شما را به آتشی که زبانه می‌کشد، هشدار دادم. جز نگون‌بخت‌ترین در آن وارد نشود همان که تکذیب کرد و روی برتافت. باتقواترین [مردم] از آن دور داشته خواهد شد همان که مال خود را می‌دهد تا پاک شود. برای هیچ کس نزد او حق نعمتی نیست تا او را پاداش دهد، جز خواستن رضای پروردگار والای او. قطعاً به‌ز‌ودی خشنود می‌شود (لیل/۱۴-۲۱). هر که را از آتش به دور دارند و در بهشت درآورند، قطعاً رستگار شده است و زندگی دنیا جز فریب نیست (آل‌عمران/۱۸۵). آن‌گاه که دوزخ را برافروزانند و آن‌گاه که بهشت را فراپیش آورند، هر نفسی بداند چه فراهم کرده است (تکویر/۱۲-۱۴).

اهل آتش با اهل بهشت یکسان نیستند. اهل بهشت رستگاران هستند (حشر/۲۰). [آیا کسی که در بهشت است] مانند کسی است که جاودانه در آتش است و آبی جوشان به خوردشان داده می‌شود تا روده‌های آنها را از هم فروپاشد (محمّد/۱۵)؟ آیا کسی که بنیاد خود را بر تقوا و خشنودی خدا نهاده است، بهتر است یا کسی که بنای خود را بر پرتگاهی فروریختنی نهاده باشد و با آن در آتش جهنّم فرو می‌افتد؟ خدا قوم ستمکار را هدایت نمی‌کند (توبه/۱۰۹).

برخی از مردم می‌گویند: پروردگارا، در این دنیا به ما نیکی و در آخرت نیکی عطا کن و ما را از عذاب آتش نگه دار. آنها هستند که از دستاوردشان بهره‌ای خواهند داشت (بقره/۲۰۱-۲۰۲). کسانی که می‌گویند: پروردگارا، ما ایمان آوردیم پس گناهان ما را بر ما ببخش و ما را از عذاب آتش نگه دار، [اینان] صابران، راستگویان، فرمانبرداران، انفاق‌کنندگان و آمرزش‌خواهان در سحرگاهان هستند (آل‌عمران/۱۶-۱۷). [خردمندان] خدا را ایستاده، نشسته و خوابیده یاد می‌کنند و در آفرینش آسمان‌ها و زمین می‌اندیشند [که]: پروردگارا، این‌ها را بیهوده نیافریده‌ای. منزّهی تو پس ما را از عذاب آتش نگه دار. پروردگارا، هر که را تو به آتش داخل کنی به ‌درستی او را رسوا کرده‌ای و برای ستمکاران یاورانی نیست (آل‌عمران/۱۹۰-۱۹۲).

بر سر شما شراره‌هایی از آتش و مس فرو فرستاده خواهد شد و یاری نمی‌توانید بطلبید پس کدام یک از نعمت‌های پروردگارتان را تکذیب می‌کنید (الرّحمن/۳۵-۳۶)؟

ما آتشبانان را جز فرشتگان نگردانیدیم و شماره آنها را جز آزمایشی برای کسانی که کافر شده‌اند، قرار ندادیم تا آنها که اهل‌کتاب هستند، یقین کنند و ایمان کسانی که ایمان آورده‌اند، زیاد شود و آنها که کتاب به آنها داده شده و مومنان، شک نکنند و تا کسانی که در دل‌های آنها بیماری است و کافران بگویند: خدا از این وصف کردن چه چیزی را اراده کرده است. این گونه خدا هر کس را بخواهد گمراه می‌کند و هر کس را بخواهد هدایت می‌کند. سپاهیان پروردگارت را جز او نمی‌داند. این جز تذکاری برای بشر نیست (مدثّر/۳۱).

آتش- گروه‌ها، چون به انسان آسیبی برسد، پروردگار خود را در حالی که به سوی او بازگشت‌کننده است، می‌خواند سپس چون به او از جانب خود نعمتی عطا کند آن [مصیبتی] را که در رفع آن پیش‌تر به سوی او دعا می‌کرد، فراموش می‌کند و برای خدا همتایانی قرار می‌دهد تا [خود و دیگران را] از راه او گمراه کند. بگو، به کفرت اندکی برخوردار باش که تو از اهل آتش هستی (زمر/۸).

کسانى که زندگى دنیا و زیور آن را بخواهند [جزاى] کارهایشان را در آنجا به طور کامل به آنان مى‏دهیم و به آنان در آنجا کم داده نخواهد شد. در آخرت جز آتش برای آنها نخواهد بود. در آن‌جا آن‌چه انجام ‌داده‌اند، به هدر رفته است و آن‌چه عمل می‌کردند، باطل شده است (هود/۱۵-۱۶).

بی‌گمان ما برای ستمگران آتشی آماده کرده‌ایم که سراپرده‌هایش آنها را در برمی‌گیرد. اگر فریادرسی جویند، به آبی چون مس گداخته که چهره‌ها را بریان می‌کند، یاری می‌شوند. چه بد شرابی و چه زشت جایگاهی است (کهف/۲۹).

کسانی که نافرمانی کردند پس جایگاه آنها آتش است هر بار بخواهند از آن بیرون بیایند، در آن بازگردانیده می‌شوند. به آنها گفته می‌شود: عذاب آن آتشی که آن را دروغ می‌پنداشتید، بچشید. قطعاً غیر از آن عذاب بزرگتر، از عذاب این دنیا، نیز به آنها می‌چشانیم شاید بازگردند (سجده/۲۰-۲۱).

کسانی که بدی به دست آورده‌اند، جزای بدی، مانند آن است و خواری آنها را فرو می‌گیرد. در برابر خدا هیچ حمایتگری برای آنها نیست گویی چهره‌های آنها با پاره‌ای از شب تار پوشیده شده است. آنها اهل آتش هستند. در آن جاودانند (یونس/۲۷). کسی که بدی به دست آورد و گناهش او را در میان گیرد پس آنها اهل آتش هستند. در آن جاودانه‌اند (بقره/۸۱). هر کس بدی آورد به رو در آتش سرنگون شوند. آیا جز آن‌چه می‌کردید، سزا داده می‌شوید (نمل/۹۰)؟

سزای دشمنان خدا همان آتش است که در آن، منزلِ جاودانگی دارند. این جزا به کیفر آن است که آیات ما را انکار می‌کردند (فصّلت/۲۸). آیا ندانسته‌اند که هر کس با خدا و پیامبر او دشمنی کند، برای او آتش جهنّم است که جاودانه در آن است؟ این رسوایی بزرگ است (توبه/۶۳). هر کس از خدا و پیامبر او نافرمانی کند و از حدود او تجاوز نماید، او را در آتشی داخل می‌کند. همواره در آن خواهد بود. برای او عذابی خفّت‌آور است (نساء/۱۴). هر کس از خدا و پیامبر او نافرمانی کند، قطعاً برای او آتش جهنّم است. همیشه جاودانه در آن است تا آن چه را وعده داده می‌شوند، ببینند. آنگاه دریابند که یاور چه کسی ضعیف‌تر و شماره کدام یک کمتر است (جن/۲۳-۲۴).

از مردم کسی است که درباره خدا بدون هیچ دانش، رهنمود و کتابی روشن، مجادله می‌کند [آن هم] از سر نخوت تا [مردم را] از راه خدا گمراه کند. در دنیا برای او رسوایی است. و روز قیامت به او عذاب آتش سوزان می‌چشانیم. این به سزای چیزهایی است که دست‌های تو پیش فرستاده است و خدا به بندگان خود ستمگر نیست (حج/۸-۱۰). از مردم کسی است که درباره خدا بدون هیچ دانش، رهنمود و کتابی روشن مجادله می‌کند. چون به آنها گفته شود: آن‌چه خدا نازل کرده است را پیروی کنید، می‌گویند: [نه] بلکه آن‌چه پدرانمان را بر آن یافته‌ایم، پیروی می‌کنیم. آیا هر چند شیطان آنها را به سوی آتش فروزان فرا خواند (لقمان/۲۰-۲۱)؟ از مردم کسی است که درباره خدا بدون هیچ علمی مجادله می‌کند و از هر شیطان سرکشی پیروی می‌کند. بر شیطان مقرّر شده است که هر کس او را به دوستی بگیرد، قطعاً او، وی را گمراه می‌کند و به عذاب آتش فروزان می‌کشاند (حج/۳-۴). شیطان حزب خود را می‌خواند تا آنها از اهل آتش فروزان باشند (فاطر/۶). شیطان به انسان گفت: کافر شو. چون کافر شد، گفت: من از تو بیزار هستم. به‌درستی من از خدا، پروردگار جهانیان می‌ترسم. عاقبت آنها آن است که هر دو در آتش جاودانه‌اند. سزای ستمگران این است (حشر/۱۶-۱۷). در حقیقت ما آسمان دنیا را با چراغ‌هایی زینت کردیم و آن را مایه طرد شیاطین گرداندیم و برای آنها عذاب آتش فروزان آماده کرده‌ایم (ملک/۵).

آسمان، زمین و آن‌چه میان آن دو است را به باطل نیافریدیم. این گمان کسانی است که کافر شده‌اند. پس وای بر کافران از آتش (ص/۲۷). برای کافران عذاب آتش است (انفال/۱۴). عاقبت کافران آتش است (رعد/۳۵). کسانی که کافر شدند، آتش جهنّم برای آنها است. نه مرگ بر آنها حکم می‌شود تا بمیرند و نه عذاب آن، از آنها کاسته شود. این چنین هر کفرپیشه را کیفر می‌دهیم (فاطر/۳۶). خدا کافران را لعنت کرده و برای آنها آتشی فروزان آماده کرده است. جاودانه در آن می‌مانند. نه دوستی می‌یابند و نه یاوری (احزاب/۶۴-۶۵). هر کس به خدا و پیامبر او ایمان نیاورده است ما برای کافران آتشی فروزان آماده کرده‌ایم (فتح/۱۳). ما برای کافران زنجیرها، غل‌ها و آتشی فروزان آماده کرده‌ایم (انسان/۴). کسانی که کافر شدند بهره می‌برند و همان‌گونه که چهارپایان می‌خورند، می‌خورند. آتش جایگاه آنهاست (محمّد/۱۲). کافران جایگاهشان آتش است و بد بازگشتگاهی است (نور/۵۷). به‌زودی در دل‌های کسانی که کفر ورزیده‌اند، بیم خواهیم افکند زیرا چیزی را با خدا شریک گردانیده‌اند که بر آن دلیلی نازل نشده است. جایگاه آنها آتش است. جایگاه ستمگران بد است (آل‌عمران/۱۵۱). همان‌گونه [که پیشینیان عذاب شدند] فرمان پروردگارت درباره کسانی که کفر ورزیده بودند به حقیقت پیوست که آنها اهل آتش هستند (غافر/۶). کسانی که کفر ورزیدند هرگز اموال و اولادشان چیزی را از آنها در برابر خدا دفع نخواهد کرد. آنان خود هیزم آتش‌اند (آل‌عمران/۱۰). کسانی که کفر ورزیدند هرگز اموال و اولادشان چیزی را از آنها در برابر خدا دفع نخواهد کرد. آنها اهل آتش‌اند و در آن جاودانه ‌هستند (آل‌عمران/۱۱۶). سرپرستان آنها طاغوت هستند. آنها را از روشنایی به تاریکی‌ها خارج می‌کند. آنها اهل آتش هستند. در آن جاودانه‌اند (بقره/۲۵۷). اگر عجب داری، عجب از سخن آنها است که [گفتند:] آیا وقتی خاک شدیم به‌راستی در آفرینش جدیدی خواهیم بود؟ اینان همان کسانی هستند که به پروردگارشان کفر ورزیده‌اند و در گردن‌های آنها زنجیرهاست. آنها اهل آتش هستند. در آن جاودانه‌اند (رعد/۵). کسانی از شما که از دین خود برگردند و در حال کفر بمیرند، اعمال آنها در دنیا و آخرت به هدر رفته است. آنها اهل آتش هستند. در آن جاودانه‌اند (بقره/۲۱۷). می‌گویند: اگر راست می‌گویید، این وعده [قیامت] کی خواهد بود؟ اگر آنان که کافر شده‌اند، می‌دانستند آن‌گاه که آتش را نه از چهره‌های خود و نه از پشتشان نمی‌توانند بازدارند و یاری نمی‌شوند، [به شتاب خواهان عذاب نمی‌شدند]. بلکه به طور ناگهانی به آنان می‌رسد و آنان را بهت زده می‌کند  نه می‌توانند آن را برگردانند و نه به آنان مهلت داده می‌شود (انبیاء/۳۸-۴۰). می‌پرسند روز جزا کی فرا می‌رسد؟ همان روز که آنها بر آتش عقوبت می‌شوند. عقوبت خود را بچشید. این است همان که با شتاب می‌خواستید (ذاریات/۱۲-۱۴). کسانی که کفر ورزیدند، جامه‌هایی از آتش برای آنها بریده شده است. از بالای سرشان آب جوشان ریخته می‌شود. آن‌چه در شکم آنهاست و پوست بدنشان با آن گداخته می‌شود. برای آنها گرزهای آهنین است. هر بار بخواهند از [شدّت] غم از آن، بیرون روند، در آن باز گردانیده مى‏ شوند که عذاب آتش سوزان را بچشید (حج/۱۹-۲۲).

چون آیات روشن ما بر آنها خوانده می‌شود، در چهره کسانی که کفر ورزیده‌اند، انکار را خواهی دید. چیزی نمانده که بر کسانی که آیات ما را برایشان تلاوت می‌کنند، حمله‌ور شوند. بگو، آیا شما را به بدتر از این خبر دهم؟ [همان] آتش است که خدا آن را به کسانی که کفر ورزیده‌اند، وعده داده است. بد بازگشتگاهی است (حج/۷۲). کسانی که کفر ورزیدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنها اهل آتش هستند. در آن جاودانه‌اند  کسانی که کفر ورزیدند و آیات ما را تکذیب کردند، آنها اهل آتش هستند. در آن جاودانه‌اند. (بقره/۳۹؛ تغابن/۱۰) بد بازگشتگاهی است (تغابن/۱۰). کسانی که کتاب و آن‌چه را فرستادگان خود را به آن فرستادیم، تکذیب کرده‌اند به زودی خواهند دانست هنگامی که غل‌ها در گردن‌هایشان است و با زنجیرها کشانیده می‌شوند در میان جوشاب سپس در آتش، برافروخته می‌شوند آن‌گاه به آنها گفته می‌شود: آن‌چه را در برابر خدا شریک می‌کردید، کجایند (غافر/۷۰-۷۴)؟ کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و از آن استکبار ورزیدند، آنها اهل آتش هستند. در آن جاودانه‌اند (اعراف/۳۶). به زودی کسانی که به آیات ما کفر ورزیده‌اند را در آتشی درآوریم. هر چه پوست آنها بریان گردد، پوست‌های دیگری بر جای آن می‌نهیم تا عذاب را بچشند (نساء/۵۶). بر کسانی که به آیات خدا را کفر ورزیدند، اهل شومی و شقاوت هستند. بر آنان آتشی سرپوشیده احاطه دارد (بلد/۱۹-۲۰). [هر کس را خدا گمراه کند] جایگاه آنها جهنّم است. هر بار آتش آن فرو نشیند، شراره‌ای برای آنها می‌افزاییم. جزای آنها این است زیرا آیات ما را انکار کردند. گفتند: آیا وقتی ما استخوان و خاک شدیم در آفرینشی جدید برانگیخته خواهیم شد (اسراء/۹۷-۹۸)؟ کسانی که در آیات ما کژ می‌روند، بر ما پوشیده نیستند. آیا کسی که در آتش افکنده می‌شود، بهتر است یا کسی که روز قیامت آسوده‌ خاطر می‌آید؟ هر چه می‌خواهید بکنید، او به آن‌چه انجام می‌دهید، بیناست (فصّلت/۴۰). کسانی که آن‌چه را خدا از کتاب نازل کرده، پنهان می‌کنند و آن را به بهای ناچیزی می‌فروشند، آنها جز آتش در شکم‌های خود فرو نمی‌برند. خدا روز قیامت با آنان سخن نمی‌گوید. پاکشان نمی‌کند و عذابی دردناک خواهند داشت. آنها همان کسانی هستند که گمراهی را به هدایت و عذاب را به آمرزش خریدند پس به‌راستی چه اندازه باید بر آتش شکیبا باشند (بقره/۱۷۴-۱۷۵). کسانی که به دیدار ما امید ندارند و به زندگی دنیا خشنود و به آن اطمینان یافته‌اند و کسانی که از آیات ما غافل هستند، آنها به آن‌چه به دست می‌آوردند، جایگاه آنها آتش است (یونس/۷-۸). برای هر کس که رستاخیز را تکذیب کند، آتش فروزان آماده کرده‌ایم. چون آنان را از فاصله‌ای دور ببیند، خشم و خروشی از آن می‌شنوند. چون آنان را در تنگنایی از آن به زنجیر کشیده بیندازند، آنجاست که مرگ را می‌خواهند. امروز یک بار هلاک را نخواهید و بسیار هلاک بخواهید. بگو، این عقوبت بهتر است یا بهشت جاویدان که به متقین وعده داده شده است که پاداش و سرانجام آنان است (فرقان/۱۱-۱۵).

[مشرکان] چیزی را که خوش نمی‌دارند برای خدا قرار می‌دهند و زبانشان دروغ‌پردازی می‌کند که [سرانجام] نیکو از آن آنهاست بلکه ناگزیر آتش برای آنها است و به سوی آن پیش رانده می‌شوند (نحل/۶۲). آیا ندیدی کسانی که نعمت خدا را به کفر تبدیل کردند و قوم خود را به سرای هلاکت آوردند؟ … برای خدا همانندهایی قرار دادند تا [مردم را] از راه او گمراه کنند. بگو، برخوردار باشید که قطعاً بازگشت شما به سوی آتش است (ابراهیم/۲۸-۳۰). مشرکان کسانی هستند که اعمالشان به هدر رفته است و خود در آتش جاودان هستند (توبه/۱۷).

خدا به مردان و زنان منافق و کافران آتش جهنّم را وعده داده است. در آن جاودانه‌اند. آن برای آنها کافی است. خدا آنها را لعنت کرده است. برای آنها عذابی پایدار است (توبه/۶۸). به‌درستی که منافقان در فروترین درجات از آتش هستند. هرگز برای آنها یاوری نخواهی یافت مگر کسانی که توبه کردند. اصلاح نمودند. به خدا تمسّک جستند و دین خود را برای خدا خالص کردند. آنها با مومنان خواهند بود. به زودی خدا به مومنان پاداشی بزرگ خواهد داد (نساء/۱۴۵-۱۴۶). [آن روز مومنان، منافقان را ندا می‌دهند که] امروز نه از شما و نه از کسانی که کافر شدند عوضی پذیرفته نمی‌شود. جایگاه شما آتش است آن سزاوار شماست و چه بد سرانجامی است (حدید/۱۵).

آیا ندیدی کسانی را که قومی را که مورد خشم خدا هستند به دوستی گرفته‌اند؟ آنان نه از شما هستند و نه از ایشان. به دروغ سوگند یاد می‌کنند و خودشان هم می‌دانند. خدا برای آنان عذابی سخت آماده کرده است. راستی چه بد می‌کردند. سوگندهای خود را سپری قرار داده بودند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند پس برای آنان عذابی خفّت‌آور است. در برابر خدا نه از اموال و نه از اولاد آنها هرگز کاری ساخته نیست. آنها اهل آتش هستند. در آن جاودانه‌اند (مجادله/۱۴-۱۷). کسانی که مردان و زنان مومن را آزار داده و بعد توبه نکرده‌اند، برای آنها عذاب جهنّم و عذاب سوزان است (بروج/۱۰). هر کس از روی تجاوز و ستم چنین کند (ناروا خوردن اموال و کشتن یکدیگر)، به‌زودی او را در آتشی درآوریم. این بر خدا آسان است (نساء/۳۰). کسانی که اموال یتیمان را به ستم می‌خورند جز این نیست که آتشی در شکم خود فرو می‌برند. به‌زودی در آتشی فروزان درآیند (نساء/۱۰). کسانی که [به رباخواری] بازگردند، آنها اهل آتش هستند. در آن جاودانه هستند (بقره/۲۷۵).

به‌درستی خدا سخن کسانی که گفتند: خدا نیازمند است و ما بی‌نیاز هستیم را شنید. به زودی آن‌چه را گفتند و به ناحق کشتن آنها، پیامبران را، خواهیم نوشت و خواهیم گفت: عذاب آتش سوزان را بچشید. این به سبب آن چیزی است که به دست خود پیش فرستادید. خدا نسبت به بندگان خود ستمکار نیست (آل‌عمران/۱۸۱-۱۸۲).

وای بر هر بدگوی عیب‌جویی که مالی گرد آورد و برشمرد. پندارد که مالش او را جاوید کرده است ولی نه. در حقیقت در آتش خرد‌کننده فرو افکنده خواهد شد. تو چه می‌دانی که آن آتش خرد‌کنده چیست؟ آتش افروخته خدایی است که به دل‌ها می‌رسد و در ستون‌هایی دراز، آنها را دربر می‌گیرد  (همزه/۱-۹).

مجرمان آتش را می‌بینند و درمی‌یابند که در آن افتادنی هستند و از آن راه گریزی نیابند (کهف/۵۳). [در آن روز] تن‌پوش‌های آنها، از مس گداخته است و چهره‌هایشان را آتش می‌پوشاند تا خدا به هر کس، هر چه به دست آورده است، جزا دهد (ابراهیم/۵۰-۵۱). برای آنان (زیان‌کاران) از بالای سرشان سایبان‌هایی از آتش و از زیر پایشان طبق‌هایی [از آتش] است. این است که خدا بندگانش را به آن بیم می‌دهد. ای بندگان من، از من بترسید (زمر/۱۶).

در آن روز چهره‌هایی زبون هستند. تلاش کرده، رنج بیهوده ‌برده‌اند. [آنان] در آتشی سوزان درآیند (غاشیه/۲-۴). کسی که میزان [عملش] سبک باشد پس جای او هاویه است. تو چه دانی هاویه چیست؟ آتشی سوزنده است (قارعه/۸-۱۱). آتش چهره آنها را می‌سوزاند. آنها در آن‌جا ترش‌رو هستند (مومنون/۱۰۴). کسی که کارنامه‌اش از پشت سرش به او داده شود، به زودی هلاک [خود را] خواهد و در آتش افروخته درآید (انشقاق/۱۰-۱۲). نگون‌بخت خود را از تذکّر دور می‌دارد. همان کسی که در آتشی بزرگ درآید. آن‌گاه نه در آن می‌میرد و نه زندگانی می‌یابد (اعلی/۱۱-۱۳). کسانی که نگون‌بخت شده‌اند در آتش فریاد و ناله‌ای دارند. تا آسمان‌ها و زمین برجاست در آن ماندگار خواهند بود مگر آن‌چه پروردگارت بخواهد. پروردگار تو همان کند که خواهد (هود/۱۰۶-۱۰۷).

آتش- گفت‌وگو، کاش می‌دیدی، آن‌گاه که فرشتگان جان کافران را می‌ستانند، [چگونه] بر چهره و پشت آنها می‌زنند و [می‌گویند:] عذاب آتش سوزان را بچشید. این [کیفر] دستاوردهای پیشین شماست و خدا بر بندگان ستمکار نیست (انفال/۵۰-۵۱). کیست ستمکارتر از آن که بر خدا دروغ ‌بندد یا آیات او را تکذیب ‌کند؟ آنان کسانی هستند که نصیبشان از آن‌چه مقرّر شده به ایشان خواهد رسید تا آن‌گاه که فرستادگان ما به سوی آنها بیایند که جانشان را بگیرند، می‌گویند: کجایند، معبودانی که به جای خدا می‌خواندید؟ می‌گویند: از چشم ما ناپدید شدند و بر ضد خود گواهی می‌دهند که آنان کافر بودند. [خدا] می‌فرماید: در میان امّت‌هایی از جن و انس که پیش از شما بوده‌اند، داخل آتش شوید. هر بار که امّتی [در آتش] داخل شود، هم‌کیشان خود را لعنت می‌کند تا وقتی که همگی در آن به هم بپیوندند، پیروان آنها درباره پیشوایان خود می‌گویند: پروردگارا، اینها ما را گمراه کردند پس دوبرابر عذاب آتش به آنها بده. [خدا] می‌فرماید: برای هر کدام [عذاب] دو برابر است ولی شما نمی‌دانید. پیشوایان به پیروانشان می‌گویند: شما بر ما امتیازی ندارید پس به سزای آن‌چه انجام می‌دادید، عذاب را بچشید (اعراف/۳۷-۳۹). روزی که کافران بر آتش عرضه می‌شوند [از آنها می‌پرسند:] آیا این حق نیست؟ می‌گویند: سوگند به پروردگارمان [که حق است]. می‌فرماید: پس به آن‌چه کفر می‌ورزیدید، عذاب را بچشید (احقاف/۳۴). روزی که کافران بر آتش عرضه می‌شوند [به آنها می‌گویند:] نعمت‌های پاکیزه خود را در زندگی دنیایتان صرف کردید و از آنها برخوردار شدید پس امروز به سبب آن‌که در زمین به ناحق استکبار می‌ورزیدید و به سبب آن‌که نافرمانی کردید، به عذاب خفّت‌آور کیفر می‌شوید (احقاف/۲۰). ای کاش، آنها را هنگامی که در برابر آتش نگاه داشته می‌شوند، می‌دیدی که می‌گویند: کاش، بازگردانده می‌شدیم و آیات پروردگارمان را تکذیب نمی‌کردیم و از مومنان می‌شدیم (انعام/۲۷). کافران در آنجا فریاد برآورند: پروردگارا، ما را بیرون بیاور تا غیر از آن‌چه می‌کردیم، کار شایسته انجام دهیم. [گفته شود:] آیا شما را چندان عمر ندادیم که هر کس پندپذیر است، در آن مدت پند بگیرد؟ و برای شما هشداردهنده هم آمد پس بچشید. برای ستمگران یاوری نیست (فاطر/۳۷). روزی که چهره‌های آنها را در آتش زیر و رو می‌کنند، می‌گویند: ای کاش، ما از خدا اطاعت می‌کردیم. از پیامبر اطاعت می‌کردیم و می‌گویند: پروردگارا، ما پیشوایان و بزرگان خود را اطاعت کردیم و آنها ما را گمراه کردند. پروردگارا، آنها را دوچندان عذاب بده و آنها را لعنت کن، لعنتی بزرگ (احزاب/۶۶-۶۸). آن‌گاه که پیشوایان از پیروان خود بیزاری می‌جویند و عذاب را ببینند و سبب‌ها میان آنها بریده شود، پیروان می‌گویند: کاش برای ما بازگشتی بود تا همان‌گونه که از ما بیزاری جستند، ما از آنها بیزاری می‌جستیم. این‌گونه خدا کارهای آنها را که بر آنها مایه حسرت‌هاست، به آنها نشان می‌دهد و از آتش بیرون‌آمدنی نیستند (بقره/۱۶۶-۱۶۷). هنگامی که در آتش محاجّه می‌کنید، ضعیفان به مستکبران [در آتش] می‌گویند: ما پیرو شما بودیم پس آیا می‌توانید پاره‌‍‌ای از این آتش را از ما دفع کنید؟ مستکبران می‌گویند: همه ما در آن هستیم. خداست که میان بندگان خود داوری کرده است. کسانی که در آتش هستند به نگهبانان جهنّم می‌گویند: پروردگارتان را بخوانید تا یک روز از این عذاب را به ما تخفیف دهد. می‌گویند: مگر پیامبرانتان دلایل روشن به سوی شما نیاوردند؟ می‌گویند: بله. می‌گویند: پس بخوانید ولی دعای کافران جز در بیراهه نیست (غافر/۴۷-۵۰).

کافران می‌خواهند از آتش بیرون بیایند در حالی‌که از آن بیرون آمدنی نیستند. برای آنها عذابی پایدار است (مائده/۳۷). به آنها گفته شود: همان‌گونه که دیدار امروزتان را فراموش کردید، امروز شما را فراموش خواهیم کرد. جایگاهتان آتش است و شما یاورانی نخواهید داشت. این بدان سبب است که شما آیات خدا را به ریشخند گرفتید و زندگی دنیا شما را فریب داد پس امروز نه از این [آتش] بیرون آورده شوند و نه عذر آنها پذیرفته شود (جاثیه/۳۴-۳۵).

بدون تردید مجرمان در گمراهی و شعله‌های آتش هستند. روزی که در آتش به رو کشیده می‌شوند، [به آنها گفته می‌شود:] لمس کردن لهیب آتش را بچشید (قمر/۴۷-۴۸). به کسانی که ستم کرده‌اند، می‌گوییم: بچشید عذاب آتشی را که آن را تکذیب می‌کردید (سبأ/۴۲). [به سران کفر و شرک گفته می‌شود:] اینها گروهی هستند که با شما به اجبار [به آتش] داخل می‌شوند. بدا به حال آنان. به‌درستی که آنها داخل آتش می‌شوند. [آنها به رؤسای خود] می‌گویند: بلکه بدا به حال خودتان. این [عذاب] را شما برای ما از پیش فراهم آوردید. بد قرارگاهی است. می‌گویند: پروردگارا، هر کس این را برای ما پیش فرستاده، عذاب او را در آتش دوچندان کن. [دوزخیان] می‌گویند: چرا مردانی را که آنها را از اشرار می‌شمردیم، نمی‌بینیم؟ آیا ما آنها را به ریشخند گرفتیم یا چشم‌های ما بر آنها نمی‌افتد؟ بی‌تردید این جدال اهل آتش راست است (ص/۵۹-۶۴). روزی که دشمنان خدا به سوی آتش گرد آورده و بازداشت می‌شوند تا زمانی که نزد آن [آتش] بیایند، گوش، دیدگان و پوست آنها به آن‌چه می‌کرده‌اند، بر ضدّ آنها گواهی می‌دهند. به پوست خود می‌گویند: چرا بر ضدّ ما شهادت دادید؟ می‌گویند: همان خدایی که هر چیز را به سخن می‌آوَرد، ما را به سخن آورد. او نخستین بار شما را آفرید. به سوی او بازگردانده می‌شوید. شما که [گناهانتان را] پنهان می‌کردید به سبب این نبود که از شهادت گوش، چشم و پوستِ تن خود بیم داشتید بلکه گمان می‌کردید خدا از بسیاری از کارهایی که انجام می‌دهید، آگاه نمی‌شود. این گمانی بد بود که درباره پروردگارتان داشتید. شما را هلاک نمود و از زیان‌کاران شدید پس اگر شکیبایی کنند، جای آنها در آتش است و اگر پوزش بطلبند، اجابت نمی‌شوند (فصّلت/۱۹-۲۴). در آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان. همان کسانی که به بیهوده‌گویی سرگرم هستند. روزی که به سوی آتش جهنّم کشیده می‌شوند، چه کشیدنی. [به آنها گویند:] این همان آتشی است که آن را دروغ می‌پنداشتید. آیا این سحر است؟ یا شما نمی‌بینید؟ به آن وارد شوید. خواه صبر کنید یا صبر نکنید به حال شما یکسان است. تنها به آن‌چه می‌کردید، مجازات می‌یابید (طور/۱۱-۱۶).

روزی که همه آنها را گرد می‌آورد [و می‌فرماید:] ای گروه جنّیان، از آدمیان [پیروان] فراوان یافتید. سرپرستان آنها از انسان می‌گویند: پروردگارا، برخی از ما از برخی دیگر بهره‌برداری کرد و به پایانی که برای ما معِیّن کردی، رسیدیم [خدا] می‌فرماید: جایگاه شما آتش است. در آن جاودانه هستید مگر آن‌چه را خدا بخواهد. به‌درستی که پروردگار تو حکیم دانا است. این‎‌گونه برخی از ستمگران را به سزای اعمالی که انجام می‌دادند، به بعضی دیگر وامی‌گذاریم (انعام/۱۲۸-۱۲۹). کسانی که زر و سیم را گنجینه می‌کنند و آن را در راه خدا هزینه نمی‌کنند، به آنها از عذابی دردناک خبر بده. روزی که آن [گنجینه‌ها] را در آتش دوزخ بگدازند و پیشانی، پهلو و پشت آنها را با آن داغ کنند [و گویند:] این است آن‌چه می‌اندوختید پس کیفر آن‌چه را می‌اندوختید، بچشید (توبه/۳۴-۳۵). [جهنّمیان] می‌گویند: اگر شنیده بودیم یا تعقّل کرده بودیم در میان اصحاب آتش نبودیم. پس به گناه خود اقرار می‌کنند. مرگ بر اهل آتش باد (ملک/۱۰-۱۱). اصحاب بهشت، اصحاب آتش را ندا می‌دهند که ما آن‌چه را پروردگارمان به ما وعده داده بود، درست یافتیم. آیا شما آن‌‌چه را پروردگارتان وعده کرده بود، راست و درست یافتید؟ می‌گویند: آری، پس آوازدهنده‌ای میان آنها آواز می‌دهد که لعنت خدا بر ستمکاران باد (اعراف/۴۴). میان آن دو [گروه] حایلی است و بر اعراف مردانی هستند که هر یک را از سیمایشان می‌شناسند. اصحاب بهشت را که هنوز وارد آن نشده‌اند ولی به آن امید دارند را آواز می‌دهند که سلام بر شما. چون چشمانشان به سوی اصحاب آتش برگردانیده شود، می‌گویند: پروردگارا، ما را با گروه ستمکاران قرار نده (اعراف/۴۶-۴۷). اصحاب آتش، اصحاب بهشت را آواز می‌دهند که از آن آب یا از آن‌چه خدا روزی شما کرده است بر ما فرو ریزید، می‌گویند: خدا آنها را بر کافران حرام کره است. همانان که دین خود را سرگرمی و بازی پنداشتند و زندگی دنیا مغرورشان کرد پس همان گونه که دیدار امروز خود را از یاد بردند و آیات ما را انکار کردند، ما امروز آنان را از یاد می‌بریم (اعراف/۵۰-۵۱).

آتش- اقوام، [یکی از فرزندان آدم به برادر خود گفت:] اگر دست خود را به سوی من دراز کنی تا مرا بکشی من دست خود را به سوی تو دراز نمی‌کنم تا تو را بکشم. به‌درستی‌که من از خدا، پروردگار جهانیان می‌ترسم. من می‌خواهم تو با گناه من و گناه خودت [به سوی خدا] بازگردی و از اهل آتش باشی. این است سزای ستمگران (مائده/۲۸-۲۹).

[قوم نوح] به سبب گناهانشان غرق شدند و در آتشی وارد شدند. برای خود در برابر خدا یاورانی نیافتند (نوح/۲۵). خدا برای کسانی که کفر ورزیده‌اند، زن نوح و زن لوط را مَثَل زده است که هر دو تحت [نکاح] دو بنده از بندگان شایسته ما بودند. به آنها خیانت کردند و کاری از دست [شوهران] آنها در برابر خدا ساخته نبود. گفته شد: با داخل‌شوندگان داخل آتش شوید (تحریم/۱۰).

[قوم ثمود] گفتند: آیا تنها بشری از خودمان را پیروی کنیم؟ در این صورت ما واقعاَ در گمراهی و آتش خواهیم بود (قمر/۲۴).

چون ابراهیم گفت: پروردگارا، این سرزمین را شهری امن گردان و مردم آن را، هر کس از آنها که به خدا و روز بازپسین ایمان بیاورد، از فرآورده‌ها روزی بخش، [خدا] فرمود: هر کس کفر ورزد، را اندکی برخوردار می‌کنم سپس او را با خواری به سوی عذاب آتش می‌کشانم و بد سرانجامی است (بقره/۱۲۶). ابراهیم گفت: جز خدا فقط بت‌هایی را گرفته‌اید، آن هم برای دوستی میان شما در زندگی دنیاست آن‌گاه روز قیامت بعضی از شما بعضی دیگر را انکار و برخی از شما برخی دیگر را لعنت می‌کنند. جایگاهتان آتش است و برای شما یاورانی نخواهد بود (عنکبوت/۲۵).

[مومن آل فرعون به قوم خود گفت:] ای قوم من، چه شده است که من شما را به نجات فرا می‌خوانم و [شما] مرا به آتش فرا می‌خوانید؟ مرا فرا می‌خوانید تا به خدا کافر شوم و چیزی را که بدان علمی ندارم با او شریک کنم و من به سوی آن شکست‌ناپذیر آمرزنده دعوت می‌کنم. آن‌چه مرا به سوی آن دعوت می‌کنید به ناچار نه در دنیا و نه در آخرت، شایسته خواندن نیست. درحقیقت برگشت ما به سوی خداست. اسراف‌کاران اهل آتش هستند (غافر/۴۱-۴۳). فرعون و سپاهیان او را پیشوایانی که به سوی آتش می‌خوانند، قرار دادیم. روز قیامت یاری نخواهند شد (قصص/۴۱). [فرعون] روز قیامت پیشاپیش قومش می‌رود و آنها را به آتش وارد می‌کند. چه بد جای ورودی است (هود/۹۸). فرعونیان را عذاب سخت فرو گرفت. هر صبح و شام بر آتش عرضه می‌شوند.  روزی که رستاخیز برپا می‌شود [فریاد می‌رسد که] فرعونیان را در سخت‌ترین عذاب داخل کنید. آن‌گاه در آتش جدال می‌کنند (غافر/۴۵-۴۷).

برخی از جن نزد سلیمان به فرمان پروردگارش کار می‌کردند. هر کس از آنها از دستور ما سر برمی‌تافت، عذاب آتش سوزان را به او می‌چشاندیم (سبأ/۱۲).

کسانی که گفتند: خدا همان مسیح پسر مریم است، بدون تردید کافر شده‌اند. حال آن‌که مسیح می‌گفت: ای بنی‌اسرائیل، پروردگار من و پروردگار خودتان را بپرستید. هر کس به خدا شرک آورد، به یقین خدا بهشت را بر او حرام کرده است. جایگاه او آتش است و برای ستمکاران یاورانی نیست (مائده/۷۲).

این‌گونه قرآن عربی به سوی تو وحی کردیم تا [مردم] مکه و کسانی که پیرامون آن هستند را هشدار دهی و از روز گردآمدن که تردیدی در آن نیست، بیم دهی. گروهی در بهشت هستند و گروهی در آتش (شوری/۷). هر کس از گروه‌ها به آن (قرآن) کفر ورزد، آتش وعده‌گاه اوست (هود/۱۷). آیا کسی که فرمان عذاب بر او واجب شده است [رهایی خواهد یافت]؟ آیا تو کسی را که در آتش است، می‌رهانی (زمر/۱۹)؟

برجای‌ماندگان به نشستن خود پس از رسول خدا شادمان شدند و از این‌که با مال و جان خود در راه خدا جهاد کنند، کراهت داشتند. گفتند: در این گرما بیرون نروید. بگو، اگر دریابند، آتش جهنّم سوزان‌تر است، اگر بیندیشند (توبه/۸۱).

برخی از آنها (کسانی را که بهره‌ای از کتاب یافته‌اند) به او (پیامبر) ایمان آوردند و برخی از ایشان، روی برتافتند. [برای آنها] آتش پرشراره کافی است (نساء/۵۵). آیا ندیدی کسانی را که بهره‌ای از کتاب یافته‌اند چون به سوی کتاب خدا فراخوانده می‌شوند تا میان آنها حکم کند، آن‌گاه گروهی از آنها به حال اعراض روی برمی‌تابند؟ این بدان سبب بود که آنها گفتند: هرگز آتش جز چند روزی به ما نخواهد رسید و برساخته‌هایشان آنها را در دینشان فریفته است (آل‌عمران/۲۳-۲۴). گفتند: جز چند روزی، هرگز آتش به ما نخواهد رسید. بگو، مگر پیمانی از خدا گرفته‌اید که خدا پیمان خود را هرگز خلاف نخواهد کرد یا آن‌چه را نمی‌دانید به دروغ به خدا نسبت می‌دهید (بقره/۸۰-۸۱)؟ کسانی از اهل‌کتاب که کفر ورزیده‌اند و مشرکان در آتش جهنّم هستند. در آن جاودانه می‌مانند. آنها هستند که بدترین آفریدگان هستند (بینه/۶). اگر خدا این جلای وطن را بر آنها (کافران اهل‌کتاب) مقرّر نکرده بود، بدون تردید آنان را در دنیا عذاب می‌کرد و در آخرت عذاب آتش دارند. این برای آن بود که آنها با خدا و پیامبر او دشمنی کردند. هر کس با خدا دشمنی کند، خدا سخت‌کیفر است (حشر/۳-۴).

[ابولهب] به زودی در آتش پرزبانه درآید و زن او، آن آتش‌افروز، بر گردنش طنابی از لیف خرماست (مسد/۳-۵).

جهنم

أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ* أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ* نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَ مَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ* فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ (واقعه/۷۱-۷۴) وَ ضَرَبَ [الانسان] لَنَا مَثَلًا وَ نَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ* قُلْ … الَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ (يس/۷۸-۸۰)

وَ الْعَادِيَاتِ ضَبْحًا* فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (عادیات/۱-۲)

وَ خَلَقَ [الرحمن] الْجَانَّ مِن مَّارِجٍ مِّن نَّارٍ (الرّحمن/۱۵) وَ الْجَآنَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ (حجر/۲۷) قَالَ [الله لابلیس] مَا مَنَعَكَ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُكَ (اعراف/۱۲) قَالَ أَنَاْ خَيْرٌ مِّنْهُ (آدم) خَلَقْتَنِي مِن نَّارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِن طِينٍ (اعراف/۱۲؛ ص/۷۶)

فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ (عنكبوت/۲۴) قَالُوا حَرِّقُوهُ وَ انصُرُوا آلِهَتَكُمْ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ (انبياء/۶۸) قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ (صافّات/۹۷) فَأَنجَاهُ اللَّهُ مِنَ النَّارِ (عنكبوت/۲۴) قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ (انبیاء/۶۹) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (عنكبوت/۲۴)

فَلَمَّا قَضَى مُوسَي الْأَجَلَ وَ سَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ (قصص/۲۹) إِذْ رَأَى نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى (طه/۱۰) إِذْ قَالَ مُوسَى لِأَهْلِهِ إِنِّي آنَسْتُ نَارًا سَآتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِيكُم بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ * فَلَمَّا جَاءهَا  نُودِيَ أَن بُورِكَ مَن فِي النَّارِ وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ سُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (نمل/۷-۸) فَلَمَّا أَتَاهَا (النار) نُودِي مِن شَاطِئِ الْوَادِي الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن يَا مُوسَى إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (قصص/۳۰) قَالَ [موسی لسامری] … وَ انظُرْ إِلَى إِلَهِكَ الَّذِي ظَلْتَ عَلَيْهِ عَاكِفًا لَّنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِي الْيَمِّ نَسْفًا (طه/۹۷)

[قال ذوالقرنین] آتُونِي زُبَرَ الْحَدِيدِ حَتَّى إِذَا سَاوَى بَيْنَ الصَّدَفَيْنِ قَالَ انفُخُوا حَتَّى إِذَا جَعَلَهُ نَارًا قَالَ آتُونِي أُفْرِغْ عَلَيْهِ قِطْرًا (کهف/۹۶)

قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ* النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ * إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ* وَ هُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ (بروج/۴-۷)

لَّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِيَاء … الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلاَّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىَ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ … (آل‌عمران/۱۸۱-۱۸۳) كُلَّمَا أَوْقَدُواْ (الیهود) نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ (مائده/۶۴)

اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَكَةٍ زَيْتُونِةٍ لَّا شَرْقِيَّةٍ وَ لَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ (نور/۳۵) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَ الأذَى … أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَ أَصَابَهُ الْكِبَرُ وَ لَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاء فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمُ الآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (بقره/۲۶۴-۲۶۶) [الله] أَنزَلَ  مِنَ السَّمَاء مَاء فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَّابِيًا وَ مِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاء حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ كَذَلِكَ يَضْرِبُ اللّهُ الْحَقَّ وَ الْبَاطِلَ (رعد/۱۷) مَثَلُهُمْ (الذین یقولون امنا بالله و بالیوم الاخر و ماهم بمومنین) کَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّا أَضَاءتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللّهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لاَّ يُبْصِرُونَ (بقره/۱۷) وَ اعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللّهِ جَمِيعًا وَ لاَ تَفَرَّقُواْ وَ اذْكُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاء فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَ كُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ (آل‌عمران/۱۰۳)

النار – الاخرة، وَ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَى عَبْدِنَا فَأْتُواْ بِسُورَةٍ مِّن مِّثْلِهِ وَ ادْعُواْ شُهَدَاءكُم مِّن دُونِ اللّهِ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ* فَإِن لَّمْ تَفْعَلُواْ وَ لَن تَفْعَلُواْ فَاتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ (بقره/۲۳-۲۴) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلَائِكَةٌ غِلَاظٌ شِدَادٌ لَا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ (تحریم/۶) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ الرِّبَا أَضْعَافًا مُّضَاعَفَةً وَ اتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ* وَ اتَّقُواْ النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ (آل‌عمران/۱۳۰-۱۳۱) وَ لاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَ مَا لَكُم مِّن دُونِ اللّهِ مِنْ أَوْلِيَاء ثُمَّ لاَ تُنصَرُونَ (هود/۱۱۳) [لا تنكحوا المشركات و المشركين] أُوْلَئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ اللّهُ يَدْعُوَ إِلَى الْجَنَّةِ وَ الْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَ يُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (بقره/۲۲۱) فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى* لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى* الَّذِي كَذَّبَ وَ تَوَلَّى* وَ سَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى* الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى* وَ مَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى* إِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى* وَ لَسَوْفَ يَرْضَى (لیل/۱۴-۲۱) فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ وَ ما الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ مَتَاعُ الْغُرُورِ (آل‌عمران/۱۸۵) وَ إِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ*  وَ إِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ* عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (تکویر/۱۲-۱۴)

لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ (حشر/۲۰) [الذي في الجنة] كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَ سُقُوا مَاء حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ (محمّد/۱۵) أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَى تَقْوَى مِنَ اللّهِ وَ رِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىَ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (توبه/۱۰۹)

مِنْهُم (الناس) مَّن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ* أُولَئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِّمَّا كَسَبُواْ (بقره/۲۰۱-۲۰۲) الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ* الصَّابِرِينَ وَ الصَّادِقِينَ وَ الْقَانِتِينَ وَ الْمُنفِقِينَ وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالأَسْحَارِ (آل‌عمران/۱۶-۱۷) [اولوالالباب] الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللّهَ قِيَامًا وَ قُعُودًا وَ عَلَىَ جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ* رَبَّنَا إِنَّكَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ وَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ (آل‌عمران/۱۹۱-۱۹۲)

يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَ نُحَاسٌ فَلَا تَنتَصِرَانِ* فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (الرّحمن/۳۵-۳۶)

وَ مَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَ مَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَ يَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَ لَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ لِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَ الْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَ يَهْدِي مَن يَشَاءُ وَ مَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَ مَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ (مدثّر/۳۱)

النار – الفرق، وَ إِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَ جَعَلَ لِلَّهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ (زمر/۸)

مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَ هُمْ فِيهَا لاَ يُبْخَسُونَ* أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَ حَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِيهَا وَ بَاطِلٌ مَّا كَانُواْ يَعْمَلُونَ (هود/۱۵-۱۶)

إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَ إِن يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاء كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَ سَاءتْ مُرْتَفَقًا (کهف/۲۹)

وَ أَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَ قِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ* وَ لَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (سجده/۲۰-۲۱)

وَ الَّذِينَ كَسَبُواْ السَّيِّئَاتِ جَزَاء سَيِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ مَّا لَهُم مِّنَ اللّهِ مِنْ عَاصِمٍ كَأَنَّمَا أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِّنَ اللَّيْلِ مُظْلِمًا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (یونس/۲۷) بَلَى مَن كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۸۱) وَ مَن جَاء بِالسَّيِّئَةِ فَكُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (نمل/۹۰)

ذَلِكَ جَزَاء أَعْدَاء اللَّهِ النَّارُ لَهُمْ فِيهَا دَارُ الْخُلْدِ جَزَاء بِمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (فصّلت/۲۸) أَلَمْ يَعْلَمُواْ أَنَّهُ مَن يُحَادِدِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا ذَلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ (توبه/۶۳) وَ مَن يَعْصِ اللّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَ لَهُ عَذَابٌ مُّهِينٌ (نساء/۱۴) مَن يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا* حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَ أَقَلُّ عَدَدًا (جن/۲۳-۲۴)

وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًى وَ لَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ* ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّهِ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَ نُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ* ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ وَ أَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ (حج/۸-۱۰) مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ لَا هُدًى وَ لَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ* وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّبِعُوا مَا أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا بَلْ نَتَّبِعُ مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ الشَّيْطَانُ يَدْعُوهُمْ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ (لقمان/۲۰-۲۱) وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِيدٍ* كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَ يَهْدِيهِ إِلَى عَذَابِ السَّعِيرِ (حج/۳-۴) إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ (فاطر/۶) الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ* فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِي النَّارِ خَالِدَيْنِ فِيهَا وَ ذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِينَ (حشر/۱۶-۱۷) وَ لَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَ جَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ وَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ (ملک/۵)

وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاء وَ الْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا بَاطِلًا ذَلِكَ ظَنُّ الَّذِينَ كَفَرُوا فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِنَ النَّارِ (ص/۲۷) وَ أَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ (انفال/۱۴) وَّ عُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ (رعد/۳۵) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَى عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَ لَا يُخَفَّفُ عَنْهُم مِّنْ عَذَابِهَا كَذَلِكَ نَجْزِي كُلَّ كَفُورٍ (فاطر/۳۶) إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَ أَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا* خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَّا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَ لَا نَصِيرًا (احزاب/۶۴-۶۵) وَ مَن لَّمْ يُؤْمِن بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَعِيرًا (فتح/۱۳) إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَا وَ أَغْلَالًا وَ سَعِيرًا  (انسان/۴) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَ يَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَ النَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ (محمّد/۱۲) مَأْوَاهُمُ النَّارُ وَ لَبِئْسَ الْمَصِيرُ (نور/۵۷) سَنُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُواْ الرُّعْبَ بِمَا أَشْرَكُواْ بِاللّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ وَ بِئْسَ مَثْوَى الظَّالِمِينَ (آل‌عمران/۱۵۱) وَ كَذَلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (غافر/۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَ لاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَيْئًا وَ أُولَئِكَ هُمْ وَقُودُ النَّارِ (آل‌عمران/۱۰) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَ لاَ أَوْلاَدُهُم مِّنَ اللّهِ شَيْئًا وَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (آل‌عمران/۱۱۶) وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۲۵۷) وَ إِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَئِذَا كُنَّا تُرَابًا أَئِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ أُوْلَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِرَبِّهِمْ وَ أُوْلَئِكَ الأَغْلاَلُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدونَ (رعد/۵) وَ مَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَيَمُتْ وَ هُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الآخِرَةِ وَ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۲۱۷) وَ يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ* لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لَا عَن ظُهُورِهِمْ وَ لَا هُمْ يُنصَرُونَ* بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَ لَا هُمْ يُنظَرُونَ (انبیاء/۳۸-۴۰) يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ* يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ* ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (ذاریات/۱۲-۱۴) فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِّن نَّارٍ يُصَبُّ مِن فَوْقِ رُؤُوسِهِمُ الْحَمِيمُ* يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَ الْجُلُودُ* وَ لَهُم مَّقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ* كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ (حج/۱۹-۲۲)

وَ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنكَرَ يَكَادُونَ يَسْطُونَ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا قُلْ أَفَأُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَلِكُمُ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (حج/۷۲) وَ الَّذِينَ كَفَرواْ وَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۳۹) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ خَالِدِينَ فِيهَا وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (تغابن/۱۰) الَّذِينَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَ بِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ* إِذِ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَ السَّلَاسِلُ يُسْحَبُونَ* فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ* ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تُشْرِكُونَ* مِن دُونِ اللَّهِ (غافر/۷۰-۷۴) وَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَ اسْتَكْبَرُواْ عَنْهَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (اعراف/۳۶) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُواْ الْعَذَابَ (نساء/۵۶) وَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ* عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ (بلد/۱۹-۲۰) [من يضلل الله] مَّأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا* ذَلِكَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمْ كَفَرُواْ بِآيَاتِنَا وَقَالُواْ أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا وَ رُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا (اسراء/۹۷-۹۸) إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا أَفَمَن يُلْقَى فِي النَّارِ خَيْرٌ أَم مَّن يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (فصّلت/۴۰) إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لاَ يُكَلِّمُهُمُ اللّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لاَ يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ* أُولَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى وَ الْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَمَآ أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ (بقره/۱۷۴-۱۷۵) إَنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَاءنَا وَ رَضُواْ بِالْحَياةِ الدُّنْيَا وَ اطْمَأَنُّواْ بِهَا وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ* أُوْلَئِكَ مَأْوَاهُمُ النُّارُ بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ (یونس/۷-۸) وَ أَعْتَدْنَا لِمَن كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيرًا* إِذَا رَأَتْهُم مِّن مَّكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَ زَفِيرًا* وَ إِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا* لَا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَ ادْعُوا ثُبُورًا كَثِيرًا* قُلْ أَذَلِكَ خَيْرٌ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ كَانَتْ لَهُمْ جَزَاء وَ مَصِيرًا (فرقان/۱۱-۱۵)

وَ يَجْعَلُونَ (المشرکون)  لِلّهِ مَا يَكْرَهُونَ وَ تَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَى لاَ جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ الْنَّارَ وَ أَنَّهُم مُّفْرَطُونَ (نحل/۶۲) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعْمَةَ اللّهِ كُفْرًا وَ أَحَلُّواْ قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ … وَ جَعَلُواْ لِلّهِ أَندَادًا لِّيُضِلُّواْ عَن سَبِيلِهِ قُلْ تَمَتَّعُواْ فَإِنَّ مَصِيرَكُمْ إِلَى النَّارِ (ابراهیم/۲۸-۳۰) أُوْلَئِكَ  (المشرکون) حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَ فِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ (توبه/۱۷)

وَعَدَ الله الْمُنَافِقِينَ وَ الْمُنَافِقَاتِ وَ الْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَ لَعَنَهُمُ اللّهُ وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (توبه/۶۸) إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَ لَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا* إِلاَّ الَّذِينَ تَابُواْ وَ أَصْلَحُواْ وَ اعْتَصَمُواْ بِاللّهِ وَ أَخْلَصُواْ دِينَهُمْ لِلّهِ فَأُوْلَئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ سَوْفَ يُؤْتِ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا (نساء/۱۴۵-۱۴۶) [الذین امنوا ينادی الذین نافقوا] فَالْيَوْمَ لَا يُؤْخَذُ مِنكُمْ فِدْيَةٌ وَ لَا مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مَأْوَاكُمُ النَّارُ هِيَ مَوْلَاكُمْ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (حدید/۱۵)

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ تَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِم مَّا هُم مِّنكُمْ وَ لَا مِنْهُمْ وَ يَحْلِفُونَ عَلَى الْكَذِبِ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ* أَعَدَّ اللَّهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا إِنَّهُمْ سَاء مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ* اتَّخَذُوا أَيْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّهِ فَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ* لَن تُغْنِيَ عَنْهُمْ أَمْوَالُهُمْ وَ لَا أَوْلَادُهُم مِّنَ اللَّهِ شَيْئًا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ  (مجادله/۱۴-۱۷) إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَ لَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ (بروج/۱۰) وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِكَ (اكل الاموال بالباطل و قتل انفسهم) عُدْوَانًا وَ ظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا وَ كَانَ ذَلِكَ عَلَى اللّهِ يَسِيرًا (نساء/۳۰) إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا (نساء/۱۰) وَ مَنْ عَادَ [الی الربا] فَأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (بقره/۲۷۵)

لَّقَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِيَاء سَنَكْتُبُ مَا قَالُواْ وَ قَتْلَهُمُ الأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ نَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ * ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَ أَنَّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِيدِ  (آل‌عمران/۱۸۱-۱۸۲)

وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ* الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَ عَدَّدَهُ * يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ* كَلَّا لَيُنبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ* وَ مَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ* نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ* الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ* إِنَّهَا عَلَيْهِم مُّؤْصَدَةٌ (همزه/۱-۹)

وَ رَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُم مُّوَاقِعُوهَا وَ لَمْ يَجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا (کهف/۵۳) [یومئذ] سَرَابِيلُهُم مِّن قَطِرَانٍ و َتَغْشَى وُجُوهَهُمْ النَّارُ* لِيَجْزِي اللّهُ كُلَّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ (ابراهیم/۵۰-۵۱) لَهُم (خاسرین) مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَ مِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذَلِكَ يُخَوِّفُ اللَّهُ بِهِ عِبَادَهُ يَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ (زمر/۱۶)

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ* عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ* تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً (غاشیه/۲-۴) وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ* فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ* وَ مَا أَدْرَاكَ مَاهِيَهْ * نَارٌ حَامِيَةٌ (قارعه/۸-۱۱) تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَ هُمْ فِيهَا كَالِحُونَ (مومنون/۱۰۴) وَ أَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ* فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا * وَ يَصْلَى سَعِيرًا (انشقاق/۱۰-۱۲) وَ يَتَجَنَّبُهَا (التذكر) الْأَشْقَى* الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى* ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَ لَا يَحْيَى (اعلی/۱۱-۱۳) فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُواْ فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَ شَهِيقٌ* خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ (هود/۱۰۶-۱۰۷)

النار- الحوار، وَ لَوْ تَرَى إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُواْ الْمَلآئِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبَارَهُمْ وَ ذُوقُواْ عَذَابَ الْحَرِيقِ* ذَلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَ أَنَّ اللّهَ لَيْسَ بِظَلاَّمٍ لِّلْعَبِيدِ (انفال/۵۰-۵۱) فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ أُوْلَئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ حَتَّى إِذَا جَاءتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُواْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ قَالُواْ ضَلُّواْ عَنَّا وَ شَهِدُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُواْ كَافِرِينَ* قَالَ ادْخُلُواْ فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُم مِّن الْجِنِّ وَ الإِنسِ فِي النَّارِ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَّعَنَتْ أُخْتَهَا حَتَّى إِذَا ادَّارَكُواْ فِيهَا جَمِيعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لأُولاَهُمْ رَبَّنَا هَؤُلاء أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِّنَ النَّارِ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَ لَكِن لاَّ تَعْلَمُونَ* وَ قَالَتْ أُولاَهُمْ لأُخْرَاهُمْ فَمَا كَانَ لَكُمْ عَلَيْنَا مِن فَضْلٍ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ (اعراف/۳۷-۳۹) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَلَيْسَ هَذَا بِالْحَقِّ قَالُوا بَلَى وَ رَبِّنَا قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (احقاف/۳۴) وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَ اسْتَمْتَعْتُم بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا كُنتُمْ تَفْسُقُونَ (احقاف/۲۰) وَ لَوْ تَرَىَ إِذْ وُقِفُواْ عَلَى النَّارِ فَقَالُواْ يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَ لاَ نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (انعام/۲۷) هُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُم مَّا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَن تَذَكَّرَ وَ جَاءكُمُ النَّذِيرُ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِن نَّصِيرٍ (فاطر/۳۷) يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ يَقُولُونَ يَا لَيْتَنَا أَطَعْنَا اللَّهَ وَ أَطَعْنَا الرَّسُولَا* وَ قَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَ كُبَرَاءنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا* رَبَّنَا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا (احزاب/۶۶-۶۸) إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُواْ مِنَ الَّذِينَ اتَّبَعُواْ وَ رَأَوُاْ الْعَذَابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الأَسْبَابُ* وَ قَالَ الَّذِينَ اتَّبَعُواْ لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّؤُواْ مِنَّا كَذَلِكَ يُرِيهِمُ اللّهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهِمْ وَ مَا هُم بِخَارِجِينَ مِنَ النَّارِ (بقره/۱۶۶-۱۶۷) وَ إِذْ يَتَحَاجُّونَ فِي النَّارِ فَيَقُولُ الضُّعَفَاء لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا نَصِيبًا مِّنَ النَّارِ* قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُلٌّ فِيهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَكَمَ بَيْنَ الْعِبَادِ* وَ قَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ* قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَى قَالُوا فَادْعُوا وَ مَا دُعَاء الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ (غافر/۴۷-۵۰)

يُرِيدُونَ أَن يَخْرُجُواْ مِنَ النَّارِ وَ مَا هُم بِخَارِجِينَ مِنْهَا وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ (مائده/۳۷) وَ قِيلَ الْيَوْمَ نَنسَاكُمْ كَمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا وَ مَأْوَاكُمْ النَّارُ وَ مَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ* ذَلِكُم بِأَنَّكُمُ اتَّخَذْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَ غَرَّتْكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ لَا يُخْرَجُونَ مِنْهَا وَ لَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ (جاثیه/۳۴-۳۵)

إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَ سُعُرٍ* يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ (قمر/۴۷-۴۸) نَقُولُ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ (سبأ/۴۲) [قيل للملأ الکفر و الشرک] هَذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَكُمْ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ إِنَّهُمْ صَالُوا النَّار* قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِكُمْ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا فَبِئْسَ الْقَرَارُ* قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ* وَ قَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَى رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَارِ* أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ* إِنَّ ذَلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ (ص/۵۹-۶۴) وَ يَوْمَ يُحْشَرُ أَعْدَاء اللَّهِ إِلَى النَّارِ فَهُمْ يُوزَعُونَ* حَتَّى إِذَا مَا جَاؤُوهَا شَهِدَ عَلَيْهِمْ سَمْعُهُمْ وَ أَبْصَارُهُمْ وَ جُلُودُهُمْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُون* وَ قَالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَيْنَا قَالُوا أَنطَقَنَا اللَّهُ الَّذِي أَنطَقَ كُلَّ شَيْءٍ وَ هُوَ خَلَقَكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ* وَ مَا كُنتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ يَشْهَدَ عَلَيْكُمْ سَمْعُكُمْ وَ لَا أَبْصَارُكُمْ وَ لَا جُلُودُكُمْ وَ لَكِن ظَنَنتُمْ أَنَّ اللَّهَ لَا يَعْلَمُ كَثِيرًا مِّمَّا تَعْمَلُونَ* وَ ذَلِكُمْ ظَنُّكُمُ الَّذِي ظَنَنتُم بِرَبِّكُمْ أَرْدَاكُمْ فَأَصْبَحْتُم مِّنْ الْخَاسِرِينَ* فَإِن يَصْبِرُوا فَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ وَ إِن يَسْتَعْتِبُوا فَمَا هُم مِّنَ الْمُعْتَبِينَ (فصّلت/۱۹-۲۴) فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ* الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ* يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا* هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ* أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنتُمْ لَا تُبْصِرُونَ* اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاء عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (طور/۱۱-۱۶)

وَ يَوْمَ يِحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الإِنسِ وَ قَالَ أَوْلِيَآؤُهُم مِّنَ الإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِيَ أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَليمٌ* وَ كَذَلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضًا بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ (انعام/۱۲۸-۱۲۹) وَ الَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لاَ يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ* يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُمْ وَ جُنوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لأَنفُسِكُمْ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ (توبه/۳۴-۳۵) وَ قَالُوا (اصحاب السعیر) لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ* فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ (ملک/۱۰-۱۱) وَ نَادَى أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَن قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدتُّم مَّا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا قَالُواْ نَعَمْ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَن لَّعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (اعراف/۴۴) وَ بَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَ عَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ وَ نَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَ هُمْ يَطْمَعُونَ* وَ إِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاء أَصْحَابِ النَّارِ قَالُواْ رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (اعراف/۴۶-۴۷) وَ نَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ* الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَهْوًا وَ لَعِبًا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُواْ لِقَاء يَوْمِهِمْ هَذَا وَ مَا كَانُواْ بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (اعراف/۵۰-۵۱)

النار- الاقوام، [قال ابني آدم لاخيه] لَئِن بَسَطتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي مَا أَنَاْ بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لَأَقْتُلَكَ إِنِّي أَخَافُ اللّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ* إِنِّي أُرِيدُ أَن تَبُوءَ بِإِثْمِي وَ إِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ وَ ذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِينَ (مائده/۲۸-۲۹)

مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ (قوم نوح) أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَنصَارًا (نوح/۲۵) ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِينَ كَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَ اِمْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَ قِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ (تحريم/۱۰)

فَقَالُوا (قوم ثمود) أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَ سُعُرٍ (قمر/۲۴)

وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ قَالَ وَ مَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ (بقره/۱۲۶) وَ قَالَ [ابراهیم] إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَ يَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَ مَأْوَاكُمُ النَّارُ وَ مَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ (عنكبوت/۲۵)

و [قال رجل مؤمن من آل فرعون] يَا قَوْمِ مَا لِي أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجَاةِ وَ تَدْعُونَنِي إِلَى النَّارِ* تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ أُشْرِكَ بِهِ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَ أَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّار* لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِي إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيَا وَ لَا فِي الْآخِرَةِ وَ أَنَّ مَرَدَّنَا إِلَى اللَّهِ وَ أَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ (غافر/۴۱-۴۳) وَ جَعَلْنَاهُمْ (فرعون و جنوده) أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنصَرُونَ (قصص/۴۱) يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ (هود/۹۸) فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ* النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَ عَشِيًّا وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ* وَ إِذْ يَتَحَاجُّونَ فِي النَّارِ (غافر/۴۵-۴۷)

وَ مِنَ الْجِنِّ مَن يَعْمَلُ بَيْنَ يَدَيْهِ (سليمان) بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ مَن يَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنَا نُذِقْهُ مِنْ عَذَابِ السَّعِيرِ (سبأ/۱۲)

لَقَدْ كَفَرَ الَّذِينَ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ وَ قَالَ الْمَسِيحُ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَ رَبَّكُمْ إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللّهُ عَلَيهِ الْجَنَّةَ وَ مَأْوَاهُ النَّارُ وَ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ (مائده/۷۲)

وَ كَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَى وَ مَنْ حَوْلَهَا وَ تُنذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَ فَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ (شوري/۷) وَ مَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ (هود/۱۷) أَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِي النَّارِ (زمر/۱۹)

فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلاَفَ رَسُولِ اللّهِ وَ كَرِهُواْ أَن يُجَاهِدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ قَالُواْ لاَ تَنفِرُواْ فِي الْحَرِّ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَّوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ (توبه/۸۱)

فَمِنْهُم (الذین اوتوا نصیبا من الکتاب) مَّنْ آمَنَ بِهِ (النبی) وَ مِنْهُم مَّن صَدَّ عَنْهُ وَ كَفَى بِجَهَنَّمَ سَعِيرًا (نساء/۵۵) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوْتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُمْ وَ هُم مُّعْرِضُونَ*  ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ وَ غَرَّهُمْ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ (آل‌عمران/۲۳-۲۴) وَ قَالُواْ  لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّامًا مَّعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَ اللّهِ عَهْدًا فَلَن يُخْلِفَ اللّهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ (بقره/۸۰-۸۱) إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَ الْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُوْلَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ (بيّنه/۶) وَ لَوْلَا أَن كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ (الذین کفروا من اهل الکتاب) الْجَلَاء لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ* ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَن يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ  (حشر/۳-۴)

سَيَصْلَى [ابولهب] نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ* وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ* فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ (مسد/۳-۵)